Hallo allemaal,
Toen Barb en ik met elkaar trouwden, bracht ik een oud T-shirt in binnen ons huwelijk. Ik had het gekocht toen ik nog op de middelbare school zat, het kon binnenstebuiten aan en het had een dubbele laag zodat het op koudere dagen gedragen kon worden, en ik was er dol op. Op de voorkant van zowel binnen- als buitenkant prijkte in grote letters HPER: Health (Gezondheid), Physical Education (Gymnastiek), Recreation (Ontspanning). HPER.
Barb dacht dat ik hiermee aan de wereld te kennen wilde geven dat ik "hyper" was.
Ze had een hekel aan dat shirt, want het was lelijk en versleten, en ze liet me beloven dat ik het nooit in het openbaar zou dragen. Het werd m'n favoriete shirt dat ik aandeed als ik in en om het huis bezig was, maar op een dag merkte ik dat ze er scheve blikken naar begon te werpen zoals een leeuwin naar een gewonde gazelle, in afwachting van het juiste moment om toe te slaan.
Ze probeerde me uit met opmerkingen als: "Weet je, op een dag zou het zo maar kunnen dat wanneer je thuiskomt het shirt verdwenen is." Ik zei haar dat ze niet moest proberen er ook maar een grap over te maken. Maar Barb houdt ervan als alles op zijn plek ligt, en voor haar was dat shirt in strijd met alle gevoel van orde en netheid in haar wereld, met inbegrip van mijn kledingkastla. In dat vroege stadium van het huwelijk had ze nog het onterechte idee dat veel jonge bruiden hebben: "ik verander hem wel", en "ik kleed hem wel" - ze beoordeelde het feit dat ik juist dol was op dat shirt als een karaktertrek die gecorrigeerd moest worden.
Op een dag gebeurde het
Voor Barb moest het shirt de deur uit om de orde in haar universum te herstellen. Ik was van mening dat, mocht dat shirt daadwerkelijk verdwijnen, er juist een Big Bang in haar universum zou plaatsvinden.
Ik kwam op een dag thuis van mijn werk, liep naar mijn la voor mijn shirt, maar kon het niet vinden. Aanvankelijk trok ze haar schouders op, in de hoop dat ik de zoektocht zou staken en iets anders zou aantrekken. Maar ze had die schuldige leeuwinnenblik in haar ogen, alsof ze een gazelle had gedood en deze voor iedereen had verstopt. Toen ze toegaf dat ze het had weggegooid, werd ik woest. We hadden afgesproken toen we nog aan het daten waren dat wanneer we eenmaal getrouwd waren we nooit het "S"-woord (scheiding) in onze gedachten of gesprekken zouden toestaan, maar ik zat er die dag niet ver vandaan.
Ik misdroeg me vreselijk, schreeuwde met een volume dat in de buurt kwam van dat van een opstijgend vliegtuig, alsof ze net een rib uit mijn zij had getrokken, en emotioneel voelde dat ook zo. Ik kreeg niet eens de kans om het vaarwel te zeggen, aangezien de vuilniswagen het al had meegenomen. Ze zei dat het zo lelijk was dat zelfs de armen het niet wilden, wat een boude uitspraak was aangezien WIJZELF de armen waren! Toen gaf ze toe dat ze bang was dat als ze het aan de armen gaf, ik het weer op zou kunnen duikelen, en ze wist dat de vuilniswagen wel het einde betekende.
Ze bood haar excuses aan en ik liet haar beloven dat ze nooit meer, maar dan ook echt nooit meer, kleding van mij weg zou gooien zonder mijn toestemming. Ze stemde in en ook ik bood mijn excuses aan voor mijn ontploffing als de Vesuvius. Het bewijs dat ze zich aan haar belofte heeft gehouden is een huwelijk van meer dan 36 jaar en twee lelijke T-shirts vol met gaten in mijn la.
Mijn HPER-shirt was comfortabel, zat als gegoten, was perfect voor alle seizoenen en lag me na aan het hart. Dat geldt ook voor gekoesterde tradities en opvattingen van vele christenen, en daarover te beginnen is al genoeg om hen die ze koesteren te laten denken dat ik erop uit ben ze van de hand te doen. Meer specifiek zou ik het willen hebben over de messiaanse beweging binnen het christendom, de rol van het moderne Israël tegenover het spirituele Israël, en de plaats van de oudtestamentische Wet binnen onze nieuwtestamentische tijden.
Maar laten we de discussie hierover niet gelijkstellen aan het weggooien van een geliefd shirt; sta me toe Schrift, cultuur, geschiedenis en logica aan een nader onderzoek te onderwerpen.
Een tegencultuur is het tegenovergestelde van de cultuur waarin men leeft
De nieuwtestamentische kerk was een tegencultuurbeweging. Een tegencultuur verwerpt of bestrijdt de heersende waarden en cultuur om haar heen. Een voorbeeld is dat het volgens de Israëlische cultuur in de eerste eeuw na Christus gebruikelijk was dat familieloze weduwen op straat om voedsel moesten bedelen. De kerk was daarin tegengesteld, doordat ze voedsel en onderdak bood zoals beschreven in Handelingen 2:6.
De cultuur van die tijd was zodanig dat ieder mens en gezin voor zichzelf zorgde, terwijl men op bepaalde tijden in geringe mate aan de tempel offerde. De tegencultuur was daarin tegengesteld, doordat de individuen daarin een netwerk onderhielden, hulpbronnen, vaardigheden en geld uitwisselden, met sterke onderlinge relaties.
Een subcultuur is een groep binnen een cultuur die zichzelf afzet van de rest, gekenmerkt door afwijkende gedragingen, taal en vaak ook stijlen. Vandaag de dag is kerkcultuur grotendeels een subcultuur met kleinere subculturen daarbinnenin.
Subculturen zijn onbelangrijk voor de maatschappij en cultuur eromheen
Tegenculturen hebben invloed op de maatschappij en cultuur en kijken naar buiten. Subculturen zijn grotendeels onbelangrijk voor de maatschappij, omdat ze naar binnen kijken. Subculturen worden door de cultuur beschouwd als raar, vreemd en gek en worden niet serieus genomen.
Subculturen hebben hun eigen taal, die alleen wordt begrepen door de mensen binnen die subcultuur. In de vijftiger jaren waren de "Beatniks" een subcultuur met goede voorbeelden voor wat betreft het taalgebruik: "noodle it out", wat "iets uitdenken" betekende. "Off the cob" betekende "ouderwets". "Lead sled" was een klassieke auto, vaak de oude wagen van pa. Als je echter buiten de subcultuur stond, begreep je ze niet en vond je ze raar.
Maak je deel uit van een subcultuur, of maak je deel uit van een tegencultuur binnen je geloof?
Spreek je "christen-taal", of kunnen anderen buiten je subcultuur je perfect begrijpen?
Ken je deze uitdrukkingen, die uniek zijn voor enkele subculturen (stromingen) binnen het geloof: "geopende hemel", "laat een deur opengaan", "het bloed plengen", "klap-/lofoffer voor de Heer", "op het Woord staan", "ik voel me niet geleid", "Jezus in je hart uitnodigen", "wapendrager", "iemand uitzegenen bij een reis", "een vlies uitleggen". Als je deze bij iemand zou gebruiken die niet met de kerk is opgegroeid en niet wedergeboren is, zou je dan in normale bewoordingen moeten uitleggen wat je bedoelde? (Waarom zou je je dan eigenlijk van "christen-taal" bedienen?)
Maak je deel uit van een subcultuur die geen last heeft van depressiviteit, maar van een "kwijnende geest"?
Maak je deel uit van een subcultuur die geen last heeft van stress, maar alleen moet "laten gaan en God zijn gang"?
Maak je deel uit van een subcultuur die nooit grof wordt, maar gewoon "de waarheid in liefde spreekt"?
Maak je deel uit van een subcultuur die nooit zelf beslissingen neemt, maar alleen "wordt geleid door de Heer"?
Maak je deel uit van een subcultuur die nooit "sorry" zegt, maar gewoon "ik ben niet perfect, slechts vergeven"?
Is Engels je moedertaal en ben je niet-joods van geboorte, maar ben je onderdeel geworden van een subcultuur die Jezus "Yeshua" noemt? Ben je onderdeel van een subcultuur die selectief bepaalde bijbelpassages aanhangt, terwijl ze andere verzen en passages, in het bijzonder die van Paulus en Johannes, wegverklaart?
De cultuur van het Koninkrijk is een tegencultuur binnen de maatschappij
Klopt het voor jou dat je dacht dat je in de tegencultuur van het Koninkrijk zat, terwijl je in feite onderdeel bent geworden van een subcultuur, ongeacht de specifieke geloofsstroming? Tegenculturen willen de wereld veranderen door hun leven voor anderen uit te leven, binnen de grotere cultuur, terwijl ze de weg wijzen naar een hoger niveau van denken en leven, zoals in Handelingen het geval was. Deze serie zal nuttig zijn als je hebt ontdekt dat je deel uitmaakt van een subcultuur terwijl je hart uitschreeuwt om deel uit te maken van de tegencultuur van het Koninkrijk.
Volgende week meer over de culturen van de messiaanse, Israëlische en niet-joodse discipelen binnen het christendom.
Zegen,
John Fenn. / vertaling RDO
Toen Barb en ik met elkaar trouwden, bracht ik een oud T-shirt in binnen ons huwelijk. Ik had het gekocht toen ik nog op de middelbare school zat, het kon binnenstebuiten aan en het had een dubbele laag zodat het op koudere dagen gedragen kon worden, en ik was er dol op. Op de voorkant van zowel binnen- als buitenkant prijkte in grote letters HPER: Health (Gezondheid), Physical Education (Gymnastiek), Recreation (Ontspanning). HPER.
Barb dacht dat ik hiermee aan de wereld te kennen wilde geven dat ik "hyper" was.
Ze had een hekel aan dat shirt, want het was lelijk en versleten, en ze liet me beloven dat ik het nooit in het openbaar zou dragen. Het werd m'n favoriete shirt dat ik aandeed als ik in en om het huis bezig was, maar op een dag merkte ik dat ze er scheve blikken naar begon te werpen zoals een leeuwin naar een gewonde gazelle, in afwachting van het juiste moment om toe te slaan.
Ze probeerde me uit met opmerkingen als: "Weet je, op een dag zou het zo maar kunnen dat wanneer je thuiskomt het shirt verdwenen is." Ik zei haar dat ze niet moest proberen er ook maar een grap over te maken. Maar Barb houdt ervan als alles op zijn plek ligt, en voor haar was dat shirt in strijd met alle gevoel van orde en netheid in haar wereld, met inbegrip van mijn kledingkastla. In dat vroege stadium van het huwelijk had ze nog het onterechte idee dat veel jonge bruiden hebben: "ik verander hem wel", en "ik kleed hem wel" - ze beoordeelde het feit dat ik juist dol was op dat shirt als een karaktertrek die gecorrigeerd moest worden.
Op een dag gebeurde het
Voor Barb moest het shirt de deur uit om de orde in haar universum te herstellen. Ik was van mening dat, mocht dat shirt daadwerkelijk verdwijnen, er juist een Big Bang in haar universum zou plaatsvinden.
Ik kwam op een dag thuis van mijn werk, liep naar mijn la voor mijn shirt, maar kon het niet vinden. Aanvankelijk trok ze haar schouders op, in de hoop dat ik de zoektocht zou staken en iets anders zou aantrekken. Maar ze had die schuldige leeuwinnenblik in haar ogen, alsof ze een gazelle had gedood en deze voor iedereen had verstopt. Toen ze toegaf dat ze het had weggegooid, werd ik woest. We hadden afgesproken toen we nog aan het daten waren dat wanneer we eenmaal getrouwd waren we nooit het "S"-woord (scheiding) in onze gedachten of gesprekken zouden toestaan, maar ik zat er die dag niet ver vandaan.
Ik misdroeg me vreselijk, schreeuwde met een volume dat in de buurt kwam van dat van een opstijgend vliegtuig, alsof ze net een rib uit mijn zij had getrokken, en emotioneel voelde dat ook zo. Ik kreeg niet eens de kans om het vaarwel te zeggen, aangezien de vuilniswagen het al had meegenomen. Ze zei dat het zo lelijk was dat zelfs de armen het niet wilden, wat een boude uitspraak was aangezien WIJZELF de armen waren! Toen gaf ze toe dat ze bang was dat als ze het aan de armen gaf, ik het weer op zou kunnen duikelen, en ze wist dat de vuilniswagen wel het einde betekende.
Ze bood haar excuses aan en ik liet haar beloven dat ze nooit meer, maar dan ook echt nooit meer, kleding van mij weg zou gooien zonder mijn toestemming. Ze stemde in en ook ik bood mijn excuses aan voor mijn ontploffing als de Vesuvius. Het bewijs dat ze zich aan haar belofte heeft gehouden is een huwelijk van meer dan 36 jaar en twee lelijke T-shirts vol met gaten in mijn la.
Mijn HPER-shirt was comfortabel, zat als gegoten, was perfect voor alle seizoenen en lag me na aan het hart. Dat geldt ook voor gekoesterde tradities en opvattingen van vele christenen, en daarover te beginnen is al genoeg om hen die ze koesteren te laten denken dat ik erop uit ben ze van de hand te doen. Meer specifiek zou ik het willen hebben over de messiaanse beweging binnen het christendom, de rol van het moderne Israël tegenover het spirituele Israël, en de plaats van de oudtestamentische Wet binnen onze nieuwtestamentische tijden.
Maar laten we de discussie hierover niet gelijkstellen aan het weggooien van een geliefd shirt; sta me toe Schrift, cultuur, geschiedenis en logica aan een nader onderzoek te onderwerpen.
Een tegencultuur is het tegenovergestelde van de cultuur waarin men leeft
De nieuwtestamentische kerk was een tegencultuurbeweging. Een tegencultuur verwerpt of bestrijdt de heersende waarden en cultuur om haar heen. Een voorbeeld is dat het volgens de Israëlische cultuur in de eerste eeuw na Christus gebruikelijk was dat familieloze weduwen op straat om voedsel moesten bedelen. De kerk was daarin tegengesteld, doordat ze voedsel en onderdak bood zoals beschreven in Handelingen 2:6.
De cultuur van die tijd was zodanig dat ieder mens en gezin voor zichzelf zorgde, terwijl men op bepaalde tijden in geringe mate aan de tempel offerde. De tegencultuur was daarin tegengesteld, doordat de individuen daarin een netwerk onderhielden, hulpbronnen, vaardigheden en geld uitwisselden, met sterke onderlinge relaties.
Een subcultuur is een groep binnen een cultuur die zichzelf afzet van de rest, gekenmerkt door afwijkende gedragingen, taal en vaak ook stijlen. Vandaag de dag is kerkcultuur grotendeels een subcultuur met kleinere subculturen daarbinnenin.
Subculturen zijn onbelangrijk voor de maatschappij en cultuur eromheen
Tegenculturen hebben invloed op de maatschappij en cultuur en kijken naar buiten. Subculturen zijn grotendeels onbelangrijk voor de maatschappij, omdat ze naar binnen kijken. Subculturen worden door de cultuur beschouwd als raar, vreemd en gek en worden niet serieus genomen.
Subculturen hebben hun eigen taal, die alleen wordt begrepen door de mensen binnen die subcultuur. In de vijftiger jaren waren de "Beatniks" een subcultuur met goede voorbeelden voor wat betreft het taalgebruik: "noodle it out", wat "iets uitdenken" betekende. "Off the cob" betekende "ouderwets". "Lead sled" was een klassieke auto, vaak de oude wagen van pa. Als je echter buiten de subcultuur stond, begreep je ze niet en vond je ze raar.
Maak je deel uit van een subcultuur, of maak je deel uit van een tegencultuur binnen je geloof?
Spreek je "christen-taal", of kunnen anderen buiten je subcultuur je perfect begrijpen?
Ken je deze uitdrukkingen, die uniek zijn voor enkele subculturen (stromingen) binnen het geloof: "geopende hemel", "laat een deur opengaan", "het bloed plengen", "klap-/lofoffer voor de Heer", "op het Woord staan", "ik voel me niet geleid", "Jezus in je hart uitnodigen", "wapendrager", "iemand uitzegenen bij een reis", "een vlies uitleggen". Als je deze bij iemand zou gebruiken die niet met de kerk is opgegroeid en niet wedergeboren is, zou je dan in normale bewoordingen moeten uitleggen wat je bedoelde? (Waarom zou je je dan eigenlijk van "christen-taal" bedienen?)
Maak je deel uit van een subcultuur die geen last heeft van depressiviteit, maar van een "kwijnende geest"?
Maak je deel uit van een subcultuur die geen last heeft van stress, maar alleen moet "laten gaan en God zijn gang"?
Maak je deel uit van een subcultuur die nooit grof wordt, maar gewoon "de waarheid in liefde spreekt"?
Maak je deel uit van een subcultuur die nooit zelf beslissingen neemt, maar alleen "wordt geleid door de Heer"?
Maak je deel uit van een subcultuur die nooit "sorry" zegt, maar gewoon "ik ben niet perfect, slechts vergeven"?
Is Engels je moedertaal en ben je niet-joods van geboorte, maar ben je onderdeel geworden van een subcultuur die Jezus "Yeshua" noemt? Ben je onderdeel van een subcultuur die selectief bepaalde bijbelpassages aanhangt, terwijl ze andere verzen en passages, in het bijzonder die van Paulus en Johannes, wegverklaart?
De cultuur van het Koninkrijk is een tegencultuur binnen de maatschappij
Klopt het voor jou dat je dacht dat je in de tegencultuur van het Koninkrijk zat, terwijl je in feite onderdeel bent geworden van een subcultuur, ongeacht de specifieke geloofsstroming? Tegenculturen willen de wereld veranderen door hun leven voor anderen uit te leven, binnen de grotere cultuur, terwijl ze de weg wijzen naar een hoger niveau van denken en leven, zoals in Handelingen het geval was. Deze serie zal nuttig zijn als je hebt ontdekt dat je deel uitmaakt van een subcultuur terwijl je hart uitschreeuwt om deel uit te maken van de tegencultuur van het Koninkrijk.
Volgende week meer over de culturen van de messiaanse, Israëlische en niet-joodse discipelen binnen het christendom.
Zegen,
John Fenn. / vertaling RDO
RSS Feed