Het nieuwe Koninkrijk, deel 2 van 4, Wat Hij aan het doen is
Hallo allemaal,
Ik eindigde vorige week met het delen over de toestand van sommigen in het lichaam van Christus, echtbrekers in geestelijk opzicht, omdat dit het seizoen is waarin de Heer de ontrouwe gelovigen tot Hem terugroept. Hij doet dat door een geestelijke honger in veel gelovigen op te wekken nu ze de wereld in elkaar zien storten.
En van daaruit verder...
Hij nodigt ons uit door de Geest, in de geestelijke mens, om te horen wat Hij doet. Het voelt alsof er iets diep van binnen resoneert, hoewel het verstand probeert te begrijpen wat het betekent. Maar het wordt diep in de mens waargenomen.
Hij legt de nadruk op Zijn innerlijke werking in de harten van velen, deels door het lichaam van Christus de groeiende kloof te tonen tussen Zijn cultuur en de cultuur van de wereld. Het is interessant dat hij in Jakobus 4:4 sommigen 'echtbrekers en echtbreeksters' noemt vanwege hun liefde voor de wereld, waarbij hij stelt dat wie de wereld liefheeft een vijand van God is.
Het Grieks gebruikt alleen het woord 'overspelige vrouwen', terwijl de King James Versie er ook 'overspelige mannen aan toevoegt. Misschien wilden de vertalers er zeker van zijn dat de lezers begrepen dat Jakobus het over mannen en vrouwen had, we weten het niet. Maar de manier waarop Jakobus in het Grieks schreef is leerstellig correct. Hier is het letterlijke Grieks van Jakobus 4:4:
"Overspelige vrouwen. Weet gij niet dat vriendschap met de wereld vijandschap is met God? Wie er dus voor gekozen heeft een vriend van de wereld te zijn, maakt zich tot een vijand van God."
De ontrouwe naar huis roepen
Het woord 'overspelige' verwijst naar Jezus' definitie van overspel in Mattheüs 5, zoals vorige week gezegd, wat een zaak is van het hart, van de verbeelding. Het woord dat hier gebruikt wordt voor 'vriendschap' is 'phileo', dat is de liefde die beste vrienden voor elkaar hebben, en het woord 'wereld' is hier 'kosmos', wat wereldsysteem en cultuur betekent.
En zoals je in het Grieks kunt lezen, staat er heel duidelijk "wie ervoor gekozen heeft een vriend van de wereld te zijn" - het is aan ons. We zijn waar we nu zijn door beslissingen die we hebben genomen. Ons leven opnieuw inrichten voor Hem begint met het herschikken van ons hart, het herschikken van onze prioriteiten en het dan doen.
Geestelijk overspel is iemand die zichzelf beschouwt als deel van de bruid van Christus, maar er toch voor heeft gekozen om de cultuur van de wereld lief te hebben. Zij zijn een affaire van het hart aangegaan met het systeem van de wereld, en plaatsen zichzelf daarmee tegenover wat God in de wereld aan het doen is, en wat Hij in hun hart probeert te doen. Dit is de persoon die niet wil dat de Heer komt, omdat hij de wereld en alles wat zich daarin bevindt, liefheeft. Dat openbaart hun eerste liefde.
De komende tijd en wat we volgend jaar al beginnen te zien, is dat geestelijk overspelige gelovigen uit de liefde voor de wereld worden geroepen en terugkeren naar hun eerste liefde. Dit oordeel dat begint in het huis van God, de Heer die hen vraagt zichzelf te oordelen, komt voor deze mensen in een tempo dat evenredig is met de afdaling van de wereld in verdere duisternis.
De Heer het zal doen door bewustwording te brengen van Zijn cultuur, die in contrast staat met de falende cultuur van de wereld. Velen zullen ware vriendschappen zoeken in een huisgemeenschap van gelovigen, en meer dan gelovigen; discipelen. Discipelschap staat op het punt een reusachtige stap voorwaarts te maken nu meer en meer gelovigen zullen besluiten discipelen te worden (leerlingen, mensen die ernaar streven tuit te leven wat zij geloven).
Het bezoek gaat door: Wat Hij zei over wat Hij aan het doen is
"Wat je zult zien in het komende jaar is dat mijn lichaam zich meer bewust wordt van de cultuur van het Koninkrijk: Van de wegen van de Vader. Van mijn wegen. Voor hen die een oor hebben om te horen, zal het worden aangevoeld als een sterke innerlijke drang vanuit hun geest, opwellend, een verlangen dat met niets anders bevredigd zal worden."
"Terwijl de wereld op zijn weg voortgaat, zullen velen een kloof* zien groeien tussen henzelf en de weg die de wereld gaat. Zelfs nu is wat zij dachten dat stabiel en betrouwbaar was in de wereld dat niet meer, en zij zien dat, en velen zijn bang. Terwijl die cultuur afbrokkelt en zich om hen heen herschikt, zullen zij Mij en Mijn cultuur zoeken, en zij zullen die vinden, want Ik verander nooit. Ik zal overvloedig vergeven." *Kloof: Een diepe kloof, zoals de grond zich opent tussen mensen, die hen steeds meer scheidt naarmate de kloof groeit)
Op dat moment gingen mijn gedachten heel snel, terwijl ik nadacht over dat Hij 'overvloedig zal vergeven' tegenover het feit dat alle zonden wettelijk aan het kruis werden vergeven, hoewel niet wezenlijk (wezenlijk betekent 'een levende realiteit' - we moeten onze wil uitoefenen om toegang te krijgen tot of 'levend te maken' wat voor ons aan het kruis werd gedaan). Dus ik onderzocht wat Hij zei, vreemd genoeg op leerstellige dwalingen en dacht na over alle mogelijkheden, zodat ik de volheid van Zijn woorden kon bevatten.
Hij onderbrak mijn stilzwijgend kruisverhoor want Hij kende mijn gedachten: "Je weet wat ik tegen de 7 gemeenten heb gezegd: "Wie een oor heeft om te horen, laat hij horen wat de Geest tot de gemeenten zegt." Zo is het nu ook. Het is een uitnodiging om deel te nemen aan wat Ik aan het doen ben. IK BEN."
Wat Hij tegen hen zei, en de manier waarop Hij het zei, is hetzelfde
Door "IK BEN" te gebruiken om Zichzelf te beschrijven, begreep ik dat Hij zei dat Hij nooit verandert. Ik begreep onmiddellijk dat wat nu gebeurt, dezelfde manier is waarop Hij handelde en sprak tot elk van de 7 gemeenten in de Openbaring hoofdstukken 2 en 3. Hij is op zoek naar dezelfde oprechtheid van hart die Hij van hen vroeg.
Zijn boodschappen waren uitnodigingen om te horen. Ik moet opmerken dat de uitdrukking "heeft een oor om te horen" dieper gaat dan het op het eerste gezicht klinkt.
De gebruikte woorden zijn 'echo ous akousato' of 'oren om te horen'. Je ziet de grondwoorden 'echo' en 'akoestisch' in de uitdrukking. Het is het verschil tussen het horen van het geluid versus het horen van de boodschap. Er zijn velen in het lichaam van Christus die het geluid horen, maar er zijn er minder die de boodschap horen en die boodschap in hun leven implementeren. "Wie een oor heeft om te horen, die hore", impliceert niet alleen het horen van het geluid, maar het begrijpen en doen wat Jezus zegt.
Merk ook op hoe onze vrije wil een rol speelt. "Wie oren heeft om te horen" betekent dat het niet vooraf bepaald is - het is 100% onze verantwoordelijkheid. De Heer is net zoals toen Hij aan Jozua met getrokken zwaard verscheen, als de aanvoerder van de legers buiten Jericho, in Jozua 5: 13-15. Jozua viel onmiddellijk op zijn knieën en aanbad, en hem werd gezegd zijn schoenen uit te trekken omdat hij zich op heilige grond bevond, wat alleen voor God gedaan wordt, nooit voor een engel.
(Als je een boek of getuigenis hebt van iemand die leert dat het een engel was die aan Jozua verscheen, moet je ernstig twijfelen aan de legitimiteit van hun ervaring en/of onderwijs, want zij onthullen dat zij hun theologie noch hun Heer erg goed kennen, want begrijpen Wie het was is basis).
(De reden waarom OT mensen hun schoenen moesten uittrekken voor God (nooit voor een engel) is dat schoenen door mensen zijn gemaakt, en niemand kan tot God komen door eigen inspanningen, door eigen ontwerp. Het is dezelfde reden waarom zij, toen zij een altaar voor God bouwden, de rotsen op geen enkele manier konden vormen, zij moesten ze gebruiken zoals zij ze in de natuur aantroffen. Een stuk gereedschap naar een rots brengen om een altaar voor God te bouwen, zou betekenen dat ze naar God komen op hun eigen kracht, met hun eigen ontwerp).
Bent U voor ons of tegen ons?
Jozua vraagt de Heer of Hij "voor ons of voor onze vijanden is?", en de Heer antwoordde: "Geen van beide" of "Nee", afhankelijk van uw vertaling: "Maar als Kapitein van de legers des Heren ben Ik gekomen." We zouden het zo kunnen zeggen: "Nee, je mist het punt. Ik vertegenwoordig hier noch de Israëlitische, noch de Kanaänitische legers, maar ik ben hier als Kapitein van de legers van de Heer."
Het punt is dat de trouw van de Heer aan de Vader is, aan Zichzelf, aan de hemelse cultuur en het Koninkrijk. Hij wil dat wij diezelfde eenheid van hart en doel hebben. Het is vandaag de dag hetzelfde - wie oren heeft om te horen, laat hem horen.
Maar zo niet, dan zal de Heer toch doen wat de Heer zal doen, en de Geest spreekt tot de gemeenten, of iemand er nu op let of niet. Hij is van de hemel, niet van de aarde, dus wij zijn welkom om ons aan te sluiten bij Hem en wat Hij aan het doen is, maar zo niet, dan is dat aan ons. Dat is op dit moment de uitnodiging aan het lichaam van Christus. Gelovigen, wordt discipelen. Alstublieft.
Maar zo niet, dan gaat de Heer verder, en doet wat Hij op aarde wil doen. Hij verwacht geen perfectie, alleen groei, en dat begint in het hart, gevolgd door de ruggengraat om sterke en vaak moeilijke beslissingen in Hem te nemen.
Volgende week zal ik behandelen wat Hij bedoelde met Zijn cultuur, de cultuur van het Koninkrijk van God.
Tot dan,
zegen,
John Fenn/wk/ak
www.cwowi.org en email me op [email protected]