Hallo iedereen,
Wie heeft de broek aan?
Er waren twee vrouwen bij ons in de kerk die beste vriendinnen waren. Als ze apart van elkaar waren, dan waren ze zo lief als lammetjes. Samen waren ze het Demonische Duo. Beide vrouwen hadden in hun huwelijk de broek aan, waardoor ze ook ‘de broek aan’ wilden hebben als het aankwam op kerkactiviteiten.
Gedurende een bezoeking van de Heer wat te maken had met dit onderwerp, vertelde Hij mij dat dit het geval was. Hij gebruikte hen als een onderwijzend voorbeeld over hoe demonen de kerk binnen komen. In dit geval legde Hij uit dat beide vrouwen een demon hadden dat binnen was gekomen door verdriet in hun huwelijk. Beide echtgenoten waren ontrouw geweest in hun huwelijk en er was niet goed om gegaan met het verdriet en de pijn dat uit de ontrouw voort was gekomen, en dat had gezorgd voor een open deur. Door de demonische invloed hadden de vrouwen zich ontwikkeld tot de 'sterke' echtgenoot in het huwelijk en waren de echtgenoten, door hun schuldgevoel, op de 'achterbank' gaan zitten en onderdanig geworden.
Door de vriendschap van deze twee vrouwen, kwamen twee dezelfde soort demonen samen, waardoor hun kracht werd vermenigvuldigd. Hij vertelde mij vervolgens dat beide vrouwen lid waren geweest van gemeentes waar de voorganger overspel had gepleegd. De geesten die deze twee vrouwen beïnvloedden probeerden, door de link die er was met het overspel in hun kerk, in iedere gemeente waar ze sindsdien kwamen, ‘de broek aan te hebben’, zoals dat ook het geval was in hun huwelijk. Omdat het huwelijk van Barb en mij goed is, werden deze geesten in onze kerk gestopt, en dat maakte hen boos.
Hij vertelde mij dat ze de mensen in mijn gemeente veel kwaad zouden berokkenen, de geesten zouden proberen de gemeente te vernietigen, indien ze niet de baas konden zijn. Maar over de vrouwen zei Hij het volgende: “Ze zullen leugens en beschuldigingen spreken over jou en Barb, maar geef er geen aandacht aan, want hun probleem is met Mij, niet met jullie. Ik heb jaren lang geprobeerd hen in Mij te laten groeien, maar keer op keer hebben ze gekozen om babies te blijven. Ze hebben met Mij te maken.”
Enige tijd later kwamen deze twee vrouwen naar mij toe om te vragen of ze de vrouwenbediening mochten leiden, in plaats van Barb, maar wij zeiden nee. Vervolgens vroegen ze of ik een echtpaar uit het aanbiddingsteam wilde zetten, om hen vervolgens die positie te geven. Ik zei nee. Daarop belden ze iedereen in de gemeente op om te vertellen over de vrouwenbediening en het aanbiddingsteam, wat een scheiding bracht in de gemeente met als gevolg een splitsing.. De twee vrouwen startten hun eigen kerk, maar wat ik terug hoorde van mensen die er geweest waren, was dat er een verkeerde geest was. Ze probeerden de gaven van de Geest te laten werken, maar het was nep en gemanipuleerd. Hun 'kerk' klapte spoedig in elkaar.
De 10e gemeente of gemeenschap
In onze gemeente was in die tijd ook een stel dat uitreikte naar de migranten burgers. Ze spraken vloeiend Spaans en waren muzikaal begaafd. Ze hielden ervan om naar de buurt te gaan waar de buitenlanders woonden om er te zingen, te vragen of iemand gebed nodig had en om te preken. Ze hielden van de mensen en waren heel gul.
Dit stel was ook gebeld door die twee vrouwen en daardoor beïnvloed. Ze wisten niet of ze nou in de gemeente moesten blijven of weg moesten gaan. Tijdens een ander visioen, deel twee over hoe demonen de kerk binnen komen, vertelde de Heer mij het volgende over dit stel: “Jullie gemeente is de 10e kerk of gemeenschap waar ze in de loop der jaren deel van zijn geweest. Bij elke gemeente hebben ze fouten ontdekt en een reden gevonden om ruzie over te hebben. In plaats van meer volwassen te worden in Mij, gaan ze weg.”
“Er is een eind gekomen aan Mijn genade voor hen en dit is hun laatste kans. Als ze ervoor kiezen om uit jouw gemeente te gaan, zullen ze de rest van hun leven dwalen en zullen ze geen plaats (kerk) vinden om zich te vestigen. Ook al zullen ze misschien doorgaan met de bediening waar ze mee bezig zijn, ze weten dat het niet in Mij gedaan wordt, maar vanuit hun vlees. En weet dit: Hun probleem is met Mij, niet met jou. Het maakt niet uit wat hun excuus is, wees dus voorbereid.”
Met wie worstel jij?
Met wie waren die mensen nu echt aan het worstelen? Met Jezus en Zijn inspanningen om hen meer volwassen te krijgen, dat is met Wie.
Jezus had ongeveer 3 ½ jaar constant argumenten met de religieuze leiders. Ze hadden het moeilijk met Jezus en met Zijn Woorden. En ook al hield de rijke jongeling veel van zijn bezittingen, het echte probleem wat hij had was met Jezus en Zijn uitnodiging om Hem te volgen. Zijn wij vandaag de dag anders?
“Dan zijn wij niet meer onmondig, op en neder, heen en weder geslingerd door allerlei wind van leer, door het valse spel der mensen, in hun sluwheid, die tot dwaling verleidt, maar dan groeien wij, ons aan de waarheid houdende, in liefde in elk opzicht naar Hem toe, die het hoofd is, Christus.”(Efeziërs 4:14-15)
Als tiener groeide ik zo snel, dat mij moeder haast niet snel genoeg passende schoenen voor mij kon kopen. De te kleine schoenen waren het probleem niet, mijn grote voeten waren het probleem. De schoenen zijn als demonen – ze zijn het probleem niet. Ze weerhielden mij niet te groeien. Het probleem was dat ik zo hard groeide en uit de oude schoenen groeide. Christus groeit in ons, het enige was wij hoeven te doen is met Hem mee te werken en vaak de moeilijke keuze te maken om als persoon in Hem te groeien. Dan vallen de oude dingen vanzelf weg, demonen kunnen geen plaats vinden en vertrekken. Oude gewoonten worden vergeten en Nieuw leven neemt over.
Test of bewijs?
In Gen.22:1 staat dat God Abraham op de proef stelde. Hij vertelde Abraham dat hij Isaac moest offeren om te bewijzen wat er in zijn hart was. Het was een dramatische illustratie van ' wat op aarde is ontbonden is ook ontbonden in de hemel'. Vanwege het verbond was het nodig dat Abraham op aarde door middel van het offer, zijn zoon der belofte ontbond, zodat de Vader ook Zijn Zoon der Belofte kon offeren en ontbinden, en Abraham begreep dat.
En wordt niet gelijkvormig aan deze wereld, maar wordt hervormd door de vernieuwing van uw denken opdat gij moogt herkennen wat de wil van God is, het goede, welgevallige en volkomene. (Rom.12:2)
Stelt uzelf op de proef, of gij wel in het geloof zijt, onderzoekt uzelf. (2 Cor.13:5)
Ieder moet zijn eigen werk toetsen; dan zal hij slechts voor zichzelf stof tot roem hebben en niet voor een ander. (Gal.6:4)
Toen de Heer aan Abraham en Sarah vertelde dat ze samen een zoon zouden hebben, lachten ze Hem beiden in Zijn gezicht uit. Ze worstelden met de belofte die de Heer aan hun had gegeven en in een humorvolle reactie op hun gelach, gaf Hij hen het gebod om hun zoon Gelach te noemen – want dat is wat Isaac betekent.
On-geloof die leugen
In al mijn jaren met de Heer heb ik opgemerkt dat de mensen die voortdurend hun aandacht op demonen hebben, nooit volwassen in de Heer worden. Als je ze een jaar later tegen komt, zijn ze nog steeds precies hetzelfde. In plaats van hun aandacht te richten op de glorie van God in hen, kijken ze altijd om zich heen en geven een demon de schuld van het feit dat ze niet groeien.
En als je dan daarentegen kijkt naar hen die totaal geconsumeerd zijn met dit Leven In Christus, die het weerspiegelende leven uitleven, die kijken naar dit geweldige wat Hij in ons gedaan heeft, dat ons de mogelijkheid geeft om alles te kunnen doen door Christus die ons kracht geeft –hun levens zijn veranderd, omdat ze geconsumeerd zijn door Hem binnenin – dat zijn de mensen die volwassen worden.
Vandaag hebben we een conferentie
Vandaag de dag houden we van formules; in de Bijbel zochten ze God. Wordt dieper verliefd op de Vader en Jezus, houdt meer van hen dan van de leugen en al spoedig, misschien geleidelijk, on-geloof je de leugen, doordat je Liefde leert kennen. Neem de tijd en doe meer moeite om de Vader en de Heer te kennen, als een levensstijl, niet als een project. Bouw een relatie met de Vader van binnenuit, praat met Hem zo vaak je kunt – vraag: Wat denkt U ervan wat ze net zeiden? En: Waar denkt U over na, Vader? En: Bedankt voor deze mooie morgen, Vader. Of: Goedemorgen Vader, is er iemand waar u wilt dat ik voor bid? En ga zo maar door – neem het initiatief om een gesprek te beginnen.
Jaren lang geleden ben ik over een drempel heen gestapt in mijn strijd met verleidingen. Ik zeg niet dat ik perfect ben. Ik zei dat ik over een drempel ben gestapt. Jaren lang keek ik naar verleidingen op de manier van het 'Woord van Geloof', wat ongeveer zo gaat: “Jezus reactie was het aanhalen van het Woord tegen de Duivel, dus dat is het enige wat je hoeft te doen.”
Ik wou dat het zo makkelijk was, maar het heeft geen nut om het Woord aan te halen, als er achter dat Woord een vlees is dat er nog steeds van houdt om te zondigen.
Ik haatte dat bedroefde gevoel, die schuld, het gevoel van 'daar gaan we weer' nadat ik had gezondigd. Op een dag realiseerde ik mij dat ik meer van mijn gemeenschap met de Heer hield, dan dat ik van de zonde hield. Uit mijn mond kwam: ' Waarom zou ik zondigen en deze geweldige gemeenschap met de Vader breken en mijn geest bedroeven?'
Dat was voor mij het keerpunt – ik had in de spiegel gekeken en zag wat ik kon worden. De Spiegel is natuurlijk altijd hetzelfde geweest, maar onze reflectie verandert van heerlijkheid tot heerlijkheid als we daarin blijven, door de Geest.
Volgende week een nieuwe serie: De Heilige Geest. Tot dan.
John Fenn / vertaling AE
www.cwowi.org
Wie heeft de broek aan?
Er waren twee vrouwen bij ons in de kerk die beste vriendinnen waren. Als ze apart van elkaar waren, dan waren ze zo lief als lammetjes. Samen waren ze het Demonische Duo. Beide vrouwen hadden in hun huwelijk de broek aan, waardoor ze ook ‘de broek aan’ wilden hebben als het aankwam op kerkactiviteiten.
Gedurende een bezoeking van de Heer wat te maken had met dit onderwerp, vertelde Hij mij dat dit het geval was. Hij gebruikte hen als een onderwijzend voorbeeld over hoe demonen de kerk binnen komen. In dit geval legde Hij uit dat beide vrouwen een demon hadden dat binnen was gekomen door verdriet in hun huwelijk. Beide echtgenoten waren ontrouw geweest in hun huwelijk en er was niet goed om gegaan met het verdriet en de pijn dat uit de ontrouw voort was gekomen, en dat had gezorgd voor een open deur. Door de demonische invloed hadden de vrouwen zich ontwikkeld tot de 'sterke' echtgenoot in het huwelijk en waren de echtgenoten, door hun schuldgevoel, op de 'achterbank' gaan zitten en onderdanig geworden.
Door de vriendschap van deze twee vrouwen, kwamen twee dezelfde soort demonen samen, waardoor hun kracht werd vermenigvuldigd. Hij vertelde mij vervolgens dat beide vrouwen lid waren geweest van gemeentes waar de voorganger overspel had gepleegd. De geesten die deze twee vrouwen beïnvloedden probeerden, door de link die er was met het overspel in hun kerk, in iedere gemeente waar ze sindsdien kwamen, ‘de broek aan te hebben’, zoals dat ook het geval was in hun huwelijk. Omdat het huwelijk van Barb en mij goed is, werden deze geesten in onze kerk gestopt, en dat maakte hen boos.
Hij vertelde mij dat ze de mensen in mijn gemeente veel kwaad zouden berokkenen, de geesten zouden proberen de gemeente te vernietigen, indien ze niet de baas konden zijn. Maar over de vrouwen zei Hij het volgende: “Ze zullen leugens en beschuldigingen spreken over jou en Barb, maar geef er geen aandacht aan, want hun probleem is met Mij, niet met jullie. Ik heb jaren lang geprobeerd hen in Mij te laten groeien, maar keer op keer hebben ze gekozen om babies te blijven. Ze hebben met Mij te maken.”
Enige tijd later kwamen deze twee vrouwen naar mij toe om te vragen of ze de vrouwenbediening mochten leiden, in plaats van Barb, maar wij zeiden nee. Vervolgens vroegen ze of ik een echtpaar uit het aanbiddingsteam wilde zetten, om hen vervolgens die positie te geven. Ik zei nee. Daarop belden ze iedereen in de gemeente op om te vertellen over de vrouwenbediening en het aanbiddingsteam, wat een scheiding bracht in de gemeente met als gevolg een splitsing.. De twee vrouwen startten hun eigen kerk, maar wat ik terug hoorde van mensen die er geweest waren, was dat er een verkeerde geest was. Ze probeerden de gaven van de Geest te laten werken, maar het was nep en gemanipuleerd. Hun 'kerk' klapte spoedig in elkaar.
De 10e gemeente of gemeenschap
In onze gemeente was in die tijd ook een stel dat uitreikte naar de migranten burgers. Ze spraken vloeiend Spaans en waren muzikaal begaafd. Ze hielden ervan om naar de buurt te gaan waar de buitenlanders woonden om er te zingen, te vragen of iemand gebed nodig had en om te preken. Ze hielden van de mensen en waren heel gul.
Dit stel was ook gebeld door die twee vrouwen en daardoor beïnvloed. Ze wisten niet of ze nou in de gemeente moesten blijven of weg moesten gaan. Tijdens een ander visioen, deel twee over hoe demonen de kerk binnen komen, vertelde de Heer mij het volgende over dit stel: “Jullie gemeente is de 10e kerk of gemeenschap waar ze in de loop der jaren deel van zijn geweest. Bij elke gemeente hebben ze fouten ontdekt en een reden gevonden om ruzie over te hebben. In plaats van meer volwassen te worden in Mij, gaan ze weg.”
“Er is een eind gekomen aan Mijn genade voor hen en dit is hun laatste kans. Als ze ervoor kiezen om uit jouw gemeente te gaan, zullen ze de rest van hun leven dwalen en zullen ze geen plaats (kerk) vinden om zich te vestigen. Ook al zullen ze misschien doorgaan met de bediening waar ze mee bezig zijn, ze weten dat het niet in Mij gedaan wordt, maar vanuit hun vlees. En weet dit: Hun probleem is met Mij, niet met jou. Het maakt niet uit wat hun excuus is, wees dus voorbereid.”
Met wie worstel jij?
Met wie waren die mensen nu echt aan het worstelen? Met Jezus en Zijn inspanningen om hen meer volwassen te krijgen, dat is met Wie.
Jezus had ongeveer 3 ½ jaar constant argumenten met de religieuze leiders. Ze hadden het moeilijk met Jezus en met Zijn Woorden. En ook al hield de rijke jongeling veel van zijn bezittingen, het echte probleem wat hij had was met Jezus en Zijn uitnodiging om Hem te volgen. Zijn wij vandaag de dag anders?
“Dan zijn wij niet meer onmondig, op en neder, heen en weder geslingerd door allerlei wind van leer, door het valse spel der mensen, in hun sluwheid, die tot dwaling verleidt, maar dan groeien wij, ons aan de waarheid houdende, in liefde in elk opzicht naar Hem toe, die het hoofd is, Christus.”(Efeziërs 4:14-15)
Als tiener groeide ik zo snel, dat mij moeder haast niet snel genoeg passende schoenen voor mij kon kopen. De te kleine schoenen waren het probleem niet, mijn grote voeten waren het probleem. De schoenen zijn als demonen – ze zijn het probleem niet. Ze weerhielden mij niet te groeien. Het probleem was dat ik zo hard groeide en uit de oude schoenen groeide. Christus groeit in ons, het enige was wij hoeven te doen is met Hem mee te werken en vaak de moeilijke keuze te maken om als persoon in Hem te groeien. Dan vallen de oude dingen vanzelf weg, demonen kunnen geen plaats vinden en vertrekken. Oude gewoonten worden vergeten en Nieuw leven neemt over.
Test of bewijs?
In Gen.22:1 staat dat God Abraham op de proef stelde. Hij vertelde Abraham dat hij Isaac moest offeren om te bewijzen wat er in zijn hart was. Het was een dramatische illustratie van ' wat op aarde is ontbonden is ook ontbonden in de hemel'. Vanwege het verbond was het nodig dat Abraham op aarde door middel van het offer, zijn zoon der belofte ontbond, zodat de Vader ook Zijn Zoon der Belofte kon offeren en ontbinden, en Abraham begreep dat.
En wordt niet gelijkvormig aan deze wereld, maar wordt hervormd door de vernieuwing van uw denken opdat gij moogt herkennen wat de wil van God is, het goede, welgevallige en volkomene. (Rom.12:2)
Stelt uzelf op de proef, of gij wel in het geloof zijt, onderzoekt uzelf. (2 Cor.13:5)
Ieder moet zijn eigen werk toetsen; dan zal hij slechts voor zichzelf stof tot roem hebben en niet voor een ander. (Gal.6:4)
Toen de Heer aan Abraham en Sarah vertelde dat ze samen een zoon zouden hebben, lachten ze Hem beiden in Zijn gezicht uit. Ze worstelden met de belofte die de Heer aan hun had gegeven en in een humorvolle reactie op hun gelach, gaf Hij hen het gebod om hun zoon Gelach te noemen – want dat is wat Isaac betekent.
On-geloof die leugen
In al mijn jaren met de Heer heb ik opgemerkt dat de mensen die voortdurend hun aandacht op demonen hebben, nooit volwassen in de Heer worden. Als je ze een jaar later tegen komt, zijn ze nog steeds precies hetzelfde. In plaats van hun aandacht te richten op de glorie van God in hen, kijken ze altijd om zich heen en geven een demon de schuld van het feit dat ze niet groeien.
En als je dan daarentegen kijkt naar hen die totaal geconsumeerd zijn met dit Leven In Christus, die het weerspiegelende leven uitleven, die kijken naar dit geweldige wat Hij in ons gedaan heeft, dat ons de mogelijkheid geeft om alles te kunnen doen door Christus die ons kracht geeft –hun levens zijn veranderd, omdat ze geconsumeerd zijn door Hem binnenin – dat zijn de mensen die volwassen worden.
Vandaag hebben we een conferentie
Vandaag de dag houden we van formules; in de Bijbel zochten ze God. Wordt dieper verliefd op de Vader en Jezus, houdt meer van hen dan van de leugen en al spoedig, misschien geleidelijk, on-geloof je de leugen, doordat je Liefde leert kennen. Neem de tijd en doe meer moeite om de Vader en de Heer te kennen, als een levensstijl, niet als een project. Bouw een relatie met de Vader van binnenuit, praat met Hem zo vaak je kunt – vraag: Wat denkt U ervan wat ze net zeiden? En: Waar denkt U over na, Vader? En: Bedankt voor deze mooie morgen, Vader. Of: Goedemorgen Vader, is er iemand waar u wilt dat ik voor bid? En ga zo maar door – neem het initiatief om een gesprek te beginnen.
Jaren lang geleden ben ik over een drempel heen gestapt in mijn strijd met verleidingen. Ik zeg niet dat ik perfect ben. Ik zei dat ik over een drempel ben gestapt. Jaren lang keek ik naar verleidingen op de manier van het 'Woord van Geloof', wat ongeveer zo gaat: “Jezus reactie was het aanhalen van het Woord tegen de Duivel, dus dat is het enige wat je hoeft te doen.”
Ik wou dat het zo makkelijk was, maar het heeft geen nut om het Woord aan te halen, als er achter dat Woord een vlees is dat er nog steeds van houdt om te zondigen.
Ik haatte dat bedroefde gevoel, die schuld, het gevoel van 'daar gaan we weer' nadat ik had gezondigd. Op een dag realiseerde ik mij dat ik meer van mijn gemeenschap met de Heer hield, dan dat ik van de zonde hield. Uit mijn mond kwam: ' Waarom zou ik zondigen en deze geweldige gemeenschap met de Vader breken en mijn geest bedroeven?'
Dat was voor mij het keerpunt – ik had in de spiegel gekeken en zag wat ik kon worden. De Spiegel is natuurlijk altijd hetzelfde geweest, maar onze reflectie verandert van heerlijkheid tot heerlijkheid als we daarin blijven, door de Geest.
Volgende week een nieuwe serie: De Heilige Geest. Tot dan.
John Fenn / vertaling AE
www.cwowi.org
RSS Feed