Dag allemaal,
De Heer is zo genadig, maar hoe meer ik Hem ken, hoe meer ik er achter kom dat ik Hem niet ken. Ik wil graag wat dingen met jullie delen betreffende mijn gezondheid, en waar ik de afgelopen 2 maanden druk mee ben geweest. Sommige vragen blijven nog onbeantwoord en ik hoop dat het proces dat ik moest meemaken, troost zal geven voor sommigen en antwoorden voor anderen; verder wat humor en genade voor ons allen.
Waar zal ik beginnen?
Afgelopen herfst was ik aan het nadenken over ons reisschema voor de eerste 3 maanden van 2016, omdat ik meestal in februari en maart één of twee reizen in de VS maak, alvorens naar de Europese conferenties in april te gaan.
Terwijl ik aan het nadenken was over die reizen, en de Vader vroeg of Hij een voorkeur had, zei Hij: “Plan voor de eerste 3 maanden van het jaar geen reizen; je hebt wat gezondheidsproblemen waar je iets aan moet gaan doen”.
Dat klonk onheilspellend en nadenkend over wat dat kon betekenen, wist ik in mijn geest dat het met mijn hart te maken had.
Wat zou het zijn?
Hij zei verder niets en Barb en ik hebben niet lang geleden ons testament vernieuwd, dus je kunt je wel voorstellen dat mijn gedachten gingen van ‘Wat kost een begraafplaats?’ naar ‘Maar U vertelde mij meer dan een jaar geleden hoe oud ik kon worden als ik dat zou willen’, en ‘Moet ik een openhartoperatie ondergaan?’ en alles daar tussenin.
Ik was bezig een afvoerkanaal aan te leggen rond een deel van ons huis en huurde 3 mannen in om mij te helpen die 5 ton stenen in de geulen te krijgen. De baas begon te vertellen hoe de Heer hem door een viervoudige bypass operatie geholpen had, en ik dacht bij mezelf: “Vader, bedoelt U dat ik hier doorheen moet gaan? Hoe zal Barb daar mee omgaan en wat moeten we met Chris doen tijdens het herstel daarvan? Is dat wat U voor mij heeft, Vader?”
Toen, op 22 november, minder dan een week nadat de Vader dit tegen mij gezegd had, terwijl ik over deze dingen aan het nadenken was en wij al onze 3 zonen en onze fantastische schoondochters en 7 kleinkinderen voor Thanksgiving hier zouden hebben, vroeg ik mij af of dit de laatste keer zou zijn dat ik de kinderen die in een andere staat wonen, zou zien. Toen ontving ik een email van een goede vriend, Lou P in Florida; hij had vast geen idee wat de impact van dit mailtje zou zijn. Hij schreef dit:
Goedemorgen John, moest vanmorgen aan jou denken.
Daniël 12:13 de Message Bijbel.
Zegen! Lou
Dit staat er in de Message Bijbel: “En jij? Ga verder met je werk zonder te piekeren en je zorgen te maken. Relax. Als het allemaal voorbij is, kun je verder om jouw beloning te ontvangen”.
Onmiddellijk verdwenen alle vragen die ik had met dit bemoedigend Woord, en ik zei tegen de Vader: “U bent zo goed voor mij! Dat hij mij juist nu mailt, net voordat de kinderen hier zijn om mij te laten weten dat alles oké zal zijn…dank U vader…U bent zo, zo goed voor mij…”
Les: De vader zal altijd bevestigen wat Hij jou verteld heeft, want in de mond van 2 of 3 getuigen staat een woord vast. Als Hij niet snel iets bevestigt via een onafhankelijke bron, doe niets totdat Hij het bevestigt. Met andere woorden, als iemand over jou profeteert dat Hij wil dat jij naar de andere kant van de wereld moet gaan, doe dat niet, tenzij dat iets is dat Hij jou al genoemd heeft. Persoonlijke profetie in het NT is geen nieuwe informatie voor de ontvanger; het is iets dat Hij al aan jou persoonlijk gecommuniceerd heeft en allereerst in jouw hart gelegd heeft. (Zie het leven van Paulus: Handelingen 9:16, 20:22-23, 21:4,11)
Vraag: Waarom zegt Hij dit tegen mij, in plaats van mij te genezen van het probleem?
Sinds mijn 18e is het één keer voorgekomen dat ik iets in mijn lichaam had dat niet wilde genezen nadat ik het geboden had te genezen. Dat was in 2007, toen ik een harde knobbel in de achterkant van mijn nek had. Het gehoorzaamde niet toen ik het vertelde te verschrompelen en te sterven. Met onze kinderen hadden we het beleid dat we hen, als ze ziek waren, direct de handen oplegden, maar als ze binnen 24 uur niet beter waren, gingen we naar de dokter.
Maar als volwassene, gebruik ik mijn eigen oordeel. Dus nadat ik die knobbel 60 dagen de tijd had gegeven te verdwijnen, en het niet gebeurde, ging ik naar de dermatoloog, die mij liet weten dat het een basaalcel carcinoom was. De dermatoloog zei dat dit de minst gevaarlijke soort is, en dat het zich normaal gesproken niet verder verspreid, tenzij het jarenlang genegeerd wordt.
In die tijd woog ik 138 kilo en toen ze mijn bloeddruk moesten meten, was het veel te hoog en kon de knobbel op dat moment niet verwijderd worden. De arts wilde mij aan de medicijnen hebben, maar ik vroeg hem 30 dagen te wachten, omdat de Heer al met mij bezig was over mijn gewicht. Die knobbel was voor mij de wake up call, zodat ik naar de dokter zou gaan – want als die carcinoom het Woord gehoorzaamd zou hebben en verdwenen zou zijn, had ik mijn gewicht waarschijnlijk niet zo serieus genomen. Dit kreeg nu dus mijn aandacht.
Het Woord en de Geest werken altijd amen, zijn het altijd eens. De naam van Jezus is niet iets magisch, want in Mattheüs 12:28 zei Hij dat Hij demonen uitwerpt door de Heilige Geest – die het werk van genezing en bevrijding doet. Dus als je de naam van Jezus herhaaldelijk over iets uitspreekt, maar er niets gebeurt, komt dat omdat de Heilige Geest er niet in betrokken is en dan kun je beter stoppen en uitzoeken waarom niet.
Dus verloor ik 13 kilo in 30 dagen
Mijn gewicht zakte van 138 kilo naar 125 kilo, en toen ik naar de arts ging om de knobbel te laten verwijderen, was mijn bloeddruk genormaliseerd. Hoe? Ik liep tenminste 10 kilometer per dag en ik beperkte mijn voedselinname.
Les: Het is onze verantwoordelijkheid in het natuurlijke te doen wat wij kunnen, in plaats van het te negeren omdat we bang zijn wat er naar voren kan komen en we hopen dat God er iets aan zal doen, zodat wij dat niet meer hoeven. Dat is de zonde van aanmatiging – de zonde iets wat onze verantwoordelijkheid is, Gods verantwoordelijkheid te maken. Hij zal niet toegeven, dus zie die angst onder ogen en doe er iets aan.
En toen was het 12 januari…
Zoals ik al zei, was dit in 2007. De afgelopen jaren heeft onze jongste zoon, Brian, er herhaaldelijk op aangedrongen mij lichamelijk te laten onderzoeken. Zijn broer Jason was het daar mee eens en bemoedigde mij met woorden als “Pa, je wordt ouder, je moet een lichamelijk onderzoek hebben…”, zijn aandringen was altijd respectvol en vriendelijk, maar voor mij klonken die woorden als “Pa, je bent een oude man, je moet echt naar de dokter en jezelf van top tot teen laten onderzoeken, omdat je dat nog nooit gedaan hebt en je wilt niet onaangenaam verrast worden door iets, oude man.”
Na dat beloofd te hebben, stelde ik het uit en mijn gewicht bleef schommelen rond de 125 kilo, wat ik ook deed en hoeveel calorieën ik ook probeerde uit mijn eten te werpen (wou dat het zo makkelijk was), en uiteindelijk maakte ik een afspraak voor 12 januari 2016. Alles wat de Vader mij gezegd had en de email van Lou bleven in mijn hoofd rondspoken, zonder een idee te hebben wat het betekende.
Ook vroeg ik mij af ‘Waarom vertelt U mij over een komend gezondheidsprobleem, en geneest U mij niet gewoon?’ En verder ‘Welke conditie in mijn lichaam moet aandacht krijgen, zodat ik er wat aan kan gaan doen?’
Dus…
De praktijk waar ons gezin al sinds 1993 naartoe gaat, is een christelijk bedrijf en bijna alle artsen daar nemen deel aan medische missies, dus er is altijd gebed met de arts aan het eind van de afspraak. Dat gezegd hebbende, mijn dokter keek naar mij en zei dat ik te zwaar was en dat mijn bloeddruk te hoog was. Hij zei dat ik 9-18 kilo zou moeten kwijtraken…en toen luisterde hij naar mijn hart…hij luisterde lang. Hij bleef boven mijn borst hangen, zodat ik mij ging afvragen wat hij zolang deed…
“Hmmmm” zei de dokter…”We moeten een ECG doen. Nu meteen”. En voor dat ik het wist, was er één of andere vrouw die mijn borsthaar begon te scheren, alsof ze voorbereidingen ging maken voor het schaapscheren in de lente, terwijl ik plat op mijn rug lag. Vervolgens werden er allerlei draden aan mij vastgemaakt, alsof dit één of ander wetenschappelijk experiment was van de hoogste basisschool klas. “Je hebt Atrial Fibrillation, of AFib (Boezem fibrilleren) en ik wil dat je volgende week een cardioloog bezoekt.”
Ik kreeg een lage dosis aspirine mee naar huis om ’s avonds in te nemen (81 mg) en een schema om mijn bloeddruk bij te houden en hij liet mij een week later terugkomen om het resultaat te bespreken. Hij zei dat met AFib het bloed trager kan gaan lopen en in de kamers van het hart kan achterblijven, en aspirine helpt het bloed te verdunnen, zodat het in beweging blijft.
Wat is AFib?
De cardioloog legde uit dat het hart 4 kwadranten heeft, de boezems zijn bovenaan en het fibrilleren wordt veroorzaakt door wilde elektrische signalen die afgevuurd worden in mijn (bovenste) linker kwadrant. Mijn hartslag in ruste is 53-39, dus de algehele elektrische gezondheid is heel goed, maar in dat bovenste linker kwadrant leek het op een kamer vol kleuters die rondrenden nadat ze cake en ijs hadden gehad, met koekjes als toetje.
Mijn ruimte voor vandaag zit erop – volgende week ga ik verder.
Zegen,
John Fenn
www.cwowi.org
mail naar [email protected]
De Heer is zo genadig, maar hoe meer ik Hem ken, hoe meer ik er achter kom dat ik Hem niet ken. Ik wil graag wat dingen met jullie delen betreffende mijn gezondheid, en waar ik de afgelopen 2 maanden druk mee ben geweest. Sommige vragen blijven nog onbeantwoord en ik hoop dat het proces dat ik moest meemaken, troost zal geven voor sommigen en antwoorden voor anderen; verder wat humor en genade voor ons allen.
Waar zal ik beginnen?
Afgelopen herfst was ik aan het nadenken over ons reisschema voor de eerste 3 maanden van 2016, omdat ik meestal in februari en maart één of twee reizen in de VS maak, alvorens naar de Europese conferenties in april te gaan.
Terwijl ik aan het nadenken was over die reizen, en de Vader vroeg of Hij een voorkeur had, zei Hij: “Plan voor de eerste 3 maanden van het jaar geen reizen; je hebt wat gezondheidsproblemen waar je iets aan moet gaan doen”.
Dat klonk onheilspellend en nadenkend over wat dat kon betekenen, wist ik in mijn geest dat het met mijn hart te maken had.
Wat zou het zijn?
Hij zei verder niets en Barb en ik hebben niet lang geleden ons testament vernieuwd, dus je kunt je wel voorstellen dat mijn gedachten gingen van ‘Wat kost een begraafplaats?’ naar ‘Maar U vertelde mij meer dan een jaar geleden hoe oud ik kon worden als ik dat zou willen’, en ‘Moet ik een openhartoperatie ondergaan?’ en alles daar tussenin.
Ik was bezig een afvoerkanaal aan te leggen rond een deel van ons huis en huurde 3 mannen in om mij te helpen die 5 ton stenen in de geulen te krijgen. De baas begon te vertellen hoe de Heer hem door een viervoudige bypass operatie geholpen had, en ik dacht bij mezelf: “Vader, bedoelt U dat ik hier doorheen moet gaan? Hoe zal Barb daar mee omgaan en wat moeten we met Chris doen tijdens het herstel daarvan? Is dat wat U voor mij heeft, Vader?”
Toen, op 22 november, minder dan een week nadat de Vader dit tegen mij gezegd had, terwijl ik over deze dingen aan het nadenken was en wij al onze 3 zonen en onze fantastische schoondochters en 7 kleinkinderen voor Thanksgiving hier zouden hebben, vroeg ik mij af of dit de laatste keer zou zijn dat ik de kinderen die in een andere staat wonen, zou zien. Toen ontving ik een email van een goede vriend, Lou P in Florida; hij had vast geen idee wat de impact van dit mailtje zou zijn. Hij schreef dit:
Goedemorgen John, moest vanmorgen aan jou denken.
Daniël 12:13 de Message Bijbel.
Zegen! Lou
Dit staat er in de Message Bijbel: “En jij? Ga verder met je werk zonder te piekeren en je zorgen te maken. Relax. Als het allemaal voorbij is, kun je verder om jouw beloning te ontvangen”.
Onmiddellijk verdwenen alle vragen die ik had met dit bemoedigend Woord, en ik zei tegen de Vader: “U bent zo goed voor mij! Dat hij mij juist nu mailt, net voordat de kinderen hier zijn om mij te laten weten dat alles oké zal zijn…dank U vader…U bent zo, zo goed voor mij…”
Les: De vader zal altijd bevestigen wat Hij jou verteld heeft, want in de mond van 2 of 3 getuigen staat een woord vast. Als Hij niet snel iets bevestigt via een onafhankelijke bron, doe niets totdat Hij het bevestigt. Met andere woorden, als iemand over jou profeteert dat Hij wil dat jij naar de andere kant van de wereld moet gaan, doe dat niet, tenzij dat iets is dat Hij jou al genoemd heeft. Persoonlijke profetie in het NT is geen nieuwe informatie voor de ontvanger; het is iets dat Hij al aan jou persoonlijk gecommuniceerd heeft en allereerst in jouw hart gelegd heeft. (Zie het leven van Paulus: Handelingen 9:16, 20:22-23, 21:4,11)
Vraag: Waarom zegt Hij dit tegen mij, in plaats van mij te genezen van het probleem?
Sinds mijn 18e is het één keer voorgekomen dat ik iets in mijn lichaam had dat niet wilde genezen nadat ik het geboden had te genezen. Dat was in 2007, toen ik een harde knobbel in de achterkant van mijn nek had. Het gehoorzaamde niet toen ik het vertelde te verschrompelen en te sterven. Met onze kinderen hadden we het beleid dat we hen, als ze ziek waren, direct de handen oplegden, maar als ze binnen 24 uur niet beter waren, gingen we naar de dokter.
Maar als volwassene, gebruik ik mijn eigen oordeel. Dus nadat ik die knobbel 60 dagen de tijd had gegeven te verdwijnen, en het niet gebeurde, ging ik naar de dermatoloog, die mij liet weten dat het een basaalcel carcinoom was. De dermatoloog zei dat dit de minst gevaarlijke soort is, en dat het zich normaal gesproken niet verder verspreid, tenzij het jarenlang genegeerd wordt.
In die tijd woog ik 138 kilo en toen ze mijn bloeddruk moesten meten, was het veel te hoog en kon de knobbel op dat moment niet verwijderd worden. De arts wilde mij aan de medicijnen hebben, maar ik vroeg hem 30 dagen te wachten, omdat de Heer al met mij bezig was over mijn gewicht. Die knobbel was voor mij de wake up call, zodat ik naar de dokter zou gaan – want als die carcinoom het Woord gehoorzaamd zou hebben en verdwenen zou zijn, had ik mijn gewicht waarschijnlijk niet zo serieus genomen. Dit kreeg nu dus mijn aandacht.
Het Woord en de Geest werken altijd amen, zijn het altijd eens. De naam van Jezus is niet iets magisch, want in Mattheüs 12:28 zei Hij dat Hij demonen uitwerpt door de Heilige Geest – die het werk van genezing en bevrijding doet. Dus als je de naam van Jezus herhaaldelijk over iets uitspreekt, maar er niets gebeurt, komt dat omdat de Heilige Geest er niet in betrokken is en dan kun je beter stoppen en uitzoeken waarom niet.
Dus verloor ik 13 kilo in 30 dagen
Mijn gewicht zakte van 138 kilo naar 125 kilo, en toen ik naar de arts ging om de knobbel te laten verwijderen, was mijn bloeddruk genormaliseerd. Hoe? Ik liep tenminste 10 kilometer per dag en ik beperkte mijn voedselinname.
Les: Het is onze verantwoordelijkheid in het natuurlijke te doen wat wij kunnen, in plaats van het te negeren omdat we bang zijn wat er naar voren kan komen en we hopen dat God er iets aan zal doen, zodat wij dat niet meer hoeven. Dat is de zonde van aanmatiging – de zonde iets wat onze verantwoordelijkheid is, Gods verantwoordelijkheid te maken. Hij zal niet toegeven, dus zie die angst onder ogen en doe er iets aan.
En toen was het 12 januari…
Zoals ik al zei, was dit in 2007. De afgelopen jaren heeft onze jongste zoon, Brian, er herhaaldelijk op aangedrongen mij lichamelijk te laten onderzoeken. Zijn broer Jason was het daar mee eens en bemoedigde mij met woorden als “Pa, je wordt ouder, je moet een lichamelijk onderzoek hebben…”, zijn aandringen was altijd respectvol en vriendelijk, maar voor mij klonken die woorden als “Pa, je bent een oude man, je moet echt naar de dokter en jezelf van top tot teen laten onderzoeken, omdat je dat nog nooit gedaan hebt en je wilt niet onaangenaam verrast worden door iets, oude man.”
Na dat beloofd te hebben, stelde ik het uit en mijn gewicht bleef schommelen rond de 125 kilo, wat ik ook deed en hoeveel calorieën ik ook probeerde uit mijn eten te werpen (wou dat het zo makkelijk was), en uiteindelijk maakte ik een afspraak voor 12 januari 2016. Alles wat de Vader mij gezegd had en de email van Lou bleven in mijn hoofd rondspoken, zonder een idee te hebben wat het betekende.
Ook vroeg ik mij af ‘Waarom vertelt U mij over een komend gezondheidsprobleem, en geneest U mij niet gewoon?’ En verder ‘Welke conditie in mijn lichaam moet aandacht krijgen, zodat ik er wat aan kan gaan doen?’
Dus…
De praktijk waar ons gezin al sinds 1993 naartoe gaat, is een christelijk bedrijf en bijna alle artsen daar nemen deel aan medische missies, dus er is altijd gebed met de arts aan het eind van de afspraak. Dat gezegd hebbende, mijn dokter keek naar mij en zei dat ik te zwaar was en dat mijn bloeddruk te hoog was. Hij zei dat ik 9-18 kilo zou moeten kwijtraken…en toen luisterde hij naar mijn hart…hij luisterde lang. Hij bleef boven mijn borst hangen, zodat ik mij ging afvragen wat hij zolang deed…
“Hmmmm” zei de dokter…”We moeten een ECG doen. Nu meteen”. En voor dat ik het wist, was er één of andere vrouw die mijn borsthaar begon te scheren, alsof ze voorbereidingen ging maken voor het schaapscheren in de lente, terwijl ik plat op mijn rug lag. Vervolgens werden er allerlei draden aan mij vastgemaakt, alsof dit één of ander wetenschappelijk experiment was van de hoogste basisschool klas. “Je hebt Atrial Fibrillation, of AFib (Boezem fibrilleren) en ik wil dat je volgende week een cardioloog bezoekt.”
Ik kreeg een lage dosis aspirine mee naar huis om ’s avonds in te nemen (81 mg) en een schema om mijn bloeddruk bij te houden en hij liet mij een week later terugkomen om het resultaat te bespreken. Hij zei dat met AFib het bloed trager kan gaan lopen en in de kamers van het hart kan achterblijven, en aspirine helpt het bloed te verdunnen, zodat het in beweging blijft.
Wat is AFib?
De cardioloog legde uit dat het hart 4 kwadranten heeft, de boezems zijn bovenaan en het fibrilleren wordt veroorzaakt door wilde elektrische signalen die afgevuurd worden in mijn (bovenste) linker kwadrant. Mijn hartslag in ruste is 53-39, dus de algehele elektrische gezondheid is heel goed, maar in dat bovenste linker kwadrant leek het op een kamer vol kleuters die rondrenden nadat ze cake en ijs hadden gehad, met koekjes als toetje.
Mijn ruimte voor vandaag zit erop – volgende week ga ik verder.
Zegen,
John Fenn
www.cwowi.org
mail naar [email protected]
RSS Feed