The Kingdom coming, How it is expressed # 4 of 4
De komst van het Koninkrijk, Hoe het wordt uitgedrukt, deel 4 van 4
Hallo allemaal,
We waren ongeveer een week in het Verenigd Koninkrijk, omringd door andere accenten dan Amerikaans Engels, toen we plotseling uit de menigte een Amerikaans koppel hoorden. Onmiddellijk knoopten we een gesprek aan alsof we lang verloren vrienden waren die elkaar in jaren niet hadden gezien. Er was een onmiddellijke band met thuis.
Dat is hoe het zou moeten zijn als christenen samenkomen: "WOW, iemand uit mijn eigen land!" met die onmiddellijke verbinding. Het maakt niet uit uit welk land we komen, ons echte thuisland is het koninkrijk van de hemel. We hebben een dubbele nationaliteit; één van deze aarde, de andere is ons eeuwige adres.
"God ... heeft ons verlost van het gezag van de duisternis en heeft ons overgebracht naar het koninkrijk van zijn lieve Zoon."
"Want ons burgerschap is in de hemel, en wij wachten vol ongeduld op onze Verlosser, de Here Jezus Christus."
"Wij dan, als ambassadeurs van Christus, alsof de Vader u door ons vraagt, wordt met God verzoend."
Colossenzen 1:12-13, Filippenzen 3:20, 2Corintiërs 5:20
Een ambassadeur woont in een ander land dan het zijne en vertegenwoordigt het thuisland en de belangen ervan, alsook de belangen van zijn burgers die dat vreemde land bezoeken of er wonen.
Het Griekse woord voor "burger" of "burgerschap" is "politeuomai" en betekent een gezagsgetrouwe burger. Meer specifiek "zich gedragen als een burger; zich beroepen op, of de wetten erkennen van (het koninkrijk). Burgerschap betekent je leven in dienst stellen van de wetten van het leven, je manier van leven je burgerschap waardig laten zijn." (Thayer's commentaar)
Gedragen wij ons alsof we burgers van de hemel zijn? Onze cultuur is anders dan de cultuur van de wereld om ons heen. Het is dat bewustzijn waar de Heer met mij over sprak. Diep in de harten van miljoenen werkt Hij, door de Geest van de Vader, een verlangen om deel uit te maken van de cultuur van God.
Christenen zouden daarom hun leven moeten leven als een proces van erkenning dat we in de wereld zijn, maar niet van de wereld. Dat betekent dat het koninkrijk van God en Zijn cultuur, die in onze geest is, naar onze geest stroomt, zodat we leren denken en voelen zoals God denkt en voelt, wat een levenslang proces is. Terwijl dit gebeurt, implementeren wij deze dingen in het natuurlijke, zodat ons lichaam en leven gehoorzaam zijn aan het Leven.
Wij moeten Christus in ons vieren met andere burgers van het koninkrijk der hemelen. Onze verschillen bij de deur achterlatend, treden wij in gemeenschap met medeburgers, vieren wij het koninkrijk der hemelen als wederzijdse burgers die bijeenkomen tijdens een bezoek aan een vreemd land.
Het samenkomen van onszelf
God heeft het huis en het gezin uitgevonden toen Hij de Hof plantte, Adam schiep en hem daarin plaatste. Toen werd Eva geschapen en samen ontmoetten zij God in hun huis. De Heer heeft het huis nooit verlaten. Welke bouwwerken er ook nadien zijn gekomen, Hij heeft het huis en het gezin uitgevonden. Hij zal elke structuur tot het uiterste vullen, zoals een werkplek, maar het huis en het gezin is wat Hij geschapen heeft.
Daarom zijn het gezin en het huis en de relaties die daaruit voortvloeien de hoogste uitdrukking van het koninkrijk der hemelen op aarde - best case scenario. In het NT zien we familie, vrienden, buren, collega's in relaties in Christus. Er is ook de ‘persoon van vrede’ die Jezus nog niet kent, maar jou wel kent en aardig vindt, en er wordt een relatie opgebouwd.
Daarom zegt Handelingen 2:42 dat ze het eenvoudig hielden, met huiselijke bijeenkomsten rondom het gezin: "Ze waren in het onderwijs der apostelen, gemeenschap, eten en gebed." Deze 4 elementen. Heel eenvoudig. Zeer comfortabel en veilig. Evenwichtig. Zoals een familiereünie elke week - een familie die elkaar liefheeft en steunt, als een veiligheidsnet in het leven.
Wanneer een christen begrijpt dat het hele Nieuwe Testament is geschreven door mensen die thuis kerkten, voor mensen die thuis kerkten, dan ontstaat er een gevoel van veiligheid en zekerheid Er is een verzekering dat de resonantie die in hun geest wordt gevoeld juist is.
Ik was ontzet toen ik me begin 2001 realiseerde dat ik gedurende de hele 25 jaar van mijn leven en bediening het NT, waar ik zo van hield, uit huis had gehaald en in een auditorium had proberen te proppen. Ik haat het als mijn woorden door iemand uit hun verband worden gerukt en worden verdraaid door hun eigen filters, bagage, geschiedenis en vooringenomenheid. Toch had ik precies datzelfde gedaan met het Nieuwe Testament!
Wat moet een mens doen?
Ken je anderen die geestelijk op dezelfde golflengte zitten? Misschien oude vrienden van de x kerk die 'zweven' of 'tussen kerken nu', of op zoek zijn naar echte relaties zonder de spelletjes en politiek die zo vaak gevonden worden in 'kerk'.
Ontmoet elkaar voor koffie/thee of een maaltijd. Deel elkaars reis. Is er gemeenschappelijkheid?
Huiskerk is in de eerste plaats een verbintenis om te groeien, maar ook om te groeien binnen een raamwerk van relaties. Op relaties gebaseerd geloof is bewust naar elkaar toe leven. In een Bijbelse huiskerk kom en ga je niet zomaar, zoals een vlinder die een tijdje het veld betreedt en dan weer verder gaat. Het is bereid zijn om te blijven, door alle problemen heen te werken, om relaties in Christus te waarderen. Voorbij zijn de dagen van het weggooien van christelijke relaties.
Toen de Heer in dit recente bezoek zei dat Hij Zijn volk bewust laat worden van Zijn cultuur in hen, waardoor zij anderen zullen zoeken die datzelfde inzicht hebben, moeten wij ons realiseren dat dit een intern werk is. Toen de Heer tegen de 7 gemeenten van Azië zei: Wie oren heeft om te horen, die hore wat de Geest tot de gemeenten zegt", moeten we ons realiseren dat dit een innerlijk horen is. Wat er ook gaande was in de Romeinse wereld buiten het lichaam van Christus, de Heer sprak tot de 'innerlijke oren' van hun hart.
De wereld schreeuwt nog steeds luid om zo onze aandacht te krijgen. Als jij je niet bewust bent van je geestelijke mens, mis je misschien wat de Geest tegen de gemeenten zegt. In Handelingen 5:12-13 vinden we een interessante verklaring van tegenstellingen:
"En vele tekenen en wonderen geschiedden door de handen van de apostelen, en zij waren eensgezind in Salomo's zuilengang, en van de overigen durfde niemand zich bij hen te voegen, maar zij spraken hoog van hen. Meer gelovigen in de Heer werden toegevoegd, massa's mannen en vrouwen."
De Heer bracht de bovenstaande gedeelte uit Handelingen 5:12-14 in dit bezoek naar voren, waarmee Hij naar voren bracht wat Hij mij eerder had verteld; dat huisgemeenten en samenkomsten opgemerkt zouden worden door de mensen van buitenaf, als de plaats om naar toe te gaan om genezingen, wonderen en voorziening te ontvangen. Maar in dit bezoek voegde Hij er ook aan toe, dat we zowel mensen zouden zien die zich niet bij Hem durfden aan te sluiten, als mensen die vrijmoedig genoeg zouden zijn om in Hem te geloven. Het verschil tussen die twee was opmerkelijk voor Lukas om die opmerking vast te leggen in Handelingen 5, en wij zullen datzelfde zien.
Het is dit contrast tussen de cultuur van de wereld en de cultuur van de Heer dat we zullen zien groeien, totdat het verschil heel duidelijk te zien zal zijn. De vraag is - wie heeft oren om te horen wat de Geest tegen de gemeentes zegt? Dit is een proces, een geleidelijk werk omdat het te maken heeft met de menselijke wil, maar kijk er naar uit, eerst in jezelf, en dan in anderen die geestelijk ontevreden zijn, maar nog niet helemaal kunnen waarnemen waarom of waarnaar ze op zoek zijn. Wees er voor hen. Ga eten, praten, bidden, delen....
Volgende week een nieuw onderwerp, tot dan,
zegen,
John Fenn/wk/ak
www.cwowi.org en email me op cwowi@aol.com
De komst van het Koninkrijk, Hoe het wordt uitgedrukt, deel 4 van 4
Hallo allemaal,
We waren ongeveer een week in het Verenigd Koninkrijk, omringd door andere accenten dan Amerikaans Engels, toen we plotseling uit de menigte een Amerikaans koppel hoorden. Onmiddellijk knoopten we een gesprek aan alsof we lang verloren vrienden waren die elkaar in jaren niet hadden gezien. Er was een onmiddellijke band met thuis.
Dat is hoe het zou moeten zijn als christenen samenkomen: "WOW, iemand uit mijn eigen land!" met die onmiddellijke verbinding. Het maakt niet uit uit welk land we komen, ons echte thuisland is het koninkrijk van de hemel. We hebben een dubbele nationaliteit; één van deze aarde, de andere is ons eeuwige adres.
"God ... heeft ons verlost van het gezag van de duisternis en heeft ons overgebracht naar het koninkrijk van zijn lieve Zoon."
"Want ons burgerschap is in de hemel, en wij wachten vol ongeduld op onze Verlosser, de Here Jezus Christus."
"Wij dan, als ambassadeurs van Christus, alsof de Vader u door ons vraagt, wordt met God verzoend."
Colossenzen 1:12-13, Filippenzen 3:20, 2Corintiërs 5:20
Een ambassadeur woont in een ander land dan het zijne en vertegenwoordigt het thuisland en de belangen ervan, alsook de belangen van zijn burgers die dat vreemde land bezoeken of er wonen.
Het Griekse woord voor "burger" of "burgerschap" is "politeuomai" en betekent een gezagsgetrouwe burger. Meer specifiek "zich gedragen als een burger; zich beroepen op, of de wetten erkennen van (het koninkrijk). Burgerschap betekent je leven in dienst stellen van de wetten van het leven, je manier van leven je burgerschap waardig laten zijn." (Thayer's commentaar)
Gedragen wij ons alsof we burgers van de hemel zijn? Onze cultuur is anders dan de cultuur van de wereld om ons heen. Het is dat bewustzijn waar de Heer met mij over sprak. Diep in de harten van miljoenen werkt Hij, door de Geest van de Vader, een verlangen om deel uit te maken van de cultuur van God.
Christenen zouden daarom hun leven moeten leven als een proces van erkenning dat we in de wereld zijn, maar niet van de wereld. Dat betekent dat het koninkrijk van God en Zijn cultuur, die in onze geest is, naar onze geest stroomt, zodat we leren denken en voelen zoals God denkt en voelt, wat een levenslang proces is. Terwijl dit gebeurt, implementeren wij deze dingen in het natuurlijke, zodat ons lichaam en leven gehoorzaam zijn aan het Leven.
Wij moeten Christus in ons vieren met andere burgers van het koninkrijk der hemelen. Onze verschillen bij de deur achterlatend, treden wij in gemeenschap met medeburgers, vieren wij het koninkrijk der hemelen als wederzijdse burgers die bijeenkomen tijdens een bezoek aan een vreemd land.
Het samenkomen van onszelf
God heeft het huis en het gezin uitgevonden toen Hij de Hof plantte, Adam schiep en hem daarin plaatste. Toen werd Eva geschapen en samen ontmoetten zij God in hun huis. De Heer heeft het huis nooit verlaten. Welke bouwwerken er ook nadien zijn gekomen, Hij heeft het huis en het gezin uitgevonden. Hij zal elke structuur tot het uiterste vullen, zoals een werkplek, maar het huis en het gezin is wat Hij geschapen heeft.
Daarom zijn het gezin en het huis en de relaties die daaruit voortvloeien de hoogste uitdrukking van het koninkrijk der hemelen op aarde - best case scenario. In het NT zien we familie, vrienden, buren, collega's in relaties in Christus. Er is ook de ‘persoon van vrede’ die Jezus nog niet kent, maar jou wel kent en aardig vindt, en er wordt een relatie opgebouwd.
Daarom zegt Handelingen 2:42 dat ze het eenvoudig hielden, met huiselijke bijeenkomsten rondom het gezin: "Ze waren in het onderwijs der apostelen, gemeenschap, eten en gebed." Deze 4 elementen. Heel eenvoudig. Zeer comfortabel en veilig. Evenwichtig. Zoals een familiereünie elke week - een familie die elkaar liefheeft en steunt, als een veiligheidsnet in het leven.
Wanneer een christen begrijpt dat het hele Nieuwe Testament is geschreven door mensen die thuis kerkten, voor mensen die thuis kerkten, dan ontstaat er een gevoel van veiligheid en zekerheid Er is een verzekering dat de resonantie die in hun geest wordt gevoeld juist is.
Ik was ontzet toen ik me begin 2001 realiseerde dat ik gedurende de hele 25 jaar van mijn leven en bediening het NT, waar ik zo van hield, uit huis had gehaald en in een auditorium had proberen te proppen. Ik haat het als mijn woorden door iemand uit hun verband worden gerukt en worden verdraaid door hun eigen filters, bagage, geschiedenis en vooringenomenheid. Toch had ik precies datzelfde gedaan met het Nieuwe Testament!
Wat moet een mens doen?
Ken je anderen die geestelijk op dezelfde golflengte zitten? Misschien oude vrienden van de x kerk die 'zweven' of 'tussen kerken nu', of op zoek zijn naar echte relaties zonder de spelletjes en politiek die zo vaak gevonden worden in 'kerk'.
Ontmoet elkaar voor koffie/thee of een maaltijd. Deel elkaars reis. Is er gemeenschappelijkheid?
Huiskerk is in de eerste plaats een verbintenis om te groeien, maar ook om te groeien binnen een raamwerk van relaties. Op relaties gebaseerd geloof is bewust naar elkaar toe leven. In een Bijbelse huiskerk kom en ga je niet zomaar, zoals een vlinder die een tijdje het veld betreedt en dan weer verder gaat. Het is bereid zijn om te blijven, door alle problemen heen te werken, om relaties in Christus te waarderen. Voorbij zijn de dagen van het weggooien van christelijke relaties.
Toen de Heer in dit recente bezoek zei dat Hij Zijn volk bewust laat worden van Zijn cultuur in hen, waardoor zij anderen zullen zoeken die datzelfde inzicht hebben, moeten wij ons realiseren dat dit een intern werk is. Toen de Heer tegen de 7 gemeenten van Azië zei: Wie oren heeft om te horen, die hore wat de Geest tot de gemeenten zegt", moeten we ons realiseren dat dit een innerlijk horen is. Wat er ook gaande was in de Romeinse wereld buiten het lichaam van Christus, de Heer sprak tot de 'innerlijke oren' van hun hart.
De wereld schreeuwt nog steeds luid om zo onze aandacht te krijgen. Als jij je niet bewust bent van je geestelijke mens, mis je misschien wat de Geest tegen de gemeenten zegt. In Handelingen 5:12-13 vinden we een interessante verklaring van tegenstellingen:
"En vele tekenen en wonderen geschiedden door de handen van de apostelen, en zij waren eensgezind in Salomo's zuilengang, en van de overigen durfde niemand zich bij hen te voegen, maar zij spraken hoog van hen. Meer gelovigen in de Heer werden toegevoegd, massa's mannen en vrouwen."
De Heer bracht de bovenstaande gedeelte uit Handelingen 5:12-14 in dit bezoek naar voren, waarmee Hij naar voren bracht wat Hij mij eerder had verteld; dat huisgemeenten en samenkomsten opgemerkt zouden worden door de mensen van buitenaf, als de plaats om naar toe te gaan om genezingen, wonderen en voorziening te ontvangen. Maar in dit bezoek voegde Hij er ook aan toe, dat we zowel mensen zouden zien die zich niet bij Hem durfden aan te sluiten, als mensen die vrijmoedig genoeg zouden zijn om in Hem te geloven. Het verschil tussen die twee was opmerkelijk voor Lukas om die opmerking vast te leggen in Handelingen 5, en wij zullen datzelfde zien.
Het is dit contrast tussen de cultuur van de wereld en de cultuur van de Heer dat we zullen zien groeien, totdat het verschil heel duidelijk te zien zal zijn. De vraag is - wie heeft oren om te horen wat de Geest tegen de gemeentes zegt? Dit is een proces, een geleidelijk werk omdat het te maken heeft met de menselijke wil, maar kijk er naar uit, eerst in jezelf, en dan in anderen die geestelijk ontevreden zijn, maar nog niet helemaal kunnen waarnemen waarom of waarnaar ze op zoek zijn. Wees er voor hen. Ga eten, praten, bidden, delen....
Volgende week een nieuw onderwerp, tot dan,
zegen,
John Fenn/wk/ak
www.cwowi.org en email me op cwowi@aol.com
RSS Feed