Dag allemaal,
We gaan verder met het nadenken of gedachten substantie hebben. maar om dat te doen, moeten we teruggaan naar licht – en Licht.
God is licht en in Hem is in het geheel geen duisternis. God is liefde.
Deze uitspraken in 1 Johannes 1:5 en 4:8 worden als blanco uitspraken gegeven. God is licht en liefde, dus zijn liefde en licht synoniem. Liefde brengt licht in iedere situatie, in elke relatie, en licht (hogere wegen) brengt liefde in iedere situatie en relatie.
Jacobus zegt het zo, in 1:13, 16-18, waar hij mensen waarschuwt niet te denken dat zijn uitspraak in vers2-3, over het voor enkel vreugde houden als er verzoekingen komen, dat God hen dat aandoet (nee!):
“Laat niemand, als hij verzocht, getest, verleid, denken dat God dat doet…vergis je niet: (alleen) iedere gave die goed en elk geschenk dat volmaakt is, daalt van boven neer, van de Vader der lichten, bij wie geen verandering is of zweem van ommekeer. Naar zijn raadsbesluit heeft Hij ons voortgebracht door het Woord der Waarheid, om in zekere zin eerstelingen te zijn onder zijn schepselen.”
het alfabet van God
De Geestelijke wereld schiep de natuurlijke wereld, wat wil zeggen dat de natuurlijke wetten voor God als letters in een alfabet zijn. Denk eens na over hoe wij letters gebruiken. We gebruiken letters in een alfabet als containers van onze gedachten, emoties en bedoelingen van ons hart. We vormen een gedachte, een motief, een plan en gebruiken de letters om die gedachten te vormen in iets materieels – woorden – en die woorden kunnen dan in iets gemaakt worden dat nog meer substantie heeft. Woorden zijn als blauwdrukken – niet het gebouw zelf, maar de plannen voor het gebouw, die gezien kunnen worden. Letters zijn de bouwstenen.
Dat is hoe de natuurlijke wetten als zwaartekracht en licht en energie en massa, voor God zijn – het zijn Zijn letters, Zijn alfabet en als zij op de juiste manier gerangschikt zijn, vormen ze een geordende natuurlijke wereld. Hij ontwierp de natuurlijke wereld en ons. Hij bedacht dat alfabet van de natuurlijke wetten, het kwam uit Zijn denken voort, Zijn verbeelding en de uitoefening van Zijn wil. Toen sprak Hij Zijn bedoelingen in bestaan en de natuurlijke wereld was er.
Daarom zijn licht en liefde en leven de ware en eerste substantie. Licht is daarom een proces en kan als zodanig energie overbrengen – denk daar eens even over na. Binnen de eenvoudige definitie van de Bijbel dat God licht en liefde is, zien we in onze studie over licht, dat licht een substantie is, het is een proces en licht kan energie overbrengen. De natuurlijke wereld is een reflectie van Gods wegen en zijn…verbazingwekkend.
Onze gedachten zijn immers solide, een substantie en ze hebben gewicht in de geestelijke wereld en vandaar naar buiten in de natuurlijke wereld.
Toen Paulus zei (zoals vorige week genoemd) dat onze inwendige mens vernieuwd wordt terwijl we naar de onzichtbare, eeuwige wereld kijken. Dat ‘kijken naar’ het onzichtbare, wil zeggen dat onze gedachten ‘kijken’ in de richting van het onzichtbare, en dat ‘kijken’ vernieuwt onze geest. Onze gedachten, gericht op het hogere, brengen energie over (bij gebrek aan een betere term) of leven in onze geest om dat te vernieuwen. Onze gedachten hebben inderdaad substantie en kunnen dragers van goed en Leven en Licht zijn.
Jesaja 55:7-9 zegt ons dat Gods wegen en gedachten – gedachten- hoger zijn dan onze wegen en gedachten. Dat laat zien dat God in de onzichtbare wereld, met Zijn hogere gedachten en wegen, als Hij erover na denkt iets te scheppen, hij die hogere wegen naar beneden doet uitbreiden, om het zo maar te zeggen, om het natuurlijke te scheppen. Dus is de natuurlijke wereld als een spiegel, zoals Paulus zei in Romeinen 1, dat de onzichtbare dingen van Hem duidelijk in de schepping gezien kunnen worden.
Er is Een die hoger dan gedachten of substantie is
Hebreeën 4;12 is door velen uitgebreid bestudeerd, ook door mijzelf. Ik heb een grafiek die ik graag gebruik, wat een menselijk hart laat zien, met een zwaard dat het hart van boven naar beneden in tweeën verdeelt. Dan verdeel ik, op basis van de grammatica van het vers, de lijst die het bevat:
“Want het Woord Gods is levend en krachtig en scherper dan enig tweesnijdend zwaard en het dringt door, zo diep, dat het vaneen scheidt ziel en geest, gewrichten en merg, en het schift overleggingen en gedachten des harten.” Als je naar die lijst kijkt, zie je dat ziel, gewrichten en gedachten eerst komen en daarom komen die onder één kolom. Geest, merg en overleggingen komen onder de ander kolom.
De ziel, de menselijke bron van de wil, intellect en emotie, is als een gewricht dat 2 delen verbindt: het lichaam en de geest. de kolom onder geest, bevat het merg en de motieven. het merg is waar bloed in het lichaam geproduceerd wordt – het is de kern, de bron, de oorsprong van het leven, want leven is in het bloed – dat is de menselijke geest. geest en ziel samen maken het hart. In de Schrift zie je vaak verzen die het woord ‘hart’ gebruiken, afhankelijk van wat de auteur probeert te zeggen, en kan zowel geest als geest en ziel samen betekenen, en soms alleen de ziel. De context laat de subtiele verschillen zien.
Velen hebben gehoord dat het Woord van God het geschreven document is, dat begint bij Genesis en eindigt met Openbaring – de Bijbel. Veel preken gaan over hoe het Woord van God jouw gedachten en motieven schift, bekritiseert…dat is geweldig…maar dat is niet wat dit vers zegt.
Want vers 13 maakt duidelijk wat de auteur bedoelt toen hij zei dat het Woord van God onze gedachten en intenties van het hart schift. “en geen schepsel is voor hem verborgen, want alle dingen liggen open en ontbloot voor de ogen van Hem, voor wie wij rekenschap hebben af te leggen. Daar wij nu een grote hogepriester hebben, die in de hemelen is doorgegaan, Jezus, de Zoon van God…”
Hebreeën 4:12 heeft het dus over de Persoon die het Woord van God genoemd wordt – de Here Jezus – Hij is degenen die de kloof overbrugt tussen ziel en geest, gewrichten en merg en die de gedachten en intenties van ons hart schift. Niet het papier en inkt, maar de Persoon van het Woord.
Dus als je naar een vrouw kijkt om haar te begeren, verander die gedachte, die substantie en denk aan haar als een schepsel van God, waar Jezus voor gestorven is – en zeg een gebed voor haar. Als je zonder reden boos op iemand wilt zijn, verander die gedachte in liefde, dat Jezus voor hem stierf en van hem houdt, ondanks hun nare zelf. Bidt voor hem. Jezus kijkt, bekritiseert onze gedachten en motieven. Onze taak is te realiseren dat gedachten gelijk zijn aan daden, dus het werk van de Geest is aan ons hart, in onze gedachten en dat is de manier waarop wij ons denken vernieuwen en hoe we ons leven veranderen…
Volgende week een ander onderwerp…tot dan, zegen,
John Fenn
www.cwowi.org
mail naar cwowi@aol.com
We gaan verder met het nadenken of gedachten substantie hebben. maar om dat te doen, moeten we teruggaan naar licht – en Licht.
God is licht en in Hem is in het geheel geen duisternis. God is liefde.
Deze uitspraken in 1 Johannes 1:5 en 4:8 worden als blanco uitspraken gegeven. God is licht en liefde, dus zijn liefde en licht synoniem. Liefde brengt licht in iedere situatie, in elke relatie, en licht (hogere wegen) brengt liefde in iedere situatie en relatie.
Jacobus zegt het zo, in 1:13, 16-18, waar hij mensen waarschuwt niet te denken dat zijn uitspraak in vers2-3, over het voor enkel vreugde houden als er verzoekingen komen, dat God hen dat aandoet (nee!):
“Laat niemand, als hij verzocht, getest, verleid, denken dat God dat doet…vergis je niet: (alleen) iedere gave die goed en elk geschenk dat volmaakt is, daalt van boven neer, van de Vader der lichten, bij wie geen verandering is of zweem van ommekeer. Naar zijn raadsbesluit heeft Hij ons voortgebracht door het Woord der Waarheid, om in zekere zin eerstelingen te zijn onder zijn schepselen.”
het alfabet van God
De Geestelijke wereld schiep de natuurlijke wereld, wat wil zeggen dat de natuurlijke wetten voor God als letters in een alfabet zijn. Denk eens na over hoe wij letters gebruiken. We gebruiken letters in een alfabet als containers van onze gedachten, emoties en bedoelingen van ons hart. We vormen een gedachte, een motief, een plan en gebruiken de letters om die gedachten te vormen in iets materieels – woorden – en die woorden kunnen dan in iets gemaakt worden dat nog meer substantie heeft. Woorden zijn als blauwdrukken – niet het gebouw zelf, maar de plannen voor het gebouw, die gezien kunnen worden. Letters zijn de bouwstenen.
Dat is hoe de natuurlijke wetten als zwaartekracht en licht en energie en massa, voor God zijn – het zijn Zijn letters, Zijn alfabet en als zij op de juiste manier gerangschikt zijn, vormen ze een geordende natuurlijke wereld. Hij ontwierp de natuurlijke wereld en ons. Hij bedacht dat alfabet van de natuurlijke wetten, het kwam uit Zijn denken voort, Zijn verbeelding en de uitoefening van Zijn wil. Toen sprak Hij Zijn bedoelingen in bestaan en de natuurlijke wereld was er.
Daarom zijn licht en liefde en leven de ware en eerste substantie. Licht is daarom een proces en kan als zodanig energie overbrengen – denk daar eens even over na. Binnen de eenvoudige definitie van de Bijbel dat God licht en liefde is, zien we in onze studie over licht, dat licht een substantie is, het is een proces en licht kan energie overbrengen. De natuurlijke wereld is een reflectie van Gods wegen en zijn…verbazingwekkend.
Onze gedachten zijn immers solide, een substantie en ze hebben gewicht in de geestelijke wereld en vandaar naar buiten in de natuurlijke wereld.
Toen Paulus zei (zoals vorige week genoemd) dat onze inwendige mens vernieuwd wordt terwijl we naar de onzichtbare, eeuwige wereld kijken. Dat ‘kijken naar’ het onzichtbare, wil zeggen dat onze gedachten ‘kijken’ in de richting van het onzichtbare, en dat ‘kijken’ vernieuwt onze geest. Onze gedachten, gericht op het hogere, brengen energie over (bij gebrek aan een betere term) of leven in onze geest om dat te vernieuwen. Onze gedachten hebben inderdaad substantie en kunnen dragers van goed en Leven en Licht zijn.
Jesaja 55:7-9 zegt ons dat Gods wegen en gedachten – gedachten- hoger zijn dan onze wegen en gedachten. Dat laat zien dat God in de onzichtbare wereld, met Zijn hogere gedachten en wegen, als Hij erover na denkt iets te scheppen, hij die hogere wegen naar beneden doet uitbreiden, om het zo maar te zeggen, om het natuurlijke te scheppen. Dus is de natuurlijke wereld als een spiegel, zoals Paulus zei in Romeinen 1, dat de onzichtbare dingen van Hem duidelijk in de schepping gezien kunnen worden.
Er is Een die hoger dan gedachten of substantie is
Hebreeën 4;12 is door velen uitgebreid bestudeerd, ook door mijzelf. Ik heb een grafiek die ik graag gebruik, wat een menselijk hart laat zien, met een zwaard dat het hart van boven naar beneden in tweeën verdeelt. Dan verdeel ik, op basis van de grammatica van het vers, de lijst die het bevat:
“Want het Woord Gods is levend en krachtig en scherper dan enig tweesnijdend zwaard en het dringt door, zo diep, dat het vaneen scheidt ziel en geest, gewrichten en merg, en het schift overleggingen en gedachten des harten.” Als je naar die lijst kijkt, zie je dat ziel, gewrichten en gedachten eerst komen en daarom komen die onder één kolom. Geest, merg en overleggingen komen onder de ander kolom.
De ziel, de menselijke bron van de wil, intellect en emotie, is als een gewricht dat 2 delen verbindt: het lichaam en de geest. de kolom onder geest, bevat het merg en de motieven. het merg is waar bloed in het lichaam geproduceerd wordt – het is de kern, de bron, de oorsprong van het leven, want leven is in het bloed – dat is de menselijke geest. geest en ziel samen maken het hart. In de Schrift zie je vaak verzen die het woord ‘hart’ gebruiken, afhankelijk van wat de auteur probeert te zeggen, en kan zowel geest als geest en ziel samen betekenen, en soms alleen de ziel. De context laat de subtiele verschillen zien.
Velen hebben gehoord dat het Woord van God het geschreven document is, dat begint bij Genesis en eindigt met Openbaring – de Bijbel. Veel preken gaan over hoe het Woord van God jouw gedachten en motieven schift, bekritiseert…dat is geweldig…maar dat is niet wat dit vers zegt.
Want vers 13 maakt duidelijk wat de auteur bedoelt toen hij zei dat het Woord van God onze gedachten en intenties van het hart schift. “en geen schepsel is voor hem verborgen, want alle dingen liggen open en ontbloot voor de ogen van Hem, voor wie wij rekenschap hebben af te leggen. Daar wij nu een grote hogepriester hebben, die in de hemelen is doorgegaan, Jezus, de Zoon van God…”
Hebreeën 4:12 heeft het dus over de Persoon die het Woord van God genoemd wordt – de Here Jezus – Hij is degenen die de kloof overbrugt tussen ziel en geest, gewrichten en merg en die de gedachten en intenties van ons hart schift. Niet het papier en inkt, maar de Persoon van het Woord.
Dus als je naar een vrouw kijkt om haar te begeren, verander die gedachte, die substantie en denk aan haar als een schepsel van God, waar Jezus voor gestorven is – en zeg een gebed voor haar. Als je zonder reden boos op iemand wilt zijn, verander die gedachte in liefde, dat Jezus voor hem stierf en van hem houdt, ondanks hun nare zelf. Bidt voor hem. Jezus kijkt, bekritiseert onze gedachten en motieven. Onze taak is te realiseren dat gedachten gelijk zijn aan daden, dus het werk van de Geest is aan ons hart, in onze gedachten en dat is de manier waarop wij ons denken vernieuwen en hoe we ons leven veranderen…
Volgende week een ander onderwerp…tot dan, zegen,
John Fenn
www.cwowi.org
mail naar cwowi@aol.com
RSS Feed