Jesus the Oriental King #1
Jezus de Oosterse Koning #1
Hallo allemaal,
Een Maleisische vriend en ik waren op een dag aan het lunchen en praatten over de Bijbelse cultuur. Maleisië ligt aan het eind van het Maleisische schiereiland in Zuidoost-Azië. Het schiereiland strekt zich uit van Thailand in het noorden, bijna tot het eiland Sumatra in het zuiden. De meeste Amerikanen zouden de regio herkennen als Thailand, Cambodja en Vietnam, in datzelfde algemene gebied van Zuidoost-Azië.
We hadden het over de Bijbelse cultuur en hij bracht de intimiteit van een maaltijd bij iemand thuis ter sprake. Mijn vriend merkte op dat als hij naar mensen gaat die nog niet van Jezus gehoord hebben, de grootste reactie die hij van hen krijgt, niet over de marteling en het kruis gaat, en niet over de genezingen en wonderen, maar wanneer hij hen vertelt dat Jezus verraden werd tijdens een maaltijd, wat in Johannes 13 in detail wordt beschreven.
Hij zei dat hij regelmatig tranen over de gezichten van de mensen ziet lopen bij het besef dat Jezus verraden werd tijdens een maaltijd met Zijn naaste vrienden. Ze kunnen zich geen pijnlijkere situatie voorstellen, en velen van hen komen tot de Heer als gevolg daarvan, zich bewust van de prijs die Hij voor onze zonden heeft betaald. De meest intieme tijd die men met vrienden in de cultuur van het Oosten kan hebben, is tijdens een maaltijd.
Wij in het westen zien het kruis alleen als symbool dat Jezus leed, en lezen het verraad van Jezus in Johannes 13 louter als een etentje waar we 'het Avondmaal' van de Heer van kennen. We missen de impact van het verraad volledig, hoewel de schrijvers van het Nieuwe Testament dat niet deden. Mattheüs noemt het meer dan 10 keer, Marcus minstens 8 keer, Lucas 5 en Johannes 9 keer. Zelfs Paulus in I Korintiërs 11, toen hij vertelde over het Avondmaal van de Heer, maakt het punt en noemt dat Jezus tijdens het eten werd verraden.
Het is duidelijk dat de schrijvers van het evangelie en de mensen van ZO Azië de overtreding begrepen van het verraden worden, en niet alleen verraden, maar juist tijdens de maaltijd!
Dat verschil in perceptie is het verschil tussen de *Oriëntalen van het oosten en de *Occidentalen van het westen. De Bijbel is een Oosters boek, geschreven door Oriëntalen, met gebruiken en praktijken die grotendeels onveranderd zijn gebleven, van Abraham tot Openbaring. De Bijbel is niet geschreven vanuit het perspectief van het westen (occidentaal), maar vanuit het oosten. We noemen China 'het verre oosten' en zijn gevoelloos over het feit dat we het land in de regio Israël 'het midden oosten' noemen. Het is nog steeds 'het oosten'. (*Het woord 'occidentaal' is Latijn voor 'west', en 'oriëntaal' is Latijns voor 'oost'.)
Wat maakt het uit?
Niemand houdt ervan om zijn woorden uit hun context te halen. Toch is dat wat veel christenen doen als ze hun Bijbel lezen. Ze proberen het te begrijpen, niet door de oosterse cultuur van die tijd, maar door hun eigen westerse kerkelijke cultuur van de 21e eeuw.
Zo ook is het Nieuwe Testament geschreven door apostelen die kerk in huis deden en schreven naar mensen die kerk in huis doen; velen halen de context van de '5-voudige' en hoe de gaven van de Geest functioneren uit het huis en proberen ze in het auditoriumgebouw, de kerk genaamd, te plaatsen, om vervolgens verward en gefrustreerd te eindigen met weinigen die kunnen functioneren in de gaven die God hen gegeven heeft - en ze vragen zich af waarom.
Hetzelfde gebeurt wanneer we de Bijbel lezen en proberen die te begrijpen voor ons persoonlijke leven. In Psalm 69:22 staat bijvoorbeeld: "Laat hun tafel een strik voor hen worden; en datgene wat voor hun welzijn zou moeten zijn, laat het hun valstrik worden.”
Die passage is verwarrend voor de westerling, want hoe kan een tafel een strik worden? Maar als we ons de oosterse gewoonte herinneren om een mat op de grond te leggen waarop voedsel wordt gelegd, en de eters die daar op en rondom zitten, begint het vers te kloppen.
Het Hebreeuwse woord dat hier vertaald wordt als 'tafel' en uitgesproken wordt als 'school-khawn' (shul-cha-nam) is letterlijk 'een mat van huid of leder op de grond gelegd'.
Daarom zegt de psalmist wanneer hij zegt 'laat hun tafel een strik voor hen worden', 'laat hen struikelen over de mat op de grond; en laat dat wat een zegen zou zijn geweest hun valstrik worden'. Nu krijgt het betekenis, maar alleen als je eerst de gewoonte begrijpt om op een mat op de grond te eten.
Jezus de Oosterse Koning
Vandaag is de oproep om naar voren te komen in de kerk (als ze er een hebben) zo: de pastor vraagt om elk hoofd te buigen en elk oog te sluiten, terwijl hij vraagt om de hand op te steken door hen die Jezus willen ‘aannemen’. Dat is zo erg westers, want een Oosterling zou nooit denken dat hij het voorrecht heeft om alleen maar de Koning te 'accepteren' in zijn leven. In plaats daarvan zouden ze hun leven aan de Koning geven en nederig vragen om hen te aanvaarden.
Dr. Michael Brown en ik waren op een dag aan het lunchen toen hij op bezoek was in Tulsa - ik had in zijn kerk en Bijbelschool gediend toen zij in Pensacola, Florida, waren gevestigd, en toen hij in de stad was, kwamen we samen voor een maaltijd. We hadden het over een aantal van deze verschillen tussen oost en west en hij noemde een reis naar India en wat een van de Indiase predikanten had gezegd - India ligt ook in het Oosten.
"Jullie in Amerika prediken een ander evangelie dan wij in India", zei de Indiase pastor. Toen Michael vroeg wat hij bedoelde, antwoordde de voorganger: "U predikt dat als u Jezus accepteert, Hij uw gezin zal genezen, Hij uw financiën zal herstellen en u meer zal geven, en dat Hij uw lichaam zal genezen. Je zult gezegend worden als je Jezus accepteert. Wij prediken dat als je in Jezus gelooft, je familie je kan afwijzen, jij je gezondheid kan verliezen, je financiën kan verliezen, en jij je leven kan verliezen".
Het westen nodigt Jezus uit in hun toch al drukke leven, terwijl het oosten hun hele leven aan Jezus geeft, zodat ze onmiddellijk bereid zijn om voor Hem te sterven als ze daartoe worden opgeroepen. Het westen begrijpt niet dat Jezus een Koning is, maar denkt in plaats daarvan allereerst aan Hem als zijnde een vriend, één die aan onze kant staat om ons leven beter te maken. Het oosten beseft dat Hij de Koning is die over de aarde zal heersen, en zelfs nu als Hoofd van het lichaam van Christus, heerst en regeert als de God-Mens.
De een is geschokt dat God in het vlees verraden zou worden door een vermeende vriend tijdens een intiem diner, de ander ziet slechts een diner waarin een van de aanwezigen vertrok om zijn plan uit te voeren.
Ik kijk om me heen naar het lichaam van Christus in het westen en zie zoveel zonde, zoveel liefde voor de wereld en alles wat er in de wereld is, en ik vraag me af hoe weinig openbaring er is over Wie Jezus is. En dat is de sleutel, onze kerken hebben grotendeels het ontvangen van openbaring van God als het doel om elkaar te ontmoeten, en voor gebed en aanbidding, losgelaten ten gunste van entertainment, gekopieerd van de wereld. In plaats van mensen aan te trekken met een banier die zegt dat ze God kunnen leren kennen, probeert de kerk mensen aan te trekken onder de banier die verkondigt dat Jezus je leven beter zal maken als je Hem erin betrekt.
Maar voor de weinigen die Hem als Koning kennen....de Koning die ook onze vriend is, maar het een kan niet zonder de ander – voor die weinigen is er grote genade en vrede op hen.
Volgende week meer over Jezus de Oosterse Koning. Tot dan, Zegen
John Fenn/wk/ak
www.cwowi.org en e-mail mij op [email protected]
Jezus de Oosterse Koning #1
Hallo allemaal,
Een Maleisische vriend en ik waren op een dag aan het lunchen en praatten over de Bijbelse cultuur. Maleisië ligt aan het eind van het Maleisische schiereiland in Zuidoost-Azië. Het schiereiland strekt zich uit van Thailand in het noorden, bijna tot het eiland Sumatra in het zuiden. De meeste Amerikanen zouden de regio herkennen als Thailand, Cambodja en Vietnam, in datzelfde algemene gebied van Zuidoost-Azië.
We hadden het over de Bijbelse cultuur en hij bracht de intimiteit van een maaltijd bij iemand thuis ter sprake. Mijn vriend merkte op dat als hij naar mensen gaat die nog niet van Jezus gehoord hebben, de grootste reactie die hij van hen krijgt, niet over de marteling en het kruis gaat, en niet over de genezingen en wonderen, maar wanneer hij hen vertelt dat Jezus verraden werd tijdens een maaltijd, wat in Johannes 13 in detail wordt beschreven.
Hij zei dat hij regelmatig tranen over de gezichten van de mensen ziet lopen bij het besef dat Jezus verraden werd tijdens een maaltijd met Zijn naaste vrienden. Ze kunnen zich geen pijnlijkere situatie voorstellen, en velen van hen komen tot de Heer als gevolg daarvan, zich bewust van de prijs die Hij voor onze zonden heeft betaald. De meest intieme tijd die men met vrienden in de cultuur van het Oosten kan hebben, is tijdens een maaltijd.
Wij in het westen zien het kruis alleen als symbool dat Jezus leed, en lezen het verraad van Jezus in Johannes 13 louter als een etentje waar we 'het Avondmaal' van de Heer van kennen. We missen de impact van het verraad volledig, hoewel de schrijvers van het Nieuwe Testament dat niet deden. Mattheüs noemt het meer dan 10 keer, Marcus minstens 8 keer, Lucas 5 en Johannes 9 keer. Zelfs Paulus in I Korintiërs 11, toen hij vertelde over het Avondmaal van de Heer, maakt het punt en noemt dat Jezus tijdens het eten werd verraden.
Het is duidelijk dat de schrijvers van het evangelie en de mensen van ZO Azië de overtreding begrepen van het verraden worden, en niet alleen verraden, maar juist tijdens de maaltijd!
Dat verschil in perceptie is het verschil tussen de *Oriëntalen van het oosten en de *Occidentalen van het westen. De Bijbel is een Oosters boek, geschreven door Oriëntalen, met gebruiken en praktijken die grotendeels onveranderd zijn gebleven, van Abraham tot Openbaring. De Bijbel is niet geschreven vanuit het perspectief van het westen (occidentaal), maar vanuit het oosten. We noemen China 'het verre oosten' en zijn gevoelloos over het feit dat we het land in de regio Israël 'het midden oosten' noemen. Het is nog steeds 'het oosten'. (*Het woord 'occidentaal' is Latijn voor 'west', en 'oriëntaal' is Latijns voor 'oost'.)
Wat maakt het uit?
Niemand houdt ervan om zijn woorden uit hun context te halen. Toch is dat wat veel christenen doen als ze hun Bijbel lezen. Ze proberen het te begrijpen, niet door de oosterse cultuur van die tijd, maar door hun eigen westerse kerkelijke cultuur van de 21e eeuw.
Zo ook is het Nieuwe Testament geschreven door apostelen die kerk in huis deden en schreven naar mensen die kerk in huis doen; velen halen de context van de '5-voudige' en hoe de gaven van de Geest functioneren uit het huis en proberen ze in het auditoriumgebouw, de kerk genaamd, te plaatsen, om vervolgens verward en gefrustreerd te eindigen met weinigen die kunnen functioneren in de gaven die God hen gegeven heeft - en ze vragen zich af waarom.
Hetzelfde gebeurt wanneer we de Bijbel lezen en proberen die te begrijpen voor ons persoonlijke leven. In Psalm 69:22 staat bijvoorbeeld: "Laat hun tafel een strik voor hen worden; en datgene wat voor hun welzijn zou moeten zijn, laat het hun valstrik worden.”
Die passage is verwarrend voor de westerling, want hoe kan een tafel een strik worden? Maar als we ons de oosterse gewoonte herinneren om een mat op de grond te leggen waarop voedsel wordt gelegd, en de eters die daar op en rondom zitten, begint het vers te kloppen.
Het Hebreeuwse woord dat hier vertaald wordt als 'tafel' en uitgesproken wordt als 'school-khawn' (shul-cha-nam) is letterlijk 'een mat van huid of leder op de grond gelegd'.
Daarom zegt de psalmist wanneer hij zegt 'laat hun tafel een strik voor hen worden', 'laat hen struikelen over de mat op de grond; en laat dat wat een zegen zou zijn geweest hun valstrik worden'. Nu krijgt het betekenis, maar alleen als je eerst de gewoonte begrijpt om op een mat op de grond te eten.
Jezus de Oosterse Koning
Vandaag is de oproep om naar voren te komen in de kerk (als ze er een hebben) zo: de pastor vraagt om elk hoofd te buigen en elk oog te sluiten, terwijl hij vraagt om de hand op te steken door hen die Jezus willen ‘aannemen’. Dat is zo erg westers, want een Oosterling zou nooit denken dat hij het voorrecht heeft om alleen maar de Koning te 'accepteren' in zijn leven. In plaats daarvan zouden ze hun leven aan de Koning geven en nederig vragen om hen te aanvaarden.
Dr. Michael Brown en ik waren op een dag aan het lunchen toen hij op bezoek was in Tulsa - ik had in zijn kerk en Bijbelschool gediend toen zij in Pensacola, Florida, waren gevestigd, en toen hij in de stad was, kwamen we samen voor een maaltijd. We hadden het over een aantal van deze verschillen tussen oost en west en hij noemde een reis naar India en wat een van de Indiase predikanten had gezegd - India ligt ook in het Oosten.
"Jullie in Amerika prediken een ander evangelie dan wij in India", zei de Indiase pastor. Toen Michael vroeg wat hij bedoelde, antwoordde de voorganger: "U predikt dat als u Jezus accepteert, Hij uw gezin zal genezen, Hij uw financiën zal herstellen en u meer zal geven, en dat Hij uw lichaam zal genezen. Je zult gezegend worden als je Jezus accepteert. Wij prediken dat als je in Jezus gelooft, je familie je kan afwijzen, jij je gezondheid kan verliezen, je financiën kan verliezen, en jij je leven kan verliezen".
Het westen nodigt Jezus uit in hun toch al drukke leven, terwijl het oosten hun hele leven aan Jezus geeft, zodat ze onmiddellijk bereid zijn om voor Hem te sterven als ze daartoe worden opgeroepen. Het westen begrijpt niet dat Jezus een Koning is, maar denkt in plaats daarvan allereerst aan Hem als zijnde een vriend, één die aan onze kant staat om ons leven beter te maken. Het oosten beseft dat Hij de Koning is die over de aarde zal heersen, en zelfs nu als Hoofd van het lichaam van Christus, heerst en regeert als de God-Mens.
De een is geschokt dat God in het vlees verraden zou worden door een vermeende vriend tijdens een intiem diner, de ander ziet slechts een diner waarin een van de aanwezigen vertrok om zijn plan uit te voeren.
Ik kijk om me heen naar het lichaam van Christus in het westen en zie zoveel zonde, zoveel liefde voor de wereld en alles wat er in de wereld is, en ik vraag me af hoe weinig openbaring er is over Wie Jezus is. En dat is de sleutel, onze kerken hebben grotendeels het ontvangen van openbaring van God als het doel om elkaar te ontmoeten, en voor gebed en aanbidding, losgelaten ten gunste van entertainment, gekopieerd van de wereld. In plaats van mensen aan te trekken met een banier die zegt dat ze God kunnen leren kennen, probeert de kerk mensen aan te trekken onder de banier die verkondigt dat Jezus je leven beter zal maken als je Hem erin betrekt.
Maar voor de weinigen die Hem als Koning kennen....de Koning die ook onze vriend is, maar het een kan niet zonder de ander – voor die weinigen is er grote genade en vrede op hen.
Volgende week meer over Jezus de Oosterse Koning. Tot dan, Zegen
John Fenn/wk/ak
www.cwowi.org en e-mail mij op [email protected]
RSS Feed