Deeper understanding 1 of 3, What day, what He wrote
Dieper begrip 1 van 3, Welke dag, wat Hij schreef
Hallo allemaal,
Dit is een leuke serie over verzen en gedeeltes waarvan je dacht dat je ze begreep, maar die je misschien niet in de context hebt begrepen. Wanneer je ze in de cultuur van het Jodendom van de eerste eeuw plaatst, verschijnt er een heel nieuwe betekenis.
Dit is de dag die de Heer heeft gemaakt; Psalm 118:24
Ik leerde de Vader en de Heer kennen in de jaren 1970 en 'Dit is de dag die de Heer heeft gemaakt' was toen een populair lied.
Behalve dat ik het zong, heb ik het ook horen zeggen als er iets mis ging:"Ach, dit is de dag die de Heer heeft gemaakt, ik zal me er (toch) in verheugen en blij zijn."
De context van het vers is Psalm 118, een profetische Psalm over de Messias. In vers 17 zegt Hij: "Ik zal niet sterven, maar leven en de werken van de Heer verkondigen."
Dan in verzen 22-24: "De steen die de bouwlieden weigerden, is de hoeksteen geworden. Dit is wat de Heer doet; het is wonderbaarlijk in onze ogen. Dit is de dag die de Heer heeft gemaakt, laten wij juichen en ons daarover verblijden. Och Here, breng toch heil; och Here, geef toch voorspoed. (laat het en ons een succes zijn). Gezegend is hij die komt in de naam van de Heer..."
Deze passage uit Psalm 118:22-26 wordt geciteerd in Marcus 11:8-10 op wat wij Palmzondag noemen. Het is wanneer de mensen hun gewaden en takken langs de weg leggen om hun Koning te verwelkomen in de stad. De zin in Psalm 118:25, 'Breng toch heil' is één woord in het Aramees: Hosanna. (Letterlijk: 'red mij alstublieft!').
Al die jaren dat we 'hosanna' zongen en zeiden, wist je dat het 'Red mij nu ik smeek u' of 'Breng nu heil (dringend) alstublieft' betekende?
Toen Jezus die Palmzondag de stad binnenging, citeerden de mensen Psalm 118: "Red ons nu smeken wij u, red ons nu smeken wij u, zend heil, laat het en ons een succes zijn (hierin)! Gezegend hij die komt in de naam van de Heer."
De context gaat over de Heer die op weg was naar Zijn dood voor ons. DAT is de dag die de Heer voor ons heeft gemaakt, opdat we op elk gebied gezegend zouden worden. In de context gaat het niet over een dag in onze tijd, het gaat over DE dag dat de Heer voor ons naar Zijn dood ging en de hoeksteen van verlossing werd. DIT is de dag die de Heer heeft gemaakt, en we zullen ons erin verheugen en blij zijn.
Voel je niet naar als je zo'n dag hebt waarop je je schouders ophaalt en zegt: "Ach, dit is de dag die de Heer heeft gemaakt en ik zal me verheugen en er blij om zijn" - dat werkt ook.
Maar de context voegt wat diepte toe, namelijk dat de mensen in Marcus 11:9-10 schreeuwden, smeekten, om hun verlossing. Het probleem was dat het niet kwam zoals ze verwachtten. Ze verwachtten dat Jezus Zijn wonderbaarlijke kracht zou gebruiken om de Romeinen weg te jagen en Israël weer groot te maken. Toen dat niet gebeurde, keerden ze zich tegen Hem en kruisigden Hem.
Wat Hij in het stof schreef
Johannes 7:2 vertelt ons dat het Loofhuttenfeest voor de deur stond. Het is het laatste van de feesten die God aan Israël gaf en het viert dat God met de mens samenleeft. Het zal jaarlijks gevierd worden in het Millennium, want Jezus zal met de mensheid leven als Koning van de aarde. Zacharia 14:16-20
Het Loofhuttenfeest heeft ook een andere naam, 'Het Feest van het Levende Water' en omvatte een ceremonie van ‘water putten’ met de naam 'Levend Water'.
Het is tijdens dit feest, op de laatste dag van het feest, dat Jezus opstond en uitriep in vers 37: "Als iemand dorst heeft, laat hij tot Mij komen en drinken. Wie in mij gelooft, zoals de Schrift zegt, levend water zal uit zijn binnenste stromen. Dit sprak Hij van de Geest, die zij die in Hem geloven later zouden ontvangen. Want de Heilige Geest was nog niet aan de mens gegeven, want Hij was nog niet verheerlijkt.)"
Hoofdstuk 8:1-2 vertelt ons dat de volgende ochtend...
...de dag na het 7-daagse feest, de 8e dag, de dag is waarop Jezus de vrouw ontmoette die betrapt was op overspel.
De dag na het feest is wat 'de 8e dag' genoemd wordt en het wordt tot in onze tijd gevierd. Het wordt 'shemini atzeret' genoemd. Sjemini betekent 'achtste' en 'atzeret' betekent 'afsluiten of pauzeren'. De 8e dag stond bekend als 'de viering van het Woord'. De laatste lezing van passages die de hele week gelezen waren, werden voor een laatste keer gelezen.
De mondelinge wet over overspel vereiste dat zowel de man als de vrouw naar de tempel zouden worden gebracht, naar de Nicanorpoort (oostkant van de stad die naar de 'voorhof van de vrouwen' leidde) om vast te stellen of er daadwerkelijk overspel had plaatsgevonden. De schrift geleerden en de Farizeeën deden dit zodat ze Jezus konden testen.
Technisch gezien,
Zouden ze de man en vrouw naar de tempel gebracht moeten hebben, naar een priester, om beschuldigd te worden. Er moesten ook 2 ooggetuigen zijn. Daarna zouden hun beschuldigers hun zonden één voor één opnoemen en zou de priester, in het stof op de vloer, de zonden schrijven die waren begaan, met de namen van de beschuldigden erbij.
Waarschijnlijk schreef Jezus niet de naam en zonden van de vrouw op, maar de zonden en namen van de mannen die haar beschuldigden.
De gewoonte is gebaseerd op Jeremia 17:13: "O Heer, de hoop van Israël, allen die U verlaten zullen beschaamd worden, en zij die van U zijn afgeweken zullen hun naam geschreven zien in het stof van de aarde, want zij hebben de Bron van het Levende Water verworpen."
Persoonlijk geloof ik dat
Jezus hun namen (en zonden) in de aarde schreef, want ze waren overtuigd van zonde en vertrokken, zoals Johannes 8:9 ons vertelt; de oudste eerst, daarna de jongste. Gezien het feit dat de oudste mannen de meeste ervaring zouden hebben en Jeremia 17:13 al tientallen jaren op het festival zouden hebben horen voorlezen, lijkt dit redelijk.
Waarom in stof geschreven?Omdat stof stond voor de tijdelijke aard van de zonde tegenover een liefdevolle en genadige God, die met één verzoek om vergeving de zonde zou wegvegen, zoals een mens het stof zou wegvegen met een veeg van zijn hand.
De mannen hadden om vergeving kunnen vragen, maar ze liepen weg. De vrouw werd vergeven, maar kreeg het bevel om het uit te maken met de man: "Ga heen en zondig niet meer. "Het stof werd weggeveegd. Wat een les zag die vrouw! Wat een les voor de mannen!
Er is zoveel om over na te denken in deze 2 voorbeelden dat ik het hierbij laat.
Volgende week meer, tot dan, zegen,
John Fenn/wk/ak
http://www.cwowi.org en e-mail me op [email protected]
Dieper begrip 1 van 3, Welke dag, wat Hij schreef
Hallo allemaal,
Dit is een leuke serie over verzen en gedeeltes waarvan je dacht dat je ze begreep, maar die je misschien niet in de context hebt begrepen. Wanneer je ze in de cultuur van het Jodendom van de eerste eeuw plaatst, verschijnt er een heel nieuwe betekenis.
Dit is de dag die de Heer heeft gemaakt; Psalm 118:24
Ik leerde de Vader en de Heer kennen in de jaren 1970 en 'Dit is de dag die de Heer heeft gemaakt' was toen een populair lied.
Behalve dat ik het zong, heb ik het ook horen zeggen als er iets mis ging:"Ach, dit is de dag die de Heer heeft gemaakt, ik zal me er (toch) in verheugen en blij zijn."
De context van het vers is Psalm 118, een profetische Psalm over de Messias. In vers 17 zegt Hij: "Ik zal niet sterven, maar leven en de werken van de Heer verkondigen."
Dan in verzen 22-24: "De steen die de bouwlieden weigerden, is de hoeksteen geworden. Dit is wat de Heer doet; het is wonderbaarlijk in onze ogen. Dit is de dag die de Heer heeft gemaakt, laten wij juichen en ons daarover verblijden. Och Here, breng toch heil; och Here, geef toch voorspoed. (laat het en ons een succes zijn). Gezegend is hij die komt in de naam van de Heer..."
Deze passage uit Psalm 118:22-26 wordt geciteerd in Marcus 11:8-10 op wat wij Palmzondag noemen. Het is wanneer de mensen hun gewaden en takken langs de weg leggen om hun Koning te verwelkomen in de stad. De zin in Psalm 118:25, 'Breng toch heil' is één woord in het Aramees: Hosanna. (Letterlijk: 'red mij alstublieft!').
Al die jaren dat we 'hosanna' zongen en zeiden, wist je dat het 'Red mij nu ik smeek u' of 'Breng nu heil (dringend) alstublieft' betekende?
Toen Jezus die Palmzondag de stad binnenging, citeerden de mensen Psalm 118: "Red ons nu smeken wij u, red ons nu smeken wij u, zend heil, laat het en ons een succes zijn (hierin)! Gezegend hij die komt in de naam van de Heer."
De context gaat over de Heer die op weg was naar Zijn dood voor ons. DAT is de dag die de Heer voor ons heeft gemaakt, opdat we op elk gebied gezegend zouden worden. In de context gaat het niet over een dag in onze tijd, het gaat over DE dag dat de Heer voor ons naar Zijn dood ging en de hoeksteen van verlossing werd. DIT is de dag die de Heer heeft gemaakt, en we zullen ons erin verheugen en blij zijn.
Voel je niet naar als je zo'n dag hebt waarop je je schouders ophaalt en zegt: "Ach, dit is de dag die de Heer heeft gemaakt en ik zal me verheugen en er blij om zijn" - dat werkt ook.
Maar de context voegt wat diepte toe, namelijk dat de mensen in Marcus 11:9-10 schreeuwden, smeekten, om hun verlossing. Het probleem was dat het niet kwam zoals ze verwachtten. Ze verwachtten dat Jezus Zijn wonderbaarlijke kracht zou gebruiken om de Romeinen weg te jagen en Israël weer groot te maken. Toen dat niet gebeurde, keerden ze zich tegen Hem en kruisigden Hem.
Wat Hij in het stof schreef
Johannes 7:2 vertelt ons dat het Loofhuttenfeest voor de deur stond. Het is het laatste van de feesten die God aan Israël gaf en het viert dat God met de mens samenleeft. Het zal jaarlijks gevierd worden in het Millennium, want Jezus zal met de mensheid leven als Koning van de aarde. Zacharia 14:16-20
Het Loofhuttenfeest heeft ook een andere naam, 'Het Feest van het Levende Water' en omvatte een ceremonie van ‘water putten’ met de naam 'Levend Water'.
Het is tijdens dit feest, op de laatste dag van het feest, dat Jezus opstond en uitriep in vers 37: "Als iemand dorst heeft, laat hij tot Mij komen en drinken. Wie in mij gelooft, zoals de Schrift zegt, levend water zal uit zijn binnenste stromen. Dit sprak Hij van de Geest, die zij die in Hem geloven later zouden ontvangen. Want de Heilige Geest was nog niet aan de mens gegeven, want Hij was nog niet verheerlijkt.)"
Hoofdstuk 8:1-2 vertelt ons dat de volgende ochtend...
...de dag na het 7-daagse feest, de 8e dag, de dag is waarop Jezus de vrouw ontmoette die betrapt was op overspel.
De dag na het feest is wat 'de 8e dag' genoemd wordt en het wordt tot in onze tijd gevierd. Het wordt 'shemini atzeret' genoemd. Sjemini betekent 'achtste' en 'atzeret' betekent 'afsluiten of pauzeren'. De 8e dag stond bekend als 'de viering van het Woord'. De laatste lezing van passages die de hele week gelezen waren, werden voor een laatste keer gelezen.
De mondelinge wet over overspel vereiste dat zowel de man als de vrouw naar de tempel zouden worden gebracht, naar de Nicanorpoort (oostkant van de stad die naar de 'voorhof van de vrouwen' leidde) om vast te stellen of er daadwerkelijk overspel had plaatsgevonden. De schrift geleerden en de Farizeeën deden dit zodat ze Jezus konden testen.
Technisch gezien,
Zouden ze de man en vrouw naar de tempel gebracht moeten hebben, naar een priester, om beschuldigd te worden. Er moesten ook 2 ooggetuigen zijn. Daarna zouden hun beschuldigers hun zonden één voor één opnoemen en zou de priester, in het stof op de vloer, de zonden schrijven die waren begaan, met de namen van de beschuldigden erbij.
Waarschijnlijk schreef Jezus niet de naam en zonden van de vrouw op, maar de zonden en namen van de mannen die haar beschuldigden.
De gewoonte is gebaseerd op Jeremia 17:13: "O Heer, de hoop van Israël, allen die U verlaten zullen beschaamd worden, en zij die van U zijn afgeweken zullen hun naam geschreven zien in het stof van de aarde, want zij hebben de Bron van het Levende Water verworpen."
Persoonlijk geloof ik dat
Jezus hun namen (en zonden) in de aarde schreef, want ze waren overtuigd van zonde en vertrokken, zoals Johannes 8:9 ons vertelt; de oudste eerst, daarna de jongste. Gezien het feit dat de oudste mannen de meeste ervaring zouden hebben en Jeremia 17:13 al tientallen jaren op het festival zouden hebben horen voorlezen, lijkt dit redelijk.
Waarom in stof geschreven?Omdat stof stond voor de tijdelijke aard van de zonde tegenover een liefdevolle en genadige God, die met één verzoek om vergeving de zonde zou wegvegen, zoals een mens het stof zou wegvegen met een veeg van zijn hand.
De mannen hadden om vergeving kunnen vragen, maar ze liepen weg. De vrouw werd vergeven, maar kreeg het bevel om het uit te maken met de man: "Ga heen en zondig niet meer. "Het stof werd weggeveegd. Wat een les zag die vrouw! Wat een les voor de mannen!
Er is zoveel om over na te denken in deze 2 voorbeelden dat ik het hierbij laat.
Volgende week meer, tot dan, zegen,
John Fenn/wk/ak
http://www.cwowi.org en e-mail me op [email protected]
RSS Feed