Dag allemaal,
De afgelopen week heb ik details gedeeld van een ontmoeting met de Heer die mijn leven het meest veranderd heeft. Ik heb Hem het eerst in april 1986 gezien, maar op 1 oktober van dat jaar verscheen Hij weer en zei: “Ik wil je leren hoe je de stem van de Vader kunt horen.” Wat Hij mij toen leerde, was iets dat ik nooit had kunnen bedenken – ik dacht dat de stem van de Vader als een luide luidspreker in mijn hoofd gehoord kon worden – Hij vertelde niet alleen over de verbale, maar ook over de vele non-verbale manieren waarop de Vader communiceert. Daar gaat dit over.
Tijdens het praten over de rijke man en Lazarus…
herinnerde Hij mij aan Johannes 16:13 waar staat dat de Heilige Geest niet uit Zichzelf spreekt, maar spreekt wat Hij hoort, ons de weg wijst en ons de toekomst laat zien. Hij noemde dat slechts 1 van de 3 (spreken, wijzen, laten zien) verbaal is – spreken. Dus als we alleen een stem verwachten te horen, missen we veel van wat Hij aan ons wil communiceren.
Hij herinnerde mij ook aan 1 Korintiërs 2:9-16 wat hetzelfde zegt, maar een beetje anders: Het zegt dat de dingen van de Vader niet gecommuniceerd worden door wat we zien, horen of denken (situaties & verbeelding), maar dat de Heilige Geest de diepe dingen van de Vader voor Zijn voorziening voor ons leven doorzoekt.
Die openbaring – situaties niet zien als zijnde Zijn wil of niet Zijn wil – herschikte in grote mate mijn theologie. Het was echter zo duidelijk en helder: “Wat geen oog heeft gezien en geen oor heeft gehoord en wat in geen mensenhart is opgekomen, al wat God heeft bereid voor degenen die Hem liefhebben. Want ons heeft God het geopenbaard door de Geest. Want de Geest doorzoekt alle dingen, zelfs de diepten Gods.”
Zijn woorden waren in mij als explosies openbaringen – een persoonlijke openbaring wil zeggen dat het bijna onmogelijk is iemand anders te vertellen wat jij ineens begrepen hebt, want ineens vallen de stukjes in elkaar en is het van binnen duidelijk.
Ik kan eerlijk zeggen dat ik er verward uitgezien moet hebben, want ieder boek dat ik gelezen had, elk stukje kerkcultuur, was gebouwd op het fundament dat God ‘daarbuiten’ indirecte aanwijzingen liet vallen op de manier waarop iemand broodkruimels laat vallen, in de hoop dat ik Hem zal gaan zoeken om ieder ‘teken’ op de juiste manier uit te kunnen leggen. De hele kerkcultuur maakt de Vader onze tegenstander, die overtuigd en gemanipuleerd moet worden om onze gebeden te beantwoorden; wij moeten de code zien te breken van Zijn raadselachtige manier van communiceren.
Nu stond Jezus vóór mij in puur licht, de Schrift aanhalend, punt voor punt, waardoor ik mij situaties in mijn leven herinnerde waarin ik per ongeluk luisterde naar Zijn getuige, openbaring, stem in mijn geest…realiserend dat wanneer ik mijn geest en de vrede gevolgd had, het allemaal uitwerkte en de keren dat ik probeerde het te forceren of mijzelf forceerde Zijn stem te ‘horen’, er niets gebeurde. Ineens werd het allemaal duidelijk.
Het gesprek ging verder: de man die door het dak werd neergelaten…de schriftgeleerden die dachten…
Ik vroeg of lichaamstaal daarin kon helpen en Hij zei: “Lichaamstaal kan in het natuurlijke je aandacht naar iemand trekken als de Vader of Ik iets te delen hebben, al is dat niet altijd het geval. Ik las hun gedachten niet.”
(De schriftgeleerden dachten in zichzelf ‘Wie denkt die man wel niet dat hij is, alleen God kan zonden vergeven’). Maar toen Ik naar hen keek en naar de blik op hun gezichten, wist Ik in mijn geest door de Geest wat ze dachten.”
“Weet je nog dat je las dat ik naar het huis van Jairus ging en de bloedvloeiende vrouw mijn kleding aanraakte. (Ineens werd het verhaal uit Marcus 5:30 en Lucas 8:46 levendig in mijn herinnering). De straat was smaller dan je denkt. (Ik paste de breedte van de straat in mijn denken aan). Het was drukker op straat dan wat je nu denkt. (paste dat weer aan). Dat klopt ongeveer. De menigte duwde me, het zicht, de geuren, het geluid; er gebeurde van alles – maar Ik liet Mijn gedachten voortdurend gaan van Mijn lichamelijke zintuigen naar de geestelijke zintuigen. Daarom staat er in Lucas 8:46: ‘Ik heb kracht van Mij voelen uitgaan (opgemerkt).”
‘Je moet jezelf trainen om voortdurend je aandacht te laten gaan van de natuurlijke wereld en zintuigen naar jouw geest en de zintuigen van je geest. Zoals Ik al zei, ze zijn met elkaar verbonden, maar tenzij jij jezelf traint om te reageren op jouw omgeving en voornamelijk op wat je ziet en hoort, door in je geest te checken, en de dingen die je ziet en hoort met je geest te vergelijken, zul je veel dingen missen die de Vader probeert te communiceren.”
“Weet je die winkel nog, op Boulder’s Pearl Street Mall? Je ging daar naar binnen om een cadeautje te kopen en merkte onmiddellijk op dat er een andere geest aanwezig was. Het was pas toen je naar al die boeddhistische beelden keek en je met de verkoper sprak, dat je door had wat je in je geest opgemerkt had en wat je met je ogen zag, bevestigde dat, en toen ben je weggegaan.”
“Jij wist hoe de geest die daarmee geassocieerd is aanvoelt in jouw geest, en je herinnerde je dat. Dit is hoe mensen die ervaringen hebben met geesten waarmee ze opgegroeid zijn – zoals verslavingen, lust en andere dingen – nu in Mij onmiddellijk iemand met die geest herkennen. Ze herinneren zich hun eigen ervaringen en hoe zij (de geesten) aanvoelden, dus als ze iemand tegenkomen met die geest, getuigt dit met hun geest door middel van de Geest der Waarheid in hen, en weten ze wat het is wat die persoon heeft.”
Een ander voorbeeld
“Ik geef je een ander voorbeeld. Denk aan Paulus in Lystra (door de Geest werd dit levend in mijn geheugen) en de man die nog nooit gelopen had? Handelingen 14:9 zegt dat Paulus opmerkte dat hij geloof had om genezen te worden, nadat hij hem scherp aan had gekeken. Weet je wat Paulus aan het doen was? Terwijl hij sprak, lette hij op iets wat hij in zijn geest opmerkte over de man en zijn geloof, en doordat hij zich daarop richtte, kon hij de situatie correct inschatten. Paulus moest hem aanstaren terwijl hij sprak om het geloof van de man te kunnen opmerken. Jij moet jezelf ook zo trainen. Als je iets in je geest opmerkt, focus daar op voor meer duidelijkheid, anders zul je missen wat de Vader heeft.”
Sinds die tijd heb ik dat vaak gedaan; vaak gingen mijn ogen over de mensen in een gemeente en ervoer ik de Geest sterker op 1 persoon; dus terwijl ik aan het onderwijzen was, bleef ik naar die persoon teruggaan, maakte ik oogcontact, soms pauzerend als ik waarnam wat de Vader voor die persoon had. Vaak, zodra ik mij focus, zie ik een mini visioen boven of naast die persoon en kan ik zowel de natuurlijke wereld als de geestelijke wereld zien. Hij vervolgde…
“Als je een profetie geeft, hoe doe je dat dan?” Ik antwoordde: “Wel, ik ervaar iets in mijn geest, bijvoorbeeld de eerste woorden van een zin, of ik weet ineens wat U of de Vader hen wil zeggen. Dan wacht ik tot er een gelegenheid is dat te delen.” “Geef je die profetie met open of met gesloten ogen?”
“Gesloten.” “Waarom?” “vroeg Hij. “Zodat ik mij kan concentreren op wat er in mijn geest is. Het helpt mij me voor de dingen om mij heen af te sluiten (ineens begreep ik Zijn punt) zodat ik mij kan concentreren wat er in mijn geest is.” “Precies. Je doet wat nodig is om je lichamelijke zintuigen buiten te sluiten zodat jij je kunt concentreren op je geestelijke zintuigen. Als je groeit in deze dingen en er meer ervaren in wordt, zul je niet alleen met open ogen kunnen profeteren, maar zal Ik het mogelijk maken dat je gelijktijdig in de natuurlijke wereld als de geestelijke wereld kunt zien – wat je een open visioen of mini visioen kunt noemen.”
Vooruit gespoeld
Er was nog veel meer, maar daar is nu geen ruimte meer voor.
De rest kun je lezen in Pursuing the Seasons of God; ik probeer niet de verkoop omhoog te krijgen, maar ik heb niet meer ruimte om hier verder mee te gaan. Ik realiseerde mij dat er sindsdien 30 jaar voorbij gegaan zijn en dat sommigen misschien geïnteresseerd zijn in het bezoek van de Heer dat mijn leven het meest veranderd heeft. De Heer is zo bijzonder, nederig, zachtmoedig en Hij houdt werkelijk van ons. Maar ook is Hij sterk, in die zin dat Hij niet toegeeft noch buigt voor ons vlees – Hij is Waarheid – dus als we in Hem willen groeien is het vereist dat we in Waarheid willen wandelen, omdat Hij anders verder gaat met wat Hij moet doen.
Maar als wij willen groeien, veranderen, volwassen willen worden en de vrucht van de geest en een op Christus lijkend karakter willen hebben in alles, is Hij daar om ons te leren gevoelig te zijn voor Zijn wegen…
Ik ben absoluut niet perfect, noch heb ik het al ‘bereikt’, vraag Barb maar en onze kinderen of schoondochters of onze CWOWI leiders (al denk ik dat onze kleinkinderen nog jong genoeg zijn om nog steeds te denken dat opa perfect is, lol) – maar ik heb dingen geleerd. Ik hoop een zegen te zijn.
Volgende week een ander onderwerp, tot dan,
zegen,
John Fenn
www.cwowi.org
mail naar cwowi@aol.com
De afgelopen week heb ik details gedeeld van een ontmoeting met de Heer die mijn leven het meest veranderd heeft. Ik heb Hem het eerst in april 1986 gezien, maar op 1 oktober van dat jaar verscheen Hij weer en zei: “Ik wil je leren hoe je de stem van de Vader kunt horen.” Wat Hij mij toen leerde, was iets dat ik nooit had kunnen bedenken – ik dacht dat de stem van de Vader als een luide luidspreker in mijn hoofd gehoord kon worden – Hij vertelde niet alleen over de verbale, maar ook over de vele non-verbale manieren waarop de Vader communiceert. Daar gaat dit over.
Tijdens het praten over de rijke man en Lazarus…
herinnerde Hij mij aan Johannes 16:13 waar staat dat de Heilige Geest niet uit Zichzelf spreekt, maar spreekt wat Hij hoort, ons de weg wijst en ons de toekomst laat zien. Hij noemde dat slechts 1 van de 3 (spreken, wijzen, laten zien) verbaal is – spreken. Dus als we alleen een stem verwachten te horen, missen we veel van wat Hij aan ons wil communiceren.
Hij herinnerde mij ook aan 1 Korintiërs 2:9-16 wat hetzelfde zegt, maar een beetje anders: Het zegt dat de dingen van de Vader niet gecommuniceerd worden door wat we zien, horen of denken (situaties & verbeelding), maar dat de Heilige Geest de diepe dingen van de Vader voor Zijn voorziening voor ons leven doorzoekt.
Die openbaring – situaties niet zien als zijnde Zijn wil of niet Zijn wil – herschikte in grote mate mijn theologie. Het was echter zo duidelijk en helder: “Wat geen oog heeft gezien en geen oor heeft gehoord en wat in geen mensenhart is opgekomen, al wat God heeft bereid voor degenen die Hem liefhebben. Want ons heeft God het geopenbaard door de Geest. Want de Geest doorzoekt alle dingen, zelfs de diepten Gods.”
Zijn woorden waren in mij als explosies openbaringen – een persoonlijke openbaring wil zeggen dat het bijna onmogelijk is iemand anders te vertellen wat jij ineens begrepen hebt, want ineens vallen de stukjes in elkaar en is het van binnen duidelijk.
Ik kan eerlijk zeggen dat ik er verward uitgezien moet hebben, want ieder boek dat ik gelezen had, elk stukje kerkcultuur, was gebouwd op het fundament dat God ‘daarbuiten’ indirecte aanwijzingen liet vallen op de manier waarop iemand broodkruimels laat vallen, in de hoop dat ik Hem zal gaan zoeken om ieder ‘teken’ op de juiste manier uit te kunnen leggen. De hele kerkcultuur maakt de Vader onze tegenstander, die overtuigd en gemanipuleerd moet worden om onze gebeden te beantwoorden; wij moeten de code zien te breken van Zijn raadselachtige manier van communiceren.
Nu stond Jezus vóór mij in puur licht, de Schrift aanhalend, punt voor punt, waardoor ik mij situaties in mijn leven herinnerde waarin ik per ongeluk luisterde naar Zijn getuige, openbaring, stem in mijn geest…realiserend dat wanneer ik mijn geest en de vrede gevolgd had, het allemaal uitwerkte en de keren dat ik probeerde het te forceren of mijzelf forceerde Zijn stem te ‘horen’, er niets gebeurde. Ineens werd het allemaal duidelijk.
Het gesprek ging verder: de man die door het dak werd neergelaten…de schriftgeleerden die dachten…
Ik vroeg of lichaamstaal daarin kon helpen en Hij zei: “Lichaamstaal kan in het natuurlijke je aandacht naar iemand trekken als de Vader of Ik iets te delen hebben, al is dat niet altijd het geval. Ik las hun gedachten niet.”
(De schriftgeleerden dachten in zichzelf ‘Wie denkt die man wel niet dat hij is, alleen God kan zonden vergeven’). Maar toen Ik naar hen keek en naar de blik op hun gezichten, wist Ik in mijn geest door de Geest wat ze dachten.”
“Weet je nog dat je las dat ik naar het huis van Jairus ging en de bloedvloeiende vrouw mijn kleding aanraakte. (Ineens werd het verhaal uit Marcus 5:30 en Lucas 8:46 levendig in mijn herinnering). De straat was smaller dan je denkt. (Ik paste de breedte van de straat in mijn denken aan). Het was drukker op straat dan wat je nu denkt. (paste dat weer aan). Dat klopt ongeveer. De menigte duwde me, het zicht, de geuren, het geluid; er gebeurde van alles – maar Ik liet Mijn gedachten voortdurend gaan van Mijn lichamelijke zintuigen naar de geestelijke zintuigen. Daarom staat er in Lucas 8:46: ‘Ik heb kracht van Mij voelen uitgaan (opgemerkt).”
‘Je moet jezelf trainen om voortdurend je aandacht te laten gaan van de natuurlijke wereld en zintuigen naar jouw geest en de zintuigen van je geest. Zoals Ik al zei, ze zijn met elkaar verbonden, maar tenzij jij jezelf traint om te reageren op jouw omgeving en voornamelijk op wat je ziet en hoort, door in je geest te checken, en de dingen die je ziet en hoort met je geest te vergelijken, zul je veel dingen missen die de Vader probeert te communiceren.”
“Weet je die winkel nog, op Boulder’s Pearl Street Mall? Je ging daar naar binnen om een cadeautje te kopen en merkte onmiddellijk op dat er een andere geest aanwezig was. Het was pas toen je naar al die boeddhistische beelden keek en je met de verkoper sprak, dat je door had wat je in je geest opgemerkt had en wat je met je ogen zag, bevestigde dat, en toen ben je weggegaan.”
“Jij wist hoe de geest die daarmee geassocieerd is aanvoelt in jouw geest, en je herinnerde je dat. Dit is hoe mensen die ervaringen hebben met geesten waarmee ze opgegroeid zijn – zoals verslavingen, lust en andere dingen – nu in Mij onmiddellijk iemand met die geest herkennen. Ze herinneren zich hun eigen ervaringen en hoe zij (de geesten) aanvoelden, dus als ze iemand tegenkomen met die geest, getuigt dit met hun geest door middel van de Geest der Waarheid in hen, en weten ze wat het is wat die persoon heeft.”
Een ander voorbeeld
“Ik geef je een ander voorbeeld. Denk aan Paulus in Lystra (door de Geest werd dit levend in mijn geheugen) en de man die nog nooit gelopen had? Handelingen 14:9 zegt dat Paulus opmerkte dat hij geloof had om genezen te worden, nadat hij hem scherp aan had gekeken. Weet je wat Paulus aan het doen was? Terwijl hij sprak, lette hij op iets wat hij in zijn geest opmerkte over de man en zijn geloof, en doordat hij zich daarop richtte, kon hij de situatie correct inschatten. Paulus moest hem aanstaren terwijl hij sprak om het geloof van de man te kunnen opmerken. Jij moet jezelf ook zo trainen. Als je iets in je geest opmerkt, focus daar op voor meer duidelijkheid, anders zul je missen wat de Vader heeft.”
Sinds die tijd heb ik dat vaak gedaan; vaak gingen mijn ogen over de mensen in een gemeente en ervoer ik de Geest sterker op 1 persoon; dus terwijl ik aan het onderwijzen was, bleef ik naar die persoon teruggaan, maakte ik oogcontact, soms pauzerend als ik waarnam wat de Vader voor die persoon had. Vaak, zodra ik mij focus, zie ik een mini visioen boven of naast die persoon en kan ik zowel de natuurlijke wereld als de geestelijke wereld zien. Hij vervolgde…
“Als je een profetie geeft, hoe doe je dat dan?” Ik antwoordde: “Wel, ik ervaar iets in mijn geest, bijvoorbeeld de eerste woorden van een zin, of ik weet ineens wat U of de Vader hen wil zeggen. Dan wacht ik tot er een gelegenheid is dat te delen.” “Geef je die profetie met open of met gesloten ogen?”
“Gesloten.” “Waarom?” “vroeg Hij. “Zodat ik mij kan concentreren op wat er in mijn geest is. Het helpt mij me voor de dingen om mij heen af te sluiten (ineens begreep ik Zijn punt) zodat ik mij kan concentreren wat er in mijn geest is.” “Precies. Je doet wat nodig is om je lichamelijke zintuigen buiten te sluiten zodat jij je kunt concentreren op je geestelijke zintuigen. Als je groeit in deze dingen en er meer ervaren in wordt, zul je niet alleen met open ogen kunnen profeteren, maar zal Ik het mogelijk maken dat je gelijktijdig in de natuurlijke wereld als de geestelijke wereld kunt zien – wat je een open visioen of mini visioen kunt noemen.”
Vooruit gespoeld
Er was nog veel meer, maar daar is nu geen ruimte meer voor.
De rest kun je lezen in Pursuing the Seasons of God; ik probeer niet de verkoop omhoog te krijgen, maar ik heb niet meer ruimte om hier verder mee te gaan. Ik realiseerde mij dat er sindsdien 30 jaar voorbij gegaan zijn en dat sommigen misschien geïnteresseerd zijn in het bezoek van de Heer dat mijn leven het meest veranderd heeft. De Heer is zo bijzonder, nederig, zachtmoedig en Hij houdt werkelijk van ons. Maar ook is Hij sterk, in die zin dat Hij niet toegeeft noch buigt voor ons vlees – Hij is Waarheid – dus als we in Hem willen groeien is het vereist dat we in Waarheid willen wandelen, omdat Hij anders verder gaat met wat Hij moet doen.
Maar als wij willen groeien, veranderen, volwassen willen worden en de vrucht van de geest en een op Christus lijkend karakter willen hebben in alles, is Hij daar om ons te leren gevoelig te zijn voor Zijn wegen…
Ik ben absoluut niet perfect, noch heb ik het al ‘bereikt’, vraag Barb maar en onze kinderen of schoondochters of onze CWOWI leiders (al denk ik dat onze kleinkinderen nog jong genoeg zijn om nog steeds te denken dat opa perfect is, lol) – maar ik heb dingen geleerd. Ik hoop een zegen te zijn.
Volgende week een ander onderwerp, tot dan,
zegen,
John Fenn
www.cwowi.org
mail naar cwowi@aol.com
RSS Feed