Dag allemaal,
In die tijd was ik de directeur van een Bijbelschool behorend bij een bepaalde bediening, in een ander land dan de VS. Ik werd benaderd door sommige voorgangers daar over een prediker die in populariteit steeg en er niet uitzag als één van hen, met zijn tatoeëringen en kledingstijl. Toch waren ze geïmponeerd door de wonderen die er blijkbaar in zijn bijeenkomsten gedaan werden. Ze waren ontdaan over zijn reizende populariteit, niet vanwege zijn verschijning, maar door de details van zijn privé leven.
Ze legden mij hun dilemma voor, want hij zette hen onder druk om hem in hun gemeentes uit te nodigen. Aan de ene kant beweerde hij dat er grote wonderen door de Heer gedaan werden, in het bijzonder in diensten overzees – genezingen, mensen stapten uit hun rolstoelen, enzovoorts. Maar aan de andere kant werd er vaak vermeld dat hij zijn vrouw ontrouw was, problemen had met drugs en alcohol en men hoorde ook over woede uitbarstingen en er waren beschuldigingen van misbruik. Zijn privéleven leek niet consistent te zijn met het christelijk karakter dat men van een dienaar en leider zou mogen verwachten.
Na veel discussie was iedereen het erover eens, dat op een bepaald moment, door de Heer bepaald, en als hij zich niet zou bekeren, zijn zonde aan het publiek ontmaskerd zou worden. Tot het zover was, moest iedere pastor voor zichzelf beslissen of hij hem wel of niet in zijn gemeente zou uitnodigen. Zover ik weet, heeft niemand dat gedaan en de persoon waar het om ging, vertrok naar een ander land, waar men hem niet kende.
Lijd verdrukkingen als een soldaat, heb de wilskracht van een atleet in training en wees als een…landbouwer?
Ik heb gedeeld uit 2 Timotheüs 2:1-6, waar Paulus Timotheüs in 3 gebieden instrueert, wat perfect overeenkomt met de 3 delen van de mens: lichaam, ziel en geest.
Paulus zei tegen Timotheüs verdrukkingen te verduren zoals een soldaat dat doet. Niet dat hij een soldaat is, maar de lichamelijke moeiten te verduren, wat soldaten doen. Dat zou een arrestatie kunnen zijn, een marteling, of de dood. Reizen ging per voet en/of per schip, ongeacht het weer en de cultuur.
Vervolgens doelde hij op de ziel: train en ga de wedstrijd in volgens de regels; verduur de emotionele moeiten, wees gewillig naakt voor de Heer te verschijnen en bekleed te worden met de olie van de Geest, waardoor de vijand ons moeilijk kan vastpakken.
Nu gaat Paulus verder met het geestelijke aspect en hij zegt tegen Timotheüs, in vers 6: “De landbouwer, die zware arbeid verricht, moet als eerste in de vruchten delen.”
Als we dit vers apart nemen zien we dat het Grieks zegt “De hardwerkende landbouwer”, dus dit spreekt over ijver, over zwaar handenarbeid, als voorbeeld van geestelijke moeilijkheden.
Het zware leven van een boer wordt vergeleken met geestelijk sterk en taai zijn. Een boer moet alle aspecten kennen die zorgen voor een succesvolle oogst en hij moet in alle weerscondities willen werken, want als de tijd goed is, is de tijd goed – de boer moet op de juiste tijd zaaien en oogsten – hij kan niet wachten tot er een warme, zonnige dag komt, als het zaad of de oogst aangeeft dat het klaar is. Op dezelfde manier moeten wij geestelijk ijverig zijn, niet beïnvloedbaar door omstandigheden, gericht op de oogst, het werk dat moet gebeuren. Geestelijk taai zijn, gewillig alles aan de kant te zetten omdat, geestelijk gezien, God roept en de velden/oogst onze aandacht nodig heeft.
Dit kan inhouden, dat als je de drang hebt om te bidden voor iemand, je stopt met waar je mee bezig bent en je voor die persoon gaat bidden. Ook kan het zijn dat als je op weg bent om iets te doen en een broeder of zuster belt je om hulp, je jouw plannen laat zitten en gaat helpen, want geestelijke dingen gaan voor. Dingen van het hart en de geest worden het allerbelangrijkst in je leven.
De boer is niet alleen bezig met het planten en de oogst, maar met alles wat daaraan gerelateerd is: voorbereiding van de grond, het planten, onkruid wieden, bepalen wat de juiste tijd is om te oogsten, werkers coördineren, de oogst verzamelen en klaarmaken voor de markt, genoeg zaad achterhouden voor de oogst van volgend jaar, en nog veel meer. Dat vereist ijver en focus.
De grond is het menselijk hart
Paulus zegt dat de landman als eerste van de oogst mag eten. Wat betekent dat?
In Marcus 4 gaf Jezus de gelijkenis van de zaaier en in vers 13 zegt Hij dat als je deze gelijkenis niet begrijpt, je de andere gelijkenissen ook niet zult begrijpen. Die uitspraak maakt deze gelijkenis de belangrijkste en de schrijvers van het Nieuwe Testament bleven bij dat voorbeeld in hun eigen schrijven. Eén voorbeeld daarvan is dit gedeelte.
In de gelijkenis zaait de zaaier het Woord in de grond – de grond is het menselijk hart – waar het zaait groeit, en afhankelijk van de conditie van de grond/hart, groeit het zaad/Woord overeenkomstig.
Paulus volgt het voorbeeld van de Heer en gebruikt de landman, die zaad zaait; dus we begrijpen dat het zaad in de grond geplant wordt, in het menselijk hart, en daaruit groeit de oogst. Paulus zegt dat de boer eerst moet eten van de oogst die in zijn hart groeit. Als de grond het hart is, is de oogst wat uit het hart groeit, de vrucht van de Geest – de vrucht van de (menselijke) geest, waar Paulus over schrijft in Galaten 5:22-23, dat vanuit een hart (geest) van een wedergeboren persoon groeit.
Er is hard werk en ijver voor nodig om dat zaad te laten groeien en de boer (jij en ik) moet letten op het Woord in onze harten en het voeden, het een prioriteit maken. Je weet hoe een zaadje groeit: het schiet allereerst omhoog door de grond (hart), het is kwetsbaar, heeft de juiste condities nodig om te groeien – water, licht, voeding uit de bodem – en de tuinier of de boer moet die zaadjes een eerste prioriteit maken.
Hij of zij kijkt er dagelijks naar, zorgt ervoor, plukt schadelijke insecten die het willen vernietigen, van het plantje af. Op dezelfde manier vertelt Paulus Timotheüs je geestelijke mens te beschermen en te voeden. Let op dat er geen dingen zijn die dat Leven in jouw geest beschadigen. Haal de schadelijke insecten weg (demonische en andere krachten) die het plantje willen vernietigen. Als je Marcus 4:11-19 leest, zul je zien dat soms de zorgen van de wereld, de verleiding van de rijkdom en de begeerten naar al het andere, binnenkomen en het Woord verstikken.
Paulus bouwt verder op die gelijkenis van Jezus en vertelt hem niets binnen te laten dat het Woord in zijn leven kan verstikken – doe wat je kunt om jouw geestelijk leven te voeden door te voorzien in een veilige en voedende omgeving. Koester de dingen niet die niet bijdragen aan een gezonde groei.
Het woord dat Paulus gebruikt, als hij zegt dat de landman als eerste mag ‘deelnemen’ van de vruchten, betekent ‘te eten, te ontvangen, te nemen.’ Het betekent precies wat het zegt – je moet praktiseren wat je preekt. Je kunt niet als die prediker hierboven zijn die één ding preekt en thuis heel anders leeft.
ALS je lichamelijk ongemak of pijn wilt verdragen, zoals een soldaat, ALS je gewillig bent de emotionele discipline te hebben in je leven en terug te keren naar je Trainer voor meer ‘olie’ na iedere wedstrijd, dan begrijp je dat jij de eerste moet zijn die van de oogst van je eigen hart eet, jij moet wandelen in de openbaring die je hebt, in het licht dat je hebt. Jij moet prioriteiten en grenzen stellen in alle drie elementen die Paulus hier onderwijst. Ons leven moet consistent zijn, van geest naar ziel en vandaar naar buiten toen, naar ons lichaam/onze levens.
Dat wil niet zeggen dat er verwacht wordt dat we volmaakt zijn, maar wel dat we willen groeien. Een discipel van Jezus zijn is een serieuze zaak, een dagelijkse serie kleine keuzes om Hem ons te laten veranderen, van binnen naar buiten. Hij gebruikt iedere omstandigheid, elke gesloten deur, iedere moeilijkheid, als een gelegenheid voor onze groei. Hij veroorzaakt de moeilijkheden en tegenslagen niet, wij doen ons dat zelf aan of de vijand verzoekt ons, maar de Vader is er een Meester in om dat te nemen wat voor onze verwoesting bedoeld was, en het om te keren, zodat we meer als Christus gaan worden.
Zoals Marcus 4:33 zegt, leerde Jezus mensen alleen voor zover zij dat konden horen/ontvangen. Kun jij meer ontvangen? Wees voorzichtig, want als je ja zegt, ben je onmiddellijk aansprakelijk voor wat Hij jou geeft. Om in dat licht te wandelen, moet je gewillig zijn moeilijkheden te verdragen als een soldaat, de mentale ups en downs van een atleet in training en de geestelijke ijver te hebben te willen zijn zoals Jezus is. Dat moet jouw eerste doel in het leven zijn, ongeacht wat het leven je brengt. Het is echter een rijk leven, geestelijk en intern gesproken. Anderen zullen het niet altijd begrijpen, maar dat hoort bij de prijs die we betalen als we als Christus willen zijn. Het is onze roeping.
Volgende week een ander onderwerp, tot dan,
Zegen,
John Fenn
Cwowi.org
Mail naar cwowi@aol.com
In die tijd was ik de directeur van een Bijbelschool behorend bij een bepaalde bediening, in een ander land dan de VS. Ik werd benaderd door sommige voorgangers daar over een prediker die in populariteit steeg en er niet uitzag als één van hen, met zijn tatoeëringen en kledingstijl. Toch waren ze geïmponeerd door de wonderen die er blijkbaar in zijn bijeenkomsten gedaan werden. Ze waren ontdaan over zijn reizende populariteit, niet vanwege zijn verschijning, maar door de details van zijn privé leven.
Ze legden mij hun dilemma voor, want hij zette hen onder druk om hem in hun gemeentes uit te nodigen. Aan de ene kant beweerde hij dat er grote wonderen door de Heer gedaan werden, in het bijzonder in diensten overzees – genezingen, mensen stapten uit hun rolstoelen, enzovoorts. Maar aan de andere kant werd er vaak vermeld dat hij zijn vrouw ontrouw was, problemen had met drugs en alcohol en men hoorde ook over woede uitbarstingen en er waren beschuldigingen van misbruik. Zijn privéleven leek niet consistent te zijn met het christelijk karakter dat men van een dienaar en leider zou mogen verwachten.
Na veel discussie was iedereen het erover eens, dat op een bepaald moment, door de Heer bepaald, en als hij zich niet zou bekeren, zijn zonde aan het publiek ontmaskerd zou worden. Tot het zover was, moest iedere pastor voor zichzelf beslissen of hij hem wel of niet in zijn gemeente zou uitnodigen. Zover ik weet, heeft niemand dat gedaan en de persoon waar het om ging, vertrok naar een ander land, waar men hem niet kende.
Lijd verdrukkingen als een soldaat, heb de wilskracht van een atleet in training en wees als een…landbouwer?
Ik heb gedeeld uit 2 Timotheüs 2:1-6, waar Paulus Timotheüs in 3 gebieden instrueert, wat perfect overeenkomt met de 3 delen van de mens: lichaam, ziel en geest.
Paulus zei tegen Timotheüs verdrukkingen te verduren zoals een soldaat dat doet. Niet dat hij een soldaat is, maar de lichamelijke moeiten te verduren, wat soldaten doen. Dat zou een arrestatie kunnen zijn, een marteling, of de dood. Reizen ging per voet en/of per schip, ongeacht het weer en de cultuur.
Vervolgens doelde hij op de ziel: train en ga de wedstrijd in volgens de regels; verduur de emotionele moeiten, wees gewillig naakt voor de Heer te verschijnen en bekleed te worden met de olie van de Geest, waardoor de vijand ons moeilijk kan vastpakken.
Nu gaat Paulus verder met het geestelijke aspect en hij zegt tegen Timotheüs, in vers 6: “De landbouwer, die zware arbeid verricht, moet als eerste in de vruchten delen.”
Als we dit vers apart nemen zien we dat het Grieks zegt “De hardwerkende landbouwer”, dus dit spreekt over ijver, over zwaar handenarbeid, als voorbeeld van geestelijke moeilijkheden.
Het zware leven van een boer wordt vergeleken met geestelijk sterk en taai zijn. Een boer moet alle aspecten kennen die zorgen voor een succesvolle oogst en hij moet in alle weerscondities willen werken, want als de tijd goed is, is de tijd goed – de boer moet op de juiste tijd zaaien en oogsten – hij kan niet wachten tot er een warme, zonnige dag komt, als het zaad of de oogst aangeeft dat het klaar is. Op dezelfde manier moeten wij geestelijk ijverig zijn, niet beïnvloedbaar door omstandigheden, gericht op de oogst, het werk dat moet gebeuren. Geestelijk taai zijn, gewillig alles aan de kant te zetten omdat, geestelijk gezien, God roept en de velden/oogst onze aandacht nodig heeft.
Dit kan inhouden, dat als je de drang hebt om te bidden voor iemand, je stopt met waar je mee bezig bent en je voor die persoon gaat bidden. Ook kan het zijn dat als je op weg bent om iets te doen en een broeder of zuster belt je om hulp, je jouw plannen laat zitten en gaat helpen, want geestelijke dingen gaan voor. Dingen van het hart en de geest worden het allerbelangrijkst in je leven.
De boer is niet alleen bezig met het planten en de oogst, maar met alles wat daaraan gerelateerd is: voorbereiding van de grond, het planten, onkruid wieden, bepalen wat de juiste tijd is om te oogsten, werkers coördineren, de oogst verzamelen en klaarmaken voor de markt, genoeg zaad achterhouden voor de oogst van volgend jaar, en nog veel meer. Dat vereist ijver en focus.
De grond is het menselijk hart
Paulus zegt dat de landman als eerste van de oogst mag eten. Wat betekent dat?
In Marcus 4 gaf Jezus de gelijkenis van de zaaier en in vers 13 zegt Hij dat als je deze gelijkenis niet begrijpt, je de andere gelijkenissen ook niet zult begrijpen. Die uitspraak maakt deze gelijkenis de belangrijkste en de schrijvers van het Nieuwe Testament bleven bij dat voorbeeld in hun eigen schrijven. Eén voorbeeld daarvan is dit gedeelte.
In de gelijkenis zaait de zaaier het Woord in de grond – de grond is het menselijk hart – waar het zaait groeit, en afhankelijk van de conditie van de grond/hart, groeit het zaad/Woord overeenkomstig.
Paulus volgt het voorbeeld van de Heer en gebruikt de landman, die zaad zaait; dus we begrijpen dat het zaad in de grond geplant wordt, in het menselijk hart, en daaruit groeit de oogst. Paulus zegt dat de boer eerst moet eten van de oogst die in zijn hart groeit. Als de grond het hart is, is de oogst wat uit het hart groeit, de vrucht van de Geest – de vrucht van de (menselijke) geest, waar Paulus over schrijft in Galaten 5:22-23, dat vanuit een hart (geest) van een wedergeboren persoon groeit.
Er is hard werk en ijver voor nodig om dat zaad te laten groeien en de boer (jij en ik) moet letten op het Woord in onze harten en het voeden, het een prioriteit maken. Je weet hoe een zaadje groeit: het schiet allereerst omhoog door de grond (hart), het is kwetsbaar, heeft de juiste condities nodig om te groeien – water, licht, voeding uit de bodem – en de tuinier of de boer moet die zaadjes een eerste prioriteit maken.
Hij of zij kijkt er dagelijks naar, zorgt ervoor, plukt schadelijke insecten die het willen vernietigen, van het plantje af. Op dezelfde manier vertelt Paulus Timotheüs je geestelijke mens te beschermen en te voeden. Let op dat er geen dingen zijn die dat Leven in jouw geest beschadigen. Haal de schadelijke insecten weg (demonische en andere krachten) die het plantje willen vernietigen. Als je Marcus 4:11-19 leest, zul je zien dat soms de zorgen van de wereld, de verleiding van de rijkdom en de begeerten naar al het andere, binnenkomen en het Woord verstikken.
Paulus bouwt verder op die gelijkenis van Jezus en vertelt hem niets binnen te laten dat het Woord in zijn leven kan verstikken – doe wat je kunt om jouw geestelijk leven te voeden door te voorzien in een veilige en voedende omgeving. Koester de dingen niet die niet bijdragen aan een gezonde groei.
Het woord dat Paulus gebruikt, als hij zegt dat de landman als eerste mag ‘deelnemen’ van de vruchten, betekent ‘te eten, te ontvangen, te nemen.’ Het betekent precies wat het zegt – je moet praktiseren wat je preekt. Je kunt niet als die prediker hierboven zijn die één ding preekt en thuis heel anders leeft.
ALS je lichamelijk ongemak of pijn wilt verdragen, zoals een soldaat, ALS je gewillig bent de emotionele discipline te hebben in je leven en terug te keren naar je Trainer voor meer ‘olie’ na iedere wedstrijd, dan begrijp je dat jij de eerste moet zijn die van de oogst van je eigen hart eet, jij moet wandelen in de openbaring die je hebt, in het licht dat je hebt. Jij moet prioriteiten en grenzen stellen in alle drie elementen die Paulus hier onderwijst. Ons leven moet consistent zijn, van geest naar ziel en vandaar naar buiten toen, naar ons lichaam/onze levens.
Dat wil niet zeggen dat er verwacht wordt dat we volmaakt zijn, maar wel dat we willen groeien. Een discipel van Jezus zijn is een serieuze zaak, een dagelijkse serie kleine keuzes om Hem ons te laten veranderen, van binnen naar buiten. Hij gebruikt iedere omstandigheid, elke gesloten deur, iedere moeilijkheid, als een gelegenheid voor onze groei. Hij veroorzaakt de moeilijkheden en tegenslagen niet, wij doen ons dat zelf aan of de vijand verzoekt ons, maar de Vader is er een Meester in om dat te nemen wat voor onze verwoesting bedoeld was, en het om te keren, zodat we meer als Christus gaan worden.
Zoals Marcus 4:33 zegt, leerde Jezus mensen alleen voor zover zij dat konden horen/ontvangen. Kun jij meer ontvangen? Wees voorzichtig, want als je ja zegt, ben je onmiddellijk aansprakelijk voor wat Hij jou geeft. Om in dat licht te wandelen, moet je gewillig zijn moeilijkheden te verdragen als een soldaat, de mentale ups en downs van een atleet in training en de geestelijke ijver te hebben te willen zijn zoals Jezus is. Dat moet jouw eerste doel in het leven zijn, ongeacht wat het leven je brengt. Het is echter een rijk leven, geestelijk en intern gesproken. Anderen zullen het niet altijd begrijpen, maar dat hoort bij de prijs die we betalen als we als Christus willen zijn. Het is onze roeping.
Volgende week een ander onderwerp, tot dan,
Zegen,
John Fenn
Cwowi.org
Mail naar cwowi@aol.com
RSS Feed