Dag allemaal,
In 1965 had de Britse band ‘Herman’s Hermits’ een hit, getiteld ‘Mrs. Brown, You’ve Got a Lovely Daughter,’ dat op een album stond, en ik eind jaren 60 kocht, toen ik 10 of 12 jaar oud was. (Ik weet het, dat dateert mij, nietwaar? Ik ben vorige maand 55 geworden, yakkie!)
Zelfs nu nog heb ik Herman’s ‘Greatest Hits’ op mijn iPhone als deel van mijn ‘Easy Listening’ speellijst.
We onderbreken deze email voor een hoofdartikel, lol
Ik heb dit vaker gezegd, en ik weet dat het niet geestelijk klikt, maar ik vind het vaak makkelijker in de Geest te bidden en met de Vader te praten met sommige rustige liederen uit de jaren 60 en 70 waar ik mee opgegroeid ben als achtergrond, dan met vele hedendaagse christelijke rock liederen die me toe schreeuwen of me vertellen dat ik lager ben dan de buik van een slang. (Maar er is ook veel geweldige Christelijke aanbiddingsmuziek waar ik ook veel naar luister!)
Maar sommige Christelijke liederen (zelfs sommige ‘aanbiddings’ liederen) zijn, zoals men wel zei over sommige country liederen als je die achterstevoren draait – dan krijg je jouw auto terug, je krijgt je hond terug, je vriendin, terug, je krijgt je baan weer…
Terug naar het Grote Geheel, lol
Je moet weten dat ik ‘Mrs. Brown, You’ve Got a Lovely Daughter’ uit het hoofd ken sinds tenminste 1970, en in die tijd dacht ik dat de openingszin zo ging (in mijn beste imitatie van de zanger Peter Noon’s met zijn zwaar Manchester accent): “Mrs. Brown, you’ve got a lovely daughter, girls who shop as her are something rare…”
Het lied duurt 2 minuten en 24 seconden, en tenminste 43 jaar lang heb ik heel vrolijk meegezongen ‘Mrs. Brown, you’ve got a lovely daughter, girls who shop like her are something rare…’, nooit wetend waarom deze tiener uit Engeland het koopgedrag van sommige meisjes bewondert – tot vorige maand.
Dat was toen ik luisterde naar de Herman’s Hermits op de achtergrond terwijl ik met de Vader sprak over het grote geheel en in de Geest bad, toen het gebeurde.
Ineens zag ik het
Ik kreeg openbaring over voorbeelden in de Evangeliën waar Jezus de aandacht van iemand verplaatst, of van een gebeurtenis, om naar het grote geheel te kijken voor het perspectief, en dan opnieuw ingaat op de betreffende kwestie – duidelijk dat Hij dit deed om welke crisis of falen van iemand dan ook, in de context te plaatsen van het grote geheel, zodat ze niet ontmoedigd zouden raken.
En terwijl ik daarover aan het nadenken was, begon dit lied en de Vader zei ineens: “Het is net als dit” en Hij op de één of andere manier mijn aandacht verplaatste van Hem, naar de achtergrond muziek, dat nu veel duidelijker en ineens veel helderder leek te klinken: “Mrs. Brown, you’ve got a lovely daughter, girls as sharp as her are something rare…”
Ooo, Meiden ZO SCHERPZINNIG ALS ZIJ, zijn zeldzaam, niet: Meiden, die winkelen als zij zijn zeldzaam!
Het effekt
Sinds ik 10 of 12 was, heb ik mij afgevraagd wat de winkel gewoontes van sommige meisjes in Manchester dan wel niet geweest zou zijn, terwijl hij al die tijd had gezongen over haar scherpzinnigheid – dat intelligentie communiceert, humor, aantrekkelijkheid – NIET dat zij goed kon winkelen.
De Vader gebruikte dit als een leermiddel en maakte Zijn punt duidelijk: De 2.24 seconden van het lied is als ons leven, en vaak in de openingszinnen van ons leven leren we iets verkeerds, en omdat we het al vroeg leren, dragen we het ons hele leven mee. Dit zorgt ervoor dat we beslissingen nemen en meningen vormen gebaseerd op dat verkeerde geloof, waardoor alles wat op dat verkeerde geloof gebouwd wordt, foutief en incorrect kan zijn in bijna elk gebied.
Het verkeerd begrijpen van die openingszin van het lied, besmeurde het hele lied voor mij, 45 jaar lang! Hoe vaak denken wij in ons leven niet iets over onszelf of over God, dat als een fundament in ons leven wordt, waarop we ons hele zelfbeeld of Godsbeeld bouwen, om jaren later te ontdekken dat we de ‘openingszin’ verkeerd begrepen hebben!
Die beroemde Zwitserse koeien
Toen Barb en haar beste vriendin Kathy zo’n 6 jaar oud waren, en waarschijnlijk de film ‘Heidi,’ over een klein Zwitsers meisje, gezien hadden, vertelde Kathy haar hoe het toch kon dat koeien in Zwitserland rechtop konden blijven staan op die steile Zwitserse bergen. Zonder daar over na te denken, zei Barb dat Zwitserse koeien kortere poten hebben aan de ene kant van hun lichaam dan aan de andere kant, waardoor ze vlak kunnen staan op die steile bergen.
12 jaar later, en nu 18 jaar oud, waren Barb en Kathy kamergenootjes op de Universiteit van Indiana, en ze hadden het samen over de evolutie theorie, en Kathy zegt: “Weet je, dat is net zoals bij die Zwitserse koeien, die aan de ene kant van hun lichaam kortere poten hebben dan aan de andere kant, zij hebben zich aan hun omgeving aangepast…”
Barb stond versteld en begon te lachen en vertelde haar dat Zwitserse koeien geen kortere poten hebben aan de ene kant – het was gewoon een grapje geweest. Maar Kathy geloofde haar niet en was geschokt dat het niet waar was, want sinds Barb haar dat verteld had, had ze dat geloofd. Waarop ze het uur daarna informatie gingen opzoeken over Zwitserse koeien en hun poten, zodat Barb kon bewijzen dat het gewoon een grapje geweest was, 12 jaar geleden.
Groot, klein, groot, klein, groot
Lucas 22:14-23 gaat over het Laatste Avondmaal en het grote geheel van het kruis. Maar in vers 24, het vers daarna, deden de discipelen wat de menselijke natuur doet: ze namen een belangrijke gebeurtenis en lieten het over hen gaan, wat zij dachten, hetgeen het ‘kleine beeld’ is. Wie van hen zal de grootste zijn?
Jezus helpt hen om niet naar ‘zelf’ te kijken, naar het kleine geheel, maar om het grote geheel te zien, in vers 29-30. Hij vertelt dat Hij hen een deel van het Koninkrijk geeft dat de Vader Hem gegeven heeft, en dat zij in het toekomstig koninkrijk over de 12 stammen zullen heersen - het beheren, dus stop met het vechten voor een positie hier en nu.
Jezus verandert nooit - Nog steeds spoort Hij ons aan onze ogen van onszelf af te halen en te kijken naar het grote geheel. Maar…
Dan keert Jezus zich naar Petrus, en nadat Hij hem dat geweldige vooruitzicht heeft gegeven over het komende koninkrijk, noemt Hij dat Petrus eerst als de tarwe gezift zal worden. `De satan heeft verlangd u te ziften als de tarwe, maar Ik heb voor u gebeden, dat uw geloof niet zou bezwijken. En als gij tot bekering gekomen bent, versterk dan uw broederen.` (v31/32)
Petrus, gaat weer terug naar het grote geheel: “Met U ben ik bereid ook gevangenis en dood in te gaan!” maar Jezus laat hem weer kijken naar het kleine beeld: “Ik zeg u, Petrus, de haan zal heden niet kraaien, eer gij driemaal zult geloochend hebben dat gij Mij kent.”
Naar het grote geheel kijken is niet een ontkennen van de feiten, noch een negeren van wat men moet doen, of welke problemen men nog moet aanpakken. Het grote geheel in ons achterhoofd houden, terwijl we met de kleine crisissen, of met het ‘kleine geheel’ omgaan, houdt de dingen in het juiste perspectief en geeft ons de kracht en de hoop om door te gaan.
Daarom kon Jezus het kleine geheel van het ontkennen van Petrus delen, in de context dat hij op een dag op een troon zou zitten en over Israël zou regeren in het komend koninkrijk. Hij plaatst onze problemen altijd in de context van het grote geheel, terwijl hij ons aanspoort de dingen waar we iets aan moeten doen, eerlijk en oprecht aan te pakken.
En dan gaat Jezus weer opnieuw naar het grote geheel toe, en vertelt de discipelen dat Hij hen moet verlaten en dat ze vanaf nu verder moeten, volledig toegerust. En dan gaan ze naar de ‘grote gebeurtenis’ van de Hof van Gethsemané
Terug naar het lied en de koeien
In de eerste eeuw was er een lering dat de Messias zou komen om de Romeinen te verslaan en Israël te herstellen, zodat het weer als in de dagen van David en Salomo zou zijn. Op dat fundamentele misverstand volgden veel van Jezus discipelen Hem. Eén van die eerste 12, was ‘Simon, de Zeloot’.
De partij van de Zeloten was een politieke beweging die mensen wilde aanzetten op te staan en de Romeinen te verdrijven. Velen geloven dat dit de reden was dat Judas Jezus verraadde, zodat Hij aan iedereen zou moeten bewijzen dat Hij de Messias was, waardoor Hij in een positie zou komen om de Romeinen te confronteren en doormiddel van wonderen hen zou verslaan.
Zelfs in Handelingen 1:6, ‘toen zij bijeengekomen waren’ even voor Hemelvaart, als groep zijnde vroegen ze Hem: “Here, herstelt Gij in deze tijd het Koningschap voor Israël?” Ze vroegen zich nog STEEDS af of Hij de Romeinen zou verslaan of niet!
Alles wat ze de 3 ½ jaar daarvoor met Jezus hadden gezien, gehoord en gedaan, nu Hij uit de dood was opgestaan, deed niet hun fundamenteel ‘foutief liedje’ teniet, waarvan zij dachten dat ze zo goed wisten hoe het was. Nog steeds geloofden ze dat Zwitserse koeien aan de ene kant kortere poten hadden dan aan de andere kant, zo te zeggen, ook al hadden ze 3 ½ jaar met Jezus doorgebracht.
Zijn wij niet net zo?
Ongeacht hoe lang wij in dit leven al met de Heer wandelen, nog steeds moeten wij de tekst opnieuw leren, leren dat veel ‘feiten’ helemaal geen feiten waren, maar verkeerde leringen en tradities van mensen. Paulus zei in 1 Korintiërs 14:10 dat er veel klanken zijn en niets zonder zijn eigen betekenis. Het probleem is dat we tot de Heer komen en Zijn stem die we volgen, terwijl andere stemmen blijven klinken in ons hoofd, onze emoties en levenservaringen.
Een discipel zijn wil zeggen dat we die andere stemmen herschikken, de ‘kleine beeld’ fundamenten waarop we een gebrekkig leven hebben gebouwd, en die we nu in de juiste context moeten gaan plaatsen en bezien moeten vanuit het juiste perspectief van onze toekomst en ons burgerschap, dat zelfs nu al, in de hemel is. (Fill. 3:20)
Ineens is het lied logisch. Ineens besef je dat die koeien er net zo uitzien als alle andere koeien die er zijn. En ineens zie je de Vader en de Here Jezus en de goedheid van hen, en het liefdesverhaal begint…
Volgende week een ander onderwerp – ga om met het kleine geheel vanuit het gezichtspunt van het grote geheel!
Zegen,
John Fenn / vertaling AHJ
www.cwowi.org
cwowi@aol.com
In 1965 had de Britse band ‘Herman’s Hermits’ een hit, getiteld ‘Mrs. Brown, You’ve Got a Lovely Daughter,’ dat op een album stond, en ik eind jaren 60 kocht, toen ik 10 of 12 jaar oud was. (Ik weet het, dat dateert mij, nietwaar? Ik ben vorige maand 55 geworden, yakkie!)
Zelfs nu nog heb ik Herman’s ‘Greatest Hits’ op mijn iPhone als deel van mijn ‘Easy Listening’ speellijst.
We onderbreken deze email voor een hoofdartikel, lol
Ik heb dit vaker gezegd, en ik weet dat het niet geestelijk klikt, maar ik vind het vaak makkelijker in de Geest te bidden en met de Vader te praten met sommige rustige liederen uit de jaren 60 en 70 waar ik mee opgegroeid ben als achtergrond, dan met vele hedendaagse christelijke rock liederen die me toe schreeuwen of me vertellen dat ik lager ben dan de buik van een slang. (Maar er is ook veel geweldige Christelijke aanbiddingsmuziek waar ik ook veel naar luister!)
Maar sommige Christelijke liederen (zelfs sommige ‘aanbiddings’ liederen) zijn, zoals men wel zei over sommige country liederen als je die achterstevoren draait – dan krijg je jouw auto terug, je krijgt je hond terug, je vriendin, terug, je krijgt je baan weer…
Terug naar het Grote Geheel, lol
Je moet weten dat ik ‘Mrs. Brown, You’ve Got a Lovely Daughter’ uit het hoofd ken sinds tenminste 1970, en in die tijd dacht ik dat de openingszin zo ging (in mijn beste imitatie van de zanger Peter Noon’s met zijn zwaar Manchester accent): “Mrs. Brown, you’ve got a lovely daughter, girls who shop as her are something rare…”
Het lied duurt 2 minuten en 24 seconden, en tenminste 43 jaar lang heb ik heel vrolijk meegezongen ‘Mrs. Brown, you’ve got a lovely daughter, girls who shop like her are something rare…’, nooit wetend waarom deze tiener uit Engeland het koopgedrag van sommige meisjes bewondert – tot vorige maand.
Dat was toen ik luisterde naar de Herman’s Hermits op de achtergrond terwijl ik met de Vader sprak over het grote geheel en in de Geest bad, toen het gebeurde.
Ineens zag ik het
Ik kreeg openbaring over voorbeelden in de Evangeliën waar Jezus de aandacht van iemand verplaatst, of van een gebeurtenis, om naar het grote geheel te kijken voor het perspectief, en dan opnieuw ingaat op de betreffende kwestie – duidelijk dat Hij dit deed om welke crisis of falen van iemand dan ook, in de context te plaatsen van het grote geheel, zodat ze niet ontmoedigd zouden raken.
En terwijl ik daarover aan het nadenken was, begon dit lied en de Vader zei ineens: “Het is net als dit” en Hij op de één of andere manier mijn aandacht verplaatste van Hem, naar de achtergrond muziek, dat nu veel duidelijker en ineens veel helderder leek te klinken: “Mrs. Brown, you’ve got a lovely daughter, girls as sharp as her are something rare…”
Ooo, Meiden ZO SCHERPZINNIG ALS ZIJ, zijn zeldzaam, niet: Meiden, die winkelen als zij zijn zeldzaam!
Het effekt
Sinds ik 10 of 12 was, heb ik mij afgevraagd wat de winkel gewoontes van sommige meisjes in Manchester dan wel niet geweest zou zijn, terwijl hij al die tijd had gezongen over haar scherpzinnigheid – dat intelligentie communiceert, humor, aantrekkelijkheid – NIET dat zij goed kon winkelen.
De Vader gebruikte dit als een leermiddel en maakte Zijn punt duidelijk: De 2.24 seconden van het lied is als ons leven, en vaak in de openingszinnen van ons leven leren we iets verkeerds, en omdat we het al vroeg leren, dragen we het ons hele leven mee. Dit zorgt ervoor dat we beslissingen nemen en meningen vormen gebaseerd op dat verkeerde geloof, waardoor alles wat op dat verkeerde geloof gebouwd wordt, foutief en incorrect kan zijn in bijna elk gebied.
Het verkeerd begrijpen van die openingszin van het lied, besmeurde het hele lied voor mij, 45 jaar lang! Hoe vaak denken wij in ons leven niet iets over onszelf of over God, dat als een fundament in ons leven wordt, waarop we ons hele zelfbeeld of Godsbeeld bouwen, om jaren later te ontdekken dat we de ‘openingszin’ verkeerd begrepen hebben!
Die beroemde Zwitserse koeien
Toen Barb en haar beste vriendin Kathy zo’n 6 jaar oud waren, en waarschijnlijk de film ‘Heidi,’ over een klein Zwitsers meisje, gezien hadden, vertelde Kathy haar hoe het toch kon dat koeien in Zwitserland rechtop konden blijven staan op die steile Zwitserse bergen. Zonder daar over na te denken, zei Barb dat Zwitserse koeien kortere poten hebben aan de ene kant van hun lichaam dan aan de andere kant, waardoor ze vlak kunnen staan op die steile bergen.
12 jaar later, en nu 18 jaar oud, waren Barb en Kathy kamergenootjes op de Universiteit van Indiana, en ze hadden het samen over de evolutie theorie, en Kathy zegt: “Weet je, dat is net zoals bij die Zwitserse koeien, die aan de ene kant van hun lichaam kortere poten hebben dan aan de andere kant, zij hebben zich aan hun omgeving aangepast…”
Barb stond versteld en begon te lachen en vertelde haar dat Zwitserse koeien geen kortere poten hebben aan de ene kant – het was gewoon een grapje geweest. Maar Kathy geloofde haar niet en was geschokt dat het niet waar was, want sinds Barb haar dat verteld had, had ze dat geloofd. Waarop ze het uur daarna informatie gingen opzoeken over Zwitserse koeien en hun poten, zodat Barb kon bewijzen dat het gewoon een grapje geweest was, 12 jaar geleden.
Groot, klein, groot, klein, groot
Lucas 22:14-23 gaat over het Laatste Avondmaal en het grote geheel van het kruis. Maar in vers 24, het vers daarna, deden de discipelen wat de menselijke natuur doet: ze namen een belangrijke gebeurtenis en lieten het over hen gaan, wat zij dachten, hetgeen het ‘kleine beeld’ is. Wie van hen zal de grootste zijn?
Jezus helpt hen om niet naar ‘zelf’ te kijken, naar het kleine geheel, maar om het grote geheel te zien, in vers 29-30. Hij vertelt dat Hij hen een deel van het Koninkrijk geeft dat de Vader Hem gegeven heeft, en dat zij in het toekomstig koninkrijk over de 12 stammen zullen heersen - het beheren, dus stop met het vechten voor een positie hier en nu.
Jezus verandert nooit - Nog steeds spoort Hij ons aan onze ogen van onszelf af te halen en te kijken naar het grote geheel. Maar…
Dan keert Jezus zich naar Petrus, en nadat Hij hem dat geweldige vooruitzicht heeft gegeven over het komende koninkrijk, noemt Hij dat Petrus eerst als de tarwe gezift zal worden. `De satan heeft verlangd u te ziften als de tarwe, maar Ik heb voor u gebeden, dat uw geloof niet zou bezwijken. En als gij tot bekering gekomen bent, versterk dan uw broederen.` (v31/32)
Petrus, gaat weer terug naar het grote geheel: “Met U ben ik bereid ook gevangenis en dood in te gaan!” maar Jezus laat hem weer kijken naar het kleine beeld: “Ik zeg u, Petrus, de haan zal heden niet kraaien, eer gij driemaal zult geloochend hebben dat gij Mij kent.”
Naar het grote geheel kijken is niet een ontkennen van de feiten, noch een negeren van wat men moet doen, of welke problemen men nog moet aanpakken. Het grote geheel in ons achterhoofd houden, terwijl we met de kleine crisissen, of met het ‘kleine geheel’ omgaan, houdt de dingen in het juiste perspectief en geeft ons de kracht en de hoop om door te gaan.
Daarom kon Jezus het kleine geheel van het ontkennen van Petrus delen, in de context dat hij op een dag op een troon zou zitten en over Israël zou regeren in het komend koninkrijk. Hij plaatst onze problemen altijd in de context van het grote geheel, terwijl hij ons aanspoort de dingen waar we iets aan moeten doen, eerlijk en oprecht aan te pakken.
En dan gaat Jezus weer opnieuw naar het grote geheel toe, en vertelt de discipelen dat Hij hen moet verlaten en dat ze vanaf nu verder moeten, volledig toegerust. En dan gaan ze naar de ‘grote gebeurtenis’ van de Hof van Gethsemané
Terug naar het lied en de koeien
In de eerste eeuw was er een lering dat de Messias zou komen om de Romeinen te verslaan en Israël te herstellen, zodat het weer als in de dagen van David en Salomo zou zijn. Op dat fundamentele misverstand volgden veel van Jezus discipelen Hem. Eén van die eerste 12, was ‘Simon, de Zeloot’.
De partij van de Zeloten was een politieke beweging die mensen wilde aanzetten op te staan en de Romeinen te verdrijven. Velen geloven dat dit de reden was dat Judas Jezus verraadde, zodat Hij aan iedereen zou moeten bewijzen dat Hij de Messias was, waardoor Hij in een positie zou komen om de Romeinen te confronteren en doormiddel van wonderen hen zou verslaan.
Zelfs in Handelingen 1:6, ‘toen zij bijeengekomen waren’ even voor Hemelvaart, als groep zijnde vroegen ze Hem: “Here, herstelt Gij in deze tijd het Koningschap voor Israël?” Ze vroegen zich nog STEEDS af of Hij de Romeinen zou verslaan of niet!
Alles wat ze de 3 ½ jaar daarvoor met Jezus hadden gezien, gehoord en gedaan, nu Hij uit de dood was opgestaan, deed niet hun fundamenteel ‘foutief liedje’ teniet, waarvan zij dachten dat ze zo goed wisten hoe het was. Nog steeds geloofden ze dat Zwitserse koeien aan de ene kant kortere poten hadden dan aan de andere kant, zo te zeggen, ook al hadden ze 3 ½ jaar met Jezus doorgebracht.
Zijn wij niet net zo?
Ongeacht hoe lang wij in dit leven al met de Heer wandelen, nog steeds moeten wij de tekst opnieuw leren, leren dat veel ‘feiten’ helemaal geen feiten waren, maar verkeerde leringen en tradities van mensen. Paulus zei in 1 Korintiërs 14:10 dat er veel klanken zijn en niets zonder zijn eigen betekenis. Het probleem is dat we tot de Heer komen en Zijn stem die we volgen, terwijl andere stemmen blijven klinken in ons hoofd, onze emoties en levenservaringen.
Een discipel zijn wil zeggen dat we die andere stemmen herschikken, de ‘kleine beeld’ fundamenten waarop we een gebrekkig leven hebben gebouwd, en die we nu in de juiste context moeten gaan plaatsen en bezien moeten vanuit het juiste perspectief van onze toekomst en ons burgerschap, dat zelfs nu al, in de hemel is. (Fill. 3:20)
Ineens is het lied logisch. Ineens besef je dat die koeien er net zo uitzien als alle andere koeien die er zijn. En ineens zie je de Vader en de Here Jezus en de goedheid van hen, en het liefdesverhaal begint…
Volgende week een ander onderwerp – ga om met het kleine geheel vanuit het gezichtspunt van het grote geheel!
Zegen,
John Fenn / vertaling AHJ
www.cwowi.org
cwowi@aol.com
RSS Feed