Nog meer gedachten: Niet gekomen om de wet af te schaffen, maar te vervullen
Dag allemaal,
De reacties op de serie: Hoe Joods moet een christen zijn’ zijn heel goed, maar ik heb het idee dat ik een extra week moet nemen om dieper in te gaan op de uitspraak van Jezus, in Mattheüs 5:17-18, en dit keer vanuit een ander perspectief:
“Meent niet dat Ik gekomen ben om de wet of de profeten af te schaffen; Ik ben niet gekomen om die af te schaffen, maar te vervullen. Want voorwaar Ik zeg tot u: Totdat de hemel en de aarde voorbijgaan, zal er niet één jota of tittel van de wet voorbijgaan, totdat het alles geschied is.” (Jota en tittel zijn de kleinste eenheid van de Hebreeuwse grammatica)
De dilemma
Voor veel Messiaanse christenen is dit vers zowel het fundament als de rechtvaardiging om delen van de Oud Testamentische wet te praktiseren, want zij lezen dit zo:
“Ik ben niet gekomen om de wet af te schaffen, dus blijft het bindend (verplichtend).” Zij zien de vervulling als iets dat gaande blijft en nog niet compleet is, totdat Jezus terug komt, omdat Hebreeën 10:16 dit zegt:
“Dit is het verbond dat Ik met hen na die dagen al sluiten, zegt de Here: Ik zal Mijn wetten in hun hart geven en Ik zal die in hun verstand schrijven.”
Zij zijn zowel correct als incorrect. We zijn het meer met elkaar eens, dan niet, al heerst er verwarring in veler harten over dit onderwerp. De meesten van ons zijn het volkomen eens met Hebreeën 10:16, want we onderkennen dat Gods wetten in onze harten geschreven zijn. We zijn het daarom eens met de uitspraak van Paulus, in Romeinen 13:8-10, dat als we God liefhebben met heel ons hart en onze naaste als onszelf, we de wet van Mozes vervullen.
Sommigen laten Paulus’ onderwijs in Romeinen en Galaten buiten beschouwing, denkend dat, omdat Gods wetten in onze harten zijn, deze wetten het best vervuld worden door externe gehoorzaamheid aan de wet van Mozes, of delen daarvan, tot op de dag van vandaag.
Ze kunnen dingen doen om meer Joods-achtig te zijn, zoals naar Jezus te refereren als Yahweh, of door de Bijbel de Torah te noemen, of door hun focus te baseren op Oud Testamentische verzen. Velen wonen Messiaanse bijeenkomsten op zaterdag bij, waaronder het processie lopen in de rollen van de Thora, gebeden in het Hebreeuws en dergelijke – denkend dat God meer behagen in hen heeft dan in hun charismatische of niet-charismatische vrienden. Natuurlijk is niet iedereen zo, velen willen slechts de Joodse wortels van het geloof kennen, en hebben goede en pure harten – dus sta mij toe in deze korte ruimte wat algemeenheden te noemen.
Wat zij doen, doen ze aan de Heer en Hij accepteert hen, dus doe ik dat ook. Maar het is mijn bedoeling de wegen van de Vader in balans te brengen, dus laten we deze kwestie onderzoeken.
Om te geloven dat je jouw leven moet leven naar de wet van Mozes, wil zeggen dat jij je in een dilemma bevindt. Jacobus, de broeder van de Heer en de leider in Handelingen 15, die besloot dat God niet van de heidenen, noch van de toekomstige auteurs van het Nieuwe Testament vraagt de wet van Mozes te gehoorzamen, zei in Jacobus 2:10: “Want wie de hele wet in acht neemt, maar op één punt struikelt, die is schuldig geworden aan alle geboden.”
Dat maakt hen huichelaars die geloven dat Jezus’ vervulling van de wet vandaag de dag een externe, voortdurende, bindende kracht is, want zij moeten óf alle 613 wetten van Mozes gehoorzamen, óf uitkiezen in welke mate zij onder de wet willen leven – daarmee breken ze hetgeen ze denken te gehoorzamen. Dat is hypocriet.
Een voorbeeld daarvan is dat de wet van Mozes zegt dat kleding niet gemaakt mag zijn van gemengde vezels, dus een mix van katoen/polyester is niet toegestaan. Ook geen wolmengsels. Dat te breken staat gelijk met moord, want onder de wet is zonde, zonde. En ben je aan één wet schuldig, dan ben je dat aan de hele wet, is wat Jacobus zegt.
Je kunt het niet allebei hebben
Of Jezus kwam om alle drie delen van de wet van Mozes te vervullen: de offerwetten, de morele wetten en de sanitaire/voedingswetten, of geen van allen. Als het kruis het laatste offer was, dan omvatte het alles – anders zou het offer van Jezus aan het kruis incompleet zijn.
Hoe kan het dat de wet van Mozes in onze harten is, en we toch niet de wetten van Mozes hoeven te gehoorzamen
Als Jezus de wet vervuld heeft, waarom zijn dan Gods wetten in onze harten geschreven?
In Zijn uitspraak, plaatst Jezus het woord ‘afschaffen’ tegenover het woord ‘vervullen’. ‘Afschaffen’ wil zeggen iets ‘gewelddadig vernietigen’. Hij zei dat Hij er niet was om de wet met geweld te vernietigen, maar om die wet te vervullen. Grammaticaal gesproken, de manier waarop Hij die uitspraak structureerde, betekent dat Hij er niet was om de vervulling van de wet te voorkomen, maar Hij kwam om de vervulling van de wet uit te voeren – Het doel van Zijn leven was om de wet te vervullen.
Hij vertelde de angstige discipelen op de opstandingdag dat Hij het vervuld had, in Lucas 24:44: “Dit zijn de woorden die Ik tot u sprak toen Ik nog bij u was, dat alles vervuld moest worden wat over Mij geschreven staat in de wet van Mozes en in de Profeten en in de Psalmen.”
Jezus vervulde meer dan 300 profetieën over de Messias – gevonden in de profeten en de psalmen. Hij vervulde het doel van de wet – wat volgens Galaten 3:24-25 is om ons tot Christus te brengen.
Hij vervulde de eis van de wet voor het volmaakte, zondeloze, gehoorzame leven – Jacobus 2:10 – als je er 1 breekt, breek je ze allemaal.
Het kantelpunt
Jezus zei in Lucas 16:16: “De wet en de profeten zijn er tot Johannes (de Doper).” Ze waren TOT Johannes, want Johannes predikte bekering en bereidde de harten van de mensen voor op Jezus’ vervulling van de wet en de profeten.
In Hem: Hij in ons, we in Hem – dat beantwoordt de vraag hoe de wet van Mozes vandaag nog steeds van kracht is
Jezus vervulde de wet, stierf toen en nam die vervulling met Hem mee het graf in. Toen werd Hij opgewekt, wat volgens Hebreeën 9:16-26 betekent dat Hij de Executeur van Zijn eigen nalatenschap werd. Zijn laatste Wil en Testament van het Oude vervuld hebbende, is Hij nu de Executeur van het Nieuwe Testament. Hij bezit het Oude en doet het te niet met het Nieuwe.
Op deze manier, in deze betekenis, is Jezus’ vervulling van de wet van Mozes een voortgaande vervulling, omdat Hij leeft. Hij is nu immuun voor de vloek van de wet – en iedereen in Hem is ook immuun voor de vloek van de wet. In Hem zijn we beschermd. “Christus heeft ons vrijgekocht van de vloek van de wet door voor ons een vloek te worden…” Galaten 3:13
Gods wetten in onze harten geschreven hebbend, wil zeggen dat Christus in ons is, de Executeur van Zijn eigen bezit – en Hij, van binnenuit, leidt ons te leven binnen Zijn persoonlijk voortdurende vervulling van de wet. Wij hebben Christus in ons om ons te overtuigen als we liegen, of stelen of als we God niet eren, enzovoorts.
Omdat Jezus de wet vervulde, en Hij in ons is, is Zijn vervulling iets wat in ons leven voortduurt; wat ons brengt naar volwassenheid in Hem. Daarom kon Paulus zeggen God lief te hebben met je hele hart en je naaste als jezelf, vervult de wet – omdat Christus in je is die dat doet en jou daarin leidt.
Dat wil zeggen dat we met Hem MOETEN wandelen in ons leven, zodat Hij ons kan leiden. Vertrouwen op externe regels en wetjes houdt ons af van de intimiteit dagelijks en van moment tot moment met Hem te wandelen. Hij vervulde de eisen van de wet, en plaatste toen Zijn vervuld leven in ons, zodat wij in diezelfde vervulling kunnen wandelen – Heb God lief #1, en je naaste als jezelf, en je vervult de wet.
Ik hoop dat dit duidelijk is…Ik vertrouw erop dat de Vader de Geest van wijsheid en openbaring geeft, in de kennis van Hem, zodat de ogen van ons verstand verlicht mogen worden.
Zegen, volgende week een ander onderwerp, echt!
John Fenn
www.cwowi.org
mail naar cwowi@aol.com
Dag allemaal,
De reacties op de serie: Hoe Joods moet een christen zijn’ zijn heel goed, maar ik heb het idee dat ik een extra week moet nemen om dieper in te gaan op de uitspraak van Jezus, in Mattheüs 5:17-18, en dit keer vanuit een ander perspectief:
“Meent niet dat Ik gekomen ben om de wet of de profeten af te schaffen; Ik ben niet gekomen om die af te schaffen, maar te vervullen. Want voorwaar Ik zeg tot u: Totdat de hemel en de aarde voorbijgaan, zal er niet één jota of tittel van de wet voorbijgaan, totdat het alles geschied is.” (Jota en tittel zijn de kleinste eenheid van de Hebreeuwse grammatica)
De dilemma
Voor veel Messiaanse christenen is dit vers zowel het fundament als de rechtvaardiging om delen van de Oud Testamentische wet te praktiseren, want zij lezen dit zo:
“Ik ben niet gekomen om de wet af te schaffen, dus blijft het bindend (verplichtend).” Zij zien de vervulling als iets dat gaande blijft en nog niet compleet is, totdat Jezus terug komt, omdat Hebreeën 10:16 dit zegt:
“Dit is het verbond dat Ik met hen na die dagen al sluiten, zegt de Here: Ik zal Mijn wetten in hun hart geven en Ik zal die in hun verstand schrijven.”
Zij zijn zowel correct als incorrect. We zijn het meer met elkaar eens, dan niet, al heerst er verwarring in veler harten over dit onderwerp. De meesten van ons zijn het volkomen eens met Hebreeën 10:16, want we onderkennen dat Gods wetten in onze harten geschreven zijn. We zijn het daarom eens met de uitspraak van Paulus, in Romeinen 13:8-10, dat als we God liefhebben met heel ons hart en onze naaste als onszelf, we de wet van Mozes vervullen.
Sommigen laten Paulus’ onderwijs in Romeinen en Galaten buiten beschouwing, denkend dat, omdat Gods wetten in onze harten zijn, deze wetten het best vervuld worden door externe gehoorzaamheid aan de wet van Mozes, of delen daarvan, tot op de dag van vandaag.
Ze kunnen dingen doen om meer Joods-achtig te zijn, zoals naar Jezus te refereren als Yahweh, of door de Bijbel de Torah te noemen, of door hun focus te baseren op Oud Testamentische verzen. Velen wonen Messiaanse bijeenkomsten op zaterdag bij, waaronder het processie lopen in de rollen van de Thora, gebeden in het Hebreeuws en dergelijke – denkend dat God meer behagen in hen heeft dan in hun charismatische of niet-charismatische vrienden. Natuurlijk is niet iedereen zo, velen willen slechts de Joodse wortels van het geloof kennen, en hebben goede en pure harten – dus sta mij toe in deze korte ruimte wat algemeenheden te noemen.
Wat zij doen, doen ze aan de Heer en Hij accepteert hen, dus doe ik dat ook. Maar het is mijn bedoeling de wegen van de Vader in balans te brengen, dus laten we deze kwestie onderzoeken.
Om te geloven dat je jouw leven moet leven naar de wet van Mozes, wil zeggen dat jij je in een dilemma bevindt. Jacobus, de broeder van de Heer en de leider in Handelingen 15, die besloot dat God niet van de heidenen, noch van de toekomstige auteurs van het Nieuwe Testament vraagt de wet van Mozes te gehoorzamen, zei in Jacobus 2:10: “Want wie de hele wet in acht neemt, maar op één punt struikelt, die is schuldig geworden aan alle geboden.”
Dat maakt hen huichelaars die geloven dat Jezus’ vervulling van de wet vandaag de dag een externe, voortdurende, bindende kracht is, want zij moeten óf alle 613 wetten van Mozes gehoorzamen, óf uitkiezen in welke mate zij onder de wet willen leven – daarmee breken ze hetgeen ze denken te gehoorzamen. Dat is hypocriet.
Een voorbeeld daarvan is dat de wet van Mozes zegt dat kleding niet gemaakt mag zijn van gemengde vezels, dus een mix van katoen/polyester is niet toegestaan. Ook geen wolmengsels. Dat te breken staat gelijk met moord, want onder de wet is zonde, zonde. En ben je aan één wet schuldig, dan ben je dat aan de hele wet, is wat Jacobus zegt.
Je kunt het niet allebei hebben
Of Jezus kwam om alle drie delen van de wet van Mozes te vervullen: de offerwetten, de morele wetten en de sanitaire/voedingswetten, of geen van allen. Als het kruis het laatste offer was, dan omvatte het alles – anders zou het offer van Jezus aan het kruis incompleet zijn.
Hoe kan het dat de wet van Mozes in onze harten is, en we toch niet de wetten van Mozes hoeven te gehoorzamen
Als Jezus de wet vervuld heeft, waarom zijn dan Gods wetten in onze harten geschreven?
In Zijn uitspraak, plaatst Jezus het woord ‘afschaffen’ tegenover het woord ‘vervullen’. ‘Afschaffen’ wil zeggen iets ‘gewelddadig vernietigen’. Hij zei dat Hij er niet was om de wet met geweld te vernietigen, maar om die wet te vervullen. Grammaticaal gesproken, de manier waarop Hij die uitspraak structureerde, betekent dat Hij er niet was om de vervulling van de wet te voorkomen, maar Hij kwam om de vervulling van de wet uit te voeren – Het doel van Zijn leven was om de wet te vervullen.
Hij vertelde de angstige discipelen op de opstandingdag dat Hij het vervuld had, in Lucas 24:44: “Dit zijn de woorden die Ik tot u sprak toen Ik nog bij u was, dat alles vervuld moest worden wat over Mij geschreven staat in de wet van Mozes en in de Profeten en in de Psalmen.”
Jezus vervulde meer dan 300 profetieën over de Messias – gevonden in de profeten en de psalmen. Hij vervulde het doel van de wet – wat volgens Galaten 3:24-25 is om ons tot Christus te brengen.
Hij vervulde de eis van de wet voor het volmaakte, zondeloze, gehoorzame leven – Jacobus 2:10 – als je er 1 breekt, breek je ze allemaal.
Het kantelpunt
Jezus zei in Lucas 16:16: “De wet en de profeten zijn er tot Johannes (de Doper).” Ze waren TOT Johannes, want Johannes predikte bekering en bereidde de harten van de mensen voor op Jezus’ vervulling van de wet en de profeten.
In Hem: Hij in ons, we in Hem – dat beantwoordt de vraag hoe de wet van Mozes vandaag nog steeds van kracht is
Jezus vervulde de wet, stierf toen en nam die vervulling met Hem mee het graf in. Toen werd Hij opgewekt, wat volgens Hebreeën 9:16-26 betekent dat Hij de Executeur van Zijn eigen nalatenschap werd. Zijn laatste Wil en Testament van het Oude vervuld hebbende, is Hij nu de Executeur van het Nieuwe Testament. Hij bezit het Oude en doet het te niet met het Nieuwe.
Op deze manier, in deze betekenis, is Jezus’ vervulling van de wet van Mozes een voortgaande vervulling, omdat Hij leeft. Hij is nu immuun voor de vloek van de wet – en iedereen in Hem is ook immuun voor de vloek van de wet. In Hem zijn we beschermd. “Christus heeft ons vrijgekocht van de vloek van de wet door voor ons een vloek te worden…” Galaten 3:13
Gods wetten in onze harten geschreven hebbend, wil zeggen dat Christus in ons is, de Executeur van Zijn eigen bezit – en Hij, van binnenuit, leidt ons te leven binnen Zijn persoonlijk voortdurende vervulling van de wet. Wij hebben Christus in ons om ons te overtuigen als we liegen, of stelen of als we God niet eren, enzovoorts.
Omdat Jezus de wet vervulde, en Hij in ons is, is Zijn vervulling iets wat in ons leven voortduurt; wat ons brengt naar volwassenheid in Hem. Daarom kon Paulus zeggen God lief te hebben met je hele hart en je naaste als jezelf, vervult de wet – omdat Christus in je is die dat doet en jou daarin leidt.
Dat wil zeggen dat we met Hem MOETEN wandelen in ons leven, zodat Hij ons kan leiden. Vertrouwen op externe regels en wetjes houdt ons af van de intimiteit dagelijks en van moment tot moment met Hem te wandelen. Hij vervulde de eisen van de wet, en plaatste toen Zijn vervuld leven in ons, zodat wij in diezelfde vervulling kunnen wandelen – Heb God lief #1, en je naaste als jezelf, en je vervult de wet.
Ik hoop dat dit duidelijk is…Ik vertrouw erop dat de Vader de Geest van wijsheid en openbaring geeft, in de kennis van Hem, zodat de ogen van ons verstand verlicht mogen worden.
Zegen, volgende week een ander onderwerp, echt!
John Fenn
www.cwowi.org
mail naar cwowi@aol.com
RSS Feed