Weaving life, Be careful what you pray for, 4 of 4
Leven weven, Wees voorzichtig met wat je bidt, 4 van 4
Hallo allemaal,
In onze studie over de Heer die ons leven weeft om Zijn wil te volbrengen, komen we nu bij ons laatste voorbeeld.
Het gaat erover dat we ons niet gedwongen voelen om Hem onder druk te zetten om elk detail van ons hart vervuld te krijgen, dat we weten wanneer we 'genoeg' moeten zeggen. Er zijn tijden dat we bidden en kreunen en Hem onder druk zetten omdat we willen dat God alles precies perfect krijgt, waarbij de resultaten vaak minder zijn dan we hadden verwacht.
Koning Hizkia is zo'n geval.
Hij was een goede en zeer opmerkelijke koning van Juda, zo briljant en toch zo gebrekkig. Het lijkt erop dat hij iemand is die probeert te doen wat juist is, die het beste in mensen gelooft, wat hem een paar keer in de problemen bracht - net als jij en ik! Niet tevreden met het werk van de Heer in zijn leven, drong hij aan op meer, en velen leden daardoor. Was hij maar in staat geweest om in de Heer te rusten en de dingen te laten zoals ze waren. Maar nee, hij moest doorgaan, God onder druk zetten voor meer.
Een beetje achtergrondinformatie
Hizkia is koning van Juda en de profeten Hosea, Micha en Jesaja zijn actief in het land. Hizkia werd geboren in ongeveer 741 voor Christus, werd koning op 25-jarige leeftijd en leefde in totaal 54 jaar; hij stierf in ongeveer 687 voor Christus. Zijn regering is goed gedocumenteerd in de archeologische verslagen, want hij maakte de poel van Siloam (Johannes 9), die in onze tijd wordt opengesteld voor publieke rondleidingen.
Tegen Juda en Hizkia verzamelde de Assyrische koning Sanherib zijn duizenden. In Jesaja 37:36 wordt ons verteld dat de Heer één engel stuurde, die 185.000 van het vijandelijke leger doodde. Vernederd en verslagen keerde Sanherib terug naar huis.
Dit kun je gewoon niet verzinnen
Na de nederlaag van de Assyriërs wordt Hizkia volgens Jesaja 38 doodziek. De Talmoed, een verzameling van mondelinge wetten (Mishnah) en geschiedenis/commentaar (Gemara), geeft het achtergrondverhaal.
Het onthult dat Jesaja tegen Hizkia zei dat hij ziek was omdat hij er niet in was geslaagd te trouwen en kinderen te krijgen volgens de goddelijke orde van de dingen, biologisch gezien, en als koning, om een erfgenaam voort te brengen. Dus stond God een ziekte toe die zijn dood tot gevolg zou hebben.
Maar toen Hizkia bad en vurig berouw toonde, veranderde de Heer van gedachten, al voordat Jesaja het paleisterrein had verlaten. (Een voorbeeld van een profetisch woord dat niet uitkwam omdat God van gedachten veranderde in antwoord op een gebed) In Jesaja 38:5 staat dat de Heer Jesaja vertelde dat Hij zijn gebed had verhoord en hem nog 15 jaar had gegeven (om een erfgenaam voort te brengen).
Over deze 15 extra jaren gaat ons verhaal.
Hizkia herstelt en trouwt, volgens de Talmoed, met Jesaja's dochter, Chefsiba, wat betekent 'de Heer verheugt zich in haar' (2Koningen 21:1). Hebben we het beeld? Jesaja profeteert dat de koning zal sterven aan een ziekte, die hem is toegestaan omdat hij de koninklijke en biologische plicht om kinderen te krijgen niet heeft vervuld. Als hij tot inkeer komt en 15 jaar de tijd krijgt om die plicht te vervullen, trouwt hij met Jesaja's dochter, waardoor Jesaja de grootvader van hun zoon wordt.
Wat gebeurde er in die 15 extra jaren?
Jesaja 39 vertelt ons onder andere dat Babylon "prinsen" of ambassadeurs naar Hizkia stuurde om hem te feliciteren met zijn herstelde gezondheid.
Gelovend in het beste in mensen, en rationaliserend dat Babylon ver weg was, liet Hizkia de prinsen van Babylon de hele koninklijke schatkist zien. Alle tempelschatten, alle nationale opslagplaatsen van goud en zilver, zelfs tot de koninklijke opslagplaats van specerijen en voedsel. Het gaf Babylon een exacte schatting van Juda's kracht. Jesaja vertelde hem dat hij dom was om dat te onthullen aan een potentiële vijand, en dat de natie daar later onder zou lijden. Jesaja 39:3-7
Wat gebeurde er nog meer in die 15 jaar?
Manasse en Chefsiba kregen een zoon: Manasse, waardoor Jesaja de grootvader van Manasse werd. 2Kronieken 32:33 en 33:1 vertellen ons dat Hizkia stierf toen zijn zoon 12 jaar oud was, dus Manasse werd koning op 12-jarige leeftijd.
2Kronieken 33:1-10 vertelt ons dat de jonge Manasse kwaad deed door alle goden van de heidenen terug te brengen en zelfs heidense altaren te plaatsen in de tempel van de Heer. Vers 10 zegt dat de Heer tot Manasse en zijn volk sprak, maar zij wilden niet luisteren. Ik heb medelijden met zijn moeder Chefsiba, want zij was de vrouw van een van de meest godvruchtige koningen ooit, en de moeder van een van de slechtste koningen in de geschiedenis van het land.
Verzen 11-16 vertellen ons dat Manasse gevangen werd genomen en naar Babylon werd gestuurd, waar hij werkelijk tot inkeer kwam en de Heer leerde kennen. Hij werd ook teruggestuurd om het land te regeren. In zijn berouw maakte hij het kwaad dat hij eerder had gedaan ongedaan door alle heidense altaren af te breken en de tempel en het altaar van de Heer te herstellen. Hij beval heel Juda om de God van Israël te aanbidden.
Maar...
Tussen de tijd dat hij op 12-jarige leeftijd de troon besteeg en de tijd dat hij de Heer leerde kennen, deed hij iets verschrikkelijks. Hij haatte Jesaja, zijn grootvader. Waarom, weten we niet. Hij zal zeker hebben geweten dat hij het product was van die 15 jaar waarin van zijn vader werd verwacht dat hij een erfgenaam zou voortbrengen - misschien dacht hij dat hij niet echt gewenst was, niet echt geliefd, alleen gebruikt om de familielijn in stand te houden.
Als dat zo is, kunnen we zijn woede begrijpen op eerst zijn vader en dan zijn grootvader. Het was tenslotte Jesaja die zijn vader vertelde dat hij zou sterven als hij geen zoon zou krijgen. Wat de reden ook was, hij richtte zijn haat met volle kracht op zijn grootvader.
Dit is wat er gebeurde
Niet alleen in de Talmoed, maar ook in het Nieuwe Testament: Jesaja vluchtte voor Manasse, verstopte zich in een holte van een cederboom, maar werd ontdekt. Manasse beval de boom om te hakken met Jesaja erin gevangen, en zaagde daarmee Jesaja in tweeën. Hebreeën 11:37 verwijst hiernaar in de 'geloofsgetuigen’, en zegt over verschillende niet nader genoemde gelovigen die voor hun geloof hadden geleden: "Zij werden gestenigd, zij werden in tweeën gehakt, zij werden door zwaarden gedood...".
Deze grote man Jesaja, grootvader van de koning, vriend van zijn vader, stierf als martelaar. Wat een hartzeer moet zijn moeder hebben gevoeld om haar zoon haar vader te zien vermoorden! Manasse kreeg later berouw en dat is goed, maar de natie leed verschrikkelijk voordat Manasse berouw toonde.
Wat als Hizkia gewoon 'oké' had gezegd toen hij te horen kreeg dat hij ging sterven?
Wees voorzichtig met wat je bidt. De Heer kon in die 15 jaar nog steeds Zijn weg weven, zij het met hartzeer voor allen. Wij hebben verticaal berouw en God vergeeft ons, maar de schade die wij veroorzaken of die ons wordt aangedaan is op deze aarde, horizontaal. Omdat het van de aarde is, moet het worden uitgewandeld, ervaren, afgehandeld. Maar in al deze dingen is de Heer nog steeds aan het werk, nog steeds in beweging in het leven van allen die naar Hem verlangen. Hij weeft Zijn wil in het weefsel van ons leven.
Zijn er gebieden waarop wij willen dat de Heer ons onze zin geeft? Hebben we soms aangedrongen en dingen geëist totdat we zien dat de Heer eindelijk antwoord, om dan te ontdekken dat de dingen niet gaan zoals we hadden gedacht? En dan vragen we ons vaak af waarom God dat liet gebeuren, terwijl we vergeten dat wij degenen waren die erop stonden dat Hij ons gaf wat we wilden.
Overweeg de mogelijkheid dat sommige van de dingen die je nu meemaakt je voorbereiden op wat je hebt gebeden.
Bekijk het leven in zijn geheel: we zijn al in de eeuwigheid, wat betekent dat er, zoals de Bijbel zegt, nog eeuwen zullen volgen. Kijk hoe Hij alles samenweeft, onze overwinningen en nederlagen, momenten van wijsheid en dwaasheid, en je zult genade zien. Heel veel genade.
Volgende week een nieuw onderwerp, tot dan,
zegen,
John Fenn/wk/ak
www.cwowi.org en mail me op cwowi@aol.com
Leven weven, Wees voorzichtig met wat je bidt, 4 van 4
Hallo allemaal,
In onze studie over de Heer die ons leven weeft om Zijn wil te volbrengen, komen we nu bij ons laatste voorbeeld.
Het gaat erover dat we ons niet gedwongen voelen om Hem onder druk te zetten om elk detail van ons hart vervuld te krijgen, dat we weten wanneer we 'genoeg' moeten zeggen. Er zijn tijden dat we bidden en kreunen en Hem onder druk zetten omdat we willen dat God alles precies perfect krijgt, waarbij de resultaten vaak minder zijn dan we hadden verwacht.
Koning Hizkia is zo'n geval.
Hij was een goede en zeer opmerkelijke koning van Juda, zo briljant en toch zo gebrekkig. Het lijkt erop dat hij iemand is die probeert te doen wat juist is, die het beste in mensen gelooft, wat hem een paar keer in de problemen bracht - net als jij en ik! Niet tevreden met het werk van de Heer in zijn leven, drong hij aan op meer, en velen leden daardoor. Was hij maar in staat geweest om in de Heer te rusten en de dingen te laten zoals ze waren. Maar nee, hij moest doorgaan, God onder druk zetten voor meer.
Een beetje achtergrondinformatie
Hizkia is koning van Juda en de profeten Hosea, Micha en Jesaja zijn actief in het land. Hizkia werd geboren in ongeveer 741 voor Christus, werd koning op 25-jarige leeftijd en leefde in totaal 54 jaar; hij stierf in ongeveer 687 voor Christus. Zijn regering is goed gedocumenteerd in de archeologische verslagen, want hij maakte de poel van Siloam (Johannes 9), die in onze tijd wordt opengesteld voor publieke rondleidingen.
Tegen Juda en Hizkia verzamelde de Assyrische koning Sanherib zijn duizenden. In Jesaja 37:36 wordt ons verteld dat de Heer één engel stuurde, die 185.000 van het vijandelijke leger doodde. Vernederd en verslagen keerde Sanherib terug naar huis.
Dit kun je gewoon niet verzinnen
Na de nederlaag van de Assyriërs wordt Hizkia volgens Jesaja 38 doodziek. De Talmoed, een verzameling van mondelinge wetten (Mishnah) en geschiedenis/commentaar (Gemara), geeft het achtergrondverhaal.
Het onthult dat Jesaja tegen Hizkia zei dat hij ziek was omdat hij er niet in was geslaagd te trouwen en kinderen te krijgen volgens de goddelijke orde van de dingen, biologisch gezien, en als koning, om een erfgenaam voort te brengen. Dus stond God een ziekte toe die zijn dood tot gevolg zou hebben.
Maar toen Hizkia bad en vurig berouw toonde, veranderde de Heer van gedachten, al voordat Jesaja het paleisterrein had verlaten. (Een voorbeeld van een profetisch woord dat niet uitkwam omdat God van gedachten veranderde in antwoord op een gebed) In Jesaja 38:5 staat dat de Heer Jesaja vertelde dat Hij zijn gebed had verhoord en hem nog 15 jaar had gegeven (om een erfgenaam voort te brengen).
Over deze 15 extra jaren gaat ons verhaal.
Hizkia herstelt en trouwt, volgens de Talmoed, met Jesaja's dochter, Chefsiba, wat betekent 'de Heer verheugt zich in haar' (2Koningen 21:1). Hebben we het beeld? Jesaja profeteert dat de koning zal sterven aan een ziekte, die hem is toegestaan omdat hij de koninklijke en biologische plicht om kinderen te krijgen niet heeft vervuld. Als hij tot inkeer komt en 15 jaar de tijd krijgt om die plicht te vervullen, trouwt hij met Jesaja's dochter, waardoor Jesaja de grootvader van hun zoon wordt.
Wat gebeurde er in die 15 extra jaren?
Jesaja 39 vertelt ons onder andere dat Babylon "prinsen" of ambassadeurs naar Hizkia stuurde om hem te feliciteren met zijn herstelde gezondheid.
Gelovend in het beste in mensen, en rationaliserend dat Babylon ver weg was, liet Hizkia de prinsen van Babylon de hele koninklijke schatkist zien. Alle tempelschatten, alle nationale opslagplaatsen van goud en zilver, zelfs tot de koninklijke opslagplaats van specerijen en voedsel. Het gaf Babylon een exacte schatting van Juda's kracht. Jesaja vertelde hem dat hij dom was om dat te onthullen aan een potentiële vijand, en dat de natie daar later onder zou lijden. Jesaja 39:3-7
Wat gebeurde er nog meer in die 15 jaar?
Manasse en Chefsiba kregen een zoon: Manasse, waardoor Jesaja de grootvader van Manasse werd. 2Kronieken 32:33 en 33:1 vertellen ons dat Hizkia stierf toen zijn zoon 12 jaar oud was, dus Manasse werd koning op 12-jarige leeftijd.
2Kronieken 33:1-10 vertelt ons dat de jonge Manasse kwaad deed door alle goden van de heidenen terug te brengen en zelfs heidense altaren te plaatsen in de tempel van de Heer. Vers 10 zegt dat de Heer tot Manasse en zijn volk sprak, maar zij wilden niet luisteren. Ik heb medelijden met zijn moeder Chefsiba, want zij was de vrouw van een van de meest godvruchtige koningen ooit, en de moeder van een van de slechtste koningen in de geschiedenis van het land.
Verzen 11-16 vertellen ons dat Manasse gevangen werd genomen en naar Babylon werd gestuurd, waar hij werkelijk tot inkeer kwam en de Heer leerde kennen. Hij werd ook teruggestuurd om het land te regeren. In zijn berouw maakte hij het kwaad dat hij eerder had gedaan ongedaan door alle heidense altaren af te breken en de tempel en het altaar van de Heer te herstellen. Hij beval heel Juda om de God van Israël te aanbidden.
Maar...
Tussen de tijd dat hij op 12-jarige leeftijd de troon besteeg en de tijd dat hij de Heer leerde kennen, deed hij iets verschrikkelijks. Hij haatte Jesaja, zijn grootvader. Waarom, weten we niet. Hij zal zeker hebben geweten dat hij het product was van die 15 jaar waarin van zijn vader werd verwacht dat hij een erfgenaam zou voortbrengen - misschien dacht hij dat hij niet echt gewenst was, niet echt geliefd, alleen gebruikt om de familielijn in stand te houden.
Als dat zo is, kunnen we zijn woede begrijpen op eerst zijn vader en dan zijn grootvader. Het was tenslotte Jesaja die zijn vader vertelde dat hij zou sterven als hij geen zoon zou krijgen. Wat de reden ook was, hij richtte zijn haat met volle kracht op zijn grootvader.
Dit is wat er gebeurde
Niet alleen in de Talmoed, maar ook in het Nieuwe Testament: Jesaja vluchtte voor Manasse, verstopte zich in een holte van een cederboom, maar werd ontdekt. Manasse beval de boom om te hakken met Jesaja erin gevangen, en zaagde daarmee Jesaja in tweeën. Hebreeën 11:37 verwijst hiernaar in de 'geloofsgetuigen’, en zegt over verschillende niet nader genoemde gelovigen die voor hun geloof hadden geleden: "Zij werden gestenigd, zij werden in tweeën gehakt, zij werden door zwaarden gedood...".
Deze grote man Jesaja, grootvader van de koning, vriend van zijn vader, stierf als martelaar. Wat een hartzeer moet zijn moeder hebben gevoeld om haar zoon haar vader te zien vermoorden! Manasse kreeg later berouw en dat is goed, maar de natie leed verschrikkelijk voordat Manasse berouw toonde.
Wat als Hizkia gewoon 'oké' had gezegd toen hij te horen kreeg dat hij ging sterven?
Wees voorzichtig met wat je bidt. De Heer kon in die 15 jaar nog steeds Zijn weg weven, zij het met hartzeer voor allen. Wij hebben verticaal berouw en God vergeeft ons, maar de schade die wij veroorzaken of die ons wordt aangedaan is op deze aarde, horizontaal. Omdat het van de aarde is, moet het worden uitgewandeld, ervaren, afgehandeld. Maar in al deze dingen is de Heer nog steeds aan het werk, nog steeds in beweging in het leven van allen die naar Hem verlangen. Hij weeft Zijn wil in het weefsel van ons leven.
Zijn er gebieden waarop wij willen dat de Heer ons onze zin geeft? Hebben we soms aangedrongen en dingen geëist totdat we zien dat de Heer eindelijk antwoord, om dan te ontdekken dat de dingen niet gaan zoals we hadden gedacht? En dan vragen we ons vaak af waarom God dat liet gebeuren, terwijl we vergeten dat wij degenen waren die erop stonden dat Hij ons gaf wat we wilden.
Overweeg de mogelijkheid dat sommige van de dingen die je nu meemaakt je voorbereiden op wat je hebt gebeden.
Bekijk het leven in zijn geheel: we zijn al in de eeuwigheid, wat betekent dat er, zoals de Bijbel zegt, nog eeuwen zullen volgen. Kijk hoe Hij alles samenweeft, onze overwinningen en nederlagen, momenten van wijsheid en dwaasheid, en je zult genade zien. Heel veel genade.
Volgende week een nieuw onderwerp, tot dan,
zegen,
John Fenn/wk/ak
www.cwowi.org en mail me op cwowi@aol.com
RSS Feed