Understanding Grace 2; It's not about you
Genade begrijpen – deel 2; Het gaat niet om jou
Hallo allemaal,
Ik deelde vorige week dat liefde onvoorwaardelijk is, maar dat genade altijd voorwaarden en verwachtingen heeft.
Genade heeft altijd grenzen, regels, beperkingen. Zelfs in het geven aan de weduwen in Efeze, vertelt Paulus Timotheüs alleen te geven aan die weduwen die geen andere familie hebben, want die worden verondersteld voor hen te zorgen, en dat die weduwen bekend staan als actieve vrijwilligers die hun tijd en talenten ten dienste van anderen stellen. Tegen degenen die iets voor niets willen, zegt Paulus dat ze hen moeten weigeren. Er zijn in de eerste plaats kwalificaties om die genade te ontvangen, en er wordt iets verwacht van de ontvangen ervan. 1Timothy 5:9-13
Als genade gegeven wordt, is er een Doel aan verbonden
Het is niet zo dat er een geen voorwaarden, geen verwachtingen zijn als er genade gegeven wordt. Zelfs als jij die kleine puppy of kitten koopt en mee naar huis neemt, verwacht je er emotioneel voordeel uit te halen. Wanneer een ouder toestaat dat hun kind een huisdier krijgt, herkent het kind meestal de conditie van genade met dit pleidooi: "Ik zal er voor zorgen, ik zal het voeden, ik zal het water geven, ik zal het daarna opruimen, ik beloof het..." :) Tuurlijk zal je dat doen. De ouder zal de genade gebruiken om het kind verantwoordelijkheid te leren. Er is altijd een doel verbonden aan genade.
In 2 Timothy 1:9 vinden we deze verklaring: "Hij (Vader) is degene die ons gered heeft en ons geroepen heeft met een heilige roeping, niet gebaseerd op onze werken, maar op Zijn (de Vaders) eigen doel en genade, aan ons verleend in Christus Jezus voor de eeuwige tijd."
Genade wordt niet gegeven met het doel dat een christen in zonde blijft leven. Het vereist geen volmaaktheid, maar genade verwacht groei, vooruitgang, een rijpingsproces. Het is een heilige roeping, met een doel verleend.
Dat Hij ons redding in Christus heeft gegeven, voor eeuwige tijden, naar Zijn doel, laat ons zien dat God wel degelijk een plan heeft voor ons leven, zowel nu als in de komende eeuwen. We zijn al in de eeuwigheid, zelfs als we op deze aarde leven, dus het onthullen van Zijn doel zal (letterlijk) voor eeuwig duren om zich in ons leven te ontvouwen.
Gemiste genade
Als iemand die jij uitgebreid genade verleend hebt, het doel ervan mist, komt er een moment dat je stopt met het geven van die genade. Toen Israël Egypte verliet, hebben ze 10 keer de genade niet benut. Toen ze die 10e keer faalden, zei de Heer in Numeri 14: 21-23 dat ze in het oordeel waren overgestapt. (De onderwijs serie van vorige maand ging over de lessen die ze hadden moeten leren, "Treasures Found in the Wilderness” en bevat voor ons vandaag een aantal grote lessen).
Jezus vertelde ons in Mattheüs 5: 39-41 dat als je een keer geslagen bent, je de andere wang moet toekeren, maar niet meer. Hij zei dat als ze onze jas wegnemen, geef ze dan ook een andere - maar niet meer. Hij zei dat als ze ons dwingen om 1 mijl te lopen, loop er dan nog 1 meer - maar daarna niet meer. Genade heeft grenzen, waarna we concluderen: 'we kunnen geen genade meer verlenen’.
Je hebt jouw deel gedaan in het verlengen van de genade. Het is nu aan hen om op eigen kracht te staan of te vallen. Geef je meer genade, dan stel je hen in staat in zonde te blijven. Waar die lijn te trekken verschilt per geval, en we moeten op de Heer vertrouwen bij het bepalen van dat punt.
Maar ik kan uit de Schrift zeggen dat we ons eigen gezin en ons financiële en emotionele welzijn niet moeten opofferen om een ander beter af te laten zijn. Paulus zei in 2 Corinthiërs 8:12-14 over het geven aan anderen: "Als een persoon bereid is om te geven, wordt het berekend naar wat hij heeft, niet naar wat hij niet heeft. Want ik wil niet dat je belast wordt terwijl je hun behoefte verlicht... maar nu, in deze tijd van overvloed, mag je geven..."
We geven wat we kunnen, en we nemen geen lening om meer te geven dan wat we bij de hand hebben, want geven mag nooit de gever belasten terwijl het de ontvanger verrijkt. Dat is geen genade, dat is onwijs handelen van goedbedoelde harten. God moet hun bron zijn, zij moeten op eigen benen staan, of vallen. Je hebt jouw deel gedaan aan die extra wang, extra jas, extra mijl. Nu is het hun beurt om op te staan in volwassenheid. Als ze dat niet doen, is het hun schuld en niet de jouwe.
Genade is heilig.
Merk ook op dat Paulus zei dat hij ons "met een heilige roeping heeft geroepen, niet naar iets wat we hebben gedaan, maar naar Zijn eigen doel en genade".
De genade van onze redding is heilig, wat betekent dat het iets speciaals is. In het natuurlijke, wanneer je geld geeft of uitleent aan je familie of vriend voor een doel, is die relatie tussen jou en hen bijzonder, heilig. Er is een doel verbonden aan de genade die je hen hebt gegeven, en je verwacht dat ze erkennen en waarderen wat je hebt gedaan als zijnde iets bijzonders - dat is heiligheid. Het is een unieke relatie die je met hen hebt en je verwacht dat ze dat waarderen en op prijs stellen. Hetzelfde geldt voor ons en onze redding, die zo'n grote prijs heeft gekost. Het is heilig, genade is heilig, genade heeft een heilig doel. Genade is niet zozeer bedoeld om te zeggen 'vrij om te zondigen', maar om te zeggen 'vrij om te doen wat juist is, vrij om te groeien'.
Wanneer iemand waar jij genade aan verleend hebt, misbruik maakt van de genade, nooit ingaat op het doel waarvoor het werd verleend, tonen ze aan dat ze geen waarde hechten aan wat je hebt gedaan, het is niet iets bijzonders voor hen, want dat blijkt uit hun daden. Ze zien jullie relatie niet als 'heilig', speciaal, uniek. Op dat moment overschrijden ze de grens naar het oordeel - je snijdt ze af. Er kan geen genade meer worden verleend vanwege hun daden. Ze hebben het zichzelf aangedaan.
Genade heeft niets met jou te maken. Het gaat niet om jou.
Merk op dat de Vader ons Christus vóór eeuwige tijden al heeft gegeven. Zijn genade werd voor eeuwige tijd gegeven. Dat betekent dat genade 100% afhankelijk is van de gever van genade. De ontvanger van die genade heeft er niets mee te maken. De ontvanger van genade kan de gever niet op één of andere manier beïnvloeden, omdat de genade in het hart van de gever zit. De genade om je te vergeven voor de zonde van volgend jaar was al gegeven voordat de wereld ooit ontstond. Het kruis is de legale manier waarop Hij het 2000 jaar geleden deed - maar Zijn hart dat ons vergaf was er al voordat Genesis zich ooit opende met 'In het begin'.
Of het nu gaat om de liefde voor een kind, een huisdier of iets wat je verzamelt, je kunt niet verklaren waarom je van hen houdt, dat doe je gewoon. De genade die je in je hart hebt voor hen is volledig in jou - zelfs als dat kind of huisdier het slechtst denkbare doet, hou je nog steeds van hen omdat het gewoon in jou zit om van hen te houden. Dat is genade. Ze hebben niets te doen met jouw genade en liefde voor hen - het zit in je hart en niets kan dat ooit veranderen.
God gaf ons genade met een doel, het kwam van Hem en alleen van Hem. Het is volledig afhankelijk van Hem en er is niets wat je kunt doen dat jou van die liefde kan scheiden. Je kunt ook niets aan die genade en liefde toevoegen.
Je kunt niet genoeg vasten, genoeg geven, heilig genoeg leven om indruk op Hem te maken, want genade werd je gegeven voordat de schepping plaatsvond. Al jouw falen zal Hem geen spijt bezorgen, zelfs als Hij jouw rotzooi herhaaldelijk moet opruimen, omdat de genade al in Zijn hart was voordat de schepping tot stand kwam. Het is geen religie, het is een relatie. Relaties geven je kracht, religie beperkt. Verbazingwekkende genade... we pakken het daar volgende week op, tot die tijd, zegen,
John Fenn
www.cwowi.org en e-mail mij op cwowi@aol.com
Genade begrijpen – deel 2; Het gaat niet om jou
Hallo allemaal,
Ik deelde vorige week dat liefde onvoorwaardelijk is, maar dat genade altijd voorwaarden en verwachtingen heeft.
Genade heeft altijd grenzen, regels, beperkingen. Zelfs in het geven aan de weduwen in Efeze, vertelt Paulus Timotheüs alleen te geven aan die weduwen die geen andere familie hebben, want die worden verondersteld voor hen te zorgen, en dat die weduwen bekend staan als actieve vrijwilligers die hun tijd en talenten ten dienste van anderen stellen. Tegen degenen die iets voor niets willen, zegt Paulus dat ze hen moeten weigeren. Er zijn in de eerste plaats kwalificaties om die genade te ontvangen, en er wordt iets verwacht van de ontvangen ervan. 1Timothy 5:9-13
Als genade gegeven wordt, is er een Doel aan verbonden
Het is niet zo dat er een geen voorwaarden, geen verwachtingen zijn als er genade gegeven wordt. Zelfs als jij die kleine puppy of kitten koopt en mee naar huis neemt, verwacht je er emotioneel voordeel uit te halen. Wanneer een ouder toestaat dat hun kind een huisdier krijgt, herkent het kind meestal de conditie van genade met dit pleidooi: "Ik zal er voor zorgen, ik zal het voeden, ik zal het water geven, ik zal het daarna opruimen, ik beloof het..." :) Tuurlijk zal je dat doen. De ouder zal de genade gebruiken om het kind verantwoordelijkheid te leren. Er is altijd een doel verbonden aan genade.
In 2 Timothy 1:9 vinden we deze verklaring: "Hij (Vader) is degene die ons gered heeft en ons geroepen heeft met een heilige roeping, niet gebaseerd op onze werken, maar op Zijn (de Vaders) eigen doel en genade, aan ons verleend in Christus Jezus voor de eeuwige tijd."
Genade wordt niet gegeven met het doel dat een christen in zonde blijft leven. Het vereist geen volmaaktheid, maar genade verwacht groei, vooruitgang, een rijpingsproces. Het is een heilige roeping, met een doel verleend.
Dat Hij ons redding in Christus heeft gegeven, voor eeuwige tijden, naar Zijn doel, laat ons zien dat God wel degelijk een plan heeft voor ons leven, zowel nu als in de komende eeuwen. We zijn al in de eeuwigheid, zelfs als we op deze aarde leven, dus het onthullen van Zijn doel zal (letterlijk) voor eeuwig duren om zich in ons leven te ontvouwen.
Gemiste genade
Als iemand die jij uitgebreid genade verleend hebt, het doel ervan mist, komt er een moment dat je stopt met het geven van die genade. Toen Israël Egypte verliet, hebben ze 10 keer de genade niet benut. Toen ze die 10e keer faalden, zei de Heer in Numeri 14: 21-23 dat ze in het oordeel waren overgestapt. (De onderwijs serie van vorige maand ging over de lessen die ze hadden moeten leren, "Treasures Found in the Wilderness” en bevat voor ons vandaag een aantal grote lessen).
Jezus vertelde ons in Mattheüs 5: 39-41 dat als je een keer geslagen bent, je de andere wang moet toekeren, maar niet meer. Hij zei dat als ze onze jas wegnemen, geef ze dan ook een andere - maar niet meer. Hij zei dat als ze ons dwingen om 1 mijl te lopen, loop er dan nog 1 meer - maar daarna niet meer. Genade heeft grenzen, waarna we concluderen: 'we kunnen geen genade meer verlenen’.
Je hebt jouw deel gedaan in het verlengen van de genade. Het is nu aan hen om op eigen kracht te staan of te vallen. Geef je meer genade, dan stel je hen in staat in zonde te blijven. Waar die lijn te trekken verschilt per geval, en we moeten op de Heer vertrouwen bij het bepalen van dat punt.
Maar ik kan uit de Schrift zeggen dat we ons eigen gezin en ons financiële en emotionele welzijn niet moeten opofferen om een ander beter af te laten zijn. Paulus zei in 2 Corinthiërs 8:12-14 over het geven aan anderen: "Als een persoon bereid is om te geven, wordt het berekend naar wat hij heeft, niet naar wat hij niet heeft. Want ik wil niet dat je belast wordt terwijl je hun behoefte verlicht... maar nu, in deze tijd van overvloed, mag je geven..."
We geven wat we kunnen, en we nemen geen lening om meer te geven dan wat we bij de hand hebben, want geven mag nooit de gever belasten terwijl het de ontvanger verrijkt. Dat is geen genade, dat is onwijs handelen van goedbedoelde harten. God moet hun bron zijn, zij moeten op eigen benen staan, of vallen. Je hebt jouw deel gedaan aan die extra wang, extra jas, extra mijl. Nu is het hun beurt om op te staan in volwassenheid. Als ze dat niet doen, is het hun schuld en niet de jouwe.
Genade is heilig.
Merk ook op dat Paulus zei dat hij ons "met een heilige roeping heeft geroepen, niet naar iets wat we hebben gedaan, maar naar Zijn eigen doel en genade".
De genade van onze redding is heilig, wat betekent dat het iets speciaals is. In het natuurlijke, wanneer je geld geeft of uitleent aan je familie of vriend voor een doel, is die relatie tussen jou en hen bijzonder, heilig. Er is een doel verbonden aan de genade die je hen hebt gegeven, en je verwacht dat ze erkennen en waarderen wat je hebt gedaan als zijnde iets bijzonders - dat is heiligheid. Het is een unieke relatie die je met hen hebt en je verwacht dat ze dat waarderen en op prijs stellen. Hetzelfde geldt voor ons en onze redding, die zo'n grote prijs heeft gekost. Het is heilig, genade is heilig, genade heeft een heilig doel. Genade is niet zozeer bedoeld om te zeggen 'vrij om te zondigen', maar om te zeggen 'vrij om te doen wat juist is, vrij om te groeien'.
Wanneer iemand waar jij genade aan verleend hebt, misbruik maakt van de genade, nooit ingaat op het doel waarvoor het werd verleend, tonen ze aan dat ze geen waarde hechten aan wat je hebt gedaan, het is niet iets bijzonders voor hen, want dat blijkt uit hun daden. Ze zien jullie relatie niet als 'heilig', speciaal, uniek. Op dat moment overschrijden ze de grens naar het oordeel - je snijdt ze af. Er kan geen genade meer worden verleend vanwege hun daden. Ze hebben het zichzelf aangedaan.
Genade heeft niets met jou te maken. Het gaat niet om jou.
Merk op dat de Vader ons Christus vóór eeuwige tijden al heeft gegeven. Zijn genade werd voor eeuwige tijd gegeven. Dat betekent dat genade 100% afhankelijk is van de gever van genade. De ontvanger van die genade heeft er niets mee te maken. De ontvanger van genade kan de gever niet op één of andere manier beïnvloeden, omdat de genade in het hart van de gever zit. De genade om je te vergeven voor de zonde van volgend jaar was al gegeven voordat de wereld ooit ontstond. Het kruis is de legale manier waarop Hij het 2000 jaar geleden deed - maar Zijn hart dat ons vergaf was er al voordat Genesis zich ooit opende met 'In het begin'.
Of het nu gaat om de liefde voor een kind, een huisdier of iets wat je verzamelt, je kunt niet verklaren waarom je van hen houdt, dat doe je gewoon. De genade die je in je hart hebt voor hen is volledig in jou - zelfs als dat kind of huisdier het slechtst denkbare doet, hou je nog steeds van hen omdat het gewoon in jou zit om van hen te houden. Dat is genade. Ze hebben niets te doen met jouw genade en liefde voor hen - het zit in je hart en niets kan dat ooit veranderen.
God gaf ons genade met een doel, het kwam van Hem en alleen van Hem. Het is volledig afhankelijk van Hem en er is niets wat je kunt doen dat jou van die liefde kan scheiden. Je kunt ook niets aan die genade en liefde toevoegen.
Je kunt niet genoeg vasten, genoeg geven, heilig genoeg leven om indruk op Hem te maken, want genade werd je gegeven voordat de schepping plaatsvond. Al jouw falen zal Hem geen spijt bezorgen, zelfs als Hij jouw rotzooi herhaaldelijk moet opruimen, omdat de genade al in Zijn hart was voordat de schepping tot stand kwam. Het is geen religie, het is een relatie. Relaties geven je kracht, religie beperkt. Verbazingwekkende genade... we pakken het daar volgende week op, tot die tijd, zegen,
John Fenn
www.cwowi.org en e-mail mij op cwowi@aol.com
RSS Feed