How the Word became flesh, 3 of 4
Hoe het Woord vlees werd, 3 van 4
Hallo allemaal,
Vorige week vertelde ik hoe de apostelen vol ontzag moeten zijn geweest bij het besef dat het Woord van de Heer, dat door de eeuwen heen aan de profeten was verschenen, de hemel had verlaten om mens te worden en onder hen te wonen. Kunt u zich hun gedachten voorstellen?
Hoe is de gegeven Zoon het geboren Kind geworden?
In Filippenzen 2:5-11 schrijft Paulus:
"Laat deze gezindheid in u zijn, die ook in Christus Jezus was: Die, in de gestalte Gods zijnde, het geen roof geacht heeft aan God gelijk te zijn, maar Zich ledig gemaakt heeft, de gestalte van een dienstknecht aangenomen hebbende, naar de gelijkenis des mensen gemaakt, en Zichzelf aan een mens gelijkvormig bevonden hebbende, Zichzelf vernederd heeft, gehoorzaam geworden zijnde tot in den dood, ja tot in de dood aan een kruis. Daarom heeft God (Vader) Hem hoog verheven en Hem een naam gegeven boven elke naam, opdat voor de naam van Jezus elke knie zich zal buigen..."
Dat Schriftgedeelte vertelt ons dat Christus, de Zoon uit de hemel, 'Zichzelf ledigde', en mens werd. Hij 'bevond Zichzelf' als mens - wat een verbazingwekkende verandering voor Hem om van onbegrensd te zijn in de geestelijke wereld, te gaan naar beperkt te worden tot een fysiek lichaam.
Het Griekse woord voor 'ledigen' is 'kenoo' en betekent 'volledig leegmaken, ledig maken, geen waarde toekennen' (zoals wanneer een kan met water wordt leeggegoten, de lege kan heeft nu geen waarde meer omdat de inhoud is leeggegoten). Christus maakte Zichzelf van 'geen waarde', maakte Zichzelf helemaal leeg om de hemel te verlaten en mens te worden.
De jongen Jezus deed geen wonderen
Het betekent dat Christus de Zoon, het Woord van de Vader, Zichzelf van alle rechten en voorrechten heeft ontdaan als de enige Zoon van de Vader. Voor ons betekent het, dat toen de Zoon de menselijke naam Jezus kreeg, Hij niet als Gods Zoon leefde, maar als een mens. Toen de Heilige Geest eenmaal op Hem kwam, leefde Hij als een met de Geest vervuld mens.
Dat betekent dat de rooms-katholieke leer dat de jongen Jezus wonderen deed, onjuist is. Hij deed geen wonderen vóór Zijn waterdoop, toen de Heilige Geest op dat moment op Hem kwam. Het betekent ook dat, omdat Hij wonderen deed als een door de Geest vervuld mens, ook wij soortgelijke wonderen* zullen doen, want ook wij hebben de Heilige Geest gekregen. Hoewel de Schrift zegt dat Hij de Geest ontving 'zonder maat'*, hebben wij de Heilige Geest naar de maat* die ieder van ons gegeven is. (*Johannes 14:12, Johannes 3:34, **Romeinen 12:3)
Een bezoek die ik had
In 1989 had ik Filippenzen 2 gelezen, maar het nooit diepgaand bestudeerd. Maar tijdens een bezoek met de Heer en degene die ik 'mijn engel' noem (mijn beschermengel) vroeg ik: "Hoe was het toen de Heer de hemel verliet? Hoe is dat gebeurd?" Ik wist wat Gabriël tegen Maria had gezegd in Lucas 1:35, toen zij vroeg hoe het zou gebeuren dat zij God in haar schoot zou verwekken:
"De Heilige Geest zal over u komen, en de kracht van de Allerhoogste zal u overschaduwen..."
Het woord 'kracht' dat hier wordt gebruikt is 'dunamis', waar we het woord 'dynamiet' vandaan hebben, en betekent kracht. Het woord 'overschaduwen' betekent 'omhullen als een wolk'. Dus de macht van de Allerhoogste bedekte Maria als een wolk. Daarover volgende week meer.
Maar mijn vraag aan de Heer en de engel was: hoe zag dat eruit, hoe gebeurde het? Plotseling was ik in de Geest en stond ik in de hemel. Er waren geen mensen, alleen engelen, en ze stonden allemaal dicht opeengepakt zoals een menigte naar een optocht zou kijken. Ik stond als een toeschouwer achteraan de menigte engelen, op dat moment niet zeker wetende wat ik zag.
Er was een smal pad, net breed genoeg voor 1 persoon om te lopen, een open pad tussen de engelen. Sommigen keken vanaf de kant van het pad waar ik mij bevond, de anderen aan de andere kant van het pad keken in onze richting. Maar niemand keek naar de engel aan de overkant van dat smalle pad - alle ogen waren gericht op het stralende witte licht van de troon van de Vader, want het pad ging van Hem uit, door de menigte van engelen heen.
Uit dat licht stapte de Heer
Hij leek op de Heer die ik zo vaak in bezoeken had gezien - ik had me eerder afgevraagd of en in hoeverre Maria's DNA Zijn gelaatstrekken had gevormd, en was een beetje verbaasd te zien dat Degene die ik de hemel zag verlaten er hetzelfde uitzag als de verrezen Heer die ik in de bezoeken zag. Ik zag Christus het licht van de Vader verlaten om door het pad van de engelen te lopen, die zich in ontzag bogen; De engelen bogen zich vanaf de taille, of knielden neer, of knielden op één knie, maar alle ogen waren neergeslagen terwijl zij in stilte toekeken hoe Christus van de troon van de Vader langs het pad liep, door hun midden.
Vanuit mijn gezichtspunt was het van rechts naar links, en ik merkte dat ik mijzelf lichtjes naar de troon gedraaid had terwijl de Heer naderde, en dan langs ons ging. Ik draaide me niet naar links om te zien waar het pad heen leidde, want ik was plotseling terug in mijn huiskamer met de Heer en de engel. Het besef dat ik zojuist een glimp had mogen opvangen van Hem, die Zichzelf van alle rechten en voorrechten had ontdaan als de enige Zoon van de Vader, om een mens te worden, overweldigde mij.
Ik was overweldigd door ontzag, door verbazing. Ik kon eerst niet spreken, zo overweldigend was het. Alles wat ik geestelijk wist over de Vader die Zijn enige Zoon gaf, was nu een levende waarheid geworden. Ik lag met mijn gezicht naar Hem toe: "O Heer, U bent het ZO waard aanbeden te worden, U bent het waard... en toen was ik weer zo overweldigd dat ik slechts in stilte bleef liggen.
Toen ik weer op krachten was gekomen
vroeg ik de Heer of Hij kon verifiëren wat Hij mij had laten zien met de Schrift? Hij zei me de passage te onderzoeken met Hebreeën 10:5, wat ik deed:
"Toen Hij daarom in de wereld kwam, zei Hij: “Slachtoffer en gaven is niet wat gij begeerd hebt, maar een lichaam hebt Gij voor Mij bereid.'" v6-7 vervolgen: "In brandoffers en offers hebt gij geen behagen gehad. Toen heb Ik gezegd: 'Zie! Ik ben gekomen. In de volheid van de boekrol (boek, d.w.z. Oude Testament) staat van Mij geschreven, om uw wil te doen o God (Vader).""
Terwijl de Zoon Zich ledigde, vertelde Hij de Vader dat Hij wist dat de Vader geen behagen had in het bloed van stieren en bokken, maar dat de Vader een lichaam voor Hem had bereid - en Hij zou gaan om Zijn wil te doen.
En dat lichaam - was een verandering voor altijd. Jezus werd opgewekt met een menselijk lichaam, en zal altijd mens blijven. In feite, sprekend over de opstandingsdag, citeert Handelingen 13:33 Psalm 2 als profetisch: "Heden ben Ik uw Vader geworden." De Vader is nog steeds in de Geestelijke wereld met een Geestelijk lichaam. Maar Zijn Woord, dat alles bij elkaar houdt door de kracht van Zijn Vader, is een mens en zal dat voor altijd zijn. Het veranderde voor altijd de Vader-Zoon relatie.
Voor zover wij weten, zal Hij de enige zijn die door de eeuwigheid zal gaan met de littekens van die wereld in Zijn vlees. De Zoon ging van het zijn in de Geest, boven tijd en ruimte, naar het opgesloten zijn in een lichaam op aarde, opgesloten in dat lichaam.
Degene die het lichaam van Adam schiep, heeft Zich nu beperkt tot precies zo'n lichaam. De Zoon moest voor het eerst in de eeuwigheid persoonlijk leren wat het is om te lopen, te praten, naar het toilet te gaan, te eten om op krachten te komen, om van de ene plaats naar de andere te gaan, niet door gedachten, maar door het ene been voor het andere te moeten zetten terwijl Hij naar een locatie liep.
We stoppen hier, en gaan volgende week verder met de fysiologie over waarom de Vader een lichaam voor Zijn Zoon moest voorbereiden - en meer. Tot dan,
zegen,
John Fenn/wk/ak
www.cwowi.org en email me op cwowi@aol.com
Hoe het Woord vlees werd, 3 van 4
Hallo allemaal,
Vorige week vertelde ik hoe de apostelen vol ontzag moeten zijn geweest bij het besef dat het Woord van de Heer, dat door de eeuwen heen aan de profeten was verschenen, de hemel had verlaten om mens te worden en onder hen te wonen. Kunt u zich hun gedachten voorstellen?
Hoe is de gegeven Zoon het geboren Kind geworden?
In Filippenzen 2:5-11 schrijft Paulus:
"Laat deze gezindheid in u zijn, die ook in Christus Jezus was: Die, in de gestalte Gods zijnde, het geen roof geacht heeft aan God gelijk te zijn, maar Zich ledig gemaakt heeft, de gestalte van een dienstknecht aangenomen hebbende, naar de gelijkenis des mensen gemaakt, en Zichzelf aan een mens gelijkvormig bevonden hebbende, Zichzelf vernederd heeft, gehoorzaam geworden zijnde tot in den dood, ja tot in de dood aan een kruis. Daarom heeft God (Vader) Hem hoog verheven en Hem een naam gegeven boven elke naam, opdat voor de naam van Jezus elke knie zich zal buigen..."
Dat Schriftgedeelte vertelt ons dat Christus, de Zoon uit de hemel, 'Zichzelf ledigde', en mens werd. Hij 'bevond Zichzelf' als mens - wat een verbazingwekkende verandering voor Hem om van onbegrensd te zijn in de geestelijke wereld, te gaan naar beperkt te worden tot een fysiek lichaam.
Het Griekse woord voor 'ledigen' is 'kenoo' en betekent 'volledig leegmaken, ledig maken, geen waarde toekennen' (zoals wanneer een kan met water wordt leeggegoten, de lege kan heeft nu geen waarde meer omdat de inhoud is leeggegoten). Christus maakte Zichzelf van 'geen waarde', maakte Zichzelf helemaal leeg om de hemel te verlaten en mens te worden.
De jongen Jezus deed geen wonderen
Het betekent dat Christus de Zoon, het Woord van de Vader, Zichzelf van alle rechten en voorrechten heeft ontdaan als de enige Zoon van de Vader. Voor ons betekent het, dat toen de Zoon de menselijke naam Jezus kreeg, Hij niet als Gods Zoon leefde, maar als een mens. Toen de Heilige Geest eenmaal op Hem kwam, leefde Hij als een met de Geest vervuld mens.
Dat betekent dat de rooms-katholieke leer dat de jongen Jezus wonderen deed, onjuist is. Hij deed geen wonderen vóór Zijn waterdoop, toen de Heilige Geest op dat moment op Hem kwam. Het betekent ook dat, omdat Hij wonderen deed als een door de Geest vervuld mens, ook wij soortgelijke wonderen* zullen doen, want ook wij hebben de Heilige Geest gekregen. Hoewel de Schrift zegt dat Hij de Geest ontving 'zonder maat'*, hebben wij de Heilige Geest naar de maat* die ieder van ons gegeven is. (*Johannes 14:12, Johannes 3:34, **Romeinen 12:3)
Een bezoek die ik had
In 1989 had ik Filippenzen 2 gelezen, maar het nooit diepgaand bestudeerd. Maar tijdens een bezoek met de Heer en degene die ik 'mijn engel' noem (mijn beschermengel) vroeg ik: "Hoe was het toen de Heer de hemel verliet? Hoe is dat gebeurd?" Ik wist wat Gabriël tegen Maria had gezegd in Lucas 1:35, toen zij vroeg hoe het zou gebeuren dat zij God in haar schoot zou verwekken:
"De Heilige Geest zal over u komen, en de kracht van de Allerhoogste zal u overschaduwen..."
Het woord 'kracht' dat hier wordt gebruikt is 'dunamis', waar we het woord 'dynamiet' vandaan hebben, en betekent kracht. Het woord 'overschaduwen' betekent 'omhullen als een wolk'. Dus de macht van de Allerhoogste bedekte Maria als een wolk. Daarover volgende week meer.
Maar mijn vraag aan de Heer en de engel was: hoe zag dat eruit, hoe gebeurde het? Plotseling was ik in de Geest en stond ik in de hemel. Er waren geen mensen, alleen engelen, en ze stonden allemaal dicht opeengepakt zoals een menigte naar een optocht zou kijken. Ik stond als een toeschouwer achteraan de menigte engelen, op dat moment niet zeker wetende wat ik zag.
Er was een smal pad, net breed genoeg voor 1 persoon om te lopen, een open pad tussen de engelen. Sommigen keken vanaf de kant van het pad waar ik mij bevond, de anderen aan de andere kant van het pad keken in onze richting. Maar niemand keek naar de engel aan de overkant van dat smalle pad - alle ogen waren gericht op het stralende witte licht van de troon van de Vader, want het pad ging van Hem uit, door de menigte van engelen heen.
Uit dat licht stapte de Heer
Hij leek op de Heer die ik zo vaak in bezoeken had gezien - ik had me eerder afgevraagd of en in hoeverre Maria's DNA Zijn gelaatstrekken had gevormd, en was een beetje verbaasd te zien dat Degene die ik de hemel zag verlaten er hetzelfde uitzag als de verrezen Heer die ik in de bezoeken zag. Ik zag Christus het licht van de Vader verlaten om door het pad van de engelen te lopen, die zich in ontzag bogen; De engelen bogen zich vanaf de taille, of knielden neer, of knielden op één knie, maar alle ogen waren neergeslagen terwijl zij in stilte toekeken hoe Christus van de troon van de Vader langs het pad liep, door hun midden.
Vanuit mijn gezichtspunt was het van rechts naar links, en ik merkte dat ik mijzelf lichtjes naar de troon gedraaid had terwijl de Heer naderde, en dan langs ons ging. Ik draaide me niet naar links om te zien waar het pad heen leidde, want ik was plotseling terug in mijn huiskamer met de Heer en de engel. Het besef dat ik zojuist een glimp had mogen opvangen van Hem, die Zichzelf van alle rechten en voorrechten had ontdaan als de enige Zoon van de Vader, om een mens te worden, overweldigde mij.
Ik was overweldigd door ontzag, door verbazing. Ik kon eerst niet spreken, zo overweldigend was het. Alles wat ik geestelijk wist over de Vader die Zijn enige Zoon gaf, was nu een levende waarheid geworden. Ik lag met mijn gezicht naar Hem toe: "O Heer, U bent het ZO waard aanbeden te worden, U bent het waard... en toen was ik weer zo overweldigd dat ik slechts in stilte bleef liggen.
Toen ik weer op krachten was gekomen
vroeg ik de Heer of Hij kon verifiëren wat Hij mij had laten zien met de Schrift? Hij zei me de passage te onderzoeken met Hebreeën 10:5, wat ik deed:
"Toen Hij daarom in de wereld kwam, zei Hij: “Slachtoffer en gaven is niet wat gij begeerd hebt, maar een lichaam hebt Gij voor Mij bereid.'" v6-7 vervolgen: "In brandoffers en offers hebt gij geen behagen gehad. Toen heb Ik gezegd: 'Zie! Ik ben gekomen. In de volheid van de boekrol (boek, d.w.z. Oude Testament) staat van Mij geschreven, om uw wil te doen o God (Vader).""
Terwijl de Zoon Zich ledigde, vertelde Hij de Vader dat Hij wist dat de Vader geen behagen had in het bloed van stieren en bokken, maar dat de Vader een lichaam voor Hem had bereid - en Hij zou gaan om Zijn wil te doen.
En dat lichaam - was een verandering voor altijd. Jezus werd opgewekt met een menselijk lichaam, en zal altijd mens blijven. In feite, sprekend over de opstandingsdag, citeert Handelingen 13:33 Psalm 2 als profetisch: "Heden ben Ik uw Vader geworden." De Vader is nog steeds in de Geestelijke wereld met een Geestelijk lichaam. Maar Zijn Woord, dat alles bij elkaar houdt door de kracht van Zijn Vader, is een mens en zal dat voor altijd zijn. Het veranderde voor altijd de Vader-Zoon relatie.
Voor zover wij weten, zal Hij de enige zijn die door de eeuwigheid zal gaan met de littekens van die wereld in Zijn vlees. De Zoon ging van het zijn in de Geest, boven tijd en ruimte, naar het opgesloten zijn in een lichaam op aarde, opgesloten in dat lichaam.
Degene die het lichaam van Adam schiep, heeft Zich nu beperkt tot precies zo'n lichaam. De Zoon moest voor het eerst in de eeuwigheid persoonlijk leren wat het is om te lopen, te praten, naar het toilet te gaan, te eten om op krachten te komen, om van de ene plaats naar de andere te gaan, niet door gedachten, maar door het ene been voor het andere te moeten zetten terwijl Hij naar een locatie liep.
We stoppen hier, en gaan volgende week verder met de fysiologie over waarom de Vader een lichaam voor Zijn Zoon moest voorbereiden - en meer. Tot dan,
zegen,
John Fenn/wk/ak
www.cwowi.org en email me op cwowi@aol.com
RSS Feed