Emotional reasoning, or rational thinking #1. "I feel it, therefore I am"
Emotionele redenering, of rationeel denken #1. "Ik voel het, daarom ben ik"
Hallo allemaal,
Laat me 'emotioneel redeneren' direct in het begin definiëren:
Emotioneel redeneren is een proces waarin iemand gelooft dat zijn emotionele reactie waar is, ongeacht de bewijzen die voor hem of haar liggen. Het is het proces waarbij we een gedachte, mening, idee of geloof vormen op basis van hoe we ons voelen.
Dit betekent dat logica, bewijs en feiten geen invloed hebben op iemand die emotioneel redeneert, omdat ze geloven wat ze voelen en dus denken dat het waar is. Geen enkele hoeveelheid feiten en bewijzen kan hen van gedachten doen veranderen. Zelfs als ze bewijs zien wat het tegendeel van hun gevoelens bewijst, zullen ze het niet accepteren omdat ze opzettelijk logica afwijzen ten gunste van hun gevoelens.
Ze voelen het, daarom is het waar. Punt. Over en uit.
Iemand die emotioneel redeneert legt de logica en het denkproces dat analyse, reflectie, contemplatie en redenering omvat, terzijde ten gunste van het verheffen van hun gevoelens over iemand of een situatie. Emotioneel redeneren leidt iemand op een pad van disfunctioneren en soms zelfs zelfvernietiging.
Laat ik duidelijk zijn: Je zult nooit geestelijk groeien boven je niveau van emotionele gezondheid.
De Schrift vertelt ons herhaaldelijk dat we onze gedachten gevangen moeten nemen, dat we aan goede dingen moeten denken, het beste moeten geloven, en nog meer, maar toch is de christelijke cultuur gevuld met mensen die emotioneel redeneren.
Het zijn geestelijke baby's, zelfs na jaren van het kennen van de Heer; gebonden door emotionele stagnatie als gevolg van gebeurtenissen in het leven.
Hun problemen zijn niet gefundeerd in het emotionele, maar in hun gedachteleven. Velen kiezen ervoor om in een emotionele sleur te blijven omdat ze te vaak gekwetst zijn, of ze hebben het gewoon niet in zich om de strijd van gedachten over emoties te voeren. Sommigen hebben nooit geleerd hoe ze moeten denken, hoe ze hun emoties aan Christus en Zijn wegen en Zijn gedachten moeten onderwerpen - ze hebben nooit de hogere wegen geleerd.
Gedachten moeten emoties beheersen in plaats van emoties die gedachten beheersen. Paulus zei niet om de redenering gevangen te nemen, maar om de verbeelding gevangen te nemen. Dat zijn emoties.
De disclaimer is dat er momenten zijn om emoties te gehoorzamen, en in het beste geval werken redenering en emoties hand in hand. Immers, in een ziekenhuis op de eerste hulp wil je artsen en verpleegkundigen hebben die zowel emotioneel reageren op de directheid van de noodsituatie, als ook de mogelijkheid hebben om te redeneren om te weten wat er gedaan moet worden om de patiënt te redden.
Enkele voorbeelden
Voorbeelden hiervan zijn het onvermogen of de onwil om beslissingen te nemen.
Iemand kan met grote financiële problemen te kampen hebben, maar kan zich er niet toe zetten om een baan te vinden, want, om eerlijk te zijn, geniet hij meer van Facebook en andere sociale media. Wat onze grootouders lui noemden, noemen wij geestelijk of we verbergen het feit dat we gewoon geen zin hebben om een baan te zoeken.
"Ik voel me depressief, dus (daarom) faalt mijn huwelijk”. Dit is iemand die zich veilig voelt in een depressie, die de veiligheid van de depressie verkiest boven zijn huwelijk, in plaats van advies te vragen en counseling om door de moeilijkheden heen te komen. Door hun gevoelens vragen ze zich af of ze de prijs wel willen betalen om hun huwelijk te redden. Emoties verhinderen hen om het moeilijke werk te doen dat hun huwelijk kan behouden en veranderen. Ze blijven liever in de veiligheid van wat ze voelen, omdat het bekend is en geen risico op mislukking met zich meebrengt. Deze persoon leeft eigenlijk in een mislukking, maar kan het niet zien.
Als je ooit ontvriend bent geweest op Facebook door iemand die boos op je is, kan het zijn dat het door iemand is die emotioneel redeneert. Misschien heb je op hun 'zere plek' gedrukt, en het volgende wat je weet, is dat je ontvriend bent. Hetzelfde gebeurt ook in het echte leven - jij en een vriend kunnen een meningsverschil hebben, en je probeert door te redeneren en er over te praten er uit te komen, maar jouw punten komen emoties tegen die totaal niet logisch zijn, en je vriendschap eindigt daar.
Er was iemand die zo opgetogen was over een persoonlijke profetie van een zogenaamde 'profeet' die hem vertelde dat hij naar China moest gaan. Hij pakte zijn koffers en was binnen 2 weken weg, omdat God dat zei. Redenering werd aan de kant gezet - logica, planning, ondersteuning – en hij landde in Hong Kong. Een maand later was de kerk geld aan het bij elkaar schrapen om een vliegticket terug naar huis te kopen. Men noemde het geloof, maar het was gewoon emotioneel redeneren. Het was geen geloof, maar veronderstelling en dwaasheid.
In het echte leven of in de sociale media, kun je emotionele redenering meten door te kijken of de reactie van die persoon veel groter is dan de situatie vereist. Staat hun reactie niet in verhouding tot de situatie in kwestie? Met andere woorden, ontploffen ze als de situatie eigenlijk heel klein is? Laten ze de logica achter als je misschien 'te dichtbij' komt en ontploffen ze of barsten ze in tranen uit, terwijl ze jou beschuldigen? Het zijn mensen die emotioneel redeneren.
Een ander teken van emotioneel redeneren is het vermijden te antwoorden op een vraag. In plaats van verstrikt te raken in hun gebrekkige logica, praat deze persoon die emotioneel redeneert, over hoe hij zich voelt, hoe hem door anderen onrecht is aangedaan, enzovoort - een afleiding door emoties om te voorkomen dat een vraag die hij/zij ongemakkelijk vindt, beantwoord moet worden.
Soms kan iemand zijn gedachten en gevoelens over een onderwerp niet snel genoeg verwerken tijdens een discussie, dus het schreeuwen in een emotionele uitbarsting maakt een einde aan de discussie, wat niets oplevert.
"Ik voel me niet gered, dus ben ik het niet (en God is boos op mij).” Dit is iemand die hoofdstuk en vers kan lezen dat hij gered is, maar die zijn emoties gelooft in plaats van Gods Woord.
Hoe heeft Jezus de tempel ontruimd, de tafels omver gegooid en een zweep van koorden gemaakt, en toch was Hij zonder zonde? Hoe konden Paulus en Barnabas zo'n hevige onenigheid hebben gehad, dat hun wegen van elkaar gescheiden werden, om vervolgens vrienden te blijven en later weer collega's te worden? Hoe verwerkte Petrus zijn emotionele uitbarsting van het ontkennen van Christus, om later de grote apostel te worden?
Deze dingen en meer in deze serie....meer volgende week, tot dan, zegen,
John Fenn / wk/ak
www.cwowi.org en e-mail mij op [email protected]
Emotionele redenering, of rationeel denken #1. "Ik voel het, daarom ben ik"
Hallo allemaal,
Laat me 'emotioneel redeneren' direct in het begin definiëren:
Emotioneel redeneren is een proces waarin iemand gelooft dat zijn emotionele reactie waar is, ongeacht de bewijzen die voor hem of haar liggen. Het is het proces waarbij we een gedachte, mening, idee of geloof vormen op basis van hoe we ons voelen.
Dit betekent dat logica, bewijs en feiten geen invloed hebben op iemand die emotioneel redeneert, omdat ze geloven wat ze voelen en dus denken dat het waar is. Geen enkele hoeveelheid feiten en bewijzen kan hen van gedachten doen veranderen. Zelfs als ze bewijs zien wat het tegendeel van hun gevoelens bewijst, zullen ze het niet accepteren omdat ze opzettelijk logica afwijzen ten gunste van hun gevoelens.
Ze voelen het, daarom is het waar. Punt. Over en uit.
Iemand die emotioneel redeneert legt de logica en het denkproces dat analyse, reflectie, contemplatie en redenering omvat, terzijde ten gunste van het verheffen van hun gevoelens over iemand of een situatie. Emotioneel redeneren leidt iemand op een pad van disfunctioneren en soms zelfs zelfvernietiging.
Laat ik duidelijk zijn: Je zult nooit geestelijk groeien boven je niveau van emotionele gezondheid.
De Schrift vertelt ons herhaaldelijk dat we onze gedachten gevangen moeten nemen, dat we aan goede dingen moeten denken, het beste moeten geloven, en nog meer, maar toch is de christelijke cultuur gevuld met mensen die emotioneel redeneren.
Het zijn geestelijke baby's, zelfs na jaren van het kennen van de Heer; gebonden door emotionele stagnatie als gevolg van gebeurtenissen in het leven.
Hun problemen zijn niet gefundeerd in het emotionele, maar in hun gedachteleven. Velen kiezen ervoor om in een emotionele sleur te blijven omdat ze te vaak gekwetst zijn, of ze hebben het gewoon niet in zich om de strijd van gedachten over emoties te voeren. Sommigen hebben nooit geleerd hoe ze moeten denken, hoe ze hun emoties aan Christus en Zijn wegen en Zijn gedachten moeten onderwerpen - ze hebben nooit de hogere wegen geleerd.
Gedachten moeten emoties beheersen in plaats van emoties die gedachten beheersen. Paulus zei niet om de redenering gevangen te nemen, maar om de verbeelding gevangen te nemen. Dat zijn emoties.
De disclaimer is dat er momenten zijn om emoties te gehoorzamen, en in het beste geval werken redenering en emoties hand in hand. Immers, in een ziekenhuis op de eerste hulp wil je artsen en verpleegkundigen hebben die zowel emotioneel reageren op de directheid van de noodsituatie, als ook de mogelijkheid hebben om te redeneren om te weten wat er gedaan moet worden om de patiënt te redden.
Enkele voorbeelden
Voorbeelden hiervan zijn het onvermogen of de onwil om beslissingen te nemen.
Iemand kan met grote financiële problemen te kampen hebben, maar kan zich er niet toe zetten om een baan te vinden, want, om eerlijk te zijn, geniet hij meer van Facebook en andere sociale media. Wat onze grootouders lui noemden, noemen wij geestelijk of we verbergen het feit dat we gewoon geen zin hebben om een baan te zoeken.
"Ik voel me depressief, dus (daarom) faalt mijn huwelijk”. Dit is iemand die zich veilig voelt in een depressie, die de veiligheid van de depressie verkiest boven zijn huwelijk, in plaats van advies te vragen en counseling om door de moeilijkheden heen te komen. Door hun gevoelens vragen ze zich af of ze de prijs wel willen betalen om hun huwelijk te redden. Emoties verhinderen hen om het moeilijke werk te doen dat hun huwelijk kan behouden en veranderen. Ze blijven liever in de veiligheid van wat ze voelen, omdat het bekend is en geen risico op mislukking met zich meebrengt. Deze persoon leeft eigenlijk in een mislukking, maar kan het niet zien.
Als je ooit ontvriend bent geweest op Facebook door iemand die boos op je is, kan het zijn dat het door iemand is die emotioneel redeneert. Misschien heb je op hun 'zere plek' gedrukt, en het volgende wat je weet, is dat je ontvriend bent. Hetzelfde gebeurt ook in het echte leven - jij en een vriend kunnen een meningsverschil hebben, en je probeert door te redeneren en er over te praten er uit te komen, maar jouw punten komen emoties tegen die totaal niet logisch zijn, en je vriendschap eindigt daar.
Er was iemand die zo opgetogen was over een persoonlijke profetie van een zogenaamde 'profeet' die hem vertelde dat hij naar China moest gaan. Hij pakte zijn koffers en was binnen 2 weken weg, omdat God dat zei. Redenering werd aan de kant gezet - logica, planning, ondersteuning – en hij landde in Hong Kong. Een maand later was de kerk geld aan het bij elkaar schrapen om een vliegticket terug naar huis te kopen. Men noemde het geloof, maar het was gewoon emotioneel redeneren. Het was geen geloof, maar veronderstelling en dwaasheid.
In het echte leven of in de sociale media, kun je emotionele redenering meten door te kijken of de reactie van die persoon veel groter is dan de situatie vereist. Staat hun reactie niet in verhouding tot de situatie in kwestie? Met andere woorden, ontploffen ze als de situatie eigenlijk heel klein is? Laten ze de logica achter als je misschien 'te dichtbij' komt en ontploffen ze of barsten ze in tranen uit, terwijl ze jou beschuldigen? Het zijn mensen die emotioneel redeneren.
Een ander teken van emotioneel redeneren is het vermijden te antwoorden op een vraag. In plaats van verstrikt te raken in hun gebrekkige logica, praat deze persoon die emotioneel redeneert, over hoe hij zich voelt, hoe hem door anderen onrecht is aangedaan, enzovoort - een afleiding door emoties om te voorkomen dat een vraag die hij/zij ongemakkelijk vindt, beantwoord moet worden.
Soms kan iemand zijn gedachten en gevoelens over een onderwerp niet snel genoeg verwerken tijdens een discussie, dus het schreeuwen in een emotionele uitbarsting maakt een einde aan de discussie, wat niets oplevert.
"Ik voel me niet gered, dus ben ik het niet (en God is boos op mij).” Dit is iemand die hoofdstuk en vers kan lezen dat hij gered is, maar die zijn emoties gelooft in plaats van Gods Woord.
Hoe heeft Jezus de tempel ontruimd, de tafels omver gegooid en een zweep van koorden gemaakt, en toch was Hij zonder zonde? Hoe konden Paulus en Barnabas zo'n hevige onenigheid hebben gehad, dat hun wegen van elkaar gescheiden werden, om vervolgens vrienden te blijven en later weer collega's te worden? Hoe verwerkte Petrus zijn emotionele uitbarsting van het ontkennen van Christus, om later de grote apostel te worden?
Deze dingen en meer in deze serie....meer volgende week, tot dan, zegen,
John Fenn / wk/ak
www.cwowi.org en e-mail mij op [email protected]
RSS Feed