Dag allemaal,
Als ik naar een winkel ga, heb ik meestal een lijstje bij me en in de winkel haal ik item 1, dan ga ik naar item 2, dan naar 3 en met een paar minuten heb ik de boodschappen gedaan. Barb heeft ook een lijst, maar om de één of andere reden leidt haar lijst haar op een pad dat het meest lijkt op een dronken zeeman die, nadat hij de bar om 2 uur ’s nachts verlaten heeft, probeert te herinneren waar hij het vliegdekschip geparkeerd heeft.
Geen van beide is de goede of verkeerde manier van boodschappen doen, en beiden komen we thuis met waar we voor gingen, maar…laat ik nu maar stoppen, voordat ik mezelf in de problemen breng.
Als de Heer ons een belofte geeft, zal het gebeuren, maar hoe wij emotioneel zijn in de tijd tussen de beloften en het antwoord, is ofwel geconcentreerd en standvastig, of dolend over onze emoties en gedachten en brengen we onszelf in de ellende, totdat de Vader het antwoord manifesteert.
Vandaag gaat het over hoe te staan op het Woord als we een belofte hebben en hoe we standvastig kunnen blijven.
Hoeveel geloof heb jij in wat God jou gezegd heeft?
Heb jij je ooit afgevraagd hoe Petrus zo rustig kon slapen in de gevangenis*, uren voordat zijn executie zou plaatsvinden, zozeer zelfs dat de engel hem letterlijk in zijn zij moest stoten om hem wakker te maken?
Heb jij je ooit afgevraagd waarom Paulus de adder van zijn hand schudde,* doorging met zijn werk en nergens last van kreeg, noch zich hier bezorgd over maakte?
*Handelingen 12:7, 28:3-6
Geloof in het Woord en Woord
In Johannes 21:18-19 geeft Jezus aan dat Petrus door kruisiging zal sterven ‘wanneer gij eenmaal oud wordt’. Toen Petrus in de gevangenis lag te slapen en op zijn executie wachtte, in Handelingen 12:7, is dit ongeveer 12 jaar nadat Jezus hem had verteld hoe en wanneer hij zou sterven. In Handelingen 12 zou hij door het zwaard gedood worden en hij was nog niet oud – dus kon hij rustig slapen, wetend dat hij op de één of andere manier uit die situatie zou komen.
In Handelingen 27:24, terwijl Paulus zich op een schip bevindt dat door de wind aangedreven wordt, verschijnt een engel aan hem en zegt “Wees niet bevreesd Paulus, want gij moet voor de keizer staan”. Dus toen de giftige slang Paulus beet, direct na de schipbreuk op Malta, wierp hij de slang in het vuur en ging door met zijn werk, omdat hij wist dat hij nog voor de keizer zou moeten staan.
Petrus vroeg zich niet af hoe het kon dat hij in de gevangenis beland was, terwijl Jezus hem toch iets anders gezegd had, en Paulus vroeg zich ook niet af hoe het kon dat hij door de beet van een giftige slang zou sterven, terwijl de engel hem iets anders gezegd had. Beiden hadden besloten te geloven wat hen beloofd was en ze gingen door met hun leven.
Zij gebruikten hun hersenen
Ze hadden richting van de Heer ontvangen, directe woorden, en ze gebruikten hun hersens om te denken en te redeneren.
Mensen van geloof leggen vaak het gezond verstand en logica aan de kant zodra ze een profetie ontvangen hebben, een vers of een andere belofte waarvan zij het idee hebben dat het van de Heer is; en dat vaak ten nadele van zichzelf en soms leidt dat zelfs tot de dood. Ze hebben een woord, maar als er dan dingen gebeuren die in strijd zijn daarmee, rennen ze rond op de manier zoals Barb haar boodschappen haalt. Ze zijn bang, rennen dan hier, dan daar naartoe en zoeken overal naar een bevestiging dat God nog steeds alles onder controle heeft.
Maar Paulus en Petrus waren standvastig, omdat ze de belofte doordacht hadden en ze hun gedachten en emoties overeenkomstig disciplineerden. Ze dachten na over wat hen verteld was, wat hun die rustige inwendige kracht gaf.
Er was eens een man die een persoonlijke profetie kreeg dat hij rijk zou worden in de makelaardij. Dus zonder te aarzelen en zonder studie, en zonder enig gezond verstand door God gegeven te gebruiken, begon hij huizen te kopen om die te verhuren. Hij pakte het verkeerd aan en omdat hij zichzelf niet onderwezen had over dit onderwerp, ging hij failliet, zijn vrouw verliet hem en hij was enige tijd dakloos – en hij gaf God de schuld, omdat Hij gezegd had ‘in de makelaardij te gaan’.
God had hem niet gezegd ‘in de makelaardij te gaan’, en de echtheid van de profetie is zeer twijfelachtig, omdat het één enkel woord was, iets wat de man op dat moment niet in zijn hart had, en er waren geen andere bevestigingen; hij ging in op de profetie en gebruikte niet zijn gezond verstand, denkend dat God zijn zakenpartner zou zijn.
Dat is Hij niet. Hij is God. Hij is geen zakenpartner. Christus woont in jou en is daarom bij jou op je werk, maar jij bent aangenomen voor die baan, Hij is dat niet – Het is jouw baan, jouw zaak en wij maken onze weg voorspoedig en Hij zal ons onderweg leiden, verwachtend dat wij helder denken en ons gezond verstand gebruiken.
Genezing
Er was een opkomende evangelist, bij wie de diagnose kanker gesteld werd. Na gebed zei hij dat de Heer hem verteld had dat hij genezen was, of genezen zou worden. Hij weigerde alle behandelingen omdat ‘God zei’.
Sommigen spoorden hem aan zich te laten behandelen, erop wijzend dat de belofte van genezing niet uitsluit dat wij in het natuurlijke moeten doen wat we kunnen. Maar de jonge evangelist weigerde medische zorg, stierf, en liet velen achter die in de war waren – hoe kon het dat hij overleed terwijl God had gezegd dat hij genezen was? Wel, hij had zich moeten laten behandelen.
God kan jou laten zien dat x baan voor jou is, als je een advertentie voor die baan in de krant leest, maar jij moet nog steeds wat gaan doen, namelijk een sollicitatiebrief sturen – doe wat juist is in het natuurlijke en laat het tot stand komen, probeer het niet zelf tot stand te brengen, en denk ook niet dat het als bij toverslag gebeurt, omdat God het gezegd heeft.
Geleid door persoonlijke profetie?
In 1 Timotheüs 1:18-19 zegt Paulus tegen Timotheüs: “Deze opdracht vertrouw ik u toe, mijn kind Timotheüs, overeenkomstig de profetieën die vroeger aangaande u zijn uitgesproken, opdat gij, u daarnaar richtend, de goede strijd strijdt met geloof en met een goed geweten. Omdat sommigen dit hebben verworpen, heeft hun geloof schipbreuk geleden…”
Merk op dat de instructie van Paulus over het omgaan met profetie, zowel het geestelijke als ‘gezond verstand’ inhoudt. Toen Paulus zei ‘de goede strijd te strijden’ zei hij dat te doen met ‘geloof en een goed geweten’.
Geloof is geestelijk, goed geweten is natuurlijk. God vereist beiden als Hij ons een belofte geeft. Dat wil zeggen dat we de dingen goed doen en met eerlijkheid, zodat we een goed geweten blijven houden. Gods persoonlijk woord tot jou zal niet van jou verwachten dat jij liegt, bedrieg, steelt of aan de kant zet wat moreel juist is.
2 Petrus 1:4 zegt “…door deze zijn wij met kostbare en zeer grote beloften begiftigd, opdat gij daardoor deel zoudt hebben aan de goddelijke natuur, ontkomen aan het verderf dat door de begeerte in de wereld heerst”.
Wij zien de belofte als een beantwoord gebed, maar dit vers zegt dat God beloften geeft met het doel in ons de goddelijke natuur uit te werken. Hoe sneller jij met Hem gaat samenwerken om als persoon en in Christus te groeien, terwijl je ‘staat’ op een belofte, hoe beter jij emotioneel en geestelijk af zult zijn. Besef dat een belofte gegeven is om in Hem te groeien – karakterbouw, en het bouwen van de vrucht van de Geest.
Geloof met een goed geweten is de directe route om Gods woord uit te zien komen. Of iemand kan in vrees leven en weglopen voor gelegenheden tot groei, die komen door gedachten en emoties te disciplineren, en door het juiste te doen, als is het moeilijk.
Velen lopen weg voor moeilijkheden, denkend dat het de duivel is; of men loopt weg omdat men er niet doorheen wil gaan. Mijn ervaring is dat het meestal de moeilijkste beslissing, die het hardst voor het vlees is, ons laat groeien in de ‘goddelijke natuur’. Als je boven al het andere de waarde ziet van het groeien in Hem, omdat je Hem in die tijden het best leert kennen, zul jij standvastig zijn, net zoals Paulus en Petrus dat waren.
Overdenk Zijn beloften, niet met het doel uit te zoeken hoe het zou kunnen gebeuren om vervolgens jouw leven zo in te richten dat je Hem hierin helpt – maar overdenk deze dingen in jouw hart, doe wat juist is, kies ervoor te groeien in de goddelijke natuur en sta Hem toe alles uit te werken.
Volgende week een ander onderwerp, tot dan, zegen,
John Fenn,
www.cwowi.org
Mail naar [email protected]
Als ik naar een winkel ga, heb ik meestal een lijstje bij me en in de winkel haal ik item 1, dan ga ik naar item 2, dan naar 3 en met een paar minuten heb ik de boodschappen gedaan. Barb heeft ook een lijst, maar om de één of andere reden leidt haar lijst haar op een pad dat het meest lijkt op een dronken zeeman die, nadat hij de bar om 2 uur ’s nachts verlaten heeft, probeert te herinneren waar hij het vliegdekschip geparkeerd heeft.
Geen van beide is de goede of verkeerde manier van boodschappen doen, en beiden komen we thuis met waar we voor gingen, maar…laat ik nu maar stoppen, voordat ik mezelf in de problemen breng.
Als de Heer ons een belofte geeft, zal het gebeuren, maar hoe wij emotioneel zijn in de tijd tussen de beloften en het antwoord, is ofwel geconcentreerd en standvastig, of dolend over onze emoties en gedachten en brengen we onszelf in de ellende, totdat de Vader het antwoord manifesteert.
Vandaag gaat het over hoe te staan op het Woord als we een belofte hebben en hoe we standvastig kunnen blijven.
Hoeveel geloof heb jij in wat God jou gezegd heeft?
Heb jij je ooit afgevraagd hoe Petrus zo rustig kon slapen in de gevangenis*, uren voordat zijn executie zou plaatsvinden, zozeer zelfs dat de engel hem letterlijk in zijn zij moest stoten om hem wakker te maken?
Heb jij je ooit afgevraagd waarom Paulus de adder van zijn hand schudde,* doorging met zijn werk en nergens last van kreeg, noch zich hier bezorgd over maakte?
*Handelingen 12:7, 28:3-6
Geloof in het Woord en Woord
In Johannes 21:18-19 geeft Jezus aan dat Petrus door kruisiging zal sterven ‘wanneer gij eenmaal oud wordt’. Toen Petrus in de gevangenis lag te slapen en op zijn executie wachtte, in Handelingen 12:7, is dit ongeveer 12 jaar nadat Jezus hem had verteld hoe en wanneer hij zou sterven. In Handelingen 12 zou hij door het zwaard gedood worden en hij was nog niet oud – dus kon hij rustig slapen, wetend dat hij op de één of andere manier uit die situatie zou komen.
In Handelingen 27:24, terwijl Paulus zich op een schip bevindt dat door de wind aangedreven wordt, verschijnt een engel aan hem en zegt “Wees niet bevreesd Paulus, want gij moet voor de keizer staan”. Dus toen de giftige slang Paulus beet, direct na de schipbreuk op Malta, wierp hij de slang in het vuur en ging door met zijn werk, omdat hij wist dat hij nog voor de keizer zou moeten staan.
Petrus vroeg zich niet af hoe het kon dat hij in de gevangenis beland was, terwijl Jezus hem toch iets anders gezegd had, en Paulus vroeg zich ook niet af hoe het kon dat hij door de beet van een giftige slang zou sterven, terwijl de engel hem iets anders gezegd had. Beiden hadden besloten te geloven wat hen beloofd was en ze gingen door met hun leven.
Zij gebruikten hun hersenen
Ze hadden richting van de Heer ontvangen, directe woorden, en ze gebruikten hun hersens om te denken en te redeneren.
Mensen van geloof leggen vaak het gezond verstand en logica aan de kant zodra ze een profetie ontvangen hebben, een vers of een andere belofte waarvan zij het idee hebben dat het van de Heer is; en dat vaak ten nadele van zichzelf en soms leidt dat zelfs tot de dood. Ze hebben een woord, maar als er dan dingen gebeuren die in strijd zijn daarmee, rennen ze rond op de manier zoals Barb haar boodschappen haalt. Ze zijn bang, rennen dan hier, dan daar naartoe en zoeken overal naar een bevestiging dat God nog steeds alles onder controle heeft.
Maar Paulus en Petrus waren standvastig, omdat ze de belofte doordacht hadden en ze hun gedachten en emoties overeenkomstig disciplineerden. Ze dachten na over wat hen verteld was, wat hun die rustige inwendige kracht gaf.
Er was eens een man die een persoonlijke profetie kreeg dat hij rijk zou worden in de makelaardij. Dus zonder te aarzelen en zonder studie, en zonder enig gezond verstand door God gegeven te gebruiken, begon hij huizen te kopen om die te verhuren. Hij pakte het verkeerd aan en omdat hij zichzelf niet onderwezen had over dit onderwerp, ging hij failliet, zijn vrouw verliet hem en hij was enige tijd dakloos – en hij gaf God de schuld, omdat Hij gezegd had ‘in de makelaardij te gaan’.
God had hem niet gezegd ‘in de makelaardij te gaan’, en de echtheid van de profetie is zeer twijfelachtig, omdat het één enkel woord was, iets wat de man op dat moment niet in zijn hart had, en er waren geen andere bevestigingen; hij ging in op de profetie en gebruikte niet zijn gezond verstand, denkend dat God zijn zakenpartner zou zijn.
Dat is Hij niet. Hij is God. Hij is geen zakenpartner. Christus woont in jou en is daarom bij jou op je werk, maar jij bent aangenomen voor die baan, Hij is dat niet – Het is jouw baan, jouw zaak en wij maken onze weg voorspoedig en Hij zal ons onderweg leiden, verwachtend dat wij helder denken en ons gezond verstand gebruiken.
Genezing
Er was een opkomende evangelist, bij wie de diagnose kanker gesteld werd. Na gebed zei hij dat de Heer hem verteld had dat hij genezen was, of genezen zou worden. Hij weigerde alle behandelingen omdat ‘God zei’.
Sommigen spoorden hem aan zich te laten behandelen, erop wijzend dat de belofte van genezing niet uitsluit dat wij in het natuurlijke moeten doen wat we kunnen. Maar de jonge evangelist weigerde medische zorg, stierf, en liet velen achter die in de war waren – hoe kon het dat hij overleed terwijl God had gezegd dat hij genezen was? Wel, hij had zich moeten laten behandelen.
God kan jou laten zien dat x baan voor jou is, als je een advertentie voor die baan in de krant leest, maar jij moet nog steeds wat gaan doen, namelijk een sollicitatiebrief sturen – doe wat juist is in het natuurlijke en laat het tot stand komen, probeer het niet zelf tot stand te brengen, en denk ook niet dat het als bij toverslag gebeurt, omdat God het gezegd heeft.
Geleid door persoonlijke profetie?
In 1 Timotheüs 1:18-19 zegt Paulus tegen Timotheüs: “Deze opdracht vertrouw ik u toe, mijn kind Timotheüs, overeenkomstig de profetieën die vroeger aangaande u zijn uitgesproken, opdat gij, u daarnaar richtend, de goede strijd strijdt met geloof en met een goed geweten. Omdat sommigen dit hebben verworpen, heeft hun geloof schipbreuk geleden…”
Merk op dat de instructie van Paulus over het omgaan met profetie, zowel het geestelijke als ‘gezond verstand’ inhoudt. Toen Paulus zei ‘de goede strijd te strijden’ zei hij dat te doen met ‘geloof en een goed geweten’.
Geloof is geestelijk, goed geweten is natuurlijk. God vereist beiden als Hij ons een belofte geeft. Dat wil zeggen dat we de dingen goed doen en met eerlijkheid, zodat we een goed geweten blijven houden. Gods persoonlijk woord tot jou zal niet van jou verwachten dat jij liegt, bedrieg, steelt of aan de kant zet wat moreel juist is.
2 Petrus 1:4 zegt “…door deze zijn wij met kostbare en zeer grote beloften begiftigd, opdat gij daardoor deel zoudt hebben aan de goddelijke natuur, ontkomen aan het verderf dat door de begeerte in de wereld heerst”.
Wij zien de belofte als een beantwoord gebed, maar dit vers zegt dat God beloften geeft met het doel in ons de goddelijke natuur uit te werken. Hoe sneller jij met Hem gaat samenwerken om als persoon en in Christus te groeien, terwijl je ‘staat’ op een belofte, hoe beter jij emotioneel en geestelijk af zult zijn. Besef dat een belofte gegeven is om in Hem te groeien – karakterbouw, en het bouwen van de vrucht van de Geest.
Geloof met een goed geweten is de directe route om Gods woord uit te zien komen. Of iemand kan in vrees leven en weglopen voor gelegenheden tot groei, die komen door gedachten en emoties te disciplineren, en door het juiste te doen, als is het moeilijk.
Velen lopen weg voor moeilijkheden, denkend dat het de duivel is; of men loopt weg omdat men er niet doorheen wil gaan. Mijn ervaring is dat het meestal de moeilijkste beslissing, die het hardst voor het vlees is, ons laat groeien in de ‘goddelijke natuur’. Als je boven al het andere de waarde ziet van het groeien in Hem, omdat je Hem in die tijden het best leert kennen, zul jij standvastig zijn, net zoals Paulus en Petrus dat waren.
Overdenk Zijn beloften, niet met het doel uit te zoeken hoe het zou kunnen gebeuren om vervolgens jouw leven zo in te richten dat je Hem hierin helpt – maar overdenk deze dingen in jouw hart, doe wat juist is, kies ervoor te groeien in de goddelijke natuur en sta Hem toe alles uit te werken.
Volgende week een ander onderwerp, tot dan, zegen,
John Fenn,
www.cwowi.org
Mail naar [email protected]
RSS Feed