Dag allemaal,
Hoe in Zijn gedachten te wandelen
Ik wil je meenemen naar een gebeurtenis in mijn leven, niet zo lang geleden, om je een voorbeeld te geven hoe ik de gedachten van de Vader ontvang over een bepaald onderwerp, in plaats van hoofdstuk en vers. Soms kan er meer geleerd worden uit een verhaal.
In onze achtertuin staat een grote, maar dode eikenboom. Naar Oklahoma standaard is het een grote boom, 12 meter, met een stam van ongeveer 1 meter in doorsnee. Sommige dode takken ervan hangen over de schommel waar onze kleinkinderen op spelen, en zou de boom de verkeerde kant op vallen, dan zou het op de garage en de tuin vallen, dus moest de boom gekapt worden.
Ik heb overwogen een bedrijf in te schakelen om dit te doen, maar men gaf aan dat het ongeveer 1000 dollar zou gaan kosten, dus verplaatste ik mijn aandacht naar mijn geest binnenin, om te zien wat de Vader hierover dacht. Als Hij mij 1000 dollar extra zou geven, zou ik hen inhuren om de klus te klaren?
Dit is de eerste stap als je Zijn gedachten wil weten over een onderwerp in je leven: Doe alles wat je maar kunt in het natuurlijke, doe allereerst alles wat in jouw vermogen is te doen. Ik redeneerde dat als ik 1000 dollar zou hebben om de boom te laten kappen, ik dat geld niet daaraan zou willen uitgeven, omdat we aan het sparen zijn voor een aangepaste slaapkamer en badkamer voor Chris. Dus ik moest eerlijk zijn met mijn eigen hart en met Hem, en zei dit tegen Hem: “Vader, al zou ik 1000 dollar hebben, dan zou ik dat uitgeven aan de renovatie, niet aan toekomstig hout, dus neem niet de moeite, en U weet dat ik het hoe dan ook leuk vind om bomen te kappen.”
Bomen neerhalen en hout hakken voor brandhout is iets wat ik leuk vindt om te doen. In feite hebben we thuis een regel en dat is dat Barb aanwezig is als ik een boom ga snoeien – dat gaat terug naar het begin van ons huwelijk en een boom die veel te groot was, zodat het op een hippie uit 1968 in San Francisco leek, maar toen het gesnoeid was, zag het eruit als een marine rekruut.
Barb was met afschuw vervuld, en ik reageerde ‘Het groeit wel weer aan,’ en de ‘Barb is erbij als er gesnoeid gaat worden’ regel trad vanaf dat moment in werking.
Dus, wat vindt u ervan?
Ik vroeg Hem – “Wat vindt u daarvan? Wilt U mij leiden om het veilig neer te kunnen halen, zonder mijzelf of iets anders schade te berokkenen?” Ik hoorde niets, maar voelde ook niet een ‘klik’ of een ‘wacht’ of een ‘zwaar gevoel’ in mijn geest, en omdat ik veel met Hem gewandeld heb, weet ik dat dit betekent dat ik het gezond verstand moet gebruiken. Terwijl ik dit alles doe, bidt ik in de geest/Geest, houdt ik de motor ‘lopend’ zo te zeggen, terwijl ik met Hem converseer, en mijn denken gericht is op wat plaats vindt in mijn geest.
Dus toen de keus om iemand in te huren, geschrapt was, en er geen direct woord van Hem kwam, begon ik de Vader te zoeken over hoe ik de boom neer zou moeten halen.
De takken
Zoals je kunt zien op de foto waren er 3 takken aan de kant van het huis, en de rest van de takken gingen de andere kant op. Ik heb maanden gebeden voor die boom, liet het ‘sudderen’ in mijn denken en mijn geest, en als ik er naar keek, zei ik “Laat mij uw gedachten weten over het neerhalen van die boom, Vader.” En “Laat mij de dag weten die U heeft bepaald om die boom veilig te kunnen kappen.”
Gedachten als ‘Volstaat mijn levensverzekering voor Barb als ik dood ga terwijl ik dit doe?’ gingen door mijn hoofd, met andere ‘stel dat’ scenario’s – Stel dat de boom op de garage valt, of als het op de planten terecht komt. En stel dat Barb er een filmpje van aan het maken is, op de achtergrond vertellend ‘Hier is John, die een grote boom gaat kappen’ zodat iedereen het kan zien. Al die gedachten kruisten mijn hoofd, ieder mogelijke scenario bedacht ik, en terwijl ik dat deed keek ik van binnen of één van die scenario’s een ‘getuigenis’ gaf in mijn geest, zowel goed als slecht. Dan zou ik stoppen en gaan onderzoeken waarom – maar ik kreeg niets – dus wist ik dat ik op mijn eigen oordeel af kon gaan en vanaf dat moment ging ik met vertrouwen verder.
Ik zei ook tegen de Vader dat ik niet wilde gaan kappen als het aan het vriezen was, omdat gereedschap beter werkt als het warmer is, en ik wilde niet dat ik zelf te koud zou worden, en ik zei dat het windstil zou moeten zijn – dus vroeg ik Hem om een rustige dag uit te zoeken van ongeveer 10 graden Celcius.
Er gingen maanden voorbij
Ik richtte mij op mijn geest, om te zien of Hij gedachten hierover had, maar er was niets, slechts stilte. Dus wist ik dat ik op de juiste dag moest wachten, totdat het goed voelde (een vrede) in mijn geest.
Vaak is Hij stil als Hij geen specifieke gedachten over iets heeft en als het antwoord voor ons ligt en wij weten wat we in het natuurlijke zouden moeten doen – zelfs als dat een moeilijke beslissing inhoudt. Ik heb gezien dat mensen een bezoek aan de dokter uitstellen, of een zakendeal, rekeningen niet betalen of andere pijnlijke zaken uitstellen, omdat ze geen enkele gedachte van de Vader ontvangen, zich niet realiserend dat dit meestal wil zeggen dat we moeten doen wat in het natuurlijke nodig is, met Hem wandelen en stapsgewijs beslissingen met Hem nemen terwijl we gaan. Soms willen we te graag, zoals ik dat hier was, en moeten we wachten.
Nu naar de boom
Mentaal doorliep ik de volgorde waarop ik de boom zou gaan kappen en welk gereedschap ik bij iedere stap nodig zou hebben. Ten slotte keek ik naar de weersverwachting, ervoer in mijn geest dat de bestemde dag naderbij kwam, en had er vrede over.
Allereerst moest de schommel aan de kant, waar de kleinkinderen op spelen als ze bij ons zijn, en daarna begon ik met de takken. De eerste 2 takken kwamen neer waar ik ze wilde hebben, en nu keek ik naar de bovenste tak.
Ik heb een elektrische zaag met een zaagblad van 23 centimeter met een totale lengte van 3 meter. Ik ben 2 meter lang, en klom op een ladder die ik tegen de boom gezet had. Zie het voor je – ik sta op 1.80 meter hoogte, op de ladder, strek mijn lichaam en armen volledig uit, terwijl ik de zaag vast houdt bij de bovenste tak, zoals je kunt zien in de foto, die ‘hierna’ genomen is.
Barb deed net of ze bloembollen moest planten, maar ik kon uit mijn ooghoeken zien dat ze deed alsof ze een documentairemaker was, wat volkomen normaal voor haar is te doen, als je haar kent. Dit is leuk als alles gladjes verloopt, maar dat was deze dag niet het geval. Zijn we niet blij dat het op video staat!? Lol
De tak was ongeveer 30 centimeter in doorsnee, en de zaag was ongeveer 2/3 daarvan. Dus begon ik met het zagen, maar ik moest de ladder verplaatsen naar de andere kant van de boom, om de rest van de tak door te kunnen zagen.
Terwijl ik aan het zagen was, zakte de tak een beetje door, drukte op de zaag en het volle gewicht van de tak sloot het gat af dat ik net gezaagd had. En daar hing het, een paar meter boven de grond. Ik kon het niet geloven. Zoiets was me wel eens eerder overkomen, maar meestal lukte het wel de zaag eruit te krijgen en kon ik een wig in de opening plaatsen, zodat het gat wat verder open ging – maar dit was meters boven de grond en op geen enkele manier kon ik de zaag eruit krijgen.
Het was 17.00 uur, de zon stond laag en mijn energie was dat ook. Ik weet dat ongelukken gauw gebeuren als iemand moe is en mopperig, en op dat moment was ik dat allebei. Dus zei ik “Ik heb het gehad!” Genoeg voor vandaag. Ik zei “Vader, ik heb in het natuurlijke gedaan wat ik maar kon, en nu hangt mijn zaag boven de grond. U moet die tak naar beneden zien te krijgen, omdat ik er niets meer aan kan doen. Bedankt.” En dat was het.
Het was een grappig gezicht, de zaag die vast zat in de tak, in de ondergaande zon (en dankzij Barb hebben we een video om het te bewijzen), met de stok eraan bungelend. Barb vroeg ‘Hoe krijg je het er weer uit?’ ik zei ‘Geen idee, dat is de zorg van de Vader. Ik zal erover bidden om te zien of Hij een oplossing hiervoor heeft, maar ik ga nu lekker onder de douche.’
Snel zo’n 5 uur vooruit, tot even voor 22.00 uur. Ik lig in bed te lezen terwijl Barb in de woonkamer hetzelfde doet – iedere spier in mijn lichaam deed pijn en ik was net van plan het licht uit te doen. Opeens hoorden we buiten een windvlaag, en takjes en eikels vlogen tegen de zijkant van het huis, aan de buitenkant van de slaapkamer. Direct daarna hoorden we een luide KRAK en het geluid van iets wat viel. Barb riep het uit “Ik denk dat dit onze tak is!” Ik zei “Ja, ik denk dat de Vader besloot op deze manier de zaag los te krijgen – Hij haalde Zelf de tak neer.”
Toen het licht werd keek ik wat er nu precies gebeurd was: Daar lag de tak, precies waar het mijn bedoeling was, en mijn zaag lag er naast, alsof ik de avond daarvoor vergeten was de zaag weg te leggen. Het had niet eens schade opgelopen door de val. “Dank u wel, Vader, wilt U mij nu laten weten wanneer het de tijd is om de rest van de boom te kappen.” En bij dit schrijven staat de boom er nog, wachtend op de dag die de Vader besloten heeft dat het neerkomt.
Ik hoop dat mijn verhaal een zegen was, en inzicht geeft,
John Fenn
www.cwowi.org
mail naar cwowi@aol.com
Hoe in Zijn gedachten te wandelen
Ik wil je meenemen naar een gebeurtenis in mijn leven, niet zo lang geleden, om je een voorbeeld te geven hoe ik de gedachten van de Vader ontvang over een bepaald onderwerp, in plaats van hoofdstuk en vers. Soms kan er meer geleerd worden uit een verhaal.
In onze achtertuin staat een grote, maar dode eikenboom. Naar Oklahoma standaard is het een grote boom, 12 meter, met een stam van ongeveer 1 meter in doorsnee. Sommige dode takken ervan hangen over de schommel waar onze kleinkinderen op spelen, en zou de boom de verkeerde kant op vallen, dan zou het op de garage en de tuin vallen, dus moest de boom gekapt worden.
Ik heb overwogen een bedrijf in te schakelen om dit te doen, maar men gaf aan dat het ongeveer 1000 dollar zou gaan kosten, dus verplaatste ik mijn aandacht naar mijn geest binnenin, om te zien wat de Vader hierover dacht. Als Hij mij 1000 dollar extra zou geven, zou ik hen inhuren om de klus te klaren?
Dit is de eerste stap als je Zijn gedachten wil weten over een onderwerp in je leven: Doe alles wat je maar kunt in het natuurlijke, doe allereerst alles wat in jouw vermogen is te doen. Ik redeneerde dat als ik 1000 dollar zou hebben om de boom te laten kappen, ik dat geld niet daaraan zou willen uitgeven, omdat we aan het sparen zijn voor een aangepaste slaapkamer en badkamer voor Chris. Dus ik moest eerlijk zijn met mijn eigen hart en met Hem, en zei dit tegen Hem: “Vader, al zou ik 1000 dollar hebben, dan zou ik dat uitgeven aan de renovatie, niet aan toekomstig hout, dus neem niet de moeite, en U weet dat ik het hoe dan ook leuk vind om bomen te kappen.”
Bomen neerhalen en hout hakken voor brandhout is iets wat ik leuk vindt om te doen. In feite hebben we thuis een regel en dat is dat Barb aanwezig is als ik een boom ga snoeien – dat gaat terug naar het begin van ons huwelijk en een boom die veel te groot was, zodat het op een hippie uit 1968 in San Francisco leek, maar toen het gesnoeid was, zag het eruit als een marine rekruut.
Barb was met afschuw vervuld, en ik reageerde ‘Het groeit wel weer aan,’ en de ‘Barb is erbij als er gesnoeid gaat worden’ regel trad vanaf dat moment in werking.
Dus, wat vindt u ervan?
Ik vroeg Hem – “Wat vindt u daarvan? Wilt U mij leiden om het veilig neer te kunnen halen, zonder mijzelf of iets anders schade te berokkenen?” Ik hoorde niets, maar voelde ook niet een ‘klik’ of een ‘wacht’ of een ‘zwaar gevoel’ in mijn geest, en omdat ik veel met Hem gewandeld heb, weet ik dat dit betekent dat ik het gezond verstand moet gebruiken. Terwijl ik dit alles doe, bidt ik in de geest/Geest, houdt ik de motor ‘lopend’ zo te zeggen, terwijl ik met Hem converseer, en mijn denken gericht is op wat plaats vindt in mijn geest.
Dus toen de keus om iemand in te huren, geschrapt was, en er geen direct woord van Hem kwam, begon ik de Vader te zoeken over hoe ik de boom neer zou moeten halen.
De takken
Zoals je kunt zien op de foto waren er 3 takken aan de kant van het huis, en de rest van de takken gingen de andere kant op. Ik heb maanden gebeden voor die boom, liet het ‘sudderen’ in mijn denken en mijn geest, en als ik er naar keek, zei ik “Laat mij uw gedachten weten over het neerhalen van die boom, Vader.” En “Laat mij de dag weten die U heeft bepaald om die boom veilig te kunnen kappen.”
Gedachten als ‘Volstaat mijn levensverzekering voor Barb als ik dood ga terwijl ik dit doe?’ gingen door mijn hoofd, met andere ‘stel dat’ scenario’s – Stel dat de boom op de garage valt, of als het op de planten terecht komt. En stel dat Barb er een filmpje van aan het maken is, op de achtergrond vertellend ‘Hier is John, die een grote boom gaat kappen’ zodat iedereen het kan zien. Al die gedachten kruisten mijn hoofd, ieder mogelijke scenario bedacht ik, en terwijl ik dat deed keek ik van binnen of één van die scenario’s een ‘getuigenis’ gaf in mijn geest, zowel goed als slecht. Dan zou ik stoppen en gaan onderzoeken waarom – maar ik kreeg niets – dus wist ik dat ik op mijn eigen oordeel af kon gaan en vanaf dat moment ging ik met vertrouwen verder.
Ik zei ook tegen de Vader dat ik niet wilde gaan kappen als het aan het vriezen was, omdat gereedschap beter werkt als het warmer is, en ik wilde niet dat ik zelf te koud zou worden, en ik zei dat het windstil zou moeten zijn – dus vroeg ik Hem om een rustige dag uit te zoeken van ongeveer 10 graden Celcius.
Er gingen maanden voorbij
Ik richtte mij op mijn geest, om te zien of Hij gedachten hierover had, maar er was niets, slechts stilte. Dus wist ik dat ik op de juiste dag moest wachten, totdat het goed voelde (een vrede) in mijn geest.
Vaak is Hij stil als Hij geen specifieke gedachten over iets heeft en als het antwoord voor ons ligt en wij weten wat we in het natuurlijke zouden moeten doen – zelfs als dat een moeilijke beslissing inhoudt. Ik heb gezien dat mensen een bezoek aan de dokter uitstellen, of een zakendeal, rekeningen niet betalen of andere pijnlijke zaken uitstellen, omdat ze geen enkele gedachte van de Vader ontvangen, zich niet realiserend dat dit meestal wil zeggen dat we moeten doen wat in het natuurlijke nodig is, met Hem wandelen en stapsgewijs beslissingen met Hem nemen terwijl we gaan. Soms willen we te graag, zoals ik dat hier was, en moeten we wachten.
Nu naar de boom
Mentaal doorliep ik de volgorde waarop ik de boom zou gaan kappen en welk gereedschap ik bij iedere stap nodig zou hebben. Ten slotte keek ik naar de weersverwachting, ervoer in mijn geest dat de bestemde dag naderbij kwam, en had er vrede over.
Allereerst moest de schommel aan de kant, waar de kleinkinderen op spelen als ze bij ons zijn, en daarna begon ik met de takken. De eerste 2 takken kwamen neer waar ik ze wilde hebben, en nu keek ik naar de bovenste tak.
Ik heb een elektrische zaag met een zaagblad van 23 centimeter met een totale lengte van 3 meter. Ik ben 2 meter lang, en klom op een ladder die ik tegen de boom gezet had. Zie het voor je – ik sta op 1.80 meter hoogte, op de ladder, strek mijn lichaam en armen volledig uit, terwijl ik de zaag vast houdt bij de bovenste tak, zoals je kunt zien in de foto, die ‘hierna’ genomen is.
Barb deed net of ze bloembollen moest planten, maar ik kon uit mijn ooghoeken zien dat ze deed alsof ze een documentairemaker was, wat volkomen normaal voor haar is te doen, als je haar kent. Dit is leuk als alles gladjes verloopt, maar dat was deze dag niet het geval. Zijn we niet blij dat het op video staat!? Lol
De tak was ongeveer 30 centimeter in doorsnee, en de zaag was ongeveer 2/3 daarvan. Dus begon ik met het zagen, maar ik moest de ladder verplaatsen naar de andere kant van de boom, om de rest van de tak door te kunnen zagen.
Terwijl ik aan het zagen was, zakte de tak een beetje door, drukte op de zaag en het volle gewicht van de tak sloot het gat af dat ik net gezaagd had. En daar hing het, een paar meter boven de grond. Ik kon het niet geloven. Zoiets was me wel eens eerder overkomen, maar meestal lukte het wel de zaag eruit te krijgen en kon ik een wig in de opening plaatsen, zodat het gat wat verder open ging – maar dit was meters boven de grond en op geen enkele manier kon ik de zaag eruit krijgen.
Het was 17.00 uur, de zon stond laag en mijn energie was dat ook. Ik weet dat ongelukken gauw gebeuren als iemand moe is en mopperig, en op dat moment was ik dat allebei. Dus zei ik “Ik heb het gehad!” Genoeg voor vandaag. Ik zei “Vader, ik heb in het natuurlijke gedaan wat ik maar kon, en nu hangt mijn zaag boven de grond. U moet die tak naar beneden zien te krijgen, omdat ik er niets meer aan kan doen. Bedankt.” En dat was het.
Het was een grappig gezicht, de zaag die vast zat in de tak, in de ondergaande zon (en dankzij Barb hebben we een video om het te bewijzen), met de stok eraan bungelend. Barb vroeg ‘Hoe krijg je het er weer uit?’ ik zei ‘Geen idee, dat is de zorg van de Vader. Ik zal erover bidden om te zien of Hij een oplossing hiervoor heeft, maar ik ga nu lekker onder de douche.’
Snel zo’n 5 uur vooruit, tot even voor 22.00 uur. Ik lig in bed te lezen terwijl Barb in de woonkamer hetzelfde doet – iedere spier in mijn lichaam deed pijn en ik was net van plan het licht uit te doen. Opeens hoorden we buiten een windvlaag, en takjes en eikels vlogen tegen de zijkant van het huis, aan de buitenkant van de slaapkamer. Direct daarna hoorden we een luide KRAK en het geluid van iets wat viel. Barb riep het uit “Ik denk dat dit onze tak is!” Ik zei “Ja, ik denk dat de Vader besloot op deze manier de zaag los te krijgen – Hij haalde Zelf de tak neer.”
Toen het licht werd keek ik wat er nu precies gebeurd was: Daar lag de tak, precies waar het mijn bedoeling was, en mijn zaag lag er naast, alsof ik de avond daarvoor vergeten was de zaag weg te leggen. Het had niet eens schade opgelopen door de val. “Dank u wel, Vader, wilt U mij nu laten weten wanneer het de tijd is om de rest van de boom te kappen.” En bij dit schrijven staat de boom er nog, wachtend op de dag die de Vader besloten heeft dat het neerkomt.
Ik hoop dat mijn verhaal een zegen was, en inzicht geeft,
John Fenn
www.cwowi.org
mail naar cwowi@aol.com
RSS Feed