He tells the finished vision from the start, #5, too cross-minded, Perspective
Hij vertelt vanaf het begin de voltooide visie – deel 5, perspectief.
Dag allemaal,
Ik heb een aantal keer de catacomben in Rome bezocht; urenlang nadenkend over de levens van de mensen wiens botten ik als een toerist voorbij liep. Iedere keer werd ik diep geraakt. De catacomben in Rome zijn een reeks doorgangen en begraafplanken, gegraven in zacht vulkanisch gesteente, diep onder de grond (ongeveer 6-20 meter diep).
Het christendom werd in het jaar 312 gelegaliseerd en de staatsgodsdienst in het jaar 380. In de 250 jaar van Romeinse vervolging vinden we de overblijfselen van miljoenen gelovigen, in de tot nu toe 40 gevonden catacomben, met een lengte van 2,4 vierkante meter. In de catacomben van San Callisto alleen al zijn er meer dan 500,000 van onze vroegere broeders en zusters in de Heer begraven. In St. Domitilla zijn er ongeveer 150,000 en dat zijn er slechts 2 van de 40.
Het kunstwerk in deze ondergrondse kamers is buitengewoon verbazingwekkend; niet alleen vanwege de afbeeldingen van de levens van hen die daar begraven zijn en de Bijbelverhalen die zijn afgebeeld, maar vanwege het gemeenschappelijke thema: De dood heeft geen kracht en de hemel is zeker.
Iets ontbreekt in de kunst
Wat me opviel en wat mij bijgebleven is, is dat er daar geen kruisbeelden afgebeeld waren. Er zijn Bijbelse afbeeldingen zoals Noach in de ark en de ‘3 kinderen’ in de brandende oven, maar geen kruizen. Alles, en ik meen alles, heeft te maken met de opstanding. Hun evangelie was er niet één van het kruis, maar van de opstanding.
Wat zij in hun kunst uitdrukten is consistent met de schrijvers van het Nieuwe Testament: Christus is in jou! De opgestane Christus, de kracht van Zijn opstanding woont in jou!
Realiseer jij je…
Dat ‘kruis’ slechts 12 keer in de brieven genoemd wordt, en dat slechts in 6 brieven: 1 Corinthiërs, Galaten, Efeziërs, Filippenzen, Colossenzen en Hebreeën. Dat is het! Het woord ‘gekruisigd’ wordt slechts 12 keer in 5 brieven vermeld.
Zoals ik daarentegen eerder genoemd heb, en in een e-mail bijlage verstuurd heb aan hen die daarom vroegen
(en alsnog wil doen als je dat wil: email mij dan: [email protected]) zijn er tenminste 108 vermeldingen van ons zijn ‘in Hem’ of Hij in ons, Christus in ons of wij in Hem.
Als je de brieven van Paulus bestudeerd, zul je zien dat hij alleen refereert naar het kruis om te laten zien dat dit het middel is waarbij de Vader redding bracht, maar dat het niet iets is om ons op te richten. Hij ging daarna altijd verder over de opstanding en Christus in ons. “Zo is dan wie in Christus is, een nieuwe schepping. Het oude is voorbij, zie, het nieuwe is gekomen!” 2 Corinthiërs 5:17
In dat vers wordt het kruis niet genoemd – de focus is op de opstandingkracht van Christus in ons, de nieuwe schepping in Christus!
Een goed voorbeeld hiervan is Efeziërs 1:3-14, wat noemt dat de Vader ons gezegend heeft met alle geestelijke zegeningen in de hemelse gewesten (v3), en dat de Vader ons geadopteerd heeft, en Jezus gebruikt heeft om dat te doen (v5) en dat het de Vader was die onze vergeving verkregen heeft door het bloed van Zijn Zoon (v7).
Paulus presenteert Jezus als het middel waarbij de Vader onze redding volbracht, en dan gaat hij verder met wat het betekent deel te zijn van de Koninklijke Familie. Natuurlijk is Jezus onze aanbidding en eer waard voor Zijn rol, maar de Vader gebruikte Zijn Zoon om Zijn wil te volbrengen – een geweldig teamwerk, maar het kruis is slechts het middel waardoor zij ons redding brachten en voor wat we nu in Hem hebben.
En Efeziërs 2:7 zegt Paulus dat ‘in de komende eeuwen de Vader Zijn goedertierenheid over ons in Christus Jezus wil tonen’.
Paulus onderwijst het kruis als een middel om redding te brengen – en daarna gaat hij verder over Christus in ons.
Bedenk…
Als je een christelijke boekwinkel binnen loopt, vergelijk dan eens het aantal kruizen die je ziet met het aantal afgebeelde lege graven. Behalve op de dag van de opstanding, zul je ze niet veel zien. Hoeveel van ons zijn in een denominatie opgegroeid waar een priester een groot kruis draagt aan het begin van de dienst? Hoe zou het zijn als die priester een afbeelding van een leeg graf zou dragen? Wie van de lezers heeft een kruis aan de muur hangen? En hoeveel lege graven heb je in je huis om getoond te worden? Ben jij in je denken bezig met het kruis of, zoals Paulus en de eerste christenen, met de opstandingkracht?
Misschien vind je dit cynisch, maar bedenk…
dat het Nieuwe Testament historisch gesproken zich niet richt op het kruis, maar op de opstanding, op Christus in ons en de zekerheid van de hemel. De kunst en de geschriften van de vroege kerkvaders zijn consistent met deze focus op de opstanding.
Dat alles veranderde toen het christendom gelegaliseerd werd, in het jaar 312 en in 380 de staatsreligie werd. Veel van de heidense tempels werden overgenomen door de staatsreligie. Zoals een gids ons vertelde, pasten de heidense tempels perfect bij de menigte die uit de huizen kwam, want de tempels hadden kerkbanken, een podium – en zo werd de auditorium kerk geboren.
Vergeef me, als je dit nodig vindt, voor deze observatie, maar van wat ik bestudeerd en gezien heb, is de constante herinnering aan het kruis en dat wij zondaren waren, gedeeltelijk om de kudde naar het auditorium te laten komen; het houdt hen zwak in hun geloof en altijd over de schouders kijkend naar het verleden. Men kan niet vooruit kijken naar de opstandingkracht als men voortdurend herinnert wordt aan wie men voordien was.
Als je de dynamiek van de eerste huis- en familiegebaseerde gemeente bestudeert, dat gericht was op Christus in jou en de kracht van de opstanding om heilige en doelgerichte levens te leiden, versus de voortdurende herinnering aan wie wij waren voordat we Hem leerden kennen, dan is het contrast ontstellend groot.
De uiteindelijke voltooide visie
De beloften we ontvangen hebben voor ons leven of voor onze geliefden, in dit leven, bevinden zich binnen grotere beloftes van een voltooide visie. Zoals de Russiche Matrooska’s (poppen die in elkaar passen) zo zijn de beloften die wij in dit leven ontvangen. Ze passen in het grotere Christus in ons, de hemel wacht ons. De laatste scene in Openbaring is dat van een stad, die wij de hemel noemen, dat naar de aarde komt.
Paulus moest de Filippenzen 2 maal herinneren aan het feit dat wij burgers van de hemel zijn (3:17,20) en aan de Colossenzen zei hij ‘Je bent met Christus opgestaan, dus bedenk de dingen die boven zijn, waar Christus gezeten is, aan de rechterhand van de Vader. Want je bent gestorven met Hem en je leven is in Christus verborgen met de Vader God’. (3:1-4)
Leer wat je in Christus bezit – kun jij je voorstellen Wie wij in ons hebben!? Degene die tot Mozes sprak vanuit de brandende braamstruik, woont in jou! (Exodus 3:14, Johannes 8:58). Wees dankbaar voor het kruis, maar dat kruis bracht ons leven in Christus, onze nieuw geschapen geestelijke mens, door de Geest van God geschapen zodat we met de Vader en Zoon mogen wandelen – dus doe dat – richt je op het wandelen met de Vader, onze uiteindelijke bestemming!
Volgende week een nieuw onderwerp, tot dan,
Zegen,
John Fenn
www.cwowi.org
mail naar [email protected]
Hij vertelt vanaf het begin de voltooide visie – deel 5, perspectief.
Dag allemaal,
Ik heb een aantal keer de catacomben in Rome bezocht; urenlang nadenkend over de levens van de mensen wiens botten ik als een toerist voorbij liep. Iedere keer werd ik diep geraakt. De catacomben in Rome zijn een reeks doorgangen en begraafplanken, gegraven in zacht vulkanisch gesteente, diep onder de grond (ongeveer 6-20 meter diep).
Het christendom werd in het jaar 312 gelegaliseerd en de staatsgodsdienst in het jaar 380. In de 250 jaar van Romeinse vervolging vinden we de overblijfselen van miljoenen gelovigen, in de tot nu toe 40 gevonden catacomben, met een lengte van 2,4 vierkante meter. In de catacomben van San Callisto alleen al zijn er meer dan 500,000 van onze vroegere broeders en zusters in de Heer begraven. In St. Domitilla zijn er ongeveer 150,000 en dat zijn er slechts 2 van de 40.
Het kunstwerk in deze ondergrondse kamers is buitengewoon verbazingwekkend; niet alleen vanwege de afbeeldingen van de levens van hen die daar begraven zijn en de Bijbelverhalen die zijn afgebeeld, maar vanwege het gemeenschappelijke thema: De dood heeft geen kracht en de hemel is zeker.
Iets ontbreekt in de kunst
Wat me opviel en wat mij bijgebleven is, is dat er daar geen kruisbeelden afgebeeld waren. Er zijn Bijbelse afbeeldingen zoals Noach in de ark en de ‘3 kinderen’ in de brandende oven, maar geen kruizen. Alles, en ik meen alles, heeft te maken met de opstanding. Hun evangelie was er niet één van het kruis, maar van de opstanding.
Wat zij in hun kunst uitdrukten is consistent met de schrijvers van het Nieuwe Testament: Christus is in jou! De opgestane Christus, de kracht van Zijn opstanding woont in jou!
Realiseer jij je…
Dat ‘kruis’ slechts 12 keer in de brieven genoemd wordt, en dat slechts in 6 brieven: 1 Corinthiërs, Galaten, Efeziërs, Filippenzen, Colossenzen en Hebreeën. Dat is het! Het woord ‘gekruisigd’ wordt slechts 12 keer in 5 brieven vermeld.
Zoals ik daarentegen eerder genoemd heb, en in een e-mail bijlage verstuurd heb aan hen die daarom vroegen
(en alsnog wil doen als je dat wil: email mij dan: [email protected]) zijn er tenminste 108 vermeldingen van ons zijn ‘in Hem’ of Hij in ons, Christus in ons of wij in Hem.
Als je de brieven van Paulus bestudeerd, zul je zien dat hij alleen refereert naar het kruis om te laten zien dat dit het middel is waarbij de Vader redding bracht, maar dat het niet iets is om ons op te richten. Hij ging daarna altijd verder over de opstanding en Christus in ons. “Zo is dan wie in Christus is, een nieuwe schepping. Het oude is voorbij, zie, het nieuwe is gekomen!” 2 Corinthiërs 5:17
In dat vers wordt het kruis niet genoemd – de focus is op de opstandingkracht van Christus in ons, de nieuwe schepping in Christus!
Een goed voorbeeld hiervan is Efeziërs 1:3-14, wat noemt dat de Vader ons gezegend heeft met alle geestelijke zegeningen in de hemelse gewesten (v3), en dat de Vader ons geadopteerd heeft, en Jezus gebruikt heeft om dat te doen (v5) en dat het de Vader was die onze vergeving verkregen heeft door het bloed van Zijn Zoon (v7).
Paulus presenteert Jezus als het middel waarbij de Vader onze redding volbracht, en dan gaat hij verder met wat het betekent deel te zijn van de Koninklijke Familie. Natuurlijk is Jezus onze aanbidding en eer waard voor Zijn rol, maar de Vader gebruikte Zijn Zoon om Zijn wil te volbrengen – een geweldig teamwerk, maar het kruis is slechts het middel waardoor zij ons redding brachten en voor wat we nu in Hem hebben.
En Efeziërs 2:7 zegt Paulus dat ‘in de komende eeuwen de Vader Zijn goedertierenheid over ons in Christus Jezus wil tonen’.
Paulus onderwijst het kruis als een middel om redding te brengen – en daarna gaat hij verder over Christus in ons.
Bedenk…
Als je een christelijke boekwinkel binnen loopt, vergelijk dan eens het aantal kruizen die je ziet met het aantal afgebeelde lege graven. Behalve op de dag van de opstanding, zul je ze niet veel zien. Hoeveel van ons zijn in een denominatie opgegroeid waar een priester een groot kruis draagt aan het begin van de dienst? Hoe zou het zijn als die priester een afbeelding van een leeg graf zou dragen? Wie van de lezers heeft een kruis aan de muur hangen? En hoeveel lege graven heb je in je huis om getoond te worden? Ben jij in je denken bezig met het kruis of, zoals Paulus en de eerste christenen, met de opstandingkracht?
Misschien vind je dit cynisch, maar bedenk…
dat het Nieuwe Testament historisch gesproken zich niet richt op het kruis, maar op de opstanding, op Christus in ons en de zekerheid van de hemel. De kunst en de geschriften van de vroege kerkvaders zijn consistent met deze focus op de opstanding.
Dat alles veranderde toen het christendom gelegaliseerd werd, in het jaar 312 en in 380 de staatsreligie werd. Veel van de heidense tempels werden overgenomen door de staatsreligie. Zoals een gids ons vertelde, pasten de heidense tempels perfect bij de menigte die uit de huizen kwam, want de tempels hadden kerkbanken, een podium – en zo werd de auditorium kerk geboren.
Vergeef me, als je dit nodig vindt, voor deze observatie, maar van wat ik bestudeerd en gezien heb, is de constante herinnering aan het kruis en dat wij zondaren waren, gedeeltelijk om de kudde naar het auditorium te laten komen; het houdt hen zwak in hun geloof en altijd over de schouders kijkend naar het verleden. Men kan niet vooruit kijken naar de opstandingkracht als men voortdurend herinnert wordt aan wie men voordien was.
Als je de dynamiek van de eerste huis- en familiegebaseerde gemeente bestudeert, dat gericht was op Christus in jou en de kracht van de opstanding om heilige en doelgerichte levens te leiden, versus de voortdurende herinnering aan wie wij waren voordat we Hem leerden kennen, dan is het contrast ontstellend groot.
De uiteindelijke voltooide visie
De beloften we ontvangen hebben voor ons leven of voor onze geliefden, in dit leven, bevinden zich binnen grotere beloftes van een voltooide visie. Zoals de Russiche Matrooska’s (poppen die in elkaar passen) zo zijn de beloften die wij in dit leven ontvangen. Ze passen in het grotere Christus in ons, de hemel wacht ons. De laatste scene in Openbaring is dat van een stad, die wij de hemel noemen, dat naar de aarde komt.
Paulus moest de Filippenzen 2 maal herinneren aan het feit dat wij burgers van de hemel zijn (3:17,20) en aan de Colossenzen zei hij ‘Je bent met Christus opgestaan, dus bedenk de dingen die boven zijn, waar Christus gezeten is, aan de rechterhand van de Vader. Want je bent gestorven met Hem en je leven is in Christus verborgen met de Vader God’. (3:1-4)
Leer wat je in Christus bezit – kun jij je voorstellen Wie wij in ons hebben!? Degene die tot Mozes sprak vanuit de brandende braamstruik, woont in jou! (Exodus 3:14, Johannes 8:58). Wees dankbaar voor het kruis, maar dat kruis bracht ons leven in Christus, onze nieuw geschapen geestelijke mens, door de Geest van God geschapen zodat we met de Vader en Zoon mogen wandelen – dus doe dat – richt je op het wandelen met de Vader, onze uiteindelijke bestemming!
Volgende week een nieuw onderwerp, tot dan,
Zegen,
John Fenn
www.cwowi.org
mail naar [email protected]
RSS Feed