Dag allemaal,
Ik heb het gehad over hoe de Vader en de Heer willen dat wij het grote geheel zien in plaats van ons op details te richten, die ons in een neerwaartse spiraal brengen, zowel geestelijk als emotioneel.
De reactie van de Vader
Ik hielp Chris met het omhoogtrekken van zijn broek. Hij is mentaal 4 jaar, maar lichamelijk 33. Hij zat op het toilet, was klaar en wilde naar zijn stoel in de woonkamer geholpen worden. Ik was nog steeds bezig met wat er gebeurd was: het ongeluk, 2 weken daarvoor en het moeilijke maar vruchtbaar eerste tandartsbezoek wat de 4 tanden die afgebroken waren, stabiliseerde en al de daaruit voortvloeiende details die geregeld moesten worden.
Ik dacht na over hoe ik mensen nodig moest bellen, de Skype telefoontjes, de antwoorden via Facebook, de emails die ik moest doen, en het studeren en schrijven. Ik zou graag nog onderwijs series willen maken, meer video lessen en er waren bedankbriefjes die ik moest schrijven. Het gras moest nodig gemaaid worden, werk in de tuin wat nodig was, en hoe dat alles niet gedaan kon worden omdat ik (en Barb) voor Chris moesten zorgen.
Al deze dingen en nog veel meer tolden in mijn hoofd rond en ik zei: “Vader, hoe kan ik alles wat nodig is in de bediening doen als dit soort dingen met Chris gebeuren? Bijna alles in de bediening komt tot stilstand om voor hem te zorgen…” toen de Vader mijn stortvloed onderbrak:
“Chris IS jouw bediening!”
Dat stopte mijn gedachtestroom en de openbaring van wat Hij zei, zonk binnen. Woorden die jij en ik spreken zijn containers van gedachten en emoties, maar wij, mensen, zijn beperkt in onze mogelijkheid accuraat met elkaar te communiceren al hetgeen we denken en voelen als we spreken.
Leer te luisteren naar de echo
De vader heeft de kwetsbaarheid van menselijke beperkingen niet, en vaak als Hij slechts een paar woorden spreekt, bevatten die een boek vol van Zijn gedachten en emoties, die bij het horen van Zijn woorden in ons gedownload worden. Dat gebeurde er bij mij. Als je gewend raakt aan deze eigenschap van de Vader, leer je te luisteren naar wat ik, bij gebrek aan een beter woord, de ‘echo’ noem van Zijn stem, die nog doorklinkt lang nadat Zijn woorden ophouden.
Het is in die echo, in de stilte die er is als Zijn stem wegsterft, waar de openbaring van Zijn diepere gedachten en emoties gehoord kunnen worden – niet alleen gevoeld, maar gehoord, als je nauwlettend luistert, verblijvend in Zijn tegenwoordigheid die dat moment doordrenkt.
Achter ieder woord en zin van Hem is iets dieper te vinden, en in die echo pellen we laag na laag af van ieder woord, net zoals we de buitenste blaadjes van een bloem teder afpellen, en waar met ieder bloemblaadje dat we weghalen een ander gezien kan worden. Zo is het als we in die echo verblijven.
“Als je in Mij bent, heb ik het geheel van jou in Mij. Chris is niet één compartiment en de bediening een ander, en jouw tijd met Barb weer een ander. Ik heb jou geheel, en daarom is jouw leven één. Noch de bediening noch Chris kan gescheiden worden en in een apart hokje gedaan worden van de rest van jou. Chris is net zozeer jouw bediening als dat het helpen van huiskerken dat is, of wanneer je met iemand in Europa op Skype bent.”
Weg met het oude
Ik was ontsteld over mezelf, want wat ik tegen Hem gezegd had was een deel van het oude traditionele kerk denken, en ik wist niet dat er nog iets van dat oude, niet-Bijbels denken in mij was, met betrekking tot ‘kerk zijn’.
Dat denken zegt: “De gebeurtenissen in mijn leven weerhouden mij de bediening te doen die God voor mij heeft. Als ik slechts dat deel van mijn leven in orde heb, DAN kan ik doen wat God wil.” In wezen, dat zeiden mijn verstand en mijn emoties tegen de Vader, hoe fout was dat wel niet!
Dat denken zegt: “Als ik eindelijk geen schulden meer heb, DAN kan ik doen wat God voor mij heeft.” Dat denken zegt: “Als zij in de kerk mij dat niet aangedaan hadden, zou ik nu bezig geweest zijn met wat God voor mij heeft.” En: “Als ik God nu wel had gediend de afgelopen jaren, en Hem niet gemist had, zou ik bezig zijn met wat Hij voor mij heeft.”
Als we in de Vader zijn, omdat we in Christus zijn, is ons leven onze bediening – je weet toch dat het Griekse woord voor ‘bediening’ ‘dienstbaarheid’, of ‘dienen’ is. We dienen God op ons werk, thuis, tijdens onze hobby, rond de eettafel of als we met de auto bezig zijn. We dienen onze familie, vrienden, mensen die we niet kennen, middels vriendelijke daden en gewoon doordat we hier op deze planeet zijn.
Omdat we in Christus zijn, zijn we allemaal een koninklijk priesterschap, 24/7, ongeacht hoe we ons brood verdienen, ongeacht ons geslacht, leeftijd, positie in het leven. We zijn heel en compleet in Hem, zoals de Bijbel dat zegt – ons oude leven is dood en weg en het leven dat we nu leiden, leven we in Christus (Coll. 3:2-4).
We zijn geheel in Hem.
Mentaal ‘in Christus’ of ‘in Hem’ zijn, was iets dat ik mentaal wist – er zijn meer dan 100 referenties in het Nieuwe Testament over het zijn ‘in Hem’ of ‘in Christus’. Mentaal wist ik dat, maar dit kwam hard aan.
In reactie op wat de Vader zei, kon ik alleen maar zeggen: “Vader, het spijt me zo. Ik wist niet dat er nog iets van dat denken in mij was. Ik vraag slechts één ding, dat mensen Uw genade zullen zien als ze ons leven zien. Laat hen genade zien.”
Een kleinigheid of het grote geheel?
Juist datgene waar ik over schrijf NIET te doen, had ik zelf gedaan. Ik had mijn blik verkleind naar de tijdelijke druk van dit leven en mijn ogen afgehaald van het grote geheel, het feit dat alles van mij in de Vader is, door Christus. Ik was als Petrus, die op het water naar Jezus toeliep en toen zijn aandacht aan de wind en de golven gaf, waardoor hij begon te zinken. De uitspraak van de Vader waren voor mij die uitgestrekte hand om mij op te richten en te kijken naar het grote geheel.
Het grootste bouwproject in het universum
In Psalm 56:9 zegt David: “….doe mijn tranen in Uw kruik; zijn zij niet in Uw boek?”
Dit vers zegt dat de Vader de tranen van David nam en geestelijk gezien die in een kruik in de hemel deed en ze in een boek in de hemel opschreef. Dat klinkt als een gedicht, maar de Bijbel zegt regelmatig dat de Vader onze aardse pijnen en verdriet, onze offergaven en gebeden, vertaalt in hemels materiaal.
In Handelingen 10:4 verschijnt een engel aan de Romein Cornelius: “Uw gebeden en uw aalmoezen zijn voor God in gedachtenis gekomen.” (Eng. Vertaling: als een gedenkplaats) Gedenkplaatsen zijn er zodat iedereen die kan zien, zodat mensen nota nemen van iets of iemand. Op de één of andere manier veranderde de Vader de offergaven en gebeden van Cornelius in een gedenkplaats in de hemel.
In Openbaring 5:8 ziet de apostel Johannes schalen vol reukwerk, die de ‘gebeden der heiligen’ zijn. Hoe Hij gebeden die geuit worden vanuit ons hart verandert in reukwerk, gaat ons verstand te buiten, maar Hij doet het.
Wat Jezus aan het voorbereiden is
In 1 Korintiërs 3:12 zegt Paulus dat Jezus het fundament is, en dat wij op dit fundament bouwen, met goud, zilver en kostbaar gesteente, of met hout, hooi of stro. De laatste 3 zijn het gevolg van afgunst, twist en tweedracht waar de Korintiërs mee te maken hadden in die tijd.
Hij vergelijkt aardse afgunst, twist en tweedracht met geestelijk hout, hooi en stro – dus welke kwaliteiten kun je vergelijken met het goud, zilver en kostbaar gesteente waarvan Hij zegt dat we daar mee moeten bouwen? In liefde wandelen, vreugde, vrede, vriendelijkheid, zachtmoedigheid…en andere karakter eigenschappen van een volwassen gelovige. Dat zijn de kostbare dingen die gebouwd worden op de Hoeksteen.
In 1 Petrus 2:4-8 zegt Petrus heel juist dat Jezus de Hoek Steen is, en dat wij ‘levende stenen’ zijn, voor de bouw van een geestelijk huis, om een heilig priesterschap te vormen….’
Begrijpen we dat? Ieder van ons is een levende steen, voor de bouw van een geestelijk huis. Net zoals het leven van Jezus veranderd werd in de hoeksteen in de hemel, is ieder van ons een levende steen, bijdragend aan de bouw van de hemel. Nu denk je misschien dat dit symbolisch is, maar kijk eens naar de muren van het hemelse Jeruzalem: “De muur der stad had 12 fundamenten en daarop de 12 namen van de 12 apostelen des Lams.” (Openbaring 21:14)
Iedere traan, iedere juiste beslissing, elk gebed, ieder offer dat niet door mensen gezien wordt, maar door de Vader en onze Heer – wordt getransformeerd in hemels materiaal.
De bruid is het lichaam van Christus, nietwaar?
Wat krijg je als al die tranen, gebeden, offers, juiste beslissingen in de hemel worden opgetekend? Wat krijg je als je de levens van miljoenen gelovigen door de eeuwen heen bij elkaar hebt, die grote moeiten hebben overwonnen, of die strijd, afgunst en verdeeldheid achter zich hebben gelaten om in liefde, vrede en vreugde te wandelen, zodat dat goud, zilver en kostbaar gesteente een deel is van hun hemels materiaal?
Je krijgt het grootste bouwproject in het universum: “En ik, Johannes, zag de heilige stad, een Nieuw Jeruzalem, nederdalende uit de hemel, van God, getooid als een bruid die voor haar man versierd is…’Kom, ik zal u tonen de bruid, de vrouw des Lams…en hij toonde mij de heilige stad, Jeruzalem, nederdalende uit de hemel, van God, en zij had de heerlijkheid Gods, en haar glans geleek op een zeer kostbaar gesteente, als de kristalheldere diamant…”(Openbaring 21)
Dit is het ultieme ‘grote geheel’. Het is de verzekering dat ons leven niet voor niets is. Dat in Christus, alles waar we doorheen gegaan zijn, meegemaakt en overwonnen hebben, al die moeilijkheden die alleen door God gezien zijn die de harten kent, getransformeerd worden in het hemel Jeruzalem. Wij als een lichaam zijn de bruid, en onze levens worden getransformeerd in materiaal van de heilige stad, die daarmee ook de bruid is, de vrouw des Lams. Wat een geweldige genade!
Als wij bidden, overwinnen, huilen, juiste beslissingen nemen omdat ze het juiste zijn om te doen, ongeacht de kosten, neemt Hij dat alles en bouwt ons deel van het hemelse Jeruzalem ermee. Zoals de Heer tegen Barb zei, toen ze nog niet zo lang bekeerd was en een ruw gebouw zag, dat haar huis in de hemel is: ‘Als je ons meer geeft om mee te bouwen, bouwen wij het.’
Ongeacht waar we doorheen gaan, we moeten opkijken naar het grote geheel. Het is glorieus!
Zegen,
John Fenn / vertaling AHJ
www.supernaturalhousechurch.org
cwowi@aol.com
Ik heb het gehad over hoe de Vader en de Heer willen dat wij het grote geheel zien in plaats van ons op details te richten, die ons in een neerwaartse spiraal brengen, zowel geestelijk als emotioneel.
De reactie van de Vader
Ik hielp Chris met het omhoogtrekken van zijn broek. Hij is mentaal 4 jaar, maar lichamelijk 33. Hij zat op het toilet, was klaar en wilde naar zijn stoel in de woonkamer geholpen worden. Ik was nog steeds bezig met wat er gebeurd was: het ongeluk, 2 weken daarvoor en het moeilijke maar vruchtbaar eerste tandartsbezoek wat de 4 tanden die afgebroken waren, stabiliseerde en al de daaruit voortvloeiende details die geregeld moesten worden.
Ik dacht na over hoe ik mensen nodig moest bellen, de Skype telefoontjes, de antwoorden via Facebook, de emails die ik moest doen, en het studeren en schrijven. Ik zou graag nog onderwijs series willen maken, meer video lessen en er waren bedankbriefjes die ik moest schrijven. Het gras moest nodig gemaaid worden, werk in de tuin wat nodig was, en hoe dat alles niet gedaan kon worden omdat ik (en Barb) voor Chris moesten zorgen.
Al deze dingen en nog veel meer tolden in mijn hoofd rond en ik zei: “Vader, hoe kan ik alles wat nodig is in de bediening doen als dit soort dingen met Chris gebeuren? Bijna alles in de bediening komt tot stilstand om voor hem te zorgen…” toen de Vader mijn stortvloed onderbrak:
“Chris IS jouw bediening!”
Dat stopte mijn gedachtestroom en de openbaring van wat Hij zei, zonk binnen. Woorden die jij en ik spreken zijn containers van gedachten en emoties, maar wij, mensen, zijn beperkt in onze mogelijkheid accuraat met elkaar te communiceren al hetgeen we denken en voelen als we spreken.
Leer te luisteren naar de echo
De vader heeft de kwetsbaarheid van menselijke beperkingen niet, en vaak als Hij slechts een paar woorden spreekt, bevatten die een boek vol van Zijn gedachten en emoties, die bij het horen van Zijn woorden in ons gedownload worden. Dat gebeurde er bij mij. Als je gewend raakt aan deze eigenschap van de Vader, leer je te luisteren naar wat ik, bij gebrek aan een beter woord, de ‘echo’ noem van Zijn stem, die nog doorklinkt lang nadat Zijn woorden ophouden.
Het is in die echo, in de stilte die er is als Zijn stem wegsterft, waar de openbaring van Zijn diepere gedachten en emoties gehoord kunnen worden – niet alleen gevoeld, maar gehoord, als je nauwlettend luistert, verblijvend in Zijn tegenwoordigheid die dat moment doordrenkt.
Achter ieder woord en zin van Hem is iets dieper te vinden, en in die echo pellen we laag na laag af van ieder woord, net zoals we de buitenste blaadjes van een bloem teder afpellen, en waar met ieder bloemblaadje dat we weghalen een ander gezien kan worden. Zo is het als we in die echo verblijven.
“Als je in Mij bent, heb ik het geheel van jou in Mij. Chris is niet één compartiment en de bediening een ander, en jouw tijd met Barb weer een ander. Ik heb jou geheel, en daarom is jouw leven één. Noch de bediening noch Chris kan gescheiden worden en in een apart hokje gedaan worden van de rest van jou. Chris is net zozeer jouw bediening als dat het helpen van huiskerken dat is, of wanneer je met iemand in Europa op Skype bent.”
Weg met het oude
Ik was ontsteld over mezelf, want wat ik tegen Hem gezegd had was een deel van het oude traditionele kerk denken, en ik wist niet dat er nog iets van dat oude, niet-Bijbels denken in mij was, met betrekking tot ‘kerk zijn’.
Dat denken zegt: “De gebeurtenissen in mijn leven weerhouden mij de bediening te doen die God voor mij heeft. Als ik slechts dat deel van mijn leven in orde heb, DAN kan ik doen wat God wil.” In wezen, dat zeiden mijn verstand en mijn emoties tegen de Vader, hoe fout was dat wel niet!
Dat denken zegt: “Als ik eindelijk geen schulden meer heb, DAN kan ik doen wat God voor mij heeft.” Dat denken zegt: “Als zij in de kerk mij dat niet aangedaan hadden, zou ik nu bezig geweest zijn met wat God voor mij heeft.” En: “Als ik God nu wel had gediend de afgelopen jaren, en Hem niet gemist had, zou ik bezig zijn met wat Hij voor mij heeft.”
Als we in de Vader zijn, omdat we in Christus zijn, is ons leven onze bediening – je weet toch dat het Griekse woord voor ‘bediening’ ‘dienstbaarheid’, of ‘dienen’ is. We dienen God op ons werk, thuis, tijdens onze hobby, rond de eettafel of als we met de auto bezig zijn. We dienen onze familie, vrienden, mensen die we niet kennen, middels vriendelijke daden en gewoon doordat we hier op deze planeet zijn.
Omdat we in Christus zijn, zijn we allemaal een koninklijk priesterschap, 24/7, ongeacht hoe we ons brood verdienen, ongeacht ons geslacht, leeftijd, positie in het leven. We zijn heel en compleet in Hem, zoals de Bijbel dat zegt – ons oude leven is dood en weg en het leven dat we nu leiden, leven we in Christus (Coll. 3:2-4).
We zijn geheel in Hem.
Mentaal ‘in Christus’ of ‘in Hem’ zijn, was iets dat ik mentaal wist – er zijn meer dan 100 referenties in het Nieuwe Testament over het zijn ‘in Hem’ of ‘in Christus’. Mentaal wist ik dat, maar dit kwam hard aan.
In reactie op wat de Vader zei, kon ik alleen maar zeggen: “Vader, het spijt me zo. Ik wist niet dat er nog iets van dat denken in mij was. Ik vraag slechts één ding, dat mensen Uw genade zullen zien als ze ons leven zien. Laat hen genade zien.”
Een kleinigheid of het grote geheel?
Juist datgene waar ik over schrijf NIET te doen, had ik zelf gedaan. Ik had mijn blik verkleind naar de tijdelijke druk van dit leven en mijn ogen afgehaald van het grote geheel, het feit dat alles van mij in de Vader is, door Christus. Ik was als Petrus, die op het water naar Jezus toeliep en toen zijn aandacht aan de wind en de golven gaf, waardoor hij begon te zinken. De uitspraak van de Vader waren voor mij die uitgestrekte hand om mij op te richten en te kijken naar het grote geheel.
Het grootste bouwproject in het universum
In Psalm 56:9 zegt David: “….doe mijn tranen in Uw kruik; zijn zij niet in Uw boek?”
Dit vers zegt dat de Vader de tranen van David nam en geestelijk gezien die in een kruik in de hemel deed en ze in een boek in de hemel opschreef. Dat klinkt als een gedicht, maar de Bijbel zegt regelmatig dat de Vader onze aardse pijnen en verdriet, onze offergaven en gebeden, vertaalt in hemels materiaal.
In Handelingen 10:4 verschijnt een engel aan de Romein Cornelius: “Uw gebeden en uw aalmoezen zijn voor God in gedachtenis gekomen.” (Eng. Vertaling: als een gedenkplaats) Gedenkplaatsen zijn er zodat iedereen die kan zien, zodat mensen nota nemen van iets of iemand. Op de één of andere manier veranderde de Vader de offergaven en gebeden van Cornelius in een gedenkplaats in de hemel.
In Openbaring 5:8 ziet de apostel Johannes schalen vol reukwerk, die de ‘gebeden der heiligen’ zijn. Hoe Hij gebeden die geuit worden vanuit ons hart verandert in reukwerk, gaat ons verstand te buiten, maar Hij doet het.
Wat Jezus aan het voorbereiden is
In 1 Korintiërs 3:12 zegt Paulus dat Jezus het fundament is, en dat wij op dit fundament bouwen, met goud, zilver en kostbaar gesteente, of met hout, hooi of stro. De laatste 3 zijn het gevolg van afgunst, twist en tweedracht waar de Korintiërs mee te maken hadden in die tijd.
Hij vergelijkt aardse afgunst, twist en tweedracht met geestelijk hout, hooi en stro – dus welke kwaliteiten kun je vergelijken met het goud, zilver en kostbaar gesteente waarvan Hij zegt dat we daar mee moeten bouwen? In liefde wandelen, vreugde, vrede, vriendelijkheid, zachtmoedigheid…en andere karakter eigenschappen van een volwassen gelovige. Dat zijn de kostbare dingen die gebouwd worden op de Hoeksteen.
In 1 Petrus 2:4-8 zegt Petrus heel juist dat Jezus de Hoek Steen is, en dat wij ‘levende stenen’ zijn, voor de bouw van een geestelijk huis, om een heilig priesterschap te vormen….’
Begrijpen we dat? Ieder van ons is een levende steen, voor de bouw van een geestelijk huis. Net zoals het leven van Jezus veranderd werd in de hoeksteen in de hemel, is ieder van ons een levende steen, bijdragend aan de bouw van de hemel. Nu denk je misschien dat dit symbolisch is, maar kijk eens naar de muren van het hemelse Jeruzalem: “De muur der stad had 12 fundamenten en daarop de 12 namen van de 12 apostelen des Lams.” (Openbaring 21:14)
Iedere traan, iedere juiste beslissing, elk gebed, ieder offer dat niet door mensen gezien wordt, maar door de Vader en onze Heer – wordt getransformeerd in hemels materiaal.
De bruid is het lichaam van Christus, nietwaar?
Wat krijg je als al die tranen, gebeden, offers, juiste beslissingen in de hemel worden opgetekend? Wat krijg je als je de levens van miljoenen gelovigen door de eeuwen heen bij elkaar hebt, die grote moeiten hebben overwonnen, of die strijd, afgunst en verdeeldheid achter zich hebben gelaten om in liefde, vrede en vreugde te wandelen, zodat dat goud, zilver en kostbaar gesteente een deel is van hun hemels materiaal?
Je krijgt het grootste bouwproject in het universum: “En ik, Johannes, zag de heilige stad, een Nieuw Jeruzalem, nederdalende uit de hemel, van God, getooid als een bruid die voor haar man versierd is…’Kom, ik zal u tonen de bruid, de vrouw des Lams…en hij toonde mij de heilige stad, Jeruzalem, nederdalende uit de hemel, van God, en zij had de heerlijkheid Gods, en haar glans geleek op een zeer kostbaar gesteente, als de kristalheldere diamant…”(Openbaring 21)
Dit is het ultieme ‘grote geheel’. Het is de verzekering dat ons leven niet voor niets is. Dat in Christus, alles waar we doorheen gegaan zijn, meegemaakt en overwonnen hebben, al die moeilijkheden die alleen door God gezien zijn die de harten kent, getransformeerd worden in het hemel Jeruzalem. Wij als een lichaam zijn de bruid, en onze levens worden getransformeerd in materiaal van de heilige stad, die daarmee ook de bruid is, de vrouw des Lams. Wat een geweldige genade!
Als wij bidden, overwinnen, huilen, juiste beslissingen nemen omdat ze het juiste zijn om te doen, ongeacht de kosten, neemt Hij dat alles en bouwt ons deel van het hemelse Jeruzalem ermee. Zoals de Heer tegen Barb zei, toen ze nog niet zo lang bekeerd was en een ruw gebouw zag, dat haar huis in de hemel is: ‘Als je ons meer geeft om mee te bouwen, bouwen wij het.’
Ongeacht waar we doorheen gaan, we moeten opkijken naar het grote geheel. Het is glorieus!
Zegen,
John Fenn / vertaling AHJ
www.supernaturalhousechurch.org
cwowi@aol.com
RSS Feed