Deconstruction 2/3, Shipwreck
Deconstructie 2/3, Schipbreuk
Hallo allemaal,
Ik heb uitleg gegeven over het proces van 'deconstructie van het geloof' waar veel bekende christelijke muzikanten en predikanten het over hebben. Buiten degenen die we kennen, zijn er nog veel meer van onze zonen en dochters, kleinkinderen en vrienden die ook bezig zijn met deconstructie van hun geloof.
Deconstructie is niet de daad van reformatie, dat is het opnieuw vormen van ideeën en begrip over de Heer. Het is het afbreken van alles wat iemand heeft geleerd en weet en wat ze vervangen door de ideeën van de populaire cultuur.
Om iemands geloof te deconstrueren is een crisis nodig.
Een geloofscrisis is het begin van het proces. Het kan een tragische gebeurtenis zijn die niet past bij wat ze dachten dat God was. Het kunnen onbeantwoorde gebeden zijn voor iemand van wie ze hielden en die door ziekte of een ongeluk is weggenomen. Het kan zijn dat ze een moreel falen zien in een leider die ze op een voetstuk hadden geplaatst.
Misschien zien ze iets waar ze het niet mee eens zijn of waar ze vragen bij hebben, en vinden ze geen antwoorden in hun kerk. Misschien zijn ze geïsoleerd opgegroeid van andere wereldbeelden en werden ze, door hun studie of hun eerste baan, plotseling in de wereld geduwd die hun overtuigingen op de proef stelde.
Soms begint het met iemand die verhalen uit het Oude Testament over geweld, slavernij of doodstraffen voor ogenschijnlijk onbelangrijke dingen, niet kan rijmen met de normen van vandaag. Ze maken de fout om culturen die 3000 of meer jaar verwijderd zijn te vergelijken met de normen van vandaag, in plaats van de Bijbel in een culturele en historische context te plaatsen.
Christendom gaat niet over het bestrijden van demonen; het gaat over ontmoetingen met de waarheid
Paulus schrijft in II Korintiërs 10:3-6 dat onze geestelijke oorlogsvoering geen gevecht met demonen is, maar ontmoetingen met de waarheid. Hier is dit gedeelte in het Grieks:
“Want de wapens van de oorlogvoering van ons zijn niet vleselijk, maar goddelijk krachtig, tot afbraak van bolwerken; argumenten omverwerpend en elk hoog ding dat zich verheft tegen de kennis van God en elke gedachte onderwerpend en gevangennemend tot onderwerping en overeenstemming met Christus.”
Dit maakt duidelijk dat onze strijd niet in de eerste plaats tegen demonen is, maar tegen onze eigen gedachten en emoties. Onze strijd is er een van het ontmoeten van de waarheid, objectieve waarheid, en het in gehoorzaamheid brengen van gedachten en emoties van subjectieve waarheid. Demonen kunnen die versterken, ons verleiden, ons laten richten op onze emoties, maar de primaire strijd is niet het worstelen met demonen - maar met onze eigen gedachten en emoties.
We doen dit elke dag op andere gebieden, als we volwassen worden in Christus.
Laten we zeggen dat we twee mensen hebben zien praten van wie we houden of die we respecteren, en dat we beledigd zijn door de manier waarop de ene persoon tegen de andere spreekt. Het is geen zonde, maar we vinden gewoon dat het anders had gemoeten. Of misschien heeft die ene persoon wel een mening waar je het niet mee eens bent.
Er komt een verbeelding en een emotie naar boven die ons boos maakt; we vormen ons een mening dat ze het mis hebben. We zijn teleurgesteld in die persoon. We hebben nu een houding ten opzichte van die persoon. Onze emoties gaan met ons op de loop; gedachten zijn één met onze emoties. Voelen is denken, denken is voelen.
Maar dan komt de liefde naar boven. Er komt een goddelijke gedachte omhoog die zegt dat het onze zaken niet zijn hoe die twee mensen met elkaar omgingen. Er komt een goddelijke gedachte in onze geest op die zegt dat we ons met onze eigen zaken moeten bemoeien en onze ideeën, emoties en gedachten erover opzij moeten leggen.
Er komt een goddelijke gedachte dat we zo reageerden omdat onze vader en moeder zo met elkaar omgingen en dat bracht allerlei herinneringen naar boven die we onder controle moeten krijgen. Brengen we die emoties en gedachten gevangen naar Christus, of onderhouden we ze en vormen we een bolwerk in onze emoties ten opzichte van die persoon? Als we dat bolwerk vasthouden, kan er gemakkelijk een demon binnenkomen die ons verleidt tot meer bitterheid en verkeerd denken.
We willen groeien. We zien dat het probleem bij ons ligt en niet bij hen. We 'vergeven', hoewel het niet echt vergeven is, want er was geen zonde bij betrokken. We laten het los en erkennen voor onszelf dat het onze zaken niet zijn hoe 2 andere mensen met elkaar praten. En de vrede van de Heer keert terug in onze ziel en in gedachten naar onze vriend.
We hebben zojuist met succes de waarheid omarmd, we hebben gedachten en emoties gevangen genomen en zijn een beetje gegroeid in Jezus. Onze strijd was met de waarheid, want Jezus is de waarheid.
Waarheid is ons wapen waarmee we groeien in Christus.
Jezus zei dat Hij de weg, de waarheid, het leven en de weg naar de Vader is. In deconstructie worden goddeloze gedachten en emoties onderhouden en vergroot, maar niet gevangen genomen door Christus. De gordel van waarheid van Efeziërs 6:11 houdt de rest van de wapenrusting van God bij elkaar.
Schipbreuk van het geloof: I Timotheüs 1:19
1:19 Het geloof vasthoudend, en een goed geweten; hetwelk sommigen verlaten hebben aangaande het geloof en schipbreuk hebben geleden...
Schipbreuk: 'naugeo', letterlijk, een schip breken. Dit is waar we het woord ‘nautisch’ van hebben. Paulus leed schipbreuk, zoals beschreven in Handelingen 27. Ze liepen aan de grond en het schip brak, gehavend door de golven, tegen de onbeweeglijke kust. Het woordbeeld dat Paulus gebruikt is dat van iemands geloof dat tegen de klif loopt. Hun geloof breekt door de golven en de wind die ertegenaan komen. Wat zijn de wind en de golven die hun geloofsschip schipbreuk doen lijden?
Efeziërs 4: 14-15:
"Dat we niet meer als kleine kinderen zijn, heen en weer geslingerd door elke wind van sluw onderwijs, door het valse spel der mensen, in hun sluwheid die tot dwaling verleidt. Maar dan groeien we, ons aan de waarheid houdende, in liefde, in elk opzicht naar Hem toe, die het Hoofd is, Christus.”
Mensen die strijden met wat de populaire cultuur zegt versus wat ze denken dat ze van de Heer weten, hebben iemand nodig om hen door die deconstructie te leiden, zodat ze door een hervorming kunnen gaan.
In Filippenzen 1: 9-10 bad Paulus dat ze veel kennis en onderscheidingsvermogen zouden hebben. Handelingen 17:11 De mensen in Berea werden geprezen omdat ze de Schrift hebben onderzocht om te zien of Paul de waarheid vertelde.
Judas V22 zegt genade te hebben voor degenen die twijfelen.
Het christendom wordt niet geconstrueerd door de populaire cultuur, het is een openbaring uit de hemel. Deze mensen hebben iemand nodig die de Heer kent om hen met hun problemen te helpen, zodat ze hun eigen openbaring van de Vader over deze dingen kunnen ontvangen.
Hoe iemand te helpen die met zijn geloof worstelt, is voor volgende week. Tot dan, zegen,
John Fenn/ak
http://www.cwowi.org en e -mail me op [email protected]
Deconstructie 2/3, Schipbreuk
Hallo allemaal,
Ik heb uitleg gegeven over het proces van 'deconstructie van het geloof' waar veel bekende christelijke muzikanten en predikanten het over hebben. Buiten degenen die we kennen, zijn er nog veel meer van onze zonen en dochters, kleinkinderen en vrienden die ook bezig zijn met deconstructie van hun geloof.
Deconstructie is niet de daad van reformatie, dat is het opnieuw vormen van ideeën en begrip over de Heer. Het is het afbreken van alles wat iemand heeft geleerd en weet en wat ze vervangen door de ideeën van de populaire cultuur.
Om iemands geloof te deconstrueren is een crisis nodig.
Een geloofscrisis is het begin van het proces. Het kan een tragische gebeurtenis zijn die niet past bij wat ze dachten dat God was. Het kunnen onbeantwoorde gebeden zijn voor iemand van wie ze hielden en die door ziekte of een ongeluk is weggenomen. Het kan zijn dat ze een moreel falen zien in een leider die ze op een voetstuk hadden geplaatst.
Misschien zien ze iets waar ze het niet mee eens zijn of waar ze vragen bij hebben, en vinden ze geen antwoorden in hun kerk. Misschien zijn ze geïsoleerd opgegroeid van andere wereldbeelden en werden ze, door hun studie of hun eerste baan, plotseling in de wereld geduwd die hun overtuigingen op de proef stelde.
Soms begint het met iemand die verhalen uit het Oude Testament over geweld, slavernij of doodstraffen voor ogenschijnlijk onbelangrijke dingen, niet kan rijmen met de normen van vandaag. Ze maken de fout om culturen die 3000 of meer jaar verwijderd zijn te vergelijken met de normen van vandaag, in plaats van de Bijbel in een culturele en historische context te plaatsen.
Christendom gaat niet over het bestrijden van demonen; het gaat over ontmoetingen met de waarheid
Paulus schrijft in II Korintiërs 10:3-6 dat onze geestelijke oorlogsvoering geen gevecht met demonen is, maar ontmoetingen met de waarheid. Hier is dit gedeelte in het Grieks:
“Want de wapens van de oorlogvoering van ons zijn niet vleselijk, maar goddelijk krachtig, tot afbraak van bolwerken; argumenten omverwerpend en elk hoog ding dat zich verheft tegen de kennis van God en elke gedachte onderwerpend en gevangennemend tot onderwerping en overeenstemming met Christus.”
Dit maakt duidelijk dat onze strijd niet in de eerste plaats tegen demonen is, maar tegen onze eigen gedachten en emoties. Onze strijd is er een van het ontmoeten van de waarheid, objectieve waarheid, en het in gehoorzaamheid brengen van gedachten en emoties van subjectieve waarheid. Demonen kunnen die versterken, ons verleiden, ons laten richten op onze emoties, maar de primaire strijd is niet het worstelen met demonen - maar met onze eigen gedachten en emoties.
We doen dit elke dag op andere gebieden, als we volwassen worden in Christus.
Laten we zeggen dat we twee mensen hebben zien praten van wie we houden of die we respecteren, en dat we beledigd zijn door de manier waarop de ene persoon tegen de andere spreekt. Het is geen zonde, maar we vinden gewoon dat het anders had gemoeten. Of misschien heeft die ene persoon wel een mening waar je het niet mee eens bent.
Er komt een verbeelding en een emotie naar boven die ons boos maakt; we vormen ons een mening dat ze het mis hebben. We zijn teleurgesteld in die persoon. We hebben nu een houding ten opzichte van die persoon. Onze emoties gaan met ons op de loop; gedachten zijn één met onze emoties. Voelen is denken, denken is voelen.
Maar dan komt de liefde naar boven. Er komt een goddelijke gedachte omhoog die zegt dat het onze zaken niet zijn hoe die twee mensen met elkaar omgingen. Er komt een goddelijke gedachte in onze geest op die zegt dat we ons met onze eigen zaken moeten bemoeien en onze ideeën, emoties en gedachten erover opzij moeten leggen.
Er komt een goddelijke gedachte dat we zo reageerden omdat onze vader en moeder zo met elkaar omgingen en dat bracht allerlei herinneringen naar boven die we onder controle moeten krijgen. Brengen we die emoties en gedachten gevangen naar Christus, of onderhouden we ze en vormen we een bolwerk in onze emoties ten opzichte van die persoon? Als we dat bolwerk vasthouden, kan er gemakkelijk een demon binnenkomen die ons verleidt tot meer bitterheid en verkeerd denken.
We willen groeien. We zien dat het probleem bij ons ligt en niet bij hen. We 'vergeven', hoewel het niet echt vergeven is, want er was geen zonde bij betrokken. We laten het los en erkennen voor onszelf dat het onze zaken niet zijn hoe 2 andere mensen met elkaar praten. En de vrede van de Heer keert terug in onze ziel en in gedachten naar onze vriend.
We hebben zojuist met succes de waarheid omarmd, we hebben gedachten en emoties gevangen genomen en zijn een beetje gegroeid in Jezus. Onze strijd was met de waarheid, want Jezus is de waarheid.
Waarheid is ons wapen waarmee we groeien in Christus.
Jezus zei dat Hij de weg, de waarheid, het leven en de weg naar de Vader is. In deconstructie worden goddeloze gedachten en emoties onderhouden en vergroot, maar niet gevangen genomen door Christus. De gordel van waarheid van Efeziërs 6:11 houdt de rest van de wapenrusting van God bij elkaar.
Schipbreuk van het geloof: I Timotheüs 1:19
1:19 Het geloof vasthoudend, en een goed geweten; hetwelk sommigen verlaten hebben aangaande het geloof en schipbreuk hebben geleden...
Schipbreuk: 'naugeo', letterlijk, een schip breken. Dit is waar we het woord ‘nautisch’ van hebben. Paulus leed schipbreuk, zoals beschreven in Handelingen 27. Ze liepen aan de grond en het schip brak, gehavend door de golven, tegen de onbeweeglijke kust. Het woordbeeld dat Paulus gebruikt is dat van iemands geloof dat tegen de klif loopt. Hun geloof breekt door de golven en de wind die ertegenaan komen. Wat zijn de wind en de golven die hun geloofsschip schipbreuk doen lijden?
Efeziërs 4: 14-15:
"Dat we niet meer als kleine kinderen zijn, heen en weer geslingerd door elke wind van sluw onderwijs, door het valse spel der mensen, in hun sluwheid die tot dwaling verleidt. Maar dan groeien we, ons aan de waarheid houdende, in liefde, in elk opzicht naar Hem toe, die het Hoofd is, Christus.”
Mensen die strijden met wat de populaire cultuur zegt versus wat ze denken dat ze van de Heer weten, hebben iemand nodig om hen door die deconstructie te leiden, zodat ze door een hervorming kunnen gaan.
In Filippenzen 1: 9-10 bad Paulus dat ze veel kennis en onderscheidingsvermogen zouden hebben. Handelingen 17:11 De mensen in Berea werden geprezen omdat ze de Schrift hebben onderzocht om te zien of Paul de waarheid vertelde.
Judas V22 zegt genade te hebben voor degenen die twijfelen.
Het christendom wordt niet geconstrueerd door de populaire cultuur, het is een openbaring uit de hemel. Deze mensen hebben iemand nodig die de Heer kent om hen met hun problemen te helpen, zodat ze hun eigen openbaring van de Vader over deze dingen kunnen ontvangen.
Hoe iemand te helpen die met zijn geloof worstelt, is voor volgende week. Tot dan, zegen,
John Fenn/ak
http://www.cwowi.org en e -mail me op [email protected]
RSS Feed