Do you know the Word or the Word? Standing on a verse scriptural? 1 of 3
Ken je het Woord of het Woord? Is staan op een Bijbelvers schriftuurlijk? 1 van 3
Dag allemaal,
Jaren geleden e-mailde een man mij om hulp: hij kende het Woord van God, maar hij kende Jezus niet. Hij wist alles over Hem uit de Schrift, hij kende Hem alleen niet persoonlijk. Hij geloofde, maar kende Hem niet.
Een vrouw mailde me hetzelfde. Ze had aantekeningen van enkele van de beste Bijbelleraars ter wereld, dagboekaantekeningen en aantekeningen in de marges van haar Bijbel; ze kende het Woord maar kende de Persoon niet.
Net als de man en de vrouw hierboven, als we het hebben over het kennen van 'het Woord van God' hebben we het over hoofdstuk en vers. "Ik ken het Woord van kaft tot kaft" zou men kunnen zeggen. Of "Ik ben elke dag in het Woord." Maar het Nieuwe Testament, dat we 'het Woord van God' noemen, kwam pas in het jaar 367 tot stand en werd officieel gemaakt op concilies in 393 en 397 - ongeveer 300 jaar nadat de schrijvers van het Nieuwe Testament waren gestorven.
Dat betekent dat de auteurs van het Nieuwe Testament iets heel anders bedoelden toen ze spraken over 'het Woord van God'. Toen ze over het Woord van God schreven, hadden ze het over de persoon van Jezus. Als wij het Woord van God zeggen, bedoelen we inkt op papier.
Als we een probleem hebben kijken we naar een hoofdstuk en een vers dat van toepassing is op onze situatie, zodat we 'op het Woord gaan staan' omdat dat is wat de kerkelijke cultuur en onze voorgangers ons al jaren hebben gezegd te doen. Maar voor de eerste 300 jaar van het geloof na Pinksteren, als ze een probleem hadden, baden ze om rechtstreeks van de Persoon van het Woord te horen, zodat ze mochten staan op wat Hij tegen hen gezegd had. Ze hadden niet het boek van Efeziërs of Romeinen om naar hoofdstuk en vers te gaan. Wij denken dat inkt op papier gelijk staat aan een persoonlijke openbaring van wat Hij tegen ons zou kunnen zeggen. Dat is het niet.
Dit is de juiste manier om het te doen
In Handelingen 13:46-47 worden Paulus en Barnabas tegengewerkt door ongelovige Joden, dus Paulus onthult iets wat de persoon die het Woord van God is, hem vertelde:
"Het was noodzakelijk dat het woord van God (Jezus) eerst tot u werd gesproken, maar omdat u zichzelf onwaardig acht voor het eeuwige leven, wenden wij ons tot de heidenen, want dat is wat de Heer ons heeft bevolen, zeggende: "Ik heb jullie als een licht voor de heidenen gesteld, opdat jullie redding brengen aan de uiteinden van de aarde." *Jesaja 49:6
Paulus citeert de laatste helft van Jesaja 49:6, die over de Messias gaat, maar Paulus zei dat de Heer het ook tot hen had gesproken. Paulus bladerde niet door de geschreven pagina's om een vers te vinden om op te staan. Hij ging niet door zijn aantekeningen om te zien welk vers van toepassing zou zijn op hun situatie. Hij zei dat de Here, het ware Woord van God, tot hem sprak en een vers in het geschreven woord van Jesaja benadrukte. Dat is waar hij 'op stond'; het was dat persoonlijke woord eerst en het vers dat de Here hem vertelde, als tweede.
We hebben het verkeerd geleerd
Waarom hebben we dan geleerd om die volgorde om te draaien? Waarom is het gebruikelijk om door de pagina's te bladeren totdat we een vers vinden om op te staan, zonder een aanwijzing of de persoon van het Levende Woord het daar eigenlijk mee eens is voor onze situatie? Het korte antwoord is dat je Hem eigenlijk moet kennen om eerst de antwoorden te krijgen, met een vers in het geschreven Woord als bevestiging. Dat zoveel christenen de volgorde omkeren, een formule reciteren of volgen, in plaats van alleen maar aan Christus in hen te vragen, omdat ze Hem kennen, spreekt boekdelen over de kerkelijke ervaring.
Geloof komt door openbaring - het Woord - Noach heeft niet zomaar besloten om een boot te bouwen, hij kreeg een Woord, een openbaring, een genade die hem opdroeg dit te doen. Abraham besloot niet zomaar een wandeling naar het Beloofde Land te maken en Mozes besloot ook niet zomaar de confrontatie met Farao aan te gaan. Jozua kwam niet zomaar op het idee om Jericho te omcirkelen en Gideon kwam ook niet op het idee van 300 mannen en fakkels in kleipotten. Ze werden elk verteld om hun respectievelijke acties te ondernemen door middel van openbaring - geloof was hun reactie op de openbaring die ze hadden ontvangen. Hun antwoord op de openbaring was geloof. Geloof is niet iets wat je zomaar besluit te doen, geloof is altijd een reactie op een genade/openbaring / Woord.
Wanneer iemand gewoon door het Woord bladert om een vers te vinden om op te staan, zonder eerst een persoonlijke openbaring te hebben op welk vers hij moet staan, dan is hij of zij in hoop, niet in geloof. Kan de Heer een vers voor ons benadrukken? Absoluut. Geloof zou voortkomen uit die openbaring, die genade. Maar om gewoon te zeggen "Ik sta op dit vers" zonder eerst een openbaring te hebben ontvangen van de ware persoon van het Woord om dit te doen, is hoop, niet geloof.
Het verschil tussen Bijbel en kerkelijke cultuur
We 'verklaren' en 'spreken uit' zonder na te denken over wat Hij wil. We 'staan' zonder eerst naar Hem toe te gaan om te zien welk vers Hij zou kunnen benadrukken dat betrekking heeft op onze situatie. We denken ten onrechte dat er een bijzondere kracht is door hoofdstuk en vers te citeren, maar de kracht in het Woord zit in de Persoon die het Woord is, niet in de pen en de inkt. Veel theologen die hoofdstuk en vers van het Woord hebben gekend zijn in de hel omdat ze het Woord van God, de Persoon, niet kenden. Onthoud: "Het is de Geest die leven geeft... de woorden die Ik tot u spreek zijn geest en leven*". Het christelijke leven vereist de Heilige Geest om leven te geven aan de inkt en het papier die we het Woord noemen. *John 6:63
Voordat je 'staat' of een vers kiest, breng je tijd met Hem door om Hem tot jouw hart te laten spreken met een fris woord, een frisse openbaring. Handel daar dan naar, dat is geloof. De meeste mensen die zeggen dat ze 'in geloof staan', staan eigenlijk 'in hoop'. Hoop wordt in de Schrift geïdentificeerd als zijnde van de ziel*; geloof wordt geboren door eerst een persoonlijke openbaring van God over een onderwerp te hebben. *Hebreen 6:19
Ga eerst naar Hem toe voor wijsheid en laat het ware Woord jouw stappen in de richting van bijvoorbeeld genezing wijzen. Het kan een wonderbaarlijke genezing zijn, het kan langzaam zijn, het kan een genezing zijn waarbij jij je moet bekeren en je eetgewoonten moet veranderen. Het kan zijn om die operatie te ondergaan, of het kan zelfs 'jouw tijd om naar huis te gaan' zijn. Te veel mensen verschuilen zich achter hun angsten en noemen het geloof, en dat geeft hen niets van de Heer omdat ze tegen zichzelf liegen. Ze zijn bang, maar hebben niet de geestelijke integriteit om eerlijk voor de Heer te zijn, en worden misschien geconfronteerd met een operatie of een onderzoek van de dokters die ze niet willen, omdat ze bang zijn voor wat er in de onderzoeken ontdekt zou kunnen worden. Het punt is of het nu is voor genezing of voor richting, zoals in het bovenstaande geval met Paulus en Barnabas - wordt geleid door wat het Woord zegt, die jou dan kan leiden in het geschreven Woord.
De juiste volgorde om naar te leven is dit: De Persoon die het Woord van God de Vader is, kan door de Geest een vers dat Hij voor jou heeft ‘oplichten’, waar het in jouw hart levend wordt, of 'eruit springt' als je het als zijnde voor jou leest. Dat is het Levende Woord waardoor het geschreven Woord voor jouw situatie 'verpersoonlijkt' wordt, zoals Hij dat deed voor Paulus en Barnabas. Hij kan je ook gewoon wijsheid geven of een woord dat niet in het Woord staat, zoals een weten 'het komt wel goed'.
We moeten onze focus verleggen om eerst het Levende Woord van God te zoeken en te kennen en dan hoofdstuk en vers Woord van God als aanvulling voor onze persoonlijke relatie met Hem. Niet andersom. Dus ken je het Woord, of het Woord?
Volgende week meer....tot dan,
zegen,
John Fenn/wk/ak
www.cwowi.org en e-mail mij op cwowi@aol.com
Ken je het Woord of het Woord? Is staan op een Bijbelvers schriftuurlijk? 1 van 3
Dag allemaal,
Jaren geleden e-mailde een man mij om hulp: hij kende het Woord van God, maar hij kende Jezus niet. Hij wist alles over Hem uit de Schrift, hij kende Hem alleen niet persoonlijk. Hij geloofde, maar kende Hem niet.
Een vrouw mailde me hetzelfde. Ze had aantekeningen van enkele van de beste Bijbelleraars ter wereld, dagboekaantekeningen en aantekeningen in de marges van haar Bijbel; ze kende het Woord maar kende de Persoon niet.
Net als de man en de vrouw hierboven, als we het hebben over het kennen van 'het Woord van God' hebben we het over hoofdstuk en vers. "Ik ken het Woord van kaft tot kaft" zou men kunnen zeggen. Of "Ik ben elke dag in het Woord." Maar het Nieuwe Testament, dat we 'het Woord van God' noemen, kwam pas in het jaar 367 tot stand en werd officieel gemaakt op concilies in 393 en 397 - ongeveer 300 jaar nadat de schrijvers van het Nieuwe Testament waren gestorven.
Dat betekent dat de auteurs van het Nieuwe Testament iets heel anders bedoelden toen ze spraken over 'het Woord van God'. Toen ze over het Woord van God schreven, hadden ze het over de persoon van Jezus. Als wij het Woord van God zeggen, bedoelen we inkt op papier.
Als we een probleem hebben kijken we naar een hoofdstuk en een vers dat van toepassing is op onze situatie, zodat we 'op het Woord gaan staan' omdat dat is wat de kerkelijke cultuur en onze voorgangers ons al jaren hebben gezegd te doen. Maar voor de eerste 300 jaar van het geloof na Pinksteren, als ze een probleem hadden, baden ze om rechtstreeks van de Persoon van het Woord te horen, zodat ze mochten staan op wat Hij tegen hen gezegd had. Ze hadden niet het boek van Efeziërs of Romeinen om naar hoofdstuk en vers te gaan. Wij denken dat inkt op papier gelijk staat aan een persoonlijke openbaring van wat Hij tegen ons zou kunnen zeggen. Dat is het niet.
Dit is de juiste manier om het te doen
In Handelingen 13:46-47 worden Paulus en Barnabas tegengewerkt door ongelovige Joden, dus Paulus onthult iets wat de persoon die het Woord van God is, hem vertelde:
"Het was noodzakelijk dat het woord van God (Jezus) eerst tot u werd gesproken, maar omdat u zichzelf onwaardig acht voor het eeuwige leven, wenden wij ons tot de heidenen, want dat is wat de Heer ons heeft bevolen, zeggende: "Ik heb jullie als een licht voor de heidenen gesteld, opdat jullie redding brengen aan de uiteinden van de aarde." *Jesaja 49:6
Paulus citeert de laatste helft van Jesaja 49:6, die over de Messias gaat, maar Paulus zei dat de Heer het ook tot hen had gesproken. Paulus bladerde niet door de geschreven pagina's om een vers te vinden om op te staan. Hij ging niet door zijn aantekeningen om te zien welk vers van toepassing zou zijn op hun situatie. Hij zei dat de Here, het ware Woord van God, tot hem sprak en een vers in het geschreven woord van Jesaja benadrukte. Dat is waar hij 'op stond'; het was dat persoonlijke woord eerst en het vers dat de Here hem vertelde, als tweede.
We hebben het verkeerd geleerd
Waarom hebben we dan geleerd om die volgorde om te draaien? Waarom is het gebruikelijk om door de pagina's te bladeren totdat we een vers vinden om op te staan, zonder een aanwijzing of de persoon van het Levende Woord het daar eigenlijk mee eens is voor onze situatie? Het korte antwoord is dat je Hem eigenlijk moet kennen om eerst de antwoorden te krijgen, met een vers in het geschreven Woord als bevestiging. Dat zoveel christenen de volgorde omkeren, een formule reciteren of volgen, in plaats van alleen maar aan Christus in hen te vragen, omdat ze Hem kennen, spreekt boekdelen over de kerkelijke ervaring.
Geloof komt door openbaring - het Woord - Noach heeft niet zomaar besloten om een boot te bouwen, hij kreeg een Woord, een openbaring, een genade die hem opdroeg dit te doen. Abraham besloot niet zomaar een wandeling naar het Beloofde Land te maken en Mozes besloot ook niet zomaar de confrontatie met Farao aan te gaan. Jozua kwam niet zomaar op het idee om Jericho te omcirkelen en Gideon kwam ook niet op het idee van 300 mannen en fakkels in kleipotten. Ze werden elk verteld om hun respectievelijke acties te ondernemen door middel van openbaring - geloof was hun reactie op de openbaring die ze hadden ontvangen. Hun antwoord op de openbaring was geloof. Geloof is niet iets wat je zomaar besluit te doen, geloof is altijd een reactie op een genade/openbaring / Woord.
Wanneer iemand gewoon door het Woord bladert om een vers te vinden om op te staan, zonder eerst een persoonlijke openbaring te hebben op welk vers hij moet staan, dan is hij of zij in hoop, niet in geloof. Kan de Heer een vers voor ons benadrukken? Absoluut. Geloof zou voortkomen uit die openbaring, die genade. Maar om gewoon te zeggen "Ik sta op dit vers" zonder eerst een openbaring te hebben ontvangen van de ware persoon van het Woord om dit te doen, is hoop, niet geloof.
Het verschil tussen Bijbel en kerkelijke cultuur
We 'verklaren' en 'spreken uit' zonder na te denken over wat Hij wil. We 'staan' zonder eerst naar Hem toe te gaan om te zien welk vers Hij zou kunnen benadrukken dat betrekking heeft op onze situatie. We denken ten onrechte dat er een bijzondere kracht is door hoofdstuk en vers te citeren, maar de kracht in het Woord zit in de Persoon die het Woord is, niet in de pen en de inkt. Veel theologen die hoofdstuk en vers van het Woord hebben gekend zijn in de hel omdat ze het Woord van God, de Persoon, niet kenden. Onthoud: "Het is de Geest die leven geeft... de woorden die Ik tot u spreek zijn geest en leven*". Het christelijke leven vereist de Heilige Geest om leven te geven aan de inkt en het papier die we het Woord noemen. *John 6:63
Voordat je 'staat' of een vers kiest, breng je tijd met Hem door om Hem tot jouw hart te laten spreken met een fris woord, een frisse openbaring. Handel daar dan naar, dat is geloof. De meeste mensen die zeggen dat ze 'in geloof staan', staan eigenlijk 'in hoop'. Hoop wordt in de Schrift geïdentificeerd als zijnde van de ziel*; geloof wordt geboren door eerst een persoonlijke openbaring van God over een onderwerp te hebben. *Hebreen 6:19
Ga eerst naar Hem toe voor wijsheid en laat het ware Woord jouw stappen in de richting van bijvoorbeeld genezing wijzen. Het kan een wonderbaarlijke genezing zijn, het kan langzaam zijn, het kan een genezing zijn waarbij jij je moet bekeren en je eetgewoonten moet veranderen. Het kan zijn om die operatie te ondergaan, of het kan zelfs 'jouw tijd om naar huis te gaan' zijn. Te veel mensen verschuilen zich achter hun angsten en noemen het geloof, en dat geeft hen niets van de Heer omdat ze tegen zichzelf liegen. Ze zijn bang, maar hebben niet de geestelijke integriteit om eerlijk voor de Heer te zijn, en worden misschien geconfronteerd met een operatie of een onderzoek van de dokters die ze niet willen, omdat ze bang zijn voor wat er in de onderzoeken ontdekt zou kunnen worden. Het punt is of het nu is voor genezing of voor richting, zoals in het bovenstaande geval met Paulus en Barnabas - wordt geleid door wat het Woord zegt, die jou dan kan leiden in het geschreven Woord.
De juiste volgorde om naar te leven is dit: De Persoon die het Woord van God de Vader is, kan door de Geest een vers dat Hij voor jou heeft ‘oplichten’, waar het in jouw hart levend wordt, of 'eruit springt' als je het als zijnde voor jou leest. Dat is het Levende Woord waardoor het geschreven Woord voor jouw situatie 'verpersoonlijkt' wordt, zoals Hij dat deed voor Paulus en Barnabas. Hij kan je ook gewoon wijsheid geven of een woord dat niet in het Woord staat, zoals een weten 'het komt wel goed'.
We moeten onze focus verleggen om eerst het Levende Woord van God te zoeken en te kennen en dan hoofdstuk en vers Woord van God als aanvulling voor onze persoonlijke relatie met Hem. Niet andersom. Dus ken je het Woord, of het Woord?
Volgende week meer....tot dan,
zegen,
John Fenn/wk/ak
www.cwowi.org en e-mail mij op cwowi@aol.com
RSS Feed