Dag allemaal,
Ik was halverwege mijn tweede jaar als directeur van een Bijbelschool, dat onderdeel was van een mega-kerk met ongeveer 13.000 leden, toen ik mij realiseerde dat ik mijn belangrijkste principe, waar ik mij sinds mijn tienerjaren aan gehouden had, geschonden had. Dit principe is te vinden in Zacharia 4:2-6. De meeste christenen kennen vers 6 wel:
Niet door kracht, noch door geweld, maar door Mijn Geest, zegt de Here der heerscharen”.
Maar men beseft niet dat dit vers slechts de conclusie is, getrokken uit wat we in vers twee zien:
“Ik zie daar een kandelaar, geheel van goud, met bovenaan een olieschaal. De kandelaar heeft zeven lampen en naar elke lamp gaan zeven toevoerbuizen. Naast de kandelaar staan twee olijfbomen, één rechts en één links”.
Olijfolie is een beeld van de Heilige Geest, dus dit vers illustreert de olijfbomen (voor ons doel de Vader en Zoon) die zorgen voor een eindeloze voorraad olie. Die olie stroomt vanuit de olijfbomen naar een schaal, die onze geest representeert. Vervolgens stroomt die olie door de toevoerbuizen naar de lampen, die de verschillende aspecten van ons leven representeren; de olie die brandt produceert Gods licht voor de vele elementen van ons leven.
De les is dat er een eindeloze voorraad van de Heilige Geest is, vandaar ‘niet door (jouw) kracht, noch door (jouw) geweld, maar door Mijn Geest, zegt de Here.
De Heilige Geest is de brandstof dat ons allereerst van brandstof voorziet, en daarna de lamp.
Wat ik als tiener leerde, is dat mijn geest de schaal is en dat het in de eerste plaats mijn taak is om in de stroom te blijven van de olie die mij vult en mijn schaal doet overstromen. Dat ik niet een leven moet leiden waarin ik meer uitgeef dan erin komt.
Geef mensen en het leven alleen van de overloop, houd de inhoud van de schaal voor jezelf. Zorg dat je geest gevuld blijft met Zijn Geest, want als onze schaal niet zelf gevuld is, kan het niet overstromen naar ons leven en naar anderen in ons leven.
Les één: Jij komt eerst, houd je prioriteiten in orde
Je moet je leven zo regelen, dat jij jezelf bedient en dat Hij jou kan bedienen. In Handelingen 1:8 openbaarde Jezus Zijn plan en een principe voor het leven, toen Hij tegen Zijn discipelen zei: “…gij zult Mijn getuigen zijn te Jeruzalem en in geheel Judea en Samaria en tot het uiterste der aarde”.
Dat is precies wat Handelingen registreert. Ze waren in Jeruzalem toen de Heilige Geest de tempel verliet en in mensen kwam wonen, in Handelingen 2:4. Handelingen 8:1 noemt dat iedereen de stad verliet, behalve de apostelen, vanwege de verdrukking, en zij trokken naar Judea en Samaria. Dan staat er in hoofdstuk 11:19 dat sommigen nog verder trokken, naar de kust en naar het eiland Cyprus en uiteindelijk naar Antiochië in Syrië en daar deelden ze Jezus met de Grieken die daar woonden. Daarmee vervulden ze de woorden van Jezus: eerst naar Jeruzalem, dan Judea en Samaria en daarna naar de uiterste der aarde.
In mijn voorbeeld, ben jij Jeruzalem. Judea vertegenwoordigt mensen die het dichtst bij jou zijn: echtgenoot, kinderen, familie – dat kunnen ook goede christelijke vrienden zijn. In de tijd van Jezus woonden in Samaria mensen die in God geloofden, maar zoals Jezus tegen de Samaritaanse vrouw zei, in Johannes 4:22 “Gij aanbidt wat gij niet weet, wij aanbidden wat wij weten”. Dit zijn mensen die jij kent door je werk, die bij je in de buurt wonen, die je van de winkel kent en dergelijke, die goede mensen lijken, maar niet gered zijn. De uiterste der aarde vertegenwoordigt ongeredde onbekenden die jij in de loop van je leven tegenkomt, in openbare interacties en dergelijke.
Denk aan het vroegere Jeruzalem dat door hoge muren omringd was. Denk aan jouw geest en jouw geestelijk leven, wat de kern is voor jouw geestelijk, mentaal, emotioneel en fysiek welzijn. Bescherm het. Zet tijd apart om te repareren, te herstellen en te herbouwen wat nodig is.
Judea – jouw familieleden met inbegrip van je gezin. Wij hebben een oude videoband waar ik de kinderen op video gezet heb tijdens één van hun verjaardagen, een hele dag gevuld met veel eten, een grote taart en ijs, cadeautjes en daarboven 3 kleine jongens – en veel lawaai! Alles, behalve het lawaai, werd door Barb verzorgd. In de video zie je haar maar heel kort, ze was er even en toen was ze weer weg. Zou je de video bekijken, dan zie je dat ik het hele huis doorloop om te zoeken waar mama naartoe gegaan is…en dan zie ik dat onze slaapkamerdeur gesloten is, ik doe het open en daar zit Barb op het bed, de krant te lezen; ze neemt even tijd voor zichzelf. Ik probeer haar zover te krijgen dat ze even naar de camera lacht, maar ze trekt de krant voor haar gezicht en vertelt me weg te gaan – gelijk heeft ze!
Als ze niet even tijd voor zichzelf had genomen, zou ze helemaal uitgeput raken, met als gevolg dat wij daar allemaal onder geleden zouden hebben. Ze had die tijd nodig, en ik eerde dat en ook de jongens deden dat. Ze nam dus even tijd voor zichzelf. Wij noemden het ‘mamma tijd’.
Les twee: mieren?
Toen de jongens klein waren, namen we een abonnement op het kinderblad ‘Ranger Rick’, wat vol zat met verhalen over de natuurlijke wereld, met dierenfoto’s, en de hoofdpersoon in het blad was een tekenfiguur, een wasbeertje genaamd ‘Ranger Rick’. Hij had vrienden, zoals Ollie Otter, Scarlet Vos enzovoorts.
Ik was aan het nadenken over Spreuken 6:6-8, waar staat de wegen van de mier te overdenken. De mier heeft geen baas, maar heeft wel een innerlijke drang tot werken, om vooruit te denken – daar was ik over aan het nadenken, over vooruit plannen, wijs zijn en de mix van bovennatuurlijke voorziening en mijn verantwoordelijkheid en wat ik in het natuurlijke moet doen om voor mijn gezin te zorgen.
In die tijd las ik een artikel in Ranger Rick, wat over mieren ging. Er stond dat mieren hun dag in drieën delen: 1 deel werken ze hard, 1 deel doen ze licht werk rondom het nest en het derde deel rusten ze. Ineens realiseerde ik mij dat de woorden van Salomo dieper waren dan ik beseft had.
In het observeren van een typische werkdag van mensen die ik kende met kantoorbanen, had iedereen zo’n zelfde soort structuur. Ze werkten hard tot aan de lunch. Na de lunch werd er minder hard gewerkt, kleinere taken werden gedaan en losse eindjes werden afgehandeld. Ongeveer een uur voor het naar huis gaan, keek iedereen naar de klok en werd er niet veel meer gedaan. Al waren er dagen dat er non-stop gewerkt moest worden, maar over het algemeen was dit het patroon.
Ik begon mijn dag op die manier in te delen. Voor mij werkt het heel goed van ‘s ochtends heel vroeg tot aan de lunch of begin van de middag te werken, omdat ik zo in elkaar zit – ’s ochtends ben ik het meest geconcentreerd. ’s Middags doe ik wat anders, meestal zit ik in de ochtenden achter de computer, in de middag doe ik dan wat anders, bijvoorbeeld werken in de tuin of ik neem een pauze van 4-9 uur om daarna vaak nog een paar uur achter de computer te werken – 1/3 hard werk, 1/3 licht werk, rust…werk afmaken.
Vind het ritme overeenkomstig hoe jij geschapen ben, maar zet ook tijd apart voor jezelf. Neem in die tijd niet de telefoon op, neem de tijd je op te laden – een wandeling in het bos of bij jou in de buurt, lees een boek, geef de planten water…wat dan ook.
Wandel met God
De woorden die de Heer aan Micha gaf, in hoofdstuk 6:8 gelden ook vandaag nog: “Hij heeft u bekend gemaakt, o mens, wat goed is en wat de Here van u vraagt: niet anders dan recht te doen en getrouwheid lief te hebben, en ootmoedig te wandelen met uw God”.
Dat is eigenlijk wat we zien van Adam in de Hof tot Abraham, tot Jezus en de Vader, tot ons vandaag – wandel met Hem. Betrek Hem in alles wat je doet als deel van je leven, niet als een ‘God afdeling’ waar Hij een deel van jouw tijd krijgt om vervolgens verder te gaan.
Iedereen is anders. Kijk eens terug naar je leven en zoek een patroon van die momenten dat je iets van Hem ontvangen hebt. Wat was je toen aan het doen? Hoe laad jij je op, vul je die schaal weer bij door de Heilige Geest? Ga dit eens bij jezelf na en maak dan tijd, zoals die mier dat doet, om iedere dag tijd voor jezelf te hebben. Leef in balans, leef in kracht. Doe alles door Christus, niet in jouw eigen kracht. Laat de stroom beginnen…
Volgende week een ander onderwerp,
tot dan, zegen,
John Fenn
www.cwowi.org
mail naar [email protected]
Ik was halverwege mijn tweede jaar als directeur van een Bijbelschool, dat onderdeel was van een mega-kerk met ongeveer 13.000 leden, toen ik mij realiseerde dat ik mijn belangrijkste principe, waar ik mij sinds mijn tienerjaren aan gehouden had, geschonden had. Dit principe is te vinden in Zacharia 4:2-6. De meeste christenen kennen vers 6 wel:
Niet door kracht, noch door geweld, maar door Mijn Geest, zegt de Here der heerscharen”.
Maar men beseft niet dat dit vers slechts de conclusie is, getrokken uit wat we in vers twee zien:
“Ik zie daar een kandelaar, geheel van goud, met bovenaan een olieschaal. De kandelaar heeft zeven lampen en naar elke lamp gaan zeven toevoerbuizen. Naast de kandelaar staan twee olijfbomen, één rechts en één links”.
Olijfolie is een beeld van de Heilige Geest, dus dit vers illustreert de olijfbomen (voor ons doel de Vader en Zoon) die zorgen voor een eindeloze voorraad olie. Die olie stroomt vanuit de olijfbomen naar een schaal, die onze geest representeert. Vervolgens stroomt die olie door de toevoerbuizen naar de lampen, die de verschillende aspecten van ons leven representeren; de olie die brandt produceert Gods licht voor de vele elementen van ons leven.
De les is dat er een eindeloze voorraad van de Heilige Geest is, vandaar ‘niet door (jouw) kracht, noch door (jouw) geweld, maar door Mijn Geest, zegt de Here.
De Heilige Geest is de brandstof dat ons allereerst van brandstof voorziet, en daarna de lamp.
Wat ik als tiener leerde, is dat mijn geest de schaal is en dat het in de eerste plaats mijn taak is om in de stroom te blijven van de olie die mij vult en mijn schaal doet overstromen. Dat ik niet een leven moet leiden waarin ik meer uitgeef dan erin komt.
Geef mensen en het leven alleen van de overloop, houd de inhoud van de schaal voor jezelf. Zorg dat je geest gevuld blijft met Zijn Geest, want als onze schaal niet zelf gevuld is, kan het niet overstromen naar ons leven en naar anderen in ons leven.
Les één: Jij komt eerst, houd je prioriteiten in orde
Je moet je leven zo regelen, dat jij jezelf bedient en dat Hij jou kan bedienen. In Handelingen 1:8 openbaarde Jezus Zijn plan en een principe voor het leven, toen Hij tegen Zijn discipelen zei: “…gij zult Mijn getuigen zijn te Jeruzalem en in geheel Judea en Samaria en tot het uiterste der aarde”.
Dat is precies wat Handelingen registreert. Ze waren in Jeruzalem toen de Heilige Geest de tempel verliet en in mensen kwam wonen, in Handelingen 2:4. Handelingen 8:1 noemt dat iedereen de stad verliet, behalve de apostelen, vanwege de verdrukking, en zij trokken naar Judea en Samaria. Dan staat er in hoofdstuk 11:19 dat sommigen nog verder trokken, naar de kust en naar het eiland Cyprus en uiteindelijk naar Antiochië in Syrië en daar deelden ze Jezus met de Grieken die daar woonden. Daarmee vervulden ze de woorden van Jezus: eerst naar Jeruzalem, dan Judea en Samaria en daarna naar de uiterste der aarde.
In mijn voorbeeld, ben jij Jeruzalem. Judea vertegenwoordigt mensen die het dichtst bij jou zijn: echtgenoot, kinderen, familie – dat kunnen ook goede christelijke vrienden zijn. In de tijd van Jezus woonden in Samaria mensen die in God geloofden, maar zoals Jezus tegen de Samaritaanse vrouw zei, in Johannes 4:22 “Gij aanbidt wat gij niet weet, wij aanbidden wat wij weten”. Dit zijn mensen die jij kent door je werk, die bij je in de buurt wonen, die je van de winkel kent en dergelijke, die goede mensen lijken, maar niet gered zijn. De uiterste der aarde vertegenwoordigt ongeredde onbekenden die jij in de loop van je leven tegenkomt, in openbare interacties en dergelijke.
Denk aan het vroegere Jeruzalem dat door hoge muren omringd was. Denk aan jouw geest en jouw geestelijk leven, wat de kern is voor jouw geestelijk, mentaal, emotioneel en fysiek welzijn. Bescherm het. Zet tijd apart om te repareren, te herstellen en te herbouwen wat nodig is.
Judea – jouw familieleden met inbegrip van je gezin. Wij hebben een oude videoband waar ik de kinderen op video gezet heb tijdens één van hun verjaardagen, een hele dag gevuld met veel eten, een grote taart en ijs, cadeautjes en daarboven 3 kleine jongens – en veel lawaai! Alles, behalve het lawaai, werd door Barb verzorgd. In de video zie je haar maar heel kort, ze was er even en toen was ze weer weg. Zou je de video bekijken, dan zie je dat ik het hele huis doorloop om te zoeken waar mama naartoe gegaan is…en dan zie ik dat onze slaapkamerdeur gesloten is, ik doe het open en daar zit Barb op het bed, de krant te lezen; ze neemt even tijd voor zichzelf. Ik probeer haar zover te krijgen dat ze even naar de camera lacht, maar ze trekt de krant voor haar gezicht en vertelt me weg te gaan – gelijk heeft ze!
Als ze niet even tijd voor zichzelf had genomen, zou ze helemaal uitgeput raken, met als gevolg dat wij daar allemaal onder geleden zouden hebben. Ze had die tijd nodig, en ik eerde dat en ook de jongens deden dat. Ze nam dus even tijd voor zichzelf. Wij noemden het ‘mamma tijd’.
Les twee: mieren?
Toen de jongens klein waren, namen we een abonnement op het kinderblad ‘Ranger Rick’, wat vol zat met verhalen over de natuurlijke wereld, met dierenfoto’s, en de hoofdpersoon in het blad was een tekenfiguur, een wasbeertje genaamd ‘Ranger Rick’. Hij had vrienden, zoals Ollie Otter, Scarlet Vos enzovoorts.
Ik was aan het nadenken over Spreuken 6:6-8, waar staat de wegen van de mier te overdenken. De mier heeft geen baas, maar heeft wel een innerlijke drang tot werken, om vooruit te denken – daar was ik over aan het nadenken, over vooruit plannen, wijs zijn en de mix van bovennatuurlijke voorziening en mijn verantwoordelijkheid en wat ik in het natuurlijke moet doen om voor mijn gezin te zorgen.
In die tijd las ik een artikel in Ranger Rick, wat over mieren ging. Er stond dat mieren hun dag in drieën delen: 1 deel werken ze hard, 1 deel doen ze licht werk rondom het nest en het derde deel rusten ze. Ineens realiseerde ik mij dat de woorden van Salomo dieper waren dan ik beseft had.
In het observeren van een typische werkdag van mensen die ik kende met kantoorbanen, had iedereen zo’n zelfde soort structuur. Ze werkten hard tot aan de lunch. Na de lunch werd er minder hard gewerkt, kleinere taken werden gedaan en losse eindjes werden afgehandeld. Ongeveer een uur voor het naar huis gaan, keek iedereen naar de klok en werd er niet veel meer gedaan. Al waren er dagen dat er non-stop gewerkt moest worden, maar over het algemeen was dit het patroon.
Ik begon mijn dag op die manier in te delen. Voor mij werkt het heel goed van ‘s ochtends heel vroeg tot aan de lunch of begin van de middag te werken, omdat ik zo in elkaar zit – ’s ochtends ben ik het meest geconcentreerd. ’s Middags doe ik wat anders, meestal zit ik in de ochtenden achter de computer, in de middag doe ik dan wat anders, bijvoorbeeld werken in de tuin of ik neem een pauze van 4-9 uur om daarna vaak nog een paar uur achter de computer te werken – 1/3 hard werk, 1/3 licht werk, rust…werk afmaken.
Vind het ritme overeenkomstig hoe jij geschapen ben, maar zet ook tijd apart voor jezelf. Neem in die tijd niet de telefoon op, neem de tijd je op te laden – een wandeling in het bos of bij jou in de buurt, lees een boek, geef de planten water…wat dan ook.
Wandel met God
De woorden die de Heer aan Micha gaf, in hoofdstuk 6:8 gelden ook vandaag nog: “Hij heeft u bekend gemaakt, o mens, wat goed is en wat de Here van u vraagt: niet anders dan recht te doen en getrouwheid lief te hebben, en ootmoedig te wandelen met uw God”.
Dat is eigenlijk wat we zien van Adam in de Hof tot Abraham, tot Jezus en de Vader, tot ons vandaag – wandel met Hem. Betrek Hem in alles wat je doet als deel van je leven, niet als een ‘God afdeling’ waar Hij een deel van jouw tijd krijgt om vervolgens verder te gaan.
Iedereen is anders. Kijk eens terug naar je leven en zoek een patroon van die momenten dat je iets van Hem ontvangen hebt. Wat was je toen aan het doen? Hoe laad jij je op, vul je die schaal weer bij door de Heilige Geest? Ga dit eens bij jezelf na en maak dan tijd, zoals die mier dat doet, om iedere dag tijd voor jezelf te hebben. Leef in balans, leef in kracht. Doe alles door Christus, niet in jouw eigen kracht. Laat de stroom beginnen…
Volgende week een ander onderwerp,
tot dan, zegen,
John Fenn
www.cwowi.org
mail naar [email protected]
RSS Feed