Ze had gebed gevraagd omdat ze de hele dag al hoofdpijn had. We waren met een aantal bij elkaar voor een maaltijd, maar na het eten en even voordat we weer weg zouden gaan, verontschuldigde zij zich en vroeg gebed. Dit zou het moment gaan worden dat ik besefte niet te horen in welk soort ‘aquarium’ van het geloof dan ook.
Krachteloze discipelen
Er waren 5 mensen die onmiddellijk een cirkel vormden om haar heen en haar de handen op legden, terwijl ik achterbleef, luisterend naar de wijsheid van de Heer om te weten wat Hij wilde doen en of genezing de richting was op te gaan. Ik vroeg Hem onder andere of het uitdroging en/of de hoogte was, omdat we in de bergen van Colorado Springs waren, Colorado, en zij van een veel lager gelegen deel kwam. Zou dat zo zijn, dan was gebed niet nodig, water en slaap wel. Kwam de hoofdpijn misschien door vermoeidheid of stress, omdat het een druk weekend was en er problemen thuis waren. Dus wachtte ik voor Hem, terwijl zij onmiddellijk een geestelijke aanval lanceerden, alsof ze soldaten waren die Omaha Beach op D-day gingen innemen.
Eén vrouw nam de leiding in een ‘laten we alles bestrijken’ soort gebed, beginnend met het pleiten van het bloed van Jezus en een ‘bloedlijn in het zand’ te trekken. Daarna zei ze dat ze de poorten van de hemel ging bestormen, en gebood ze de duivel naar de bodem van de Grand Canyon te gaan (arme kampeerders en wandelaars die daar misschien waren). Toen vroeg ze de Heer barmhartigheid te tonen aan haar, daarna gebood ze engelen te komen om haar te bedienen, en andere geboden en pleidooien die erg geestelijk klonken en met grote passie gedaan werden.
Heb genade!
Daarna baden de anderen, vroegen de Vader haar te genezen, haar gezin te zegenen en hen tot Hem te brengen, geboden de duivel weg te gaan van haar kinderen en echtgenoot en van hun bedrijf. Dit is, wat ik noem, een ‘stamppot gebed’- gooi alles erin, hoop dat het werkt, en iedereen gaat naar huis met volle geestelijke buiken en het gevoel dat men de duivel er flink van langs gegeven heeft.
Op een bepaald moment vroeg iemand hoe het met haar ging, en met lichte tegenzin gaf ze toe dat haar hoofd nog steeds pijn deed. Ik zei: 'Mag ik jou de handen opleggen’, wat ik deed’, terwijl ik zei: “Ik gebied je om genezen te worden in de naam van Jezus. Pijn verdwijn”.Met verbazing in haar ogen zei ze: “Het is weg! Het is weg! Zomaar!”
Geen aquarium dat ik thuis kon noemen
Dat was het moment dat ik mij realiseerde dat ik niet in één of ander aquarium van het geloof hoorde, waar deze mensen in zwommen. Ik was van de open oceaan van het geloven van Gods Woord en het te gehoorzamen. Dat is geen arrogantie, het is een diagnosis. Hoewel zij van God hielden, was hun geloof in wat hen geleerd was door de populaire cultuur en de leraren die hooggeacht werden in die cultuur, maar wat niet het Woord was. Jezus is heel duidelijk – gebied genezing – Jezus bad nooit naar de Vader om iemand te genezen (deden de apostelen ook niet). Hij gebood, en wij moeten doen zoals Hij deed.
Ik dacht bij mijzelf, stel je voor dat Petrus en Johannes tegen de man in Handelingen 3 zouden zeggen: “Zilver en goud heb ik niet, maar wat ik heb geef ik jou, in de naam van Jezus, Vader raak hem alstublieft aan, we pleiten het bloed, ga weg van hem, duivel; engelen, ik gebied je te komen en deze man te bedienen, we verbreken de generatievloek over deze man, oh als iemand eens naar de derde hemel kon gaan, barmhartigheid over hem, o Heer, sta op en wandel.” Kun jij je dat voorstellen?
Maak het simpel
Later, toen gevraagd werd hoe de man genezen was, in Handelingen 3:16, antwoord Petrus eenvoudig: “Het geloof in Zijn Naam heeft hem dit herstel gegeven.’ Weersta de neiging meer te zeggen – spreek gewoon de naam en laat het daarbij, en zie Hem werken. Anders laat je door je vele woorden zien hoe weinig je gelooft.
(Tussen haakjes, dit vers vernietigt de theologie van cessationisten, die geloven dat genezing en wonderen voorbij zijn. Als genezing alleen voor toen nodig was, dan zou geloven in de naam van Jezus ook alleen voor de 1e eeuw nodig zijn geweest).
Je moet Hem dus kennen, en de wil van de Vader weten voor een bepaalde situatie, voordat je dat geloof kan hebben om die geweldige naam slechts 1 keer te noemen en resultaat te zien. Moderne aquariums raken alles, behalve het doel – men onderwijst wat onderzoekende geesten willen weten, maar wat niet belangrijk is. Men leert niet de kracht van de naam van Jezus en Hem goed genoeg te kennen om toevertrouwd te zijn de naam passend te gebruiken.
Zijspoor: Een korte geschiedenisles
Tijdens een ontmoeting met de Heer, vroeg ik Hem hoe het lichaam van Christus in Amerika gekomen was waar ze nu was, verstrikt in formules en onbelangrijke zaken, in plaats van de eenvoud van het evangelie te hebben, en Hij zei dit:
“Ik heb, zoals jij dat noemt, het Woord van Geloof opgericht in de 1980’s om de integriteit van Mijn Woord te brengen naar hen die uit de charismatische vernieuwing kwamen van de jaren 70. Maar al spoedig maakte de vijand misbruik van de lust in veler harten en verdraaide mijn Woord door de nadruk op geld te leggen, daarmee ondermijnende het verspreiden van de kennis van de integriteit van mijn Woord in Mijn lichaam. Wat je vandaag ziet, is het gevolg van opeenvolgende generaties die nooit een fundament in Mijn Woord gehad hebben, dus men jaagt afleidingen na en een ander evangelie en een andere geest. Ze denken wijs te zijn en volwassen, maar ze zijn dwaas omdat ze zichzelf aan deze dingen hebben overgegeven…Maar ik heb deze dingen gebruikt om de dwaasheid van hun hart te openbaren, zodat ik voor Mijzelf ware discipelen apart zet die volwassen in Mij willen worden…”
Gevoelens of het Woord?
Toen ik een tiener was vertelde ik de Vader dat het voelde alsof Hij mij niet wilde omdat mijn vader mij afgewezen had. Ik mocht mezelf niet zo erg, en ik worstelde met gevoelens van afwijzing en moedeloosheid.
Maar ik weet nog dat ik Efeziërs gelezen had, waar stond ik dat met de Heilige Geest verzegeld was toen ik tot geloof kwam, dat ik met alle geestelijke zegen gezegend was in de hemelse gewesten in Christus, en dat ik in Hem geschapen was om goede dingen te doen. (1:3, 11; 2:6,10)
Ik weet nog heel goed hoe ik die dag in mijn slaapkamer stond, met het oude ‘Snoopy en Charlie Brown’ overtrek op mijn bed, dat ik al had sinds ik 10 was. Moeder kon geen nieuwe kopen die meer geschikt was voor een 17 jarige, omdat ze er geen geld voor had en ik zei half tegen mijzelf en half tegen de Vader: “Mijn gevoelens zeggen dat ik niet gered ben, niet door U gewild, en dat er geen plan en doel voor mijn leven is, maar ik geloof Uw Woord dat ik verzegeld ben met de Heilige Geest, gezeten in de hemelse gewesten met u, Heer Jezus, en geschapen om goede werken te doen. Ik kies ervoor U te geloven, Vader, boven hoe ik mij voel.”
Waar het op neer komt is: geloof je Gods Woord of geloof je gevoelens en herinneringen.
Dat moment veranderde mijn leven – ik besloot het Woord te geloven, ongeacht wat ik voelde of wat ik zag. Vanaf dat moment besefte ik dat mijn gevoelens en emoties ondergeschikt gemaakt konden worden aan wat het Woord zegt. Ik geef toe dat ik zo overijverig was en onwetend over het echte leven, dat ik tegen mijn moeder zei dat we met geloof nooit meer problemen hoefden te hebben. Na een nogal ongelovige blik van haar, zei ze eenvoudig: “Je hebt nog niet lang genoeg geleefd, zoon. Wacht maar tot jij de rekeningen moet betalen.”
Vaak krijg ik emails of sms berichten of heb ik gesprekken met mensen die ervan overtuigd zijn de onvergeeflijke zonde begaan te hebben. De onvergeeflijke zonde, dat van het afwijzen van de Heilige Geest, is in de kern het afwijzen van Jezus als Heer. Jezus stierf voor anderen, niet voor Zichzelf, dus de enige zonde waar niet voor betaald is op het kruis, is het afwijzen van Hem. En omdat de Heilige Geest het middel is tot redding, is het afwijzen van Jezus het lasteren (afwijzen, tegenspreken, de bediening ervan afwijzen) van de Heilige Geest.
Als ik een gelovige meeneem door het Woord, en laat zien dat zij niet de onvergeeflijke zonde begaan hebben, reageren zij bijna altijd hierop dat ze ervan overtuigd zijn dat Hij hen verlaten heeft, omdat ze Hem niet meer kunnen voelen. Dit zijn mensen die in de Heer geloven, van Hem houden, maar zeker weten dat God boos op hen is en hen heeft afgewezen vanwege één of andere zonde, zoals het tegenspreken van een prediker, of dat zij in een boze bui tegen de Heer zeiden dat ze Hem niet meer willen, als dit het is, of als ze een andere woedeaanval zoals een baby christen kan hebben. (En denk niet dat de tijd dat iemand de Heer kent, bepaald of ze wel of niet een baby zijn. Paulus geeft aan dat christenen die onstabiel zijn, die achter vreemde leringen aanlopen, of in tweedracht, verdeeldheid of afgunst zijn, baby’s in het geloof zijn).
Aquarium vrijdag
De diepe waarheid Gods Woord te geloven boven mijn emoties, heeft mij uit alle aquariums gehouden, die gericht waren op formules en rituelen. Ik was niet territoriaal, dus paste ik niet in het kerk systeem – maar het Woord zei niet territoriaal te zijn. Ik was niet politiek, en geen ‘ja knikker’, dus vertelde ik de waarheid al gaf dat mensen soms aanstoot, maar dat was wat het Woord zei.
Ik kreeg een telefoontje van mijn baas, op de maandag na een Super Bowl zondag, die dreigde mij te ontslaan omdat ik niet in de zondagavond dienst aanwezig was geweest. Hij ging ervan uit dat ik thuis gebleven was om de wedstrijd te zien. Ik zei hem dat ik hem 6 van de 8 avonden vertegenwoordigd had die week, in verschillende functies, en dat mijn gehandicapte zoon mij nodig had en dat mijn vrouw hulp nodig had. Toch dreigde hij mij te ontslaan. Ik antwoordde: “Of je dat wel of niet doet, is aan jou, maar het Woord zegt dat ik mijn gezin op de eerste plaats moet zetten en mijn vrouw en zonen zijn mijn prioriteit, en dat gaat niet veranderen, want wat ik deed was juist.” Ik behield mijn baan, maar bracht het in gevaar doordat ik het Woord leefde.
Als iemand iets onderwees en mijn geest voelde daar niet goed over, ging ik naar het Woord en onderzocht het. Als een emotie naar boven kwam, tegengesteld aan het Woord, veranderde ik de emotie, veranderde mijn denken dat tot de verkeerde emotie had geleid, corrigeerde ik mijzelf ‘Dat is niet juist, het Woord zegt…’
Ik leerde als mijn geest resoneerde met een onderwijs, dan kwam dat omdat de Geest der Waarheid in mij, getuigenis gaf aan mijn geest daarover. Maar als mijn geest gegriefd was of als iets fout aanvoelde over een lering, kwam dat omdat de Geest der Waarheid getuigde van de waarheid dat dit onderwijs niet klopte.
Dus ik leerde het getuigenis van de Geest binnenin en het Woord te vertrouwen als zijnde een hogere autoriteit dan de meest bekende leraar, ongeacht hoe hoog geacht zij waren door mensen.
En dat is de reden dat ik niet paste in iemands aquarium. Mijn loyaliteit was aan het Woord en het geschreven Woord, niet aan een systeem, mens, of formule. Toen verscheen Jezus aan mij in februari 2001, en Hij zei dit:
“Zie wat Ik zie. Mensen die van de één naar de andere dienst rennen, zoekend naar het spectaculaire, en denken dat DAT bovennatuurlijk is. Terwijl ze het bovennatuurlijke werk in hun midden missen, zelfs in hun harten, want het proces van discipelschap IS bovennatuurlijk…zoals het in het begin was, zo moet het nu weer zijn; ik ben aan het werk in relaties.”
Ik vond mijzelf zonder een aquarium om in te zwemmen, en begon te onderzoeken hoe we kerk doen vandaag, vergeleken met de manier waarop Paulus kerk deed, en ik leerde dat er weinig overeenkomsten tussen die twee zijn.
Als ik mijn gedachten en emoties in het dagelijks leven onderworpen liet zijn aan het Woord en de Geest, was ik dan klaar om mijn gedachten te veranderen over wat het Woord zei hoe kerk gedaan moest worden? Hoe deed Paulus kerk?
Dat is de volgende week, zegen
John Fenn
www.cwowi.org
mail mij: [email protected]