Understanding grace 3, Empowering grace
Genade begrijpen - deel 3, Kracht ontvangen door genade
Dag allemaal,
Ik heb gedeeld hoe genade een verwachting, een doel heeft en grenzen met zich meebrengt. Genade is volledig in het hart van de gever van de genade, en is heilig. Maar wacht, er is meer!
Genade is ook kracht. God houdt van ons, en binnen die genade is er de kracht om alles te zijn wat we kunnen zijn als mens en mens in Christus.
Toen Paulus in 2Timoteüs 2:1 vertelde dat hij 'sterk moest zijn in de genade die in Christus Jezus werd gevonden', vertelde hij hem niet dat hij sterk moest zijn in onverdiende gunst. Hij zegt dat je de genade moet ontvangen die je voor dit leven hebt gekregen en dat je sterk moet zijn in die genade.
Paulus schreef aan de Romeinen in 12:3; "Ik spreek naar de genade die mij gegeven is...aan ieder is de maat van het geloof gegeven (naar de genade)". Het geloof dat je hebt is direct verbonden met en evenredig aan de genade die je in het leven hebt gekregen. Probeer niet in de genade van iemand anders te leven en zijn mate van geloof. Er is alle kracht die je nodig hebt binnen de genade en de maat van het geloof die jij al reeds hebt.
Als je ooit een voorganger de preek van iemand anders hebt zien houden en falen, en je hebt je afgevraagd waarom die preek niet dezelfde zalving had als toen je het hoorde van de oorspronkelijke leraar, dan is hier de reden waarom: Toen het voor het eerst werd onderwezen, was het hun eigen openbaring, hun eigen genade, hun eigen geloof.
De voorganger nam dezelfde boodschap, maar maakte er nooit de zijne van, bleef nooit lang genoeg in de aanwezigheid van de Vader zodat Hij er persoonlijke openbaring over kon geven - ze spraken gewoon vanuit de ziel de genade van iemand anders, en men verwachtte dezelfde impact en zalving als de boodschap van die andere persoon. Nee. Je kunt alleen spreken en leven naar de genade die jou gegeven is, en met die genade komt de juiste mate van geloof.
Genade geeft altijd de ontvanger van de genade kracht. Wanneer je dat huisdier mee naar huis neemt, bekrachtig je dat huisdier door het voedsel en het onderdak dat je geeft. Je kind wordt ook bekrachtigd in jouw genade, op verschillende manieren en op verschillende niveaus van volwassenheid. De genade die hen bekrachtigd leidt hen naar volwassenheid en stelt hen in staat om op zichzelf te leven als een productieve jongvolwassene. Dat object dat je verzamelt is gesterkt om deel uit te maken van de verzameling van bijzondere voorwerpen waar je zo van houdt. Genade geeft altijd kracht. Met een doel. Met beperkingen, verwachtingen en grenzen. In heiligheid.
Genade onderwijst
Alsof we nog meer nodig hebben om ons te vertellen dat genade ons in staat stelt om een heilig leven te leiden, versterkte Paulus die waarheid hiermee:
"Want de zaligmakende genade van God is verschenen, aan alle mensen en leert ons de goddeloosheid en wereldse begeerten te verloochenen en in de tegenwoordige wereld bezonnen, rechtvaardig en godvruchtig te leven, .. verwachtende de verschijning van Jezus." Titus 2:11-13.
Genade onderwijst - maar wat? Om goddeloosheid en wereldse begeerten te verloochenen. Het Griekse woord dat hier vertaald wordt als 'onderwijzen' is eigenlijk een woord dat betekent 'kinderen bijbrengen' of 'kinderen opleiden' en draagt het idee van discipline met zich mee, en correctie als het kind dat nodig heeft. (payeuousa)
Genade is onze mentor. Verbazingwekkend. Niet de wet, niet het legalisme. Niet als we x doen dan zal God y doen. Genade onderwijst. Als we het verknoeien en Hij vergeeft ons, dan geeft die genade ons kracht en leert ons om het de volgende keer beter te doen. Daarom schreef Paulus dat hij de moeilijkheden in het leven verheerlijkt, want binnen die moeilijkheden wordt de diepte van de genade gevonden. Te midden van moeilijkheden vindt een mens bekrachtiging in Christus.
Ik heb vele getuigenissen gehoord van mensen die aan bed gebonden waren of die het langzaam aan moesten doen door verwonding of ziekte, die getuigden dat ze in die tijd een prachtige tijd in de Heer hebben gehad - dat wanneer het vlees zwak is, de geestelijke mens eerder wordt waargenomen en dat men er gevoeliger voor is. Dat is de aantrekkingskracht van vasten, want bij het vertragen van het spijsverteringsproces vergeten we de behoefte van het vlees, zodat we ons kunnen concentreren op de geest.
Genade onderwijst: We moeten de genade leren te stromen in liefde, vreugde, vrede, zachtmoedigheid, geduld, zachtmoedigheid, vriendelijkheid, die vrucht zijn van de geest/Geest binnen in ons, in elke situatie.
Het hart is gevestigd in genade
De schrijver van Hebreeën zegt in 13:9: "Laat je niet meeslepen door vreemde leerstellingen, want het is goed dat het hart gevestigd is in genade, en niet in offers die niet ten goede zijn gekomen aan degenen die ze aanbieden."
Omdat hij genade heeft ingeklemd tussen 'vreemde leringen' en 'religieus legalisme' moeten we deze 2 foute leringen beschouwen als de meest gevaarlijke om het hart in genade te vestigen. Het hart is gevestigd in genade.
Het Griekse woord 'gevestigd' is hier 'bebaioo' en betekent 'wandelen waar het solide is', dus solide, bevestigd, gevestigd. Genade is 'wandelen waar het stevig is'. Het is een goede zaak dat het hart is gevestigd, stevig gemaakt is door genade. Met andere woorden, vreemde leringen en werken van de wet laten ons niet wandelen op stevige grond.
Vreemde leringen vestigen het hart niet...
Jakobus schreef in 3:14-17 dat hij de aardse wijsheid (vreemde leringen) beschreef als het produceren van verwarring, emoties van strijd, afgunst, bitterheid, en het veroorzaken van verdeeldheid als gevolg van de egoïstische ambities van degenen die zo'n dwaling onderwijzen (Ze gebruiken je). Hij zei dat die wijsheid aards is, van het zintuiglijke rijk (vleselijke emoties), en demonisch.
Daarentegen zegt hij dat Gods wijsheid heilig is in haar zuiverheid van motieven, vrede voortbrengt, redelijk en zachtmoedig is, vol van barmhartigheid, en goede vruchten van de Geest/geest voortbrengt, onwrikbaar is en niet hypocriet.
Dat is het contrast tussen de leer van een demon die zich voordoet alsof hij van God afkomstig is, en de leer van God die vrede in je geest voortbrengt. De ene produceert verwarring (angst is verbonden met verwarring) en strijd, de andere produceert vrede. De schrijver van Hebreeën 13:9 zei dat men zich niet moest laten 'meeslepen' door een verkeerde leer - het hart wordt niet gevestigd door een dwaling die alleen maar angst, verwarring, twist en andere onrust voortbrengt.
Legalisme geeft het hart geen vastheid - alleen genade doet dat
De andere vergelijking die in Hebreeën 13:9 wordt genoemd is het brengen van offers aan God binnen een religieus systeem. Ze vestigen het hart ook niet. Het zijn vleselijke werken, waarbij iemand denkt dat als hij 'x ding' doet, God meer blij is met hem, of dat dit het is wat God wil, of dat God meer geneigd is om jouw 'grote' gebedsverzoek te beantwoorden. En soms gaan mensen terug naar de wet omdat het veilig is en ze gekwetst zijn in de charismatische wereld waar soms geen regels, ethiek, gezond verstand of moraal lijken te zijn zolang iemand zegt 'het is van God'.
Paulus berispte de Galaten in 3:1; "Wie heeft u betoverd...de genade verlaten om de werken van de (mozaïsche)wet te gehoorzamen? Het Griekse woord voor 'betoverd' is 'baskaino' en betekent: "Een kwade spreuk (over iemand) uitspreken, macht uitoefenen over iemand met kwade of onreine motieven, hem betoveren, een beroep doen op iemands ijdelheid of behoefte, om hem te manipuleren en te controleren." Het wordt geassocieerd met afgunst.
Hij vraagt hen hoe ze, nadat ze in de Geest zijn begonnen met genade en de wonderen van God in hun leven hebben gezien, onder het legalisme kunnen gaan, want onder de wet zien ze geen wonderen, zien ze de genade van God niet - het gaat allemaal om hun werken en inspanningen. Het hart is daar niet door gevestigd.
Het hart is gevestigd in genade. Genade leert. Genade geeft kracht. Genade heeft een doel. Genade is 100% in het hart van de gever van de genade. Genade heeft verwachtingen en grenzen voor de ontvanger van de genade.
De mens heeft de neiging om genade te verlaten voor het legalisme, omdat genade betekent dat men verantwoordelijk is voor zijn eigen leven, terwijl het religieuze legalisme alle moeite doet om te leven op basis van prestaties, gedicteerd van buitenaf, met de belofte dat als je x doet, God y zal doen.
En daar begint volgende week een nieuwe serie mee, met de vraag waarom God de wet in de eerste plaats heeft gegeven?
Tot die tijd, zegen,
John Fenn/ak
www.cwowi.org en e-mail mij op cwowi@aol.com
Genade begrijpen - deel 3, Kracht ontvangen door genade
Dag allemaal,
Ik heb gedeeld hoe genade een verwachting, een doel heeft en grenzen met zich meebrengt. Genade is volledig in het hart van de gever van de genade, en is heilig. Maar wacht, er is meer!
Genade is ook kracht. God houdt van ons, en binnen die genade is er de kracht om alles te zijn wat we kunnen zijn als mens en mens in Christus.
Toen Paulus in 2Timoteüs 2:1 vertelde dat hij 'sterk moest zijn in de genade die in Christus Jezus werd gevonden', vertelde hij hem niet dat hij sterk moest zijn in onverdiende gunst. Hij zegt dat je de genade moet ontvangen die je voor dit leven hebt gekregen en dat je sterk moet zijn in die genade.
Paulus schreef aan de Romeinen in 12:3; "Ik spreek naar de genade die mij gegeven is...aan ieder is de maat van het geloof gegeven (naar de genade)". Het geloof dat je hebt is direct verbonden met en evenredig aan de genade die je in het leven hebt gekregen. Probeer niet in de genade van iemand anders te leven en zijn mate van geloof. Er is alle kracht die je nodig hebt binnen de genade en de maat van het geloof die jij al reeds hebt.
Als je ooit een voorganger de preek van iemand anders hebt zien houden en falen, en je hebt je afgevraagd waarom die preek niet dezelfde zalving had als toen je het hoorde van de oorspronkelijke leraar, dan is hier de reden waarom: Toen het voor het eerst werd onderwezen, was het hun eigen openbaring, hun eigen genade, hun eigen geloof.
De voorganger nam dezelfde boodschap, maar maakte er nooit de zijne van, bleef nooit lang genoeg in de aanwezigheid van de Vader zodat Hij er persoonlijke openbaring over kon geven - ze spraken gewoon vanuit de ziel de genade van iemand anders, en men verwachtte dezelfde impact en zalving als de boodschap van die andere persoon. Nee. Je kunt alleen spreken en leven naar de genade die jou gegeven is, en met die genade komt de juiste mate van geloof.
Genade geeft altijd de ontvanger van de genade kracht. Wanneer je dat huisdier mee naar huis neemt, bekrachtig je dat huisdier door het voedsel en het onderdak dat je geeft. Je kind wordt ook bekrachtigd in jouw genade, op verschillende manieren en op verschillende niveaus van volwassenheid. De genade die hen bekrachtigd leidt hen naar volwassenheid en stelt hen in staat om op zichzelf te leven als een productieve jongvolwassene. Dat object dat je verzamelt is gesterkt om deel uit te maken van de verzameling van bijzondere voorwerpen waar je zo van houdt. Genade geeft altijd kracht. Met een doel. Met beperkingen, verwachtingen en grenzen. In heiligheid.
Genade onderwijst
Alsof we nog meer nodig hebben om ons te vertellen dat genade ons in staat stelt om een heilig leven te leiden, versterkte Paulus die waarheid hiermee:
"Want de zaligmakende genade van God is verschenen, aan alle mensen en leert ons de goddeloosheid en wereldse begeerten te verloochenen en in de tegenwoordige wereld bezonnen, rechtvaardig en godvruchtig te leven, .. verwachtende de verschijning van Jezus." Titus 2:11-13.
Genade onderwijst - maar wat? Om goddeloosheid en wereldse begeerten te verloochenen. Het Griekse woord dat hier vertaald wordt als 'onderwijzen' is eigenlijk een woord dat betekent 'kinderen bijbrengen' of 'kinderen opleiden' en draagt het idee van discipline met zich mee, en correctie als het kind dat nodig heeft. (payeuousa)
Genade is onze mentor. Verbazingwekkend. Niet de wet, niet het legalisme. Niet als we x doen dan zal God y doen. Genade onderwijst. Als we het verknoeien en Hij vergeeft ons, dan geeft die genade ons kracht en leert ons om het de volgende keer beter te doen. Daarom schreef Paulus dat hij de moeilijkheden in het leven verheerlijkt, want binnen die moeilijkheden wordt de diepte van de genade gevonden. Te midden van moeilijkheden vindt een mens bekrachtiging in Christus.
Ik heb vele getuigenissen gehoord van mensen die aan bed gebonden waren of die het langzaam aan moesten doen door verwonding of ziekte, die getuigden dat ze in die tijd een prachtige tijd in de Heer hebben gehad - dat wanneer het vlees zwak is, de geestelijke mens eerder wordt waargenomen en dat men er gevoeliger voor is. Dat is de aantrekkingskracht van vasten, want bij het vertragen van het spijsverteringsproces vergeten we de behoefte van het vlees, zodat we ons kunnen concentreren op de geest.
Genade onderwijst: We moeten de genade leren te stromen in liefde, vreugde, vrede, zachtmoedigheid, geduld, zachtmoedigheid, vriendelijkheid, die vrucht zijn van de geest/Geest binnen in ons, in elke situatie.
Het hart is gevestigd in genade
De schrijver van Hebreeën zegt in 13:9: "Laat je niet meeslepen door vreemde leerstellingen, want het is goed dat het hart gevestigd is in genade, en niet in offers die niet ten goede zijn gekomen aan degenen die ze aanbieden."
Omdat hij genade heeft ingeklemd tussen 'vreemde leringen' en 'religieus legalisme' moeten we deze 2 foute leringen beschouwen als de meest gevaarlijke om het hart in genade te vestigen. Het hart is gevestigd in genade.
Het Griekse woord 'gevestigd' is hier 'bebaioo' en betekent 'wandelen waar het solide is', dus solide, bevestigd, gevestigd. Genade is 'wandelen waar het stevig is'. Het is een goede zaak dat het hart is gevestigd, stevig gemaakt is door genade. Met andere woorden, vreemde leringen en werken van de wet laten ons niet wandelen op stevige grond.
Vreemde leringen vestigen het hart niet...
Jakobus schreef in 3:14-17 dat hij de aardse wijsheid (vreemde leringen) beschreef als het produceren van verwarring, emoties van strijd, afgunst, bitterheid, en het veroorzaken van verdeeldheid als gevolg van de egoïstische ambities van degenen die zo'n dwaling onderwijzen (Ze gebruiken je). Hij zei dat die wijsheid aards is, van het zintuiglijke rijk (vleselijke emoties), en demonisch.
Daarentegen zegt hij dat Gods wijsheid heilig is in haar zuiverheid van motieven, vrede voortbrengt, redelijk en zachtmoedig is, vol van barmhartigheid, en goede vruchten van de Geest/geest voortbrengt, onwrikbaar is en niet hypocriet.
Dat is het contrast tussen de leer van een demon die zich voordoet alsof hij van God afkomstig is, en de leer van God die vrede in je geest voortbrengt. De ene produceert verwarring (angst is verbonden met verwarring) en strijd, de andere produceert vrede. De schrijver van Hebreeën 13:9 zei dat men zich niet moest laten 'meeslepen' door een verkeerde leer - het hart wordt niet gevestigd door een dwaling die alleen maar angst, verwarring, twist en andere onrust voortbrengt.
Legalisme geeft het hart geen vastheid - alleen genade doet dat
De andere vergelijking die in Hebreeën 13:9 wordt genoemd is het brengen van offers aan God binnen een religieus systeem. Ze vestigen het hart ook niet. Het zijn vleselijke werken, waarbij iemand denkt dat als hij 'x ding' doet, God meer blij is met hem, of dat dit het is wat God wil, of dat God meer geneigd is om jouw 'grote' gebedsverzoek te beantwoorden. En soms gaan mensen terug naar de wet omdat het veilig is en ze gekwetst zijn in de charismatische wereld waar soms geen regels, ethiek, gezond verstand of moraal lijken te zijn zolang iemand zegt 'het is van God'.
Paulus berispte de Galaten in 3:1; "Wie heeft u betoverd...de genade verlaten om de werken van de (mozaïsche)wet te gehoorzamen? Het Griekse woord voor 'betoverd' is 'baskaino' en betekent: "Een kwade spreuk (over iemand) uitspreken, macht uitoefenen over iemand met kwade of onreine motieven, hem betoveren, een beroep doen op iemands ijdelheid of behoefte, om hem te manipuleren en te controleren." Het wordt geassocieerd met afgunst.
Hij vraagt hen hoe ze, nadat ze in de Geest zijn begonnen met genade en de wonderen van God in hun leven hebben gezien, onder het legalisme kunnen gaan, want onder de wet zien ze geen wonderen, zien ze de genade van God niet - het gaat allemaal om hun werken en inspanningen. Het hart is daar niet door gevestigd.
Het hart is gevestigd in genade. Genade leert. Genade geeft kracht. Genade heeft een doel. Genade is 100% in het hart van de gever van de genade. Genade heeft verwachtingen en grenzen voor de ontvanger van de genade.
De mens heeft de neiging om genade te verlaten voor het legalisme, omdat genade betekent dat men verantwoordelijk is voor zijn eigen leven, terwijl het religieuze legalisme alle moeite doet om te leven op basis van prestaties, gedicteerd van buitenaf, met de belofte dat als je x doet, God y zal doen.
En daar begint volgende week een nieuwe serie mee, met de vraag waarom God de wet in de eerste plaats heeft gegeven?
Tot die tijd, zegen,
John Fenn/ak
www.cwowi.org en e-mail mij op cwowi@aol.com
RSS Feed