31-12-2011
Dag allemaal,
Ik heb vanuit Jesaja 9:6 verteld over de Zoon die gegeven is en het kind dat geboren werd, Christus Jezus. Christus refereert aan Zijn eeuwig bestaan en Jezus refereert aan Zijn menselijkheid.
Het wonder van Jezus is dat Hij de heerlijkheid die Hij bij de Vader had, ‘eer de wereld was’, opgaf, en meer deed dan opgeven, Hij veranderde compleet en voor eeuwig Zijn relatie met de Vader, zoals we later zullen zien. (Joh. 17:5)
De afgelopen weken hebben we Fil. 2:5-8 nader bekeken, en daarbij viel dit gedeelte op: ‘en in Zijn uiterlijk als een mens bevonden…’.
Hij vernederde Zich, allereerst door verwekt te worden, om daarna in Maria’s schoot te groeien tot Hij voldragen was, en om toen geboren te worden als iedere andere baby – dat was allemaal het resultaat van Zichzelf ontledigen in de hemel van alles wat Hij daar had. Hij bleef God, want Hij gaf Zijn Zoonschap niet op, maar al het andere werd afgelegd. En in Zijn uiterlijk werd Hij als een mens.
Leren over dit lichaam
Dat wil zeggen dat Hij ook moest leren, zoals iedere andere baby en peuter en schoolkind en zoon. Voor de eerste keer in de eeuwigheid bevond Hij zich binnen de grenzen van menselijk vlees.
Nooit meer in en uit deze aardse wereld gaan, onaangeroerd door lichamelijke beperkingen – als Hij te dicht bij Maria’s oven stond, kon Hij zich branden – niet meer zoals het was bij Sadrach, Mesach en Abednego in de brandende oven, waar Hij was om ze te beschermen – die macht gaf Hij op om mens te worden. Alhoewel nog steeds God in het vlees, maar beperkt.
Voor de eerste keer in de eeuwigheid ervoer Hij hoe het was om een menselijk lichaam te hebben. Hij leerde wat honger was, dorst, de noodzaak voor slaap, en wat het is om nieuwe dingen te leren! Zoals lopen, praten, leren lezen, zindelijk worden, en de noodzaak om een bad te nemen!
Er zit zoveel in de simpele woorden ‘en in Zijn uiterlijk als een mens bevonden, vernederde Hij Zichzelf….’ (Phil. 2:8)
De Schepper was één van Zijn schepsels geworden!
“en zo heeft Hij, hoewel Hij de Zoon was, de gehoorzaamheid geleerd uit hetgeen Hij heeft geleden. En toen Hij het einde had bereikt, is Hij voor allen die Hem gehoorzamen, een oorzaak van eeuwig heil geworden.” (Hebr. 5:8-9)
“Maar wij zien Jezus, die voor een korte tijd beneden de engelen gesteld was vanwege het lijden des doods….opdat Hij door de genade Gods voor een ieder de dood zou smaken, met heerlijkheid en eer gekroond…..want het voegde Hem, om wie en door wie alle dingen bestaan, dat Hij, om vele zonen tot heerlijkheid te brengen, de Leidsman hunner behoudenis door (menselijk) lijden heen zou volmaken.” (Hebr. 2:9-10)
“Daarom moest Hij in alle opzichten aan Zijn broeders gelijk worden, opdat Hij een barmhartig en getrouw hogepriester zou worden bij God…..want doordat Hij zelf in verzoekingen geleden heeft, kan Hij hun, die verzocht worden, te hulp komen.” (Hebr. 2:17-18)
Nederig en zachtmoedig van hart
Toen Jezus deze opmerking maakte: ‘leert van Mij want Ik ben zachtmoedig en nederig van hart’ in Mattheüs 11:29, was het niet zo dat Hij ineens nederig en zachtmoedig was geworden. Hij was altijd al nederig en zachtmoedig, zelfs in de hemel toen Hij Zijn heerlijkheid met de Vader deelde.
Het was die nederigheid en zachtmoedigheid dat er voor zorgde dat Hij zichzelf ontledigde om één van ons te worden! Trots denkt zo niet. Christus ‘heeft niet op Zijn rechten als God gestaan’ (Het Levende Woord)…..ontledigde Zichzelf en nam de gedaante van een mens aan…’ Zo nederig is Hij dus.
Voor altijd veranderd
Van Jesaja 9:6 tot Johannes 3:16, wordt Christus Gods enige Zoon genoemd. Hij was en is de Zoon van God. Maar Handelingen 13:33-34 laat ons weten dat de Vader/Zoon relatie voor eeuwig veranderde bij de opstanding van Jezus.
“….door Jezus op te wekken, gelijk in de tweede psalm geschreven staat: Mijn Zoon zijt Gij, Ik heb U heden verwekt.”
Als Hij Gods Zoon was van eeuwigheid af, waarom dan zegt de Vader over de opstandingsdag, ‘vandaag heb Ik U verwekt’?
De reden is dat toen Christus de hemel verliet en menselijk vlees aannam, Hij dat menselijk vlees voor eeuwig heeft. Hij werd lichamelijk uit de dood opgewekt in een menselijk lichaam. Romeinen 6:4 zegt dat Christus uit de doden opgewekt is door de majesteit van de Vader – en dit keer kreeg Hij een lichaam van hemels materiaal, wat we een ‘verheerlijkt’ lichaam noemen – maar desalniettemin menselijk vlees.
Nu opgevaren naar de hemel, heeft Hij Zichzelf beperkt tot de Geestelijke wereld, tot aan Zijn wederkomst om Zijn aards koninkrijk op te zetten. Als mensen Hem gezien hebben sinds zijn hemelvaart, is dat door de Heilige Geest.
Toen hij verschillende keren aan Paulus verscheen, en aan Ananias, om Saulus van Tarsus te zoeken, en aan Johannes, in Openbaringen, en aan mij of jou vandaag – is dat door de Heilige Geest. (Hand. 9:10,17, 18:9, 22:17-18; Openb. 1:10)
We noemen dat een visioen of ‘in de Geest’ zijn, maar het is een werking van de Heilige Geest, technisch gesproken valt het onder de categorie van onderscheid des geesten, waaronder alle visioenen en geestelijke dromen vallen.
Hij is niet als een holografisch beeld waarbij Hij Zichzelf aan honderden mensen projecteert, op een bepaald moment in de hele wereld – nee - wanneer mensen in Handelingen of vandaag, Jezus zagen of zien, is het Jezus Zelf. Hun ogen worden geopend voor de Geestelijke wereld, zoals hierboven genoemd, maar het is Hem zelf, en niet een vertegenwoordiging van Hemzelf.
Mijn punt is….
…Hij is niet langer Gods ENIGE Zoon. De Vader heeft nu een Zoon met een verheerlijkt menselijk lichaam, voor de eerste keer in de eeuwigheid. “VANDAAG heb ik U verwekt”. Vanaf hemelvaart, wordt Jezus ‘de eerstgeborene uit de dood’ genoemd, of ‘de eerst geborene onder vele broederen’.
“…opdat Hij de eerstgeborene zou zijn onder vele broederen.” Romeinen 8:29
“…Hij is het hoofd van het lichaam, de gemeente. Hij is het begin, de eerst geborene uit de doden….” Coll. 1:18
“en tot een feestelijke en plechtige vergadering van eerstgeborenen….” Hebr. 12:23
“En van Jezus Christus, de getrouwe getuige, de eerstgeborene der doden…” Openb. 1:5
Hij is de eerstgeborene uit de dood. Alles in het Nieuwe Testament kijkt uit naar de vaste en zekere opstanding van de rechtvaardige doden – ik weet niet de hoeveelste ik ben, of jij, maar wij horen en zeker bij!
Het wonder van Jezus, die zo nederig en zachtmoedig is dat Hij het gelijk zijn aan God niet iets vond waar Hij zich zelfzuchtig aan vast moest houden, maar dat alles liet Hij achter zodat Zijn schepping een thuis zou kunnen hebben bij Hem in die heerlijkheid, de hemel genoemd, is iets wat te groot voor woorden is.
Wat een verbazende genade!
Mijn gedachten voor deze week. De volgende week eindig ik met deze serie…..zegen,
John Fenn / vertaling AHJ
www.supernauralhousechurch.org
Dag allemaal,
Ik heb vanuit Jesaja 9:6 verteld over de Zoon die gegeven is en het kind dat geboren werd, Christus Jezus. Christus refereert aan Zijn eeuwig bestaan en Jezus refereert aan Zijn menselijkheid.
Het wonder van Jezus is dat Hij de heerlijkheid die Hij bij de Vader had, ‘eer de wereld was’, opgaf, en meer deed dan opgeven, Hij veranderde compleet en voor eeuwig Zijn relatie met de Vader, zoals we later zullen zien. (Joh. 17:5)
De afgelopen weken hebben we Fil. 2:5-8 nader bekeken, en daarbij viel dit gedeelte op: ‘en in Zijn uiterlijk als een mens bevonden…’.
Hij vernederde Zich, allereerst door verwekt te worden, om daarna in Maria’s schoot te groeien tot Hij voldragen was, en om toen geboren te worden als iedere andere baby – dat was allemaal het resultaat van Zichzelf ontledigen in de hemel van alles wat Hij daar had. Hij bleef God, want Hij gaf Zijn Zoonschap niet op, maar al het andere werd afgelegd. En in Zijn uiterlijk werd Hij als een mens.
Leren over dit lichaam
Dat wil zeggen dat Hij ook moest leren, zoals iedere andere baby en peuter en schoolkind en zoon. Voor de eerste keer in de eeuwigheid bevond Hij zich binnen de grenzen van menselijk vlees.
Nooit meer in en uit deze aardse wereld gaan, onaangeroerd door lichamelijke beperkingen – als Hij te dicht bij Maria’s oven stond, kon Hij zich branden – niet meer zoals het was bij Sadrach, Mesach en Abednego in de brandende oven, waar Hij was om ze te beschermen – die macht gaf Hij op om mens te worden. Alhoewel nog steeds God in het vlees, maar beperkt.
Voor de eerste keer in de eeuwigheid ervoer Hij hoe het was om een menselijk lichaam te hebben. Hij leerde wat honger was, dorst, de noodzaak voor slaap, en wat het is om nieuwe dingen te leren! Zoals lopen, praten, leren lezen, zindelijk worden, en de noodzaak om een bad te nemen!
Er zit zoveel in de simpele woorden ‘en in Zijn uiterlijk als een mens bevonden, vernederde Hij Zichzelf….’ (Phil. 2:8)
De Schepper was één van Zijn schepsels geworden!
“en zo heeft Hij, hoewel Hij de Zoon was, de gehoorzaamheid geleerd uit hetgeen Hij heeft geleden. En toen Hij het einde had bereikt, is Hij voor allen die Hem gehoorzamen, een oorzaak van eeuwig heil geworden.” (Hebr. 5:8-9)
“Maar wij zien Jezus, die voor een korte tijd beneden de engelen gesteld was vanwege het lijden des doods….opdat Hij door de genade Gods voor een ieder de dood zou smaken, met heerlijkheid en eer gekroond…..want het voegde Hem, om wie en door wie alle dingen bestaan, dat Hij, om vele zonen tot heerlijkheid te brengen, de Leidsman hunner behoudenis door (menselijk) lijden heen zou volmaken.” (Hebr. 2:9-10)
“Daarom moest Hij in alle opzichten aan Zijn broeders gelijk worden, opdat Hij een barmhartig en getrouw hogepriester zou worden bij God…..want doordat Hij zelf in verzoekingen geleden heeft, kan Hij hun, die verzocht worden, te hulp komen.” (Hebr. 2:17-18)
Nederig en zachtmoedig van hart
Toen Jezus deze opmerking maakte: ‘leert van Mij want Ik ben zachtmoedig en nederig van hart’ in Mattheüs 11:29, was het niet zo dat Hij ineens nederig en zachtmoedig was geworden. Hij was altijd al nederig en zachtmoedig, zelfs in de hemel toen Hij Zijn heerlijkheid met de Vader deelde.
Het was die nederigheid en zachtmoedigheid dat er voor zorgde dat Hij zichzelf ontledigde om één van ons te worden! Trots denkt zo niet. Christus ‘heeft niet op Zijn rechten als God gestaan’ (Het Levende Woord)…..ontledigde Zichzelf en nam de gedaante van een mens aan…’ Zo nederig is Hij dus.
Voor altijd veranderd
Van Jesaja 9:6 tot Johannes 3:16, wordt Christus Gods enige Zoon genoemd. Hij was en is de Zoon van God. Maar Handelingen 13:33-34 laat ons weten dat de Vader/Zoon relatie voor eeuwig veranderde bij de opstanding van Jezus.
“….door Jezus op te wekken, gelijk in de tweede psalm geschreven staat: Mijn Zoon zijt Gij, Ik heb U heden verwekt.”
Als Hij Gods Zoon was van eeuwigheid af, waarom dan zegt de Vader over de opstandingsdag, ‘vandaag heb Ik U verwekt’?
De reden is dat toen Christus de hemel verliet en menselijk vlees aannam, Hij dat menselijk vlees voor eeuwig heeft. Hij werd lichamelijk uit de dood opgewekt in een menselijk lichaam. Romeinen 6:4 zegt dat Christus uit de doden opgewekt is door de majesteit van de Vader – en dit keer kreeg Hij een lichaam van hemels materiaal, wat we een ‘verheerlijkt’ lichaam noemen – maar desalniettemin menselijk vlees.
Nu opgevaren naar de hemel, heeft Hij Zichzelf beperkt tot de Geestelijke wereld, tot aan Zijn wederkomst om Zijn aards koninkrijk op te zetten. Als mensen Hem gezien hebben sinds zijn hemelvaart, is dat door de Heilige Geest.
Toen hij verschillende keren aan Paulus verscheen, en aan Ananias, om Saulus van Tarsus te zoeken, en aan Johannes, in Openbaringen, en aan mij of jou vandaag – is dat door de Heilige Geest. (Hand. 9:10,17, 18:9, 22:17-18; Openb. 1:10)
We noemen dat een visioen of ‘in de Geest’ zijn, maar het is een werking van de Heilige Geest, technisch gesproken valt het onder de categorie van onderscheid des geesten, waaronder alle visioenen en geestelijke dromen vallen.
Hij is niet als een holografisch beeld waarbij Hij Zichzelf aan honderden mensen projecteert, op een bepaald moment in de hele wereld – nee - wanneer mensen in Handelingen of vandaag, Jezus zagen of zien, is het Jezus Zelf. Hun ogen worden geopend voor de Geestelijke wereld, zoals hierboven genoemd, maar het is Hem zelf, en niet een vertegenwoordiging van Hemzelf.
Mijn punt is….
…Hij is niet langer Gods ENIGE Zoon. De Vader heeft nu een Zoon met een verheerlijkt menselijk lichaam, voor de eerste keer in de eeuwigheid. “VANDAAG heb ik U verwekt”. Vanaf hemelvaart, wordt Jezus ‘de eerstgeborene uit de dood’ genoemd, of ‘de eerst geborene onder vele broederen’.
“…opdat Hij de eerstgeborene zou zijn onder vele broederen.” Romeinen 8:29
“…Hij is het hoofd van het lichaam, de gemeente. Hij is het begin, de eerst geborene uit de doden….” Coll. 1:18
“en tot een feestelijke en plechtige vergadering van eerstgeborenen….” Hebr. 12:23
“En van Jezus Christus, de getrouwe getuige, de eerstgeborene der doden…” Openb. 1:5
Hij is de eerstgeborene uit de dood. Alles in het Nieuwe Testament kijkt uit naar de vaste en zekere opstanding van de rechtvaardige doden – ik weet niet de hoeveelste ik ben, of jij, maar wij horen en zeker bij!
Het wonder van Jezus, die zo nederig en zachtmoedig is dat Hij het gelijk zijn aan God niet iets vond waar Hij zich zelfzuchtig aan vast moest houden, maar dat alles liet Hij achter zodat Zijn schepping een thuis zou kunnen hebben bij Hem in die heerlijkheid, de hemel genoemd, is iets wat te groot voor woorden is.
Wat een verbazende genade!
Mijn gedachten voor deze week. De volgende week eindig ik met deze serie…..zegen,
John Fenn / vertaling AHJ
www.supernauralhousechurch.org
RSS Feed