Dag allemaal,
“Abnormaal Christendom! Wat ik overal om me heen zie, is abnormaal Christendom.”
Ik verlangde naar de geweldige ervaringen die mensen met de Heer hadden, zoals opgetekend in het boek Handelingen, maar ik zag niets daarvan in mijn ‘aquarium’ van het geloof. Voor mij was het duidelijk dat Handelingen meer is dan slechts geschiedenis, het geeft informatie over 30 jaar normaal christendom.
Maar wat ik om mij heen zag, waren maffe of saaie en droge dingen. Nergens zag ik ‘echte’ mensen, volwassen in karakter en het leven, gebalanceerd in hun wandel, wetend hoe in de Geest te wandelen – christenen zoals Handelingen afschildert en wat de brieven van Paulus noemen.
De argumenten
Men probeert te verklaren en te rechtvaardigen waarom het christendom niet meer lijkt op wat we in Handelingen zien:
Dat was alleen voor de eerste eeuw, om het verhaal van Jezus naar buiten te krijgen - Maar ik dacht: Hebben we niet nu, nog meer als toen, een ingrijpend evangelie nodig, nu er miljoenen en miljoenen mensen op de aarde zijn? En als God de rechter van allen is, wil Hij dan ook nu niet bewijs leveren van de waarheid van Jezus, zoals Hij dat toen deed?
Mensen hebben nu het geschreven Woord, dus zijn wonderen en tekenen niet meer nodig. Maar de Heer zag onze tijd al, en Hij zei: ‘Zij die in Mijn Naam geloven, zullen handen op de zieken leggen, demonen uitwerpen…’(merk op, dat is niet: ‘Zij die geloven, in Mijn Naam zullen zij handen op leggen…’ maar veeleer ‘Zij die in Mijn Naam geloven zullen handen opleggen…’ Dit komt overeen met Handelingen 3:16, waar Petrus zegt dat het door zijn geloof in de naam van Jezus was dat de lamme man genezen werd.)
Eén voor één
Er kwamen allerlei argumenten in mijn hoofd, en één voor één had het Woord een antwoord. En toen las ik Handelingen 1:1, wat een eind aan alle argumenten maakte, en aan alle pogingen het abnormale om mij heen te rechtvaardigen: “Mijn eerste boek heb ik gemaakt, Theofilus, over al wat Jezus is begonnen te doen en te leren.”
Een stroom aan openbaring ging door mij heen. Lucas had het evangelie van Lucas aan een Romein geschreven, genaamd Theophilus, zoals we zien in Lucas 1:1-4 : “..Ik ben tot het besluit gekomen…dit in geregelde orde voor u te boek te stellen, hoogedele Theophilus…” (Opmerking: Lucas is de enige auteur van een evangelie die zegt het leven van Jezus in chronologische orde te beschrijven, en Handelingen gaat verder met de chronologische orde van gebeurtenissen).
Het evangelie van Lucas is het eerste deel van een 2- delig werk, dat de schrijver meeneemt door het leven van Jezus, in chronologische volgorde. Handelingen is deel 2 van dat werk. Het evangelie van Lucas eindigt met de opstanding van Jezus naar de hemel; lichamelijk zal Hij niet meer gezien worden tot aan Zijn wederkomst. ( Al is Hij door velen gezien, door de eeuwen heen, maar dan in de Geest)
Hij begint Handelingen door te zeggen: “Ik schreef over alles wat Jezus begonnen is te doen en te leren.”” Het evangelie van Lucas was wat Jezus begon te doen en te leren, dus Handelingen is de voortzetting van alles wat Hij BEGON.
Door de eeuwen heen werd het abnormale normaal, jammer genoeg
“Abnormaal christendom. Wat ik overal om mij heen zie, is abnormaal christendom. Handelingen is normaal. Handelingen is het vervolg van wat Jezus begon te doen en te leren. Er is een ononderbroken reeks van de bediening van Jezus in het evangelie, tot de geestelijke bediening van Jezus in Handelingen, tot aan mijn leven toe – en de discipelen gingen door met de wonderen en tekenen te doen die Jezus begonnen was te doen, en zij leerden wat Hij begonnen was te leren, tot aan mijn leven toe. Ik ben deel van die ononderbroken reeks gedurende 2000 jaar van alles wat Jezus begon te doen en te leren.”
Dat zei ik tegen mijzelf toen ik besefte dat handelingen de voortzetting was van wat begonnen was….en niets om mij heen leek op een voortzetting van wat Jezus begon te doen en te leren. Handelingen is normaal christendom. Daar verlangde ik naar! Ik wilde deel zijn van de voortzetting van wat Jezus begonnen was te doen en te leren!
Ik kon dat in geen enkel aquarium doen, want ieder aquarium van het geloof was afgeweken van Handelingen. Ik moest in de open oceaan van de Geest zwemmen, net zoals de apostelen dat deden, om de bediening van Jezus voort te kunnen zetten, zoals zij dat deden. Eindelijk wilde ik mijn redeneringen loslaten, mijn emoties, mijn Bijbel onderwijs, alles waarvan ik dacht dat het ‘juist’ was in mijn begrip van het Woord, om daadwerkelijk onderworpen aan het Woord te zijn, zoals het bedoeld was.
Als het de bedoeling was dat ik een deel moest zijn van wat Hij begon, zou ik mijn denken moeten herschikken. Realiseren dat de apostelen gewoon uitwandelden wat Jezus begon, dus moest ik doen wat zij deden, zodat ik Hem kon kennen zoals zij deden, en de wonderen en tekenen zou kunnen zien zoals zij deden. En misschien ook wel mijn wereld op de kop zetten in Christus, zoals zij deden.
Hoe zij ‘kerk’ deden
Dus toen het argument opkwam, dat probeerde te verklaren dat men de eerste 300 jaar na Pinksteren in huizen bij elkaar kwam vanwege de vervolging, hield dat geen stand. In huizen samenkomen is een voortzetting van alles wat Jezus begon te doen en te leren.
Veel, zo niet alle wonderen van Hem, en mensen die tot Hem gebracht werden, vonden plaats in huizen. Van water dat in wijn veranderd werd, tot 2 blinde mannen die genazen toen Hij aan het eten was, tot aan het genezen van de schoonmoeder van Petrus, in haar huis, tot aan een maaltijd in het huis van Simon de melaatse, tot aan Zacheüs, die Hij vroeg uit de boom te komen om maaltijd met Hem te houden – het verhaal van het evangelie begon in en rondom huizen. Maar het is dieper dan dat, de eerste huiskerk bestond uit Adam, Eva, en de Heer, in de hof, want waar 2 of meer vergaderd zijn, is Hij in hun midden. En door het hele Oude Testament maakt God duidelijk dat het huis het middelpunt van het leren over Hem is.
Toen keek ik wat er in de wereld plaatsvond, en zag in elk land huiskerken opduiken, of christen al of niet vervolgd werden, dus dat argument viel al snel af. God is aan het werk in relaties, die we vinden in families en huizen.
Aan wie geschreven?
Daarna zag ik aan wie de oorspronkelijke brieven geschreven waren, zoals beschreven in Handelingen, en aan het eind van sommige brieven van Paulus: Priscilla & Aquila in Rome en daarna in Efeze, Justus in Corinthe, Jason in Thessalonica, Lydia in Filippi, Filemon in Laodicea – allen hadden gemeenten bij hen aan huis. Ons Nieuwe Testament bestaat uit brieven die aanvankelijk gestuurd werden aan gemeentes, die in de huizen van deze mensen samen kwamen.
(Handelingen 16:15, 40; 17:5; 18:7; 20:20; Romeinen 16:3-5; 1 Cor. 16:8, 19; Coll. 4:15, Filemon v. 1-2)
Uit zijn verband
Plotseling had ik een verschrikkelijk soort openbaring, een openbaring die iemand krijgt als hij ontdekt dat de belangrijkste basis waar zijn leven op gebouwd was, fundamenteel fout was. Alle uitgangspunten waren fout, en alles wat geloofd werd over iemand, boog de verkeerde kant op. Mijn hele leven had ik het Nieuwe Testament toegepast op de zetting van een gebouw, een gehoorzaal, terwijl het hele Nieuwe Testament geschreven was door apostelen die huiskerk deden, aan mensen die huiskerk deden, en wat toegepast werd in hun levens in huisgebaseerde bijeenkomsten.
De plek voor de gevierde ‘5-voudige’ is het huis. De plek voor de gaven van de Geest, is in het huis. De plek om het avondmaal te vieren, is thuis – alles wat voor mij kostbaar was, had ik uit de context gehaald en toegepast op een auditorium setting – volkomen anders dan bedoeld! Alle mentale pogingen te rechtvaardigen waarom ik kerk deed in een gebouw, om te bewijzen dat kerk anders gedaan kon worden nu dan wat we in Handelingen zien als voortzetting van de bediening van Jezus, eindigden. In plaats van mijzelf te rechtvaardigen, had ik berouw.
Ik was helemaal teneergeslagen, geschokt, walgde van mijzelf, had berouw en bood de Heer mijn excuses aan, keer op keer, voor het verdraaien van wat Hij begonnen was te doen en te leren naar een vorm die zelf ontworpen was. Ineens zag ik het – al die aquariums van het geloof waren werkelijk door de mens ingesteld, terwijl het gezin en het huis door God ingesteld was; Hij bouwde de hof van Eden, en het eerste gezin. Hij had niet de auditoriums gemaakt die we de afgelopen 1700 jaar gehad hebben.
In huizen bij elkaar komen was Gods ontwerp
Hij bedacht het huis en Hij bediende in huizen, daarom is het een voortzetting van alles wat Jezus begon te doen en te leren! De afschuw 25 jaar van mijn leven de woorden van Jezus uit zijn verband gehaald te hebben, raakte mij diep – en ik had tevens Paulus en Petrus en Johannes, Jacobus en Judas een slechte dienst bewezen, en ik vroeg zelfs of de Heer mijn verontschuldigingen aan hen wilde overbrengen – ik walgde zo van mijzelf!
Het is mij overkomen dat mijn eigen woorden uit zijn verband gehaald werden, om door anderen aangehaald te worden op een manier die niet door mij bedoeld was, vaak om mij aan te vallen. Eén van de belangrijkste manieren waarop de vijand werkt, is het uit zijn verband halen van wat gezegd is, of er iets in te lezen wat niet bedoeld is, om onenigheid op te wekken. Zoals de getuigenissen van mensen bij Zijn proces uit de context gehaald werden en Zijn woorden werden verdraaid, om dit tegen Hem te kunnen gebruiken. Ik had iets vergelijkends gedaan door het Woord te brengen in de context van een auditorium! Hij is ZO genadig geweest, zalfde Zijn Woord als ik les gaf, ook al was de toepassing van Zijn Woord bedoeld in hechte relaties, zoals we zien in huisgebaseerde gemeentes.
Ik weet dat God groot genoeg is om wat voor structuur dan ook, die de mens Hem geeft, te vullen, dus er is niets mis mee als anderen aanbidden in een auditorium, maar ik kan slechts spreken naar de genade die mij gegeven is. Ik moest 25 jaar van zorgvuldig opgebouwd geloof herschikken. Ik kon alleen nog maar voldaan zijn als ik deel was van de voortzetting van de bediening van Jezus, zoals Hij dat begonnen was en die de apostelen continueerden – Ik moest deel zijn van de open oceaan van het geloof.
Volgende week: de stukjes oppakken en opnieuw in elkaar leggen.
Zegen,
John Fenn
www.cwowi.org
Mail naar: [email protected]
“Abnormaal Christendom! Wat ik overal om me heen zie, is abnormaal Christendom.”
Ik verlangde naar de geweldige ervaringen die mensen met de Heer hadden, zoals opgetekend in het boek Handelingen, maar ik zag niets daarvan in mijn ‘aquarium’ van het geloof. Voor mij was het duidelijk dat Handelingen meer is dan slechts geschiedenis, het geeft informatie over 30 jaar normaal christendom.
Maar wat ik om mij heen zag, waren maffe of saaie en droge dingen. Nergens zag ik ‘echte’ mensen, volwassen in karakter en het leven, gebalanceerd in hun wandel, wetend hoe in de Geest te wandelen – christenen zoals Handelingen afschildert en wat de brieven van Paulus noemen.
De argumenten
Men probeert te verklaren en te rechtvaardigen waarom het christendom niet meer lijkt op wat we in Handelingen zien:
Dat was alleen voor de eerste eeuw, om het verhaal van Jezus naar buiten te krijgen - Maar ik dacht: Hebben we niet nu, nog meer als toen, een ingrijpend evangelie nodig, nu er miljoenen en miljoenen mensen op de aarde zijn? En als God de rechter van allen is, wil Hij dan ook nu niet bewijs leveren van de waarheid van Jezus, zoals Hij dat toen deed?
Mensen hebben nu het geschreven Woord, dus zijn wonderen en tekenen niet meer nodig. Maar de Heer zag onze tijd al, en Hij zei: ‘Zij die in Mijn Naam geloven, zullen handen op de zieken leggen, demonen uitwerpen…’(merk op, dat is niet: ‘Zij die geloven, in Mijn Naam zullen zij handen op leggen…’ maar veeleer ‘Zij die in Mijn Naam geloven zullen handen opleggen…’ Dit komt overeen met Handelingen 3:16, waar Petrus zegt dat het door zijn geloof in de naam van Jezus was dat de lamme man genezen werd.)
Eén voor één
Er kwamen allerlei argumenten in mijn hoofd, en één voor één had het Woord een antwoord. En toen las ik Handelingen 1:1, wat een eind aan alle argumenten maakte, en aan alle pogingen het abnormale om mij heen te rechtvaardigen: “Mijn eerste boek heb ik gemaakt, Theofilus, over al wat Jezus is begonnen te doen en te leren.”
Een stroom aan openbaring ging door mij heen. Lucas had het evangelie van Lucas aan een Romein geschreven, genaamd Theophilus, zoals we zien in Lucas 1:1-4 : “..Ik ben tot het besluit gekomen…dit in geregelde orde voor u te boek te stellen, hoogedele Theophilus…” (Opmerking: Lucas is de enige auteur van een evangelie die zegt het leven van Jezus in chronologische orde te beschrijven, en Handelingen gaat verder met de chronologische orde van gebeurtenissen).
Het evangelie van Lucas is het eerste deel van een 2- delig werk, dat de schrijver meeneemt door het leven van Jezus, in chronologische volgorde. Handelingen is deel 2 van dat werk. Het evangelie van Lucas eindigt met de opstanding van Jezus naar de hemel; lichamelijk zal Hij niet meer gezien worden tot aan Zijn wederkomst. ( Al is Hij door velen gezien, door de eeuwen heen, maar dan in de Geest)
Hij begint Handelingen door te zeggen: “Ik schreef over alles wat Jezus begonnen is te doen en te leren.”” Het evangelie van Lucas was wat Jezus begon te doen en te leren, dus Handelingen is de voortzetting van alles wat Hij BEGON.
Door de eeuwen heen werd het abnormale normaal, jammer genoeg
“Abnormaal christendom. Wat ik overal om mij heen zie, is abnormaal christendom. Handelingen is normaal. Handelingen is het vervolg van wat Jezus begon te doen en te leren. Er is een ononderbroken reeks van de bediening van Jezus in het evangelie, tot de geestelijke bediening van Jezus in Handelingen, tot aan mijn leven toe – en de discipelen gingen door met de wonderen en tekenen te doen die Jezus begonnen was te doen, en zij leerden wat Hij begonnen was te leren, tot aan mijn leven toe. Ik ben deel van die ononderbroken reeks gedurende 2000 jaar van alles wat Jezus begon te doen en te leren.”
Dat zei ik tegen mijzelf toen ik besefte dat handelingen de voortzetting was van wat begonnen was….en niets om mij heen leek op een voortzetting van wat Jezus begon te doen en te leren. Handelingen is normaal christendom. Daar verlangde ik naar! Ik wilde deel zijn van de voortzetting van wat Jezus begonnen was te doen en te leren!
Ik kon dat in geen enkel aquarium doen, want ieder aquarium van het geloof was afgeweken van Handelingen. Ik moest in de open oceaan van de Geest zwemmen, net zoals de apostelen dat deden, om de bediening van Jezus voort te kunnen zetten, zoals zij dat deden. Eindelijk wilde ik mijn redeneringen loslaten, mijn emoties, mijn Bijbel onderwijs, alles waarvan ik dacht dat het ‘juist’ was in mijn begrip van het Woord, om daadwerkelijk onderworpen aan het Woord te zijn, zoals het bedoeld was.
Als het de bedoeling was dat ik een deel moest zijn van wat Hij begon, zou ik mijn denken moeten herschikken. Realiseren dat de apostelen gewoon uitwandelden wat Jezus begon, dus moest ik doen wat zij deden, zodat ik Hem kon kennen zoals zij deden, en de wonderen en tekenen zou kunnen zien zoals zij deden. En misschien ook wel mijn wereld op de kop zetten in Christus, zoals zij deden.
Hoe zij ‘kerk’ deden
Dus toen het argument opkwam, dat probeerde te verklaren dat men de eerste 300 jaar na Pinksteren in huizen bij elkaar kwam vanwege de vervolging, hield dat geen stand. In huizen samenkomen is een voortzetting van alles wat Jezus begon te doen en te leren.
Veel, zo niet alle wonderen van Hem, en mensen die tot Hem gebracht werden, vonden plaats in huizen. Van water dat in wijn veranderd werd, tot 2 blinde mannen die genazen toen Hij aan het eten was, tot aan het genezen van de schoonmoeder van Petrus, in haar huis, tot aan een maaltijd in het huis van Simon de melaatse, tot aan Zacheüs, die Hij vroeg uit de boom te komen om maaltijd met Hem te houden – het verhaal van het evangelie begon in en rondom huizen. Maar het is dieper dan dat, de eerste huiskerk bestond uit Adam, Eva, en de Heer, in de hof, want waar 2 of meer vergaderd zijn, is Hij in hun midden. En door het hele Oude Testament maakt God duidelijk dat het huis het middelpunt van het leren over Hem is.
Toen keek ik wat er in de wereld plaatsvond, en zag in elk land huiskerken opduiken, of christen al of niet vervolgd werden, dus dat argument viel al snel af. God is aan het werk in relaties, die we vinden in families en huizen.
Aan wie geschreven?
Daarna zag ik aan wie de oorspronkelijke brieven geschreven waren, zoals beschreven in Handelingen, en aan het eind van sommige brieven van Paulus: Priscilla & Aquila in Rome en daarna in Efeze, Justus in Corinthe, Jason in Thessalonica, Lydia in Filippi, Filemon in Laodicea – allen hadden gemeenten bij hen aan huis. Ons Nieuwe Testament bestaat uit brieven die aanvankelijk gestuurd werden aan gemeentes, die in de huizen van deze mensen samen kwamen.
(Handelingen 16:15, 40; 17:5; 18:7; 20:20; Romeinen 16:3-5; 1 Cor. 16:8, 19; Coll. 4:15, Filemon v. 1-2)
Uit zijn verband
Plotseling had ik een verschrikkelijk soort openbaring, een openbaring die iemand krijgt als hij ontdekt dat de belangrijkste basis waar zijn leven op gebouwd was, fundamenteel fout was. Alle uitgangspunten waren fout, en alles wat geloofd werd over iemand, boog de verkeerde kant op. Mijn hele leven had ik het Nieuwe Testament toegepast op de zetting van een gebouw, een gehoorzaal, terwijl het hele Nieuwe Testament geschreven was door apostelen die huiskerk deden, aan mensen die huiskerk deden, en wat toegepast werd in hun levens in huisgebaseerde bijeenkomsten.
De plek voor de gevierde ‘5-voudige’ is het huis. De plek voor de gaven van de Geest, is in het huis. De plek om het avondmaal te vieren, is thuis – alles wat voor mij kostbaar was, had ik uit de context gehaald en toegepast op een auditorium setting – volkomen anders dan bedoeld! Alle mentale pogingen te rechtvaardigen waarom ik kerk deed in een gebouw, om te bewijzen dat kerk anders gedaan kon worden nu dan wat we in Handelingen zien als voortzetting van de bediening van Jezus, eindigden. In plaats van mijzelf te rechtvaardigen, had ik berouw.
Ik was helemaal teneergeslagen, geschokt, walgde van mijzelf, had berouw en bood de Heer mijn excuses aan, keer op keer, voor het verdraaien van wat Hij begonnen was te doen en te leren naar een vorm die zelf ontworpen was. Ineens zag ik het – al die aquariums van het geloof waren werkelijk door de mens ingesteld, terwijl het gezin en het huis door God ingesteld was; Hij bouwde de hof van Eden, en het eerste gezin. Hij had niet de auditoriums gemaakt die we de afgelopen 1700 jaar gehad hebben.
In huizen bij elkaar komen was Gods ontwerp
Hij bedacht het huis en Hij bediende in huizen, daarom is het een voortzetting van alles wat Jezus begon te doen en te leren! De afschuw 25 jaar van mijn leven de woorden van Jezus uit zijn verband gehaald te hebben, raakte mij diep – en ik had tevens Paulus en Petrus en Johannes, Jacobus en Judas een slechte dienst bewezen, en ik vroeg zelfs of de Heer mijn verontschuldigingen aan hen wilde overbrengen – ik walgde zo van mijzelf!
Het is mij overkomen dat mijn eigen woorden uit zijn verband gehaald werden, om door anderen aangehaald te worden op een manier die niet door mij bedoeld was, vaak om mij aan te vallen. Eén van de belangrijkste manieren waarop de vijand werkt, is het uit zijn verband halen van wat gezegd is, of er iets in te lezen wat niet bedoeld is, om onenigheid op te wekken. Zoals de getuigenissen van mensen bij Zijn proces uit de context gehaald werden en Zijn woorden werden verdraaid, om dit tegen Hem te kunnen gebruiken. Ik had iets vergelijkends gedaan door het Woord te brengen in de context van een auditorium! Hij is ZO genadig geweest, zalfde Zijn Woord als ik les gaf, ook al was de toepassing van Zijn Woord bedoeld in hechte relaties, zoals we zien in huisgebaseerde gemeentes.
Ik weet dat God groot genoeg is om wat voor structuur dan ook, die de mens Hem geeft, te vullen, dus er is niets mis mee als anderen aanbidden in een auditorium, maar ik kan slechts spreken naar de genade die mij gegeven is. Ik moest 25 jaar van zorgvuldig opgebouwd geloof herschikken. Ik kon alleen nog maar voldaan zijn als ik deel was van de voortzetting van de bediening van Jezus, zoals Hij dat begonnen was en die de apostelen continueerden – Ik moest deel zijn van de open oceaan van het geloof.
Volgende week: de stukjes oppakken en opnieuw in elkaar leggen.
Zegen,
John Fenn
www.cwowi.org
Mail naar: [email protected]
RSS Feed