How David walked in NT grace #2, Why mercy triumphs over judgment
Hoe David wandelde in NT genade #2, Waarom barmhartigheid zegeviert over het oordeel
Hallo allemaal,
Vorige week vroeg ik hoe David de wet van Mozes kon overtreden door simpelweg de Ark van het Verbond in een open tent te zetten en ervoor te dansen en te aanbidden, en Hij werd niet door de Heer gedood. Vandaag het antwoord.
In I Samuël 13:14 wordt ons verteld dat God David gevonden had, een 'man naar Zijn eigen hart', om koning te worden. Toch was deze man, David, zowel gebrekkig als gezalfd.
Gebreken, zoals wij.....
Bedenk dat hij de vrouw van een andere man nam, haar man liet vermoorden en vervolgens beide daden verborg. Hij was zo'n afschuwelijke vader dat zijn zoon het bevel over het koninkrijk overnam, hem verbande en zelfs het leven van zijn vader zocht. Daarnaast had hij nog andere ernstige gebreken.
Toch was hij in zijn hart een man naar Gods eigen hart. Zijn Psalmen die hij voor het publiek publiceerde, zijn transparant en eerlijk en geven een rauw inzicht in zijn emoties en hart. Dit geeft ons hoop, want ook wij zijn vol fouten en we oordelen verkeerd, nemen verkeerde beslissingen en maken fouten zelfs binnen onze eigen families, maar we houden van God en we zouden onszelf beschouwen als iemand naar Gods eigen hart. (Denk bijvoorbeeld aan Psalm 51, geschreven als gevolg van het feit dat God hem confronteert met zijn overspel met Batseba)
Zijn uiterlijke handelingen en beslissingen weerspiegelden dat niet altijd, maar in zijn hart was hij een man naar Gods hart.
Jezus vertelt ons waarom
Een andere zonde van David was het eten van het 'toonbrood', dat is het aan God toegewijde brood dat in het eerste voorhangsel met de menorah en het reukofferaltaar werd geplaatst. Het vindt plaats in 1 Samuël 21:1-6, en wordt door Jezus genoemd in Mattheüs 12:1-8:
1Te dien tijde ging Jezus op de sabbat door de korenvelden en zijn discipelen kregen honger en begonnen aren te plukken en te eten. 2Maar toen de Farizeeën dit zagen, zeiden zij tot Hem: Zie, uw discipelen doen wat men op sabbat niet mag doen. 3En Hij zeide tot hen: Hebt gij niet gelezen wat David gedaan heeft, toen hij en die met hem waren honger kregen? 4Hoe hij het huis Gods binnengegaan is en zij de toonbroden hebben gegeten, waarvan hij noch die met hem waren mochten eten, doch alleen de priesters?5Of hebt gij niet gelezen in de wet, dat op de sabbat de priesters in de tempel de sabbat schenden zonder schuldig te zijn? 6Maar Ik zeg u: Meer dan de tempel is hier. 7Indien gij geweten had, wat het zeggen wil: Barmhartigheid wil Ik en geen offerande **, dan zoudt gij geen onschuldigen hebben veroordeeld. 8Want de Zoon des mensen is heer over de sabbat.
(**Hosea 6: 6)
Dit is waar we hoop hebben voor hen die we liefhebben, die niet met God wandelen maar Hem in hun harten behouden.
Hij at het gewijde brood, hoewel het onwettig was om dat te doen, en bracht de Ark van het Verbond naar Jeruzalem, zette het in een eenvoudige tent en danste er voor en aanbad daar, wat ook in strijd was met de wet van Mozes. Toch bleef hij leven. Toch floreerde hij. Toch schreef hij minstens de helft van de Psalmen die we in onze Bijbel hebben. Toch bracht hij samen met Batseba Salomo voort. Toch blijft hij het hoofd van de hele lijn van koningen, inclusief 'De Zoon van David', Jezus de Messias. Zo vreselijk gebrekkig was hij dat hij genade nodig had, dat de heerlijkheid aan God is en niet aan hem en niet aan zijn eigen kunnen of heiligheid. God eerde zijn hart meer dan zijn daden. Doet Hij niet vaak hetzelfde in ons leven?
Het laat ons zien dat de Heer ons hart ziet, ons helpt om met onze gebreken om te gaan, en werkt door genade om Zijn weg te weven in ons leven en dat van hen die we liefhebben.
Barmhartigheid triomfeert (verheugt zich over het oordeel - Hosea 6:6, Jakobus 2: 13
De wet van Mozes stond de armen toe om door velden met rijpe granen/druiven te lopen en te eten wat ze konden eten terwijl ze er doorheen liepen. Ze mochten geen tas bij zich dragen om extra graan/druiven in te stoppen, maar alleen wat ze konden eten. (Deuteronomium 23: 24-25)
Dus wat de discipelen deden was legaal volgens de wet van Mozes, maar het probleem dat de Farizeeërs er mee hadden was dat het tegen hun wet was om dat op de sabbat te doen. De wet van Mozes noemde hier niets over, maar de Farizeeërs hadden hun eigen wet gemaakt en zeiden dat het onwettig was om dat te doen. Dat is het probleem dat Jezus altijd met de religieuze leiders had; het ging nooit over Gods Woord, maar over hun regels die zij hadden toegevoegd aan en verheven boven Gods wet.
Jezus verwees hen in Zijn argumentatie naar David die het heilige brood at en God oordeelde hem niet - en vroeg de Farizeeërs om te overwegen waarom dat zo was. Hij bracht toen naar voren dat op de sabbat, wanneer mensen in de tempel offers brengen aan God, het de priesters zijn die werken aan het offeren van die offers, maar dat God hen niet oordeelt.
Toen deed Hij deze uitspraak: "Als je de betekenis van het vers had geweten; Ik verlang naar barmhartigheid, niet naar offers; dan zou je de onschuldigen niet hebben veroordeeld. Want ik, de Messias, ben Heer over de sabbat.
Kom vrijmoedig om barmhartigheid en genade te ontvangen om geholpen te worden in tijden van nood
David en zijn mannen renden voor hun leven voor koning Saul en hadden honger toen ze het heilige brood aten, dus werd barmhartigheid getoond door de Heer. David was vurig in pure aanbidding toen hij de Ark van het Verbond vervoerde, dus werd hem barmhartigheid getoond.
Als je zo op jezelf neerkijkt vanwege je gebreken, denk er dan aan dat de Heer al in jou heeft geïnvesteerd voor de komende eeuwen - Efeziërs 2:7 zegt dat de Vader in de komende eeuwen de rijkdom van Zijn genade aan ons zal blijven tonen. Wij zijn gebrekkig, maar Hij is in staat om genade te bewerken, ondanks onze gebreken.
David was een man naar Gods eigen hart. Die uitspraak zegt niet dat hij geen problemen had, want we weten dat hij dat wel had. Maar in zijn hart hield hij van God, wilde hij het beste voor zijn gezin, zelfs nadat hij en sommigen anderen afschuwelijke beslissingen hadden genomen - maar de barmhartigheid en genade van de Heer was op hem en hen.
Voor al onze fouten en alle schuld en veroordeling die we op onszelf leggen, vergeet nooit dat je in je hart een mens bent naar Gods eigen hart - en dat is wat Hij ziet. Het was op die basis dat de God van Israël deze meest gebrekkige mens koos als koning van Israël en leider van de lijn van koningen die ons Jezus bracht. Geef dank voor Zijn barmhartigheid en genade, en kijk naar Hem die aan het werk is in je hart en je familie.
Volgende week een nieuw onderwerp, tot dan, zegen,
John Fenn
www.cwowi.org en mail mij naar cwowi@aol.com
Hoe David wandelde in NT genade #2, Waarom barmhartigheid zegeviert over het oordeel
Hallo allemaal,
Vorige week vroeg ik hoe David de wet van Mozes kon overtreden door simpelweg de Ark van het Verbond in een open tent te zetten en ervoor te dansen en te aanbidden, en Hij werd niet door de Heer gedood. Vandaag het antwoord.
In I Samuël 13:14 wordt ons verteld dat God David gevonden had, een 'man naar Zijn eigen hart', om koning te worden. Toch was deze man, David, zowel gebrekkig als gezalfd.
Gebreken, zoals wij.....
Bedenk dat hij de vrouw van een andere man nam, haar man liet vermoorden en vervolgens beide daden verborg. Hij was zo'n afschuwelijke vader dat zijn zoon het bevel over het koninkrijk overnam, hem verbande en zelfs het leven van zijn vader zocht. Daarnaast had hij nog andere ernstige gebreken.
Toch was hij in zijn hart een man naar Gods eigen hart. Zijn Psalmen die hij voor het publiek publiceerde, zijn transparant en eerlijk en geven een rauw inzicht in zijn emoties en hart. Dit geeft ons hoop, want ook wij zijn vol fouten en we oordelen verkeerd, nemen verkeerde beslissingen en maken fouten zelfs binnen onze eigen families, maar we houden van God en we zouden onszelf beschouwen als iemand naar Gods eigen hart. (Denk bijvoorbeeld aan Psalm 51, geschreven als gevolg van het feit dat God hem confronteert met zijn overspel met Batseba)
Zijn uiterlijke handelingen en beslissingen weerspiegelden dat niet altijd, maar in zijn hart was hij een man naar Gods hart.
Jezus vertelt ons waarom
Een andere zonde van David was het eten van het 'toonbrood', dat is het aan God toegewijde brood dat in het eerste voorhangsel met de menorah en het reukofferaltaar werd geplaatst. Het vindt plaats in 1 Samuël 21:1-6, en wordt door Jezus genoemd in Mattheüs 12:1-8:
1Te dien tijde ging Jezus op de sabbat door de korenvelden en zijn discipelen kregen honger en begonnen aren te plukken en te eten. 2Maar toen de Farizeeën dit zagen, zeiden zij tot Hem: Zie, uw discipelen doen wat men op sabbat niet mag doen. 3En Hij zeide tot hen: Hebt gij niet gelezen wat David gedaan heeft, toen hij en die met hem waren honger kregen? 4Hoe hij het huis Gods binnengegaan is en zij de toonbroden hebben gegeten, waarvan hij noch die met hem waren mochten eten, doch alleen de priesters?5Of hebt gij niet gelezen in de wet, dat op de sabbat de priesters in de tempel de sabbat schenden zonder schuldig te zijn? 6Maar Ik zeg u: Meer dan de tempel is hier. 7Indien gij geweten had, wat het zeggen wil: Barmhartigheid wil Ik en geen offerande **, dan zoudt gij geen onschuldigen hebben veroordeeld. 8Want de Zoon des mensen is heer over de sabbat.
(**Hosea 6: 6)
Dit is waar we hoop hebben voor hen die we liefhebben, die niet met God wandelen maar Hem in hun harten behouden.
Hij at het gewijde brood, hoewel het onwettig was om dat te doen, en bracht de Ark van het Verbond naar Jeruzalem, zette het in een eenvoudige tent en danste er voor en aanbad daar, wat ook in strijd was met de wet van Mozes. Toch bleef hij leven. Toch floreerde hij. Toch schreef hij minstens de helft van de Psalmen die we in onze Bijbel hebben. Toch bracht hij samen met Batseba Salomo voort. Toch blijft hij het hoofd van de hele lijn van koningen, inclusief 'De Zoon van David', Jezus de Messias. Zo vreselijk gebrekkig was hij dat hij genade nodig had, dat de heerlijkheid aan God is en niet aan hem en niet aan zijn eigen kunnen of heiligheid. God eerde zijn hart meer dan zijn daden. Doet Hij niet vaak hetzelfde in ons leven?
Het laat ons zien dat de Heer ons hart ziet, ons helpt om met onze gebreken om te gaan, en werkt door genade om Zijn weg te weven in ons leven en dat van hen die we liefhebben.
Barmhartigheid triomfeert (verheugt zich over het oordeel - Hosea 6:6, Jakobus 2: 13
De wet van Mozes stond de armen toe om door velden met rijpe granen/druiven te lopen en te eten wat ze konden eten terwijl ze er doorheen liepen. Ze mochten geen tas bij zich dragen om extra graan/druiven in te stoppen, maar alleen wat ze konden eten. (Deuteronomium 23: 24-25)
Dus wat de discipelen deden was legaal volgens de wet van Mozes, maar het probleem dat de Farizeeërs er mee hadden was dat het tegen hun wet was om dat op de sabbat te doen. De wet van Mozes noemde hier niets over, maar de Farizeeërs hadden hun eigen wet gemaakt en zeiden dat het onwettig was om dat te doen. Dat is het probleem dat Jezus altijd met de religieuze leiders had; het ging nooit over Gods Woord, maar over hun regels die zij hadden toegevoegd aan en verheven boven Gods wet.
Jezus verwees hen in Zijn argumentatie naar David die het heilige brood at en God oordeelde hem niet - en vroeg de Farizeeërs om te overwegen waarom dat zo was. Hij bracht toen naar voren dat op de sabbat, wanneer mensen in de tempel offers brengen aan God, het de priesters zijn die werken aan het offeren van die offers, maar dat God hen niet oordeelt.
Toen deed Hij deze uitspraak: "Als je de betekenis van het vers had geweten; Ik verlang naar barmhartigheid, niet naar offers; dan zou je de onschuldigen niet hebben veroordeeld. Want ik, de Messias, ben Heer over de sabbat.
Kom vrijmoedig om barmhartigheid en genade te ontvangen om geholpen te worden in tijden van nood
David en zijn mannen renden voor hun leven voor koning Saul en hadden honger toen ze het heilige brood aten, dus werd barmhartigheid getoond door de Heer. David was vurig in pure aanbidding toen hij de Ark van het Verbond vervoerde, dus werd hem barmhartigheid getoond.
Als je zo op jezelf neerkijkt vanwege je gebreken, denk er dan aan dat de Heer al in jou heeft geïnvesteerd voor de komende eeuwen - Efeziërs 2:7 zegt dat de Vader in de komende eeuwen de rijkdom van Zijn genade aan ons zal blijven tonen. Wij zijn gebrekkig, maar Hij is in staat om genade te bewerken, ondanks onze gebreken.
David was een man naar Gods eigen hart. Die uitspraak zegt niet dat hij geen problemen had, want we weten dat hij dat wel had. Maar in zijn hart hield hij van God, wilde hij het beste voor zijn gezin, zelfs nadat hij en sommigen anderen afschuwelijke beslissingen hadden genomen - maar de barmhartigheid en genade van de Heer was op hem en hen.
Voor al onze fouten en alle schuld en veroordeling die we op onszelf leggen, vergeet nooit dat je in je hart een mens bent naar Gods eigen hart - en dat is wat Hij ziet. Het was op die basis dat de God van Israël deze meest gebrekkige mens koos als koning van Israël en leider van de lijn van koningen die ons Jezus bracht. Geef dank voor Zijn barmhartigheid en genade, en kijk naar Hem die aan het werk is in je hart en je familie.
Volgende week een nieuw onderwerp, tot dan, zegen,
John Fenn
www.cwowi.org en mail mij naar cwowi@aol.com
RSS Feed