Qualities of your spirit man, #2of3
Eigenschappen van je geest, #2van3
Hallo allemaal,
Mijn hoop is dat als we de eigenschappen van onze geest onderzoeken, we kunnen onderscheiden of iets van God is of van ons. Ik heb nog nooit onderwijs gezien over de geest van de mens, behalve over de negatieve elementen van de niet wedergeboren geest. Dus bij deze meer eigenschappen van de wedergeboren menselijke geest, ter overweging:
"En Hij keerde Zich om en berispte hen, zeggende: Gij weet niet, van welke geest gij zijt." Lucas 9:55.
Deze uitspraak houdt verband met ons onderwerp, want er zijn vandaag de dag velen als de discipelen. De context is dat Jezus op weg was naar Jeruzalem en sommigen wilden dat Hij bij hen zou overnachten, en waren beledigd dat Hij hun uitnodiging afsloeg. Jacobus en Johannes vroegen of zij vuur op hen moesten doen neerdalen zoals Elia deed, maar Jezus zei dat zij niet wisten van welke geest zij waren, want Hij kwam om mensen te redden, niet om hen te gronde te richten.
Wij bevinden ons nog steeds in de tijd van verlossing, vandaag is de dag van redding. We bevinden ons niet in Oud Testamentische tijden en hoe Hij toen met tegenstand omging. Hij staat toe dat mensen de gevolgen van hun daden ondergaan, maar Hij roept vandaag de dag het vuur niet neer op hen neer die zich verzetten tegen de Heer.
Maar zoals met Jakobus en Johannes, de "zonen van de donder" zoals ze genoemd werden, kunnen mensen in hun geest geroerd worden en willen ze daarom in actie komen. De sleutel is te weten dat we in NT tijden zijn en niet in OT tijden - dus genade en geduld is nodig, geen vuur en zwavel. God beweegt mensen in deze tijd naar redding, niet naar vuur op je tegenstanders. We moeten de eigenschappen van onze geest kennen, en weten van 'welk soort geest' we zijn, en met Hem wandelen in deze NT tijden.
"Ziet mijn handen en mijn voeten, dat ik het werkelijk ben. Raak Mij aan en zie, want een geest heeft geen vlees en beenderen, zoals gij Mij ziet hebben." Lucas 24:39, toen de opgestane Heer verscheen aan de discipelen. Merk op dat je geest geen vlees en beenderen heeft - maar je verheerlijkte lichaam zal vlees en beenderen hebben. Je geest, die naar het beeld van God is, vult de ruimte in je lichaam, dus je geest heeft armen en benen, en ziet er inderdaad uit zoals jij, zij het volmaakt in verschijning - de dingen van de wereld en het ouder worden hebben geen invloed op de geest van de mens. Merk ook op dat Jezus niet zei "vlees en bloed" maar "vlees en beenderen". Zijn heilig bloed werd eenmaal vergoten om te betalen voor de zonde van de wereld.
"...ware aanbidders zullen de Vader aanbidden in geest en in waarheid, want de Vader zoekt zulke mensen om Hem te aanbidden.".... "God is een Geest, en wie Hem aanbidden, moeten aanbidden in geest en in waarheid." Johannes 4:23-24.
Het woord 'aanbidden' is 'proskuneo' en betekent 'naar Hem toe kussen'. De Vader is op zoek naar mensen die hun liefde naar Hem willen uiten, Hem willen 'kussen', maar alleen in geest en waarheid. Dat betekent vanuit hun geest, hun diepste wezen, en zonder bijbedoelingen. In Jezus' tijd, net als in de onze, is een kus een daad van verbondenheid. Een kus op de wang is in veel delen van de wereld een kus van een vriendschapsverbond - dat ik onze vriendschap en relatie niet zal onteren, verraden, gebruiken of misbruiken. Daarom wordt het verraad van Judas door een kus, genoemd in Mattheüs, Marcus en Lucas - het was een afschuwelijke daad en wreed van hem. Zijn verbondskus toen hij de Heer verraadde, was een belediging van zo’n omvang, wat ons vandaag de dag ontgaat.
Je geest is het innerlijke deel, maar helaas aanbidden veel Christenen alleen vanuit hun ziel. En nog droeviger, velen aanbidden alleen de Here Jezus, terwijl Hij duidelijk zei dat aanbidding eerst aan de Vader is. Velen zijn in conflict met het aanbidden van de Vader omdat zij vasthouden aan onjuiste beelden van Hem, misschien uit het Oude Testament, of misschien van een boze aardse vader of voorganger. Maar wij moeten aanbidden vanuit onze geest - wij kunnen in onze geest naar Hem bidden en zingen, wij kunnen en moeten onze harten in transparante eerlijkheid voor Hem uitstorten. Velen die meer 'cerebraal' zijn vinden het moeilijk om 'in contact te komen' met hun geest - maar denk in privacy na over waarom je met de Heer wandelt, waarom je dankbaar bent. En vanuit die plek begin je Hem te aanbidden...
"Het is de geest die levend maakt, het vlees baat niets. De woorden die ik tot u spreek zijn geest en zij zijn leven." Johannes 6:63, Jezus aan het woord hier. Onze focus moet op geestelijke dingen gericht zijn, niet op ons eigen vlees of op de vleselijke focus van de wereld. Paulus zou later schrijven over de Romeinse gewoonte juwelen in het haar van vrouwen te vlechten en pruiken te dragen, zeggende dat het beter is de innerlijke mens te versieren met goddelijke dingen dan uiterlijke vertoningen van rijkdom te hebben. Onze geestelijke mens maakt ons levend, het eeuwige deel van ons, in vergelijking daarmee is het vlees van deze aarde niets. Honger naar de Woorden die Leven in ons voortbrengen, die onze geest beïnvloeden. Eén dag in Zijn voorhoven is beter dan duizenden elders. Heb die prioriteit en heb die Aanwezigheid binnenin echt lief, meer dan wat dan ook, en laat je wereld draaien om die liefde en Aanwezigheid.
"Hij zuchtte in de geest" en "Hij was verontrust in de geest" uit Johannes 11:33 en 13:21. Het eerste was toen Hij Maria zag huilen over de dood van haar broer, Lazarus, en het tweede was toen Jezus zich realiseerde dat de tijd van zijn verraad nabij was. Deze tonen aan dat onze geest het gewicht van iets geestelijks kan aanvoelen. Een gebeurtenis kan onze geest beïnvloeden zoals het ook onze ziel (emoties) doet.
De dood van een vriend, het verraad van een vriend. Onze geest kan die grief, dat gewicht, die zwaarte in onze geest waarnemen. Soms gebruikt de Vader dat als een signaal dat we in de geest moeten bidden en geestelijke strijd voor iemand moeten voeren. Soms is het om de last van een vriend te verlichten, zoals toen Jezus Lazarus opwekte, waardoor Hij de last van Maria en Martha wegnam (Lazarus en zijn inkomen en landgoed waren de bron van hun huisvesting, voedsel en leven geweest).
"...zijn geest werd in hem geprikkeld toen hij zag dat de hele stad aan afgoderij was overgegeven" en "Paulus werd door de geest aangezet en getuigde..." en "...Paulus nam zich in de geest voor om...naar Jeruzalem te gaan". Ook: "Ik ga gebonden in de geest naar Jeruzalem, niet wetende wat mij daar zal overkomen..." Handelingen 17:16; 18:5; 19:21; 20:22
Deze verzen laten zien dat wat velen voor hun eigen emoties houden, hun geest is. Paulus was geroerd, of geprovoceerd in zijn geest over de afgoderij. Hij merkte dat in zijn ziel. Geest en ziel waren samen geroerd en hij handelde. Wij zouden dat "rechtvaardige verontwaardiging" kunnen noemen, een heilige woede of provocatie over iets dat verkeerd is - zozeer zelfs dat er staat dat Paulus er door de geest toe “aangezet” werd tegenover de Joden te getuigen. Eerst getuigde hij tegen de Joden die midden in zo'n dwaling leefden, en daarna ging hij naar Efeze om de leiders van de stad toe te spreken.
Hij was 'gebonden in de geest' om de reis naar Jeruzalem te maken. Er zijn momenten dat we diep van binnen weten dat we 'dat ding' moeten doen en wel nu. Het kan iets kleins zijn als een klusje in huis waartoe de Heer je 's morgens in je geest aanspoort en dat je voor die middag had gepland, maar je gehoorzaamt zonder te weten waarom. Dan wordt je onverwachts die middag weggeroepen of komt er een vriend langs, die de hele middag in beslag neemt. De Vader heeft in je geest gelegd dat werk eerder te doen, omdat Hij wist dat die middag gevuld zou zijn.
Het kan zijn dat je weet dat je een begrafenis of bruiloft of een andere gebeurtenis moet bijwonen - je voelt je gedrongen, gebonden door de geest, om aanwezig te zijn. Paulus wist niet wat hem te wachten stond, maar hij wist dat hij die reis moest maken...
Veel mensen worden geprovoceerd in hun geest en hebben de behoefte om te spreken over een onrechtvaardigheid. Maar orde en wijsheid is hierbij nodig, zoals Paulus heeft laten zien - eerst ging hij naar de Joden, daarna naar de heidenen. Hij had een volgorde van delen, en met wie te delen wat hij in zijn geest voelde. Hij ging niet als een dolle tekeer in een uitbarsting van toorn of prediking.
Volgende week sluit ik af met het spreken over enkele eigenschappen van onze geest waarvan jij je misschien niet realiseerde dat die van jouw geest zijn. En de serie na deze heeft te maken met hoe de Heilige Geest en onze geest in ons samenwerken.... Tot volgende week,
zegen,
John Fenn/wk/ak
www.cwowi.org en email me op [email protected]
Eigenschappen van je geest, #2van3
Hallo allemaal,
Mijn hoop is dat als we de eigenschappen van onze geest onderzoeken, we kunnen onderscheiden of iets van God is of van ons. Ik heb nog nooit onderwijs gezien over de geest van de mens, behalve over de negatieve elementen van de niet wedergeboren geest. Dus bij deze meer eigenschappen van de wedergeboren menselijke geest, ter overweging:
"En Hij keerde Zich om en berispte hen, zeggende: Gij weet niet, van welke geest gij zijt." Lucas 9:55.
Deze uitspraak houdt verband met ons onderwerp, want er zijn vandaag de dag velen als de discipelen. De context is dat Jezus op weg was naar Jeruzalem en sommigen wilden dat Hij bij hen zou overnachten, en waren beledigd dat Hij hun uitnodiging afsloeg. Jacobus en Johannes vroegen of zij vuur op hen moesten doen neerdalen zoals Elia deed, maar Jezus zei dat zij niet wisten van welke geest zij waren, want Hij kwam om mensen te redden, niet om hen te gronde te richten.
Wij bevinden ons nog steeds in de tijd van verlossing, vandaag is de dag van redding. We bevinden ons niet in Oud Testamentische tijden en hoe Hij toen met tegenstand omging. Hij staat toe dat mensen de gevolgen van hun daden ondergaan, maar Hij roept vandaag de dag het vuur niet neer op hen neer die zich verzetten tegen de Heer.
Maar zoals met Jakobus en Johannes, de "zonen van de donder" zoals ze genoemd werden, kunnen mensen in hun geest geroerd worden en willen ze daarom in actie komen. De sleutel is te weten dat we in NT tijden zijn en niet in OT tijden - dus genade en geduld is nodig, geen vuur en zwavel. God beweegt mensen in deze tijd naar redding, niet naar vuur op je tegenstanders. We moeten de eigenschappen van onze geest kennen, en weten van 'welk soort geest' we zijn, en met Hem wandelen in deze NT tijden.
"Ziet mijn handen en mijn voeten, dat ik het werkelijk ben. Raak Mij aan en zie, want een geest heeft geen vlees en beenderen, zoals gij Mij ziet hebben." Lucas 24:39, toen de opgestane Heer verscheen aan de discipelen. Merk op dat je geest geen vlees en beenderen heeft - maar je verheerlijkte lichaam zal vlees en beenderen hebben. Je geest, die naar het beeld van God is, vult de ruimte in je lichaam, dus je geest heeft armen en benen, en ziet er inderdaad uit zoals jij, zij het volmaakt in verschijning - de dingen van de wereld en het ouder worden hebben geen invloed op de geest van de mens. Merk ook op dat Jezus niet zei "vlees en bloed" maar "vlees en beenderen". Zijn heilig bloed werd eenmaal vergoten om te betalen voor de zonde van de wereld.
"...ware aanbidders zullen de Vader aanbidden in geest en in waarheid, want de Vader zoekt zulke mensen om Hem te aanbidden.".... "God is een Geest, en wie Hem aanbidden, moeten aanbidden in geest en in waarheid." Johannes 4:23-24.
Het woord 'aanbidden' is 'proskuneo' en betekent 'naar Hem toe kussen'. De Vader is op zoek naar mensen die hun liefde naar Hem willen uiten, Hem willen 'kussen', maar alleen in geest en waarheid. Dat betekent vanuit hun geest, hun diepste wezen, en zonder bijbedoelingen. In Jezus' tijd, net als in de onze, is een kus een daad van verbondenheid. Een kus op de wang is in veel delen van de wereld een kus van een vriendschapsverbond - dat ik onze vriendschap en relatie niet zal onteren, verraden, gebruiken of misbruiken. Daarom wordt het verraad van Judas door een kus, genoemd in Mattheüs, Marcus en Lucas - het was een afschuwelijke daad en wreed van hem. Zijn verbondskus toen hij de Heer verraadde, was een belediging van zo’n omvang, wat ons vandaag de dag ontgaat.
Je geest is het innerlijke deel, maar helaas aanbidden veel Christenen alleen vanuit hun ziel. En nog droeviger, velen aanbidden alleen de Here Jezus, terwijl Hij duidelijk zei dat aanbidding eerst aan de Vader is. Velen zijn in conflict met het aanbidden van de Vader omdat zij vasthouden aan onjuiste beelden van Hem, misschien uit het Oude Testament, of misschien van een boze aardse vader of voorganger. Maar wij moeten aanbidden vanuit onze geest - wij kunnen in onze geest naar Hem bidden en zingen, wij kunnen en moeten onze harten in transparante eerlijkheid voor Hem uitstorten. Velen die meer 'cerebraal' zijn vinden het moeilijk om 'in contact te komen' met hun geest - maar denk in privacy na over waarom je met de Heer wandelt, waarom je dankbaar bent. En vanuit die plek begin je Hem te aanbidden...
"Het is de geest die levend maakt, het vlees baat niets. De woorden die ik tot u spreek zijn geest en zij zijn leven." Johannes 6:63, Jezus aan het woord hier. Onze focus moet op geestelijke dingen gericht zijn, niet op ons eigen vlees of op de vleselijke focus van de wereld. Paulus zou later schrijven over de Romeinse gewoonte juwelen in het haar van vrouwen te vlechten en pruiken te dragen, zeggende dat het beter is de innerlijke mens te versieren met goddelijke dingen dan uiterlijke vertoningen van rijkdom te hebben. Onze geestelijke mens maakt ons levend, het eeuwige deel van ons, in vergelijking daarmee is het vlees van deze aarde niets. Honger naar de Woorden die Leven in ons voortbrengen, die onze geest beïnvloeden. Eén dag in Zijn voorhoven is beter dan duizenden elders. Heb die prioriteit en heb die Aanwezigheid binnenin echt lief, meer dan wat dan ook, en laat je wereld draaien om die liefde en Aanwezigheid.
"Hij zuchtte in de geest" en "Hij was verontrust in de geest" uit Johannes 11:33 en 13:21. Het eerste was toen Hij Maria zag huilen over de dood van haar broer, Lazarus, en het tweede was toen Jezus zich realiseerde dat de tijd van zijn verraad nabij was. Deze tonen aan dat onze geest het gewicht van iets geestelijks kan aanvoelen. Een gebeurtenis kan onze geest beïnvloeden zoals het ook onze ziel (emoties) doet.
De dood van een vriend, het verraad van een vriend. Onze geest kan die grief, dat gewicht, die zwaarte in onze geest waarnemen. Soms gebruikt de Vader dat als een signaal dat we in de geest moeten bidden en geestelijke strijd voor iemand moeten voeren. Soms is het om de last van een vriend te verlichten, zoals toen Jezus Lazarus opwekte, waardoor Hij de last van Maria en Martha wegnam (Lazarus en zijn inkomen en landgoed waren de bron van hun huisvesting, voedsel en leven geweest).
"...zijn geest werd in hem geprikkeld toen hij zag dat de hele stad aan afgoderij was overgegeven" en "Paulus werd door de geest aangezet en getuigde..." en "...Paulus nam zich in de geest voor om...naar Jeruzalem te gaan". Ook: "Ik ga gebonden in de geest naar Jeruzalem, niet wetende wat mij daar zal overkomen..." Handelingen 17:16; 18:5; 19:21; 20:22
Deze verzen laten zien dat wat velen voor hun eigen emoties houden, hun geest is. Paulus was geroerd, of geprovoceerd in zijn geest over de afgoderij. Hij merkte dat in zijn ziel. Geest en ziel waren samen geroerd en hij handelde. Wij zouden dat "rechtvaardige verontwaardiging" kunnen noemen, een heilige woede of provocatie over iets dat verkeerd is - zozeer zelfs dat er staat dat Paulus er door de geest toe “aangezet” werd tegenover de Joden te getuigen. Eerst getuigde hij tegen de Joden die midden in zo'n dwaling leefden, en daarna ging hij naar Efeze om de leiders van de stad toe te spreken.
Hij was 'gebonden in de geest' om de reis naar Jeruzalem te maken. Er zijn momenten dat we diep van binnen weten dat we 'dat ding' moeten doen en wel nu. Het kan iets kleins zijn als een klusje in huis waartoe de Heer je 's morgens in je geest aanspoort en dat je voor die middag had gepland, maar je gehoorzaamt zonder te weten waarom. Dan wordt je onverwachts die middag weggeroepen of komt er een vriend langs, die de hele middag in beslag neemt. De Vader heeft in je geest gelegd dat werk eerder te doen, omdat Hij wist dat die middag gevuld zou zijn.
Het kan zijn dat je weet dat je een begrafenis of bruiloft of een andere gebeurtenis moet bijwonen - je voelt je gedrongen, gebonden door de geest, om aanwezig te zijn. Paulus wist niet wat hem te wachten stond, maar hij wist dat hij die reis moest maken...
Veel mensen worden geprovoceerd in hun geest en hebben de behoefte om te spreken over een onrechtvaardigheid. Maar orde en wijsheid is hierbij nodig, zoals Paulus heeft laten zien - eerst ging hij naar de Joden, daarna naar de heidenen. Hij had een volgorde van delen, en met wie te delen wat hij in zijn geest voelde. Hij ging niet als een dolle tekeer in een uitbarsting van toorn of prediking.
Volgende week sluit ik af met het spreken over enkele eigenschappen van onze geest waarvan jij je misschien niet realiseerde dat die van jouw geest zijn. En de serie na deze heeft te maken met hoe de Heilige Geest en onze geest in ons samenwerken.... Tot volgende week,
zegen,
John Fenn/wk/ak
www.cwowi.org en email me op [email protected]
RSS Feed