The reason behind the reason; Refusing to be the same. 2 of 3
De reden achter de reden; Weigeren om hetzelfde te zijn. 2 van 3
Dag allemaal,
Vorige week noemde ik dat de reden dat de kerk door de eeuwen heen vervolgd werd, is omdat ze anders was dan de cultuur en de maatschappij om hen heen. Maar niet alleen dat we anders zijn; we weigeren hetzelfde te zijn.
Dit is wat er nu gaande is in het lichaam van Christus in naties die grotendeels beschouwd worden christelijke wortels te hebben: Christenen kiezen ervoor om ofwel rustig te integreren en de waarden van de cultuur om hen heen over te nemen, of ze kiezen ervoor om anders te zijn door vast te houden aan hun geloof, moraal en overtuigingen.
Het patroon van de vervolging - het begint met de cultuur die zich tegen hen keert
Wat er eerst gebeurt is een cultuuromslag die mensen tegen elkaar opzet. Bedenk dat Daniël door zijn gelijken en collega's aan de koning werd ‘verraden’. Mensen gaan nu zelfs verslag uitbrengen over hun buren. In Handelingen 5:12-13 staat dat er veel genezingen en wonderen plaatsvonden onder de gelovigen, die elkaar ontmoetten in de thuisgemeenten.
Maar buiten die huiselijke samenkomsten en die kring van mensen op dezelfde 'geestelijke lijn’, zegt het dat de mensen die niet gelovig waren, bang voor hen waren en dat niemand zich bij hen durfde aan te sluiten. Waarom waren ze bang voor hen? Vervolging? Gedeeltelijk. Maar ze waren ook anders dan de cultuur en ze weigerden zich te conformeren. Toch manifesteerde God zich in hun anders zijn in de maatschappij in genezingen en wonderen. Dus begon er een touwtrekkerij in de harten van de mensen: De gemiddelde burger zou kunnen zeggen: 'Hier is een groep die gehaat wordt door de autoriteiten en dat maakt mij bang, maar God is in hun midden en dat is wat ik het liefst wil'.
In het volgende vers staat dat er des te meer werden toegevoegd die de Here geloofden.
Die schijnbare tegenstrijdigheid onthult een breuk in de maatschappij in die tijd - er was angst onder de ongelovigen en toch werden er discipelen gemaakt. Ze waren anders dan de cultuur van die tijd, iedereen wist waar zij voor stonden, en je was vóór of tegen hen.
Leiders werden geselecteerd als voorbeeld
Al snel begonnen de heersers in Israël met een beleid van georganiseerde arrestaties. Petrus en Johannes werden in Handelingen 4 voor de leiders gebracht. De arrestatie en executie van Stefanus in Handelingen 7 escaleerde de vervolging. Saulus van Tarsus werd na de dood van Stefanus hoofdaanklager en in Handelingen 9 ontmoet Saulus, de toekomstige apostel Paulus, Jezus buiten Damascus. Dit hield de joodse leiders in Israël tegen om de vervolging van de kerk over de grenzen van Israël heen te dragen.
In Handelingen 12 wordt ons verteld (in Jeruzalem) dat Herodes de broer van de apostel Johannes, Jacobus, door het zwaard had gedood en Petrus met dezelfde bedoeling had gearresteerd.
Merk op dat het zaad van de staatsvervolging begon toen de leiders erin slaagden de burgers bang te maken voor de christenen. De angst van de Joden in Jeruzalem was dat deze christenen zouden proberen hun geloof (religie) aan hen op te dringen, waardoor de Joodse religie en wetten en de cultuur van Israël werden bedreigd. Maar op dit moment is de federale regering van Rome nog niet volledig betrokken.
Karakter moord
In Marcus 14:55-58 zien we Jezus voor de raad aangeklaagd worden met valse getuigenissen; sommige getuigen haalden Zijn woorden uit hun context en ze verdraaiden Zijn woorden, zoals ze oorspronkelijk bedoeld waren, om zo in hun agenda te passen.
In onze tijd zien we dezelfde karaktermoord, woorden worden verdraaid, woorden worden uit hun context gehaald bij iedereen die niet in overeenstemming is met de heersende anti-conservatieve anti-Joods/christelijke cultuur. Hier en daar zijn er zaken tegen geselecteerde mensen die de grotere agenda in de weg staan. Maar er komt een tijd, zoals dat was voor de kerk en Rome, waarin de hele cultuur zich zal keren tegen en zelfs de schuld zal geven aan christenen, joden en conservatieven voor wat er mis is in een natie.
Ze proberen vervolging een federale zaak te maken
Het is ongeveer in het jaar 52 in Handelingen 18:12-18, ongeveer 20 jaar na Pinksteren. In Corinthe, Griekenland, zien we dat geloofsvervolgers hun zaak buiten de regio van Israël aanvechten in een poging om de federale regering van Rome te betrekken bij de strijd tegen christenen.
In Corinthe was een Romeinse senator en rechter, Gallio. Hij is historisch gezien bekend buiten de Bijbelse tekst, om verschillende redenen, waaronder het feit dat hij de broer van de beroemde Romeinse schrijver Seneca was. Lucius Junius Gallio Annaeanus was zijn volledige naam, en toen de Joden een proces tegen Paulus aanspanden in de federale rechtbank, beweerden zij dat Paulus de mensen ongehoorzaam maakte aan de Joodse wet en daarom dus ook aan de Romeinse wet.
Gallio ‘maakte zich daar niet druk om’ en verwierp de zaak. Hij stuurde het terug naar de joodse religie en hun rechtbanken, zonder de federale regering van Rome erbij te betrekken. Zijn verwerping was juridisch gezien een duidelijk signaal dat Rome een dergelijke rechtszaak niet zou voeren als deze christenen het federale recht niet duidelijk zouden schenden.
Voor de christenen had Gallio als Romeins senator en rechter zoveel invloed, dat de kerk in het algemeen, op federaal niveau, ongeveer 10 jaar lang relatieve vrede had, totdat Nero in het jaar 64 met zijn vervolgingen begon. Hoewel Paulus gedurende deze tijd voortdurend werd vervolgd door ongelovige Joden, werd het grootste deel van zijn brieven die ons Nieuwe Testament vormen, in dit decennium geschreven. (Romeinen, 1 en 2 Corinthiërs, Galaten, 1 en 2 Thessalonicenzen, Philemon, mogelijk Hebreeën)
Spoedig zouden het echter niet de ongelovige Joden zijn die Rome zouden willen laten zien dat christenen de Romeinse federale wet overtraden; christenen zouden dat voor hen doen, want de Romeinse wetten stonden op het punt te veranderen.
En daar gaan we volgende week mee verder. Hopelijk zie je een patroon, want wat ik van ons verleden deel is nu in ons heden, en binnenkort in onze toekomst. Tot volgende week, zegen,
John Fenn/wk/ak
www.cwowi.org en e-mail mij op cwowi@aol.com
De reden achter de reden; Weigeren om hetzelfde te zijn. 2 van 3
Dag allemaal,
Vorige week noemde ik dat de reden dat de kerk door de eeuwen heen vervolgd werd, is omdat ze anders was dan de cultuur en de maatschappij om hen heen. Maar niet alleen dat we anders zijn; we weigeren hetzelfde te zijn.
Dit is wat er nu gaande is in het lichaam van Christus in naties die grotendeels beschouwd worden christelijke wortels te hebben: Christenen kiezen ervoor om ofwel rustig te integreren en de waarden van de cultuur om hen heen over te nemen, of ze kiezen ervoor om anders te zijn door vast te houden aan hun geloof, moraal en overtuigingen.
Het patroon van de vervolging - het begint met de cultuur die zich tegen hen keert
Wat er eerst gebeurt is een cultuuromslag die mensen tegen elkaar opzet. Bedenk dat Daniël door zijn gelijken en collega's aan de koning werd ‘verraden’. Mensen gaan nu zelfs verslag uitbrengen over hun buren. In Handelingen 5:12-13 staat dat er veel genezingen en wonderen plaatsvonden onder de gelovigen, die elkaar ontmoetten in de thuisgemeenten.
Maar buiten die huiselijke samenkomsten en die kring van mensen op dezelfde 'geestelijke lijn’, zegt het dat de mensen die niet gelovig waren, bang voor hen waren en dat niemand zich bij hen durfde aan te sluiten. Waarom waren ze bang voor hen? Vervolging? Gedeeltelijk. Maar ze waren ook anders dan de cultuur en ze weigerden zich te conformeren. Toch manifesteerde God zich in hun anders zijn in de maatschappij in genezingen en wonderen. Dus begon er een touwtrekkerij in de harten van de mensen: De gemiddelde burger zou kunnen zeggen: 'Hier is een groep die gehaat wordt door de autoriteiten en dat maakt mij bang, maar God is in hun midden en dat is wat ik het liefst wil'.
In het volgende vers staat dat er des te meer werden toegevoegd die de Here geloofden.
Die schijnbare tegenstrijdigheid onthult een breuk in de maatschappij in die tijd - er was angst onder de ongelovigen en toch werden er discipelen gemaakt. Ze waren anders dan de cultuur van die tijd, iedereen wist waar zij voor stonden, en je was vóór of tegen hen.
Leiders werden geselecteerd als voorbeeld
Al snel begonnen de heersers in Israël met een beleid van georganiseerde arrestaties. Petrus en Johannes werden in Handelingen 4 voor de leiders gebracht. De arrestatie en executie van Stefanus in Handelingen 7 escaleerde de vervolging. Saulus van Tarsus werd na de dood van Stefanus hoofdaanklager en in Handelingen 9 ontmoet Saulus, de toekomstige apostel Paulus, Jezus buiten Damascus. Dit hield de joodse leiders in Israël tegen om de vervolging van de kerk over de grenzen van Israël heen te dragen.
In Handelingen 12 wordt ons verteld (in Jeruzalem) dat Herodes de broer van de apostel Johannes, Jacobus, door het zwaard had gedood en Petrus met dezelfde bedoeling had gearresteerd.
Merk op dat het zaad van de staatsvervolging begon toen de leiders erin slaagden de burgers bang te maken voor de christenen. De angst van de Joden in Jeruzalem was dat deze christenen zouden proberen hun geloof (religie) aan hen op te dringen, waardoor de Joodse religie en wetten en de cultuur van Israël werden bedreigd. Maar op dit moment is de federale regering van Rome nog niet volledig betrokken.
Karakter moord
In Marcus 14:55-58 zien we Jezus voor de raad aangeklaagd worden met valse getuigenissen; sommige getuigen haalden Zijn woorden uit hun context en ze verdraaiden Zijn woorden, zoals ze oorspronkelijk bedoeld waren, om zo in hun agenda te passen.
In onze tijd zien we dezelfde karaktermoord, woorden worden verdraaid, woorden worden uit hun context gehaald bij iedereen die niet in overeenstemming is met de heersende anti-conservatieve anti-Joods/christelijke cultuur. Hier en daar zijn er zaken tegen geselecteerde mensen die de grotere agenda in de weg staan. Maar er komt een tijd, zoals dat was voor de kerk en Rome, waarin de hele cultuur zich zal keren tegen en zelfs de schuld zal geven aan christenen, joden en conservatieven voor wat er mis is in een natie.
Ze proberen vervolging een federale zaak te maken
Het is ongeveer in het jaar 52 in Handelingen 18:12-18, ongeveer 20 jaar na Pinksteren. In Corinthe, Griekenland, zien we dat geloofsvervolgers hun zaak buiten de regio van Israël aanvechten in een poging om de federale regering van Rome te betrekken bij de strijd tegen christenen.
In Corinthe was een Romeinse senator en rechter, Gallio. Hij is historisch gezien bekend buiten de Bijbelse tekst, om verschillende redenen, waaronder het feit dat hij de broer van de beroemde Romeinse schrijver Seneca was. Lucius Junius Gallio Annaeanus was zijn volledige naam, en toen de Joden een proces tegen Paulus aanspanden in de federale rechtbank, beweerden zij dat Paulus de mensen ongehoorzaam maakte aan de Joodse wet en daarom dus ook aan de Romeinse wet.
Gallio ‘maakte zich daar niet druk om’ en verwierp de zaak. Hij stuurde het terug naar de joodse religie en hun rechtbanken, zonder de federale regering van Rome erbij te betrekken. Zijn verwerping was juridisch gezien een duidelijk signaal dat Rome een dergelijke rechtszaak niet zou voeren als deze christenen het federale recht niet duidelijk zouden schenden.
Voor de christenen had Gallio als Romeins senator en rechter zoveel invloed, dat de kerk in het algemeen, op federaal niveau, ongeveer 10 jaar lang relatieve vrede had, totdat Nero in het jaar 64 met zijn vervolgingen begon. Hoewel Paulus gedurende deze tijd voortdurend werd vervolgd door ongelovige Joden, werd het grootste deel van zijn brieven die ons Nieuwe Testament vormen, in dit decennium geschreven. (Romeinen, 1 en 2 Corinthiërs, Galaten, 1 en 2 Thessalonicenzen, Philemon, mogelijk Hebreeën)
Spoedig zouden het echter niet de ongelovige Joden zijn die Rome zouden willen laten zien dat christenen de Romeinse federale wet overtraden; christenen zouden dat voor hen doen, want de Romeinse wetten stonden op het punt te veranderen.
En daar gaan we volgende week mee verder. Hopelijk zie je een patroon, want wat ik van ons verleden deel is nu in ons heden, en binnenkort in onze toekomst. Tot volgende week, zegen,
John Fenn/wk/ak
www.cwowi.org en e-mail mij op cwowi@aol.com
RSS Feed