Dag allemaal,
Vorige week deelde ik hoe Paulus de Corinthiërs vertelde dat hun vooroordeel tegen leden van hun eigen (huis)kerk hen zwak en ziek had gemaakt en dat sommigen zelfs daardoor gestorven waren. Zij hadden dat zichzelf aangedaan, evenals dat het geval was met Epafras, die zichzelf bijna dood had gewerkt. Soms openen wij de deur door falende liefde of door werk of stress, maar wanneer kunnen wij verwachten dat God ons geneest?
Noem een genezing…
Kun jij een specifieke instante genezing in de Evangeliën of Handelingen noemen waarin de persoon die conditie willens en wetens zelf veroorzaakt had? Om het op een andere manier te zeggen: heeft Jezus iemand genezen in de Evangeliën, die willens en wetens die medische conditie in zijn lichaam veroorzaakt heeft? Het antwoord is nee. In Mattheüs 15:30-31 wordt genoemd dat kreupelen, blinden en verlamden (King James vertaling: verminkten) genezen werden – ‘verminking’ is het gevolg van een ongeval – men verminkt zichzelf niet bewust.
Bedenk: De bloedvloeiende vrouw heeft niets gedaan om die conditie te krijgen. Hebben Bartimeüs en de blindgeborene zichzelf met opzet blind gemaakt? Nee.
Denk aan de doven, melaatsen, zij die niet konden spreken, de lammen, de voorovergebogen vrouw – hebben zij iets gedaan wat hun die conditie gaf? Nee. Heeft Malchus, wiens oor door Petrus met een zwaard afgehakt en weer door Jezus aangezet werd, Petrus gevraagd zijn oor af te hakken? Nee.
Hebben de dochter van Jaïrus, die stierf aan koorts, de Kananese vrouw wiens dochter door een demon geplaagd werd, of Petrus’ schoonmoeder, bewust iets gedaan waardoor ze ziek werden maar later door Jezus genezen werden en zelfs uit de dood opgewekt? Nee. Niet één specifiek geval dat in de Evangeliën genoemd wordt, wijst erop dat die persoon het zichzelf aangedaan heeft. Denk eens aan de man die Paulus opwekte uit de dood, nadat hij uit het raam gevallen was: dat was een ongeluk, hij viel niet expres uit het raam. Dorcas kreeg koorts en stierf en Petrus wekte haar uit de dood op. Kreeg ze die koorts opzettelijk? Nee.
Dus waarom bidden wij om genezing als wij onszelf naar obesitas gegeten hebben en daardoor problemen met onze gewrichten en hart/longen hebben? Waarom, als wij fabrieksbereid voedsel eten dat geen voedingsstoffen bevat, en wij bewust niet de vitaminen en mineralen nemen die we nodig hebben en vervolgens ziek worden, waarom verwachten wij dan goddelijke genezing?
Waarom roken mensen als ze weten dat het kanker en andere ziektes kan veroorzaken, waarom tillen we iets zwaars als we weten dat we dat niet zouden moeten doen, of waarom overwerken wij onszelf tot we uitgeput raken en/of we kwalen krijgen (zoals in mijn geval met vertigo en zelfs met de AFib), of houden we vast aan zorgen en angst, terwijl we weten dat we dit aan de Heer moeten geven – en verwachten wij dat God ons ogenblikkelijk geneest? Als we zien in het leven van Jezus en in Handelingen dat onmiddellijke genezing alleen kwam voor hen die niet opzettelijk of door eigen schuld die conditie opliepen, waarom verwachten we dan dat Hij ons ogenblikkelijk geneest als wij iets onszelf aangedaan hebben?
Onze lichamen zijn van de aarde en we zijn rentmeesters van de tijd op aarde die we in ons lichaam doorbrengen. Wij zijn verantwoordelijk. Zo simpel is het. Zonden tegen het lichaam openbaren zich in het lichaam, zoals Paulus zei. Welke infrastructuur moeten wij opzetten om ons leven te veranderen als het gaat om onze gezondheid, voeding, in liefde wandelen ten opzichte van mede discipelen?
Balans brengen in geloof, genezing, gezond verstand, ons eigen hart beoordelen
Paulus zei in zijn eerste brief aan Timotheüs (5:23): “Drink voortaan niet alleen water, maar gebruik een weinig wijn voor uw maag en voor uw gedurige ongesteldheden.” Of de ‘oinos’ (wijn) wel of niet gefermenteerd was, is niet relevant voor dit onderwerp – Paulus zei tegen Timotheüs iets te gebruiken wat hij als medicijn beschouwde voor zijn maag. Vorige week deelde ik hoe Erastus zichzelf overwerkt had, zozeer zelfs dat hij daar bijna aan stierf en dat hij tijd nodig had om te herstellen.
Tijd nemen om te herstellen en wat wijn drinken voor de maag zijn beide praktische oplossingen. Paulus, de man die blindheid aanriep op Elymas de tovenaar die zich tegen hem verzette, die een man uit de dood opwekte nadat hij uit het raam gevallen was, de man door wie God buitengewone krachten deed doormiddel van gordeldoeken van zijn lichaam – deze man die in de loop der jaren bijzondere wonderen verrichtte, vertelde zijn vrienden om medicijnen te nemen, te rusten en te herstellen.
Voorbeelden
Toen onze kinderen klein waren en ze een verkoudheid of koorts of iets dergelijks opliepen, legden we hen de handen op, maar als ze niet binnen korte tijd beter werden, zeker niet langer dan 24 uur, gingen we met hen naar de dokter. Je laat jouw onschuldige kinderen niet lijden, omdat je ‘in geloof’ staat – je moet doen wat juist is, omdat je op aarde allereerst in het natuurlijke bent, pas dan volgt het geestelijke.
Mensen schenden het gezond verstand en vragen zich vervolgens af waar God is. Ze doen alles in het natuurlijke verkeerd en roepen het dan uit om een wonder. Dus leven ze een achtbaanleven: omhoog en weer naar beneden, een wonder en dan weer omhoog en naar beneden, opnieuw een wonder – in plaats van te leven in een stroom van voorzieningen, ontsloten door in het natuurlijke te doen wat juist is en door gezond verstand.
Het is als de vrouw waar ik eerder iets over verteld heb, die cheques uitschreef aan plaatselijke winkeliers, wetend dat ze geen geld meer op haar rekening had staan. Toen kwam ze naar mij toe, haar pastor, en vroeg gebed, zodat haar echtgenoot een salarisverhoging zou krijgen en om gunst bij de bank te krijgen, zodat de bank bepaalde kosten niet zou berekenen, en ze daardoor meer cheques zou kunnen uitschrijven – maar als God dat gebed zou beantwoorden, houdt het in dat Hij haar in staat stelt in haar zonde te blijven, en op zijn minst is Hij dan een partner in haar zonde.
Zijn oplossing was dat ik haar ging helpen een budget op te stellen, en discipline – doen wat in het natuurlijke goed is, en infrastructuur in haar leven instellen waar God door kon gaan werken. Het was niet elegant, het was moeilijk, hard voor het vlees en ‘normaal’. Maar het was het goddelijke antwoord, de goddelijke ‘aanraking’ van God die ze nodig had.
Dat is waarom Paulus…
…herhaaldelijk de kwalificaties van leiders noemt als moreel rechtschapen, stabiel in het leven en gezin. Zij hebben de infrastructuur opgezet zodat God hen in het natuurlijke kan zegenen. God is rechtvaardig en eerlijk en Hij kan alleen daardoor werken – dus als onze levens niet overeenkomen met Zijn integriteit, binden we Zijn handen.
In deze serie heb ik over mijn eigen ervaringen verteld en mijn conversatie met de Vader waarom ik vertigo had. Zijn oplossing was niet mij een dramatische goddelijke aanraking te geven, maar Hij stuurde mij aan een betere rentmeester van mijn tijd en energie te zijn. Zijn oplossing werd gezien in het alledaagse en in praktische stappen door iedere week een volledige dag vrij te nemen, maar het was wel een goddelijke aanraking.
Het bovennatuurlijke is vaak verborgen in het praktische. Dat maakt het ogenschijnlijk eenvoudig, alledaags, zelfs saai. We willen toch niet als Naäman zijn? Hem werd verteld dat hij zich 7 x in de modderige rivier de Jordaan zou moeten onderdompelen om genezen te worden van zijn melaatsheid, maar zijn trots weerhield hem daarvan – het wonder kwam niet in de vorm die hij verwachtte, dus wees hij Gods oplossing af. Wees niet zo.
Heel vaak is de simpele daad om verantwoording voor ons leven te nemen, het bovennatuurlijke dat God vereist. Het is niet glorieus, en gaat niet gepaard met kippenvel en rillingen. Zoals bij Jezus, die mensen in groepen liet zitten, werkt de Vader door de praktische dingen die wij doen om Hem te faciliteren in ons midden te werken.
Ik hoop dat deze serie je stof tot nadenken heeft gegeven…volgende week een ander onderwerp,
Tot dan, zegen,
John Fenn
Cwowi.org
Mail naar cwowi@aol.com
Vorige week deelde ik hoe Paulus de Corinthiërs vertelde dat hun vooroordeel tegen leden van hun eigen (huis)kerk hen zwak en ziek had gemaakt en dat sommigen zelfs daardoor gestorven waren. Zij hadden dat zichzelf aangedaan, evenals dat het geval was met Epafras, die zichzelf bijna dood had gewerkt. Soms openen wij de deur door falende liefde of door werk of stress, maar wanneer kunnen wij verwachten dat God ons geneest?
Noem een genezing…
Kun jij een specifieke instante genezing in de Evangeliën of Handelingen noemen waarin de persoon die conditie willens en wetens zelf veroorzaakt had? Om het op een andere manier te zeggen: heeft Jezus iemand genezen in de Evangeliën, die willens en wetens die medische conditie in zijn lichaam veroorzaakt heeft? Het antwoord is nee. In Mattheüs 15:30-31 wordt genoemd dat kreupelen, blinden en verlamden (King James vertaling: verminkten) genezen werden – ‘verminking’ is het gevolg van een ongeval – men verminkt zichzelf niet bewust.
Bedenk: De bloedvloeiende vrouw heeft niets gedaan om die conditie te krijgen. Hebben Bartimeüs en de blindgeborene zichzelf met opzet blind gemaakt? Nee.
Denk aan de doven, melaatsen, zij die niet konden spreken, de lammen, de voorovergebogen vrouw – hebben zij iets gedaan wat hun die conditie gaf? Nee. Heeft Malchus, wiens oor door Petrus met een zwaard afgehakt en weer door Jezus aangezet werd, Petrus gevraagd zijn oor af te hakken? Nee.
Hebben de dochter van Jaïrus, die stierf aan koorts, de Kananese vrouw wiens dochter door een demon geplaagd werd, of Petrus’ schoonmoeder, bewust iets gedaan waardoor ze ziek werden maar later door Jezus genezen werden en zelfs uit de dood opgewekt? Nee. Niet één specifiek geval dat in de Evangeliën genoemd wordt, wijst erop dat die persoon het zichzelf aangedaan heeft. Denk eens aan de man die Paulus opwekte uit de dood, nadat hij uit het raam gevallen was: dat was een ongeluk, hij viel niet expres uit het raam. Dorcas kreeg koorts en stierf en Petrus wekte haar uit de dood op. Kreeg ze die koorts opzettelijk? Nee.
Dus waarom bidden wij om genezing als wij onszelf naar obesitas gegeten hebben en daardoor problemen met onze gewrichten en hart/longen hebben? Waarom, als wij fabrieksbereid voedsel eten dat geen voedingsstoffen bevat, en wij bewust niet de vitaminen en mineralen nemen die we nodig hebben en vervolgens ziek worden, waarom verwachten wij dan goddelijke genezing?
Waarom roken mensen als ze weten dat het kanker en andere ziektes kan veroorzaken, waarom tillen we iets zwaars als we weten dat we dat niet zouden moeten doen, of waarom overwerken wij onszelf tot we uitgeput raken en/of we kwalen krijgen (zoals in mijn geval met vertigo en zelfs met de AFib), of houden we vast aan zorgen en angst, terwijl we weten dat we dit aan de Heer moeten geven – en verwachten wij dat God ons ogenblikkelijk geneest? Als we zien in het leven van Jezus en in Handelingen dat onmiddellijke genezing alleen kwam voor hen die niet opzettelijk of door eigen schuld die conditie opliepen, waarom verwachten we dan dat Hij ons ogenblikkelijk geneest als wij iets onszelf aangedaan hebben?
Onze lichamen zijn van de aarde en we zijn rentmeesters van de tijd op aarde die we in ons lichaam doorbrengen. Wij zijn verantwoordelijk. Zo simpel is het. Zonden tegen het lichaam openbaren zich in het lichaam, zoals Paulus zei. Welke infrastructuur moeten wij opzetten om ons leven te veranderen als het gaat om onze gezondheid, voeding, in liefde wandelen ten opzichte van mede discipelen?
Balans brengen in geloof, genezing, gezond verstand, ons eigen hart beoordelen
Paulus zei in zijn eerste brief aan Timotheüs (5:23): “Drink voortaan niet alleen water, maar gebruik een weinig wijn voor uw maag en voor uw gedurige ongesteldheden.” Of de ‘oinos’ (wijn) wel of niet gefermenteerd was, is niet relevant voor dit onderwerp – Paulus zei tegen Timotheüs iets te gebruiken wat hij als medicijn beschouwde voor zijn maag. Vorige week deelde ik hoe Erastus zichzelf overwerkt had, zozeer zelfs dat hij daar bijna aan stierf en dat hij tijd nodig had om te herstellen.
Tijd nemen om te herstellen en wat wijn drinken voor de maag zijn beide praktische oplossingen. Paulus, de man die blindheid aanriep op Elymas de tovenaar die zich tegen hem verzette, die een man uit de dood opwekte nadat hij uit het raam gevallen was, de man door wie God buitengewone krachten deed doormiddel van gordeldoeken van zijn lichaam – deze man die in de loop der jaren bijzondere wonderen verrichtte, vertelde zijn vrienden om medicijnen te nemen, te rusten en te herstellen.
Voorbeelden
Toen onze kinderen klein waren en ze een verkoudheid of koorts of iets dergelijks opliepen, legden we hen de handen op, maar als ze niet binnen korte tijd beter werden, zeker niet langer dan 24 uur, gingen we met hen naar de dokter. Je laat jouw onschuldige kinderen niet lijden, omdat je ‘in geloof’ staat – je moet doen wat juist is, omdat je op aarde allereerst in het natuurlijke bent, pas dan volgt het geestelijke.
Mensen schenden het gezond verstand en vragen zich vervolgens af waar God is. Ze doen alles in het natuurlijke verkeerd en roepen het dan uit om een wonder. Dus leven ze een achtbaanleven: omhoog en weer naar beneden, een wonder en dan weer omhoog en naar beneden, opnieuw een wonder – in plaats van te leven in een stroom van voorzieningen, ontsloten door in het natuurlijke te doen wat juist is en door gezond verstand.
Het is als de vrouw waar ik eerder iets over verteld heb, die cheques uitschreef aan plaatselijke winkeliers, wetend dat ze geen geld meer op haar rekening had staan. Toen kwam ze naar mij toe, haar pastor, en vroeg gebed, zodat haar echtgenoot een salarisverhoging zou krijgen en om gunst bij de bank te krijgen, zodat de bank bepaalde kosten niet zou berekenen, en ze daardoor meer cheques zou kunnen uitschrijven – maar als God dat gebed zou beantwoorden, houdt het in dat Hij haar in staat stelt in haar zonde te blijven, en op zijn minst is Hij dan een partner in haar zonde.
Zijn oplossing was dat ik haar ging helpen een budget op te stellen, en discipline – doen wat in het natuurlijke goed is, en infrastructuur in haar leven instellen waar God door kon gaan werken. Het was niet elegant, het was moeilijk, hard voor het vlees en ‘normaal’. Maar het was het goddelijke antwoord, de goddelijke ‘aanraking’ van God die ze nodig had.
Dat is waarom Paulus…
…herhaaldelijk de kwalificaties van leiders noemt als moreel rechtschapen, stabiel in het leven en gezin. Zij hebben de infrastructuur opgezet zodat God hen in het natuurlijke kan zegenen. God is rechtvaardig en eerlijk en Hij kan alleen daardoor werken – dus als onze levens niet overeenkomen met Zijn integriteit, binden we Zijn handen.
In deze serie heb ik over mijn eigen ervaringen verteld en mijn conversatie met de Vader waarom ik vertigo had. Zijn oplossing was niet mij een dramatische goddelijke aanraking te geven, maar Hij stuurde mij aan een betere rentmeester van mijn tijd en energie te zijn. Zijn oplossing werd gezien in het alledaagse en in praktische stappen door iedere week een volledige dag vrij te nemen, maar het was wel een goddelijke aanraking.
Het bovennatuurlijke is vaak verborgen in het praktische. Dat maakt het ogenschijnlijk eenvoudig, alledaags, zelfs saai. We willen toch niet als Naäman zijn? Hem werd verteld dat hij zich 7 x in de modderige rivier de Jordaan zou moeten onderdompelen om genezen te worden van zijn melaatsheid, maar zijn trots weerhield hem daarvan – het wonder kwam niet in de vorm die hij verwachtte, dus wees hij Gods oplossing af. Wees niet zo.
Heel vaak is de simpele daad om verantwoording voor ons leven te nemen, het bovennatuurlijke dat God vereist. Het is niet glorieus, en gaat niet gepaard met kippenvel en rillingen. Zoals bij Jezus, die mensen in groepen liet zitten, werkt de Vader door de praktische dingen die wij doen om Hem te faciliteren in ons midden te werken.
Ik hoop dat deze serie je stof tot nadenken heeft gegeven…volgende week een ander onderwerp,
Tot dan, zegen,
John Fenn
Cwowi.org
Mail naar cwowi@aol.com
RSS Feed