Dag allemaal,
Ik had een goede vriend die een lijst opstelde met 3 vragen voor de Heer; Hij vroeg mij om de Heer, de volgende keer dat Hij aan mij zou verschijnen, die dingen te vragen. Ik probeerde hem uit te leggen dat het zo niet werkt, dat Hij de agenda bepaalt en dat niemand Hem kan doen verschijnen, noch kunnen wij vanuit onszelf Hem zien. (Mijn vriend is nu in de hemel en ik weet zeker dat Hij het de Heer rechtstreeks gevraagd heeft, lol)
En als je in de Geest bent, komen de vragen waarvan je denkt dat je die aan Hem zult stellen, niet eens meer in je gedachten, maar veelal dingen van jouw geest waar jij je vaak niet eens van bewust bent dat die in je waren.
In deze 3-delige serie ga ik wat dingen delen die mij gevraagd zijn en wat mij verteld is, maar waarvan ik niet per definitie hoofdstuk en vers kan noemen en kan zeggen ‘hier staat het,’ maar eerder principes die ik in de Schrift geobserveerd heb. Wat de Vader en Heer met mij gedeeld hebben, lijkt logisch en zal ook, wat ik geloof, in jouw hart resoneren als zijnde waarheid. En zoals Paulus dat in Romeinen 12:3 zegt, spreek ik naar de genade die mij gegeven is – ik kan niet spreken naar iemand anders’ genade.
Laat mij allereerst vertellen wat er gebeurde toen ik de Vader gevraagd had “Zijn wij alleen in het universum of is er leven op andere planeten?” Misschien herinner jij je dit eerste deel, want ik heb hier al eerder elementen van gedeeld, maar het leidt naar dingen die ik hier nog nooit eerder genoemd heb, dus lees alsjeblieft verder.
Om te beginnen, wat ik tot dat moment wetenschappelijk en Bijbels begreep
Wetenschappers hebben vastgesteld dat er voor een planeet meer dan 250 specifieke vereisten zijn om leven te kunnen hebben (dit getal lijkt ieder jaar iets omhoog te gaan, omdat wetenschappers telkens meer unieke dingen ontdekken die vereist zijn om leven te kunnen hebben). Een voorbeeld: als de aarde 3% dichter of verder van de zon vandaan zou zijn, zouden wij verbranden of bevriezen. En zouden wij een binair zonnestelsel hebben, dan kon er ook geen leven zijn – en 75% van de sterren zijn dubbel, of binair, dus dat alleen al elimineert 75% van alle sterren.
Als wij niet elke 24 uur zouden roteren, zou één kant van de planeet gebakken worden en de andere kant zou bevriezen. Als wij niet 2 grote planeten verder in het zonnestelsel zouden hebben die als zwaartekracht magneten functioneren om verdwaalde kometen en asteroïden te vangen, die anders de aarde zouden raken, zouden wij hier geen leven kunnen hebben…en zo zijn er meer dan 250 specifieke vereisten.
Om even wat getallen te noemen, de kans dat 1 planeet in het hele universum al die vereiste elementen heeft, zijn 1 gevolgd door 42 nullen: 1 kans in
1.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000. Dat is een hele, hele, hele kleine kans…
Als je alle sterren in het universum bij elkaar optelt, heb je een 1 gevolgd door 27 nullen, wat een veel kleiner getal is dan 1 gevolgd door 42 nullen. Dat wil dus zeggen dat er minder sterren in het hele universum zijn dan wat nodig is om 1 planeet te kunnen hebben dat leven kan onderhouden. Het universum is te klein om ook maar 1 planeet te hebben die leven in stand kan houden.
Om het op een andere manier te zeggen – wiskundig beredeneerd zouden wij niet eens kunnen bestaan. Planeet aarde is een wonder, een abnormaliteit van de natuur, wat bewijst dat wij geschapen zijn – omdat Hij niet voldoende massa in het heelal heeft om een planeet aarde te kunnen hebben. Wij zijn een opzettelijk wonder en de wiskunde bewijst dat.
Dat ging er allemaal in mijn hoofd om
Tegelijkertijd worstelde ik met beweringen van mensen die geloven dat de aarde in letterlijk 6 dagen geschapen is, versus hen die geloven dat de aarde veel ouder is.
Het boek ‘Starlight and Time’ door Dr. Russell Humphreys, legt uit dat er 2 identieke atoomklokken zijn, één in Greenwich, Engeland, bijna op zeeniveau en de ander in Boulder, Colorado, ongeveer 1,6 kilometer boven zeeniveau.
Hij legt uit dat Einstein beredeneerde, wat sindsdien bewezen is correct te zijn, dat tijd versnelt, verder weg van de zwaartekracht. Met andere woorden, tijd gaat sneller als het verder van de zwaartekracht verwijderd is. Dit is bewezen, omdat de klok in Colorado 5 microseconden per jaar sneller gaat dan de klok op zeeniveau, omdat het 1,6 kilometer verder verwijderd is van de zwaartekracht van de aarde dan de klok op zeeniveau.
Hij legt uit hoe de Bijbel vanuit het perspectief van de aarde geschreven is, zodat 6.000 jaar op aarde 14 miljard in de ruimte zou kunnen zijn – heel ver verwijderd van de zwaartekracht van de aarde – tijd is onderworpen aan zwaartekracht en perspectief. Is de kip de weg overgestoken of bewoog de weg onder zijn poten? Beide perspectieven zijn juist.
Ik had er genoeg van
Al deze dingen spookten door mijn hoofd en ik wilde echt weten of wij alleen zijn in het heelal. Wist ik veel dat de Vader iedere vraag met een enkele zin zou beantwoorden – en ik was vol ontzag.
Daar komt nog bij: Toen ik naar de hemel ging, zag ik een heleboel mensen, kinderen en volwassenen – mensen van alle leeftijden – ieder van hen zat in een grote stoel, terwijl ze naar alle bezigheden keken, met mensen spraken, allemaal heel gewoon – maar ze zaten allemaal. Achter en boven een ieder van hen was iets wat een foto van een Melkweg leek te zijn, maar er was echter geen muur achter hen en het waren dus daadwerkelijk Melkwegstelsels, op de een of andere manier vergroot, prachtig, met het kleurenspectrum van de aarde, zoals we kennen van de Hubble ruimtetelescoop, plus andere kleuren die normaal niet door mensen gezien kunnen worden – ontzagwekkend prachtig, heel bewust heel duidelijk weergegeven achter iedere persoon. (het waren bijna allemaal spiraalvormige Melkwegen).
Stel je een foto van een spiraalvormige Melkweg voor van ongeveer 1.2 – 1.5 meter boven iedere persoon. Terwijl we daar langs liepen, vroeg ik wat dat allemaal inhield, en het nonchalante antwoord was “O, bij iedereen zie je het sterrenstelsel waar ze in de toekomende eeuwen de leiding over zullen hebben.” Ik herinnerde mij dat wetenschappers schatten dat er ongeveer 100 miljard sterren in een gemiddelde Melkweg zijn.
Eén van mijn lievelingstijden met de Heer was toen Hij vertelde dat de Vader en Hij ons (deels) gered hebben voor Efeziërs 2:7: “om in de komende eeuwen de overweldigende rijkdom Zijner (de Vader) genade te tonen naar Zijn goedertierenheid over ons in Christus Jezus.” De komende eeuwen…wow…dat kunnen we ons niet eens voorstellen.
Dit ging er allemaal door mijn hoofd toen ik nadacht over de vraag of wij alleen zijn in het heelal. Dus ging ik iedere avond buiten op een ligstoel zitten, onder de sterren, en wachtte daar tot ik een antwoord kreeg – ik was vastbesloten dit te doen tot ik een antwoord zou krijgen, hoe lang het ook zou duren. Meestal ging ik tegen 21:00 uur naar buiten, keek, dacht na, bad, praatte met de Vader, maakte Hem groot, meestal zo’n 1 a 2 uur iedere zomeravond – en ik liet Hem weten dat ik terug zou blijven komen, totdat Hij antwoord zou geven op mijn vraag: Zijn wij alleen in het universum? Ik had wel gedacht ‘wat nu als het herfst of winter wordt en Hij nog steeds niet geantwoord heeft?’ maar ik was vast besloten het niet op te geven en vol te houden.
Het was bij de tweede week dat Hij op een avond begon te spreken: “Wat je ziet als je naar de sterren kijkt, is de schepping tot dag één. Ik schiep het heelal en gaf daarna Mijn creatieve aandacht aan de aarde, om het te voltooien. Er komt een tijd dat Ik opnieuw mijn creatieve aandacht aan de rest van het heelal zal geven om dat te voltooien. Dus wat je ziet als je naar de sterren kijkt, is het heelal tot dag één.
Daar stond ik versteld van – ik moest Genesis 1:1 in gedachten brengen: “In den beginnen schiep God de hemel en de aarde. De aarde nu was woest en ledig..” Ik had dat nooit zo in die chronologische volgorde gezien, dat Hij eerst het heelal (hemelen) schiep en daarna kwam de aarde – dat is hoe wetenschappers zeggen dat de aarde tot stand gekomen is – en er is geen tijdslimiet geplaatst op die schepping. Er is niets in vers 1 dat ons vertelt hoe lang het scheppen van de ‘hemelen’ en de aarde in beslag genomen heeft. Ik was ineens vervuld van vreugde en opwinding en vol ontzag dat als ik naar de sterren kijk, ik de schepping direct TOT dag één zie.
Dag 1 van de schepping begon pas na “in den beginnen schiep God de hemelen en de aarde.” Het heelal en de aarde kunnen miljarden jaren oud zijn, terwijl de schepping van leven op de planeet, in dagen plaats gevonden kon hebben…
Als je ’s nachts de sterren ziet – dat is het heelal TOT dag één – en er komt een tijd dat Hij Zijn creatieve aandacht aan het heelal gaat geven, om dat te voltooien – dat Heeft Hij tegen mij gezegd – wat mij zegt dat Hij fantastische plannen voor Zijn kinderen heeft, en al onze dagen hier zijn een voorbereiding voor de eeuwen die komen…
Volgende week, toen ik de Heer vroeg: “Hoe deed U dat, op water lopen?”
Tot dan,
Zegen,
John Fenn
Ik had een goede vriend die een lijst opstelde met 3 vragen voor de Heer; Hij vroeg mij om de Heer, de volgende keer dat Hij aan mij zou verschijnen, die dingen te vragen. Ik probeerde hem uit te leggen dat het zo niet werkt, dat Hij de agenda bepaalt en dat niemand Hem kan doen verschijnen, noch kunnen wij vanuit onszelf Hem zien. (Mijn vriend is nu in de hemel en ik weet zeker dat Hij het de Heer rechtstreeks gevraagd heeft, lol)
En als je in de Geest bent, komen de vragen waarvan je denkt dat je die aan Hem zult stellen, niet eens meer in je gedachten, maar veelal dingen van jouw geest waar jij je vaak niet eens van bewust bent dat die in je waren.
In deze 3-delige serie ga ik wat dingen delen die mij gevraagd zijn en wat mij verteld is, maar waarvan ik niet per definitie hoofdstuk en vers kan noemen en kan zeggen ‘hier staat het,’ maar eerder principes die ik in de Schrift geobserveerd heb. Wat de Vader en Heer met mij gedeeld hebben, lijkt logisch en zal ook, wat ik geloof, in jouw hart resoneren als zijnde waarheid. En zoals Paulus dat in Romeinen 12:3 zegt, spreek ik naar de genade die mij gegeven is – ik kan niet spreken naar iemand anders’ genade.
Laat mij allereerst vertellen wat er gebeurde toen ik de Vader gevraagd had “Zijn wij alleen in het universum of is er leven op andere planeten?” Misschien herinner jij je dit eerste deel, want ik heb hier al eerder elementen van gedeeld, maar het leidt naar dingen die ik hier nog nooit eerder genoemd heb, dus lees alsjeblieft verder.
Om te beginnen, wat ik tot dat moment wetenschappelijk en Bijbels begreep
Wetenschappers hebben vastgesteld dat er voor een planeet meer dan 250 specifieke vereisten zijn om leven te kunnen hebben (dit getal lijkt ieder jaar iets omhoog te gaan, omdat wetenschappers telkens meer unieke dingen ontdekken die vereist zijn om leven te kunnen hebben). Een voorbeeld: als de aarde 3% dichter of verder van de zon vandaan zou zijn, zouden wij verbranden of bevriezen. En zouden wij een binair zonnestelsel hebben, dan kon er ook geen leven zijn – en 75% van de sterren zijn dubbel, of binair, dus dat alleen al elimineert 75% van alle sterren.
Als wij niet elke 24 uur zouden roteren, zou één kant van de planeet gebakken worden en de andere kant zou bevriezen. Als wij niet 2 grote planeten verder in het zonnestelsel zouden hebben die als zwaartekracht magneten functioneren om verdwaalde kometen en asteroïden te vangen, die anders de aarde zouden raken, zouden wij hier geen leven kunnen hebben…en zo zijn er meer dan 250 specifieke vereisten.
Om even wat getallen te noemen, de kans dat 1 planeet in het hele universum al die vereiste elementen heeft, zijn 1 gevolgd door 42 nullen: 1 kans in
1.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000. Dat is een hele, hele, hele kleine kans…
Als je alle sterren in het universum bij elkaar optelt, heb je een 1 gevolgd door 27 nullen, wat een veel kleiner getal is dan 1 gevolgd door 42 nullen. Dat wil dus zeggen dat er minder sterren in het hele universum zijn dan wat nodig is om 1 planeet te kunnen hebben dat leven kan onderhouden. Het universum is te klein om ook maar 1 planeet te hebben die leven in stand kan houden.
Om het op een andere manier te zeggen – wiskundig beredeneerd zouden wij niet eens kunnen bestaan. Planeet aarde is een wonder, een abnormaliteit van de natuur, wat bewijst dat wij geschapen zijn – omdat Hij niet voldoende massa in het heelal heeft om een planeet aarde te kunnen hebben. Wij zijn een opzettelijk wonder en de wiskunde bewijst dat.
Dat ging er allemaal in mijn hoofd om
Tegelijkertijd worstelde ik met beweringen van mensen die geloven dat de aarde in letterlijk 6 dagen geschapen is, versus hen die geloven dat de aarde veel ouder is.
Het boek ‘Starlight and Time’ door Dr. Russell Humphreys, legt uit dat er 2 identieke atoomklokken zijn, één in Greenwich, Engeland, bijna op zeeniveau en de ander in Boulder, Colorado, ongeveer 1,6 kilometer boven zeeniveau.
Hij legt uit dat Einstein beredeneerde, wat sindsdien bewezen is correct te zijn, dat tijd versnelt, verder weg van de zwaartekracht. Met andere woorden, tijd gaat sneller als het verder van de zwaartekracht verwijderd is. Dit is bewezen, omdat de klok in Colorado 5 microseconden per jaar sneller gaat dan de klok op zeeniveau, omdat het 1,6 kilometer verder verwijderd is van de zwaartekracht van de aarde dan de klok op zeeniveau.
Hij legt uit hoe de Bijbel vanuit het perspectief van de aarde geschreven is, zodat 6.000 jaar op aarde 14 miljard in de ruimte zou kunnen zijn – heel ver verwijderd van de zwaartekracht van de aarde – tijd is onderworpen aan zwaartekracht en perspectief. Is de kip de weg overgestoken of bewoog de weg onder zijn poten? Beide perspectieven zijn juist.
Ik had er genoeg van
Al deze dingen spookten door mijn hoofd en ik wilde echt weten of wij alleen zijn in het heelal. Wist ik veel dat de Vader iedere vraag met een enkele zin zou beantwoorden – en ik was vol ontzag.
Daar komt nog bij: Toen ik naar de hemel ging, zag ik een heleboel mensen, kinderen en volwassenen – mensen van alle leeftijden – ieder van hen zat in een grote stoel, terwijl ze naar alle bezigheden keken, met mensen spraken, allemaal heel gewoon – maar ze zaten allemaal. Achter en boven een ieder van hen was iets wat een foto van een Melkweg leek te zijn, maar er was echter geen muur achter hen en het waren dus daadwerkelijk Melkwegstelsels, op de een of andere manier vergroot, prachtig, met het kleurenspectrum van de aarde, zoals we kennen van de Hubble ruimtetelescoop, plus andere kleuren die normaal niet door mensen gezien kunnen worden – ontzagwekkend prachtig, heel bewust heel duidelijk weergegeven achter iedere persoon. (het waren bijna allemaal spiraalvormige Melkwegen).
Stel je een foto van een spiraalvormige Melkweg voor van ongeveer 1.2 – 1.5 meter boven iedere persoon. Terwijl we daar langs liepen, vroeg ik wat dat allemaal inhield, en het nonchalante antwoord was “O, bij iedereen zie je het sterrenstelsel waar ze in de toekomende eeuwen de leiding over zullen hebben.” Ik herinnerde mij dat wetenschappers schatten dat er ongeveer 100 miljard sterren in een gemiddelde Melkweg zijn.
Eén van mijn lievelingstijden met de Heer was toen Hij vertelde dat de Vader en Hij ons (deels) gered hebben voor Efeziërs 2:7: “om in de komende eeuwen de overweldigende rijkdom Zijner (de Vader) genade te tonen naar Zijn goedertierenheid over ons in Christus Jezus.” De komende eeuwen…wow…dat kunnen we ons niet eens voorstellen.
Dit ging er allemaal door mijn hoofd toen ik nadacht over de vraag of wij alleen zijn in het heelal. Dus ging ik iedere avond buiten op een ligstoel zitten, onder de sterren, en wachtte daar tot ik een antwoord kreeg – ik was vastbesloten dit te doen tot ik een antwoord zou krijgen, hoe lang het ook zou duren. Meestal ging ik tegen 21:00 uur naar buiten, keek, dacht na, bad, praatte met de Vader, maakte Hem groot, meestal zo’n 1 a 2 uur iedere zomeravond – en ik liet Hem weten dat ik terug zou blijven komen, totdat Hij antwoord zou geven op mijn vraag: Zijn wij alleen in het universum? Ik had wel gedacht ‘wat nu als het herfst of winter wordt en Hij nog steeds niet geantwoord heeft?’ maar ik was vast besloten het niet op te geven en vol te houden.
Het was bij de tweede week dat Hij op een avond begon te spreken: “Wat je ziet als je naar de sterren kijkt, is de schepping tot dag één. Ik schiep het heelal en gaf daarna Mijn creatieve aandacht aan de aarde, om het te voltooien. Er komt een tijd dat Ik opnieuw mijn creatieve aandacht aan de rest van het heelal zal geven om dat te voltooien. Dus wat je ziet als je naar de sterren kijkt, is het heelal tot dag één.
Daar stond ik versteld van – ik moest Genesis 1:1 in gedachten brengen: “In den beginnen schiep God de hemel en de aarde. De aarde nu was woest en ledig..” Ik had dat nooit zo in die chronologische volgorde gezien, dat Hij eerst het heelal (hemelen) schiep en daarna kwam de aarde – dat is hoe wetenschappers zeggen dat de aarde tot stand gekomen is – en er is geen tijdslimiet geplaatst op die schepping. Er is niets in vers 1 dat ons vertelt hoe lang het scheppen van de ‘hemelen’ en de aarde in beslag genomen heeft. Ik was ineens vervuld van vreugde en opwinding en vol ontzag dat als ik naar de sterren kijk, ik de schepping direct TOT dag één zie.
Dag 1 van de schepping begon pas na “in den beginnen schiep God de hemelen en de aarde.” Het heelal en de aarde kunnen miljarden jaren oud zijn, terwijl de schepping van leven op de planeet, in dagen plaats gevonden kon hebben…
Als je ’s nachts de sterren ziet – dat is het heelal TOT dag één – en er komt een tijd dat Hij Zijn creatieve aandacht aan het heelal gaat geven, om dat te voltooien – dat Heeft Hij tegen mij gezegd – wat mij zegt dat Hij fantastische plannen voor Zijn kinderen heeft, en al onze dagen hier zijn een voorbereiding voor de eeuwen die komen…
Volgende week, toen ik de Heer vroeg: “Hoe deed U dat, op water lopen?”
Tot dan,
Zegen,
John Fenn
RSS Feed