Discerning the spirit of anti-Christ - Final thoughts and what is next?
De geest van de anti-Christ onderscheiden – Ten slotte en wat komt er nu?
Hallo allemaal,
Ik wilde nog wat laatste gedachten toevoegen aan mijn studie over de geest van de anti-Christ die zich vandaag de dag via verschillende regeringen manifesteert, door te kijken naar de grotere scheiding van Joods-christelijke waarden en regering.
Westerse regeringen zijn gebaseerd op Joods-Christelijke waarden, die gebaseerd zijn op de absolute waarden van de 10 Geboden. We houden bepaalde waarheden als absoluut: Moord is verkeerd. Liegen is verkeerd. Stelen is verkeerd. Verlangen naar iets of iemand dat niet van jou is, is verkeerd. God vervloeken is verkeerd. Westerse regeringswetten, rechtbanken, en cultuur zijn het grotendeels eens geweest over deze absoluten.
Omdat ons geloof overeenstemt met deze waarden van de overheid, hebben wij eeuwenlang ons geloof in vrede en godsvrucht kunnen praktiseren. Maar vandaag de dag zien we dat regeringen deze absolute waarden snel verlaten, wat in de hoofden en emoties van christenen grote beroering teweegbrengt. Velen zijn verward en beseffen niet dat dit het proces is dat aan het werk is.
Plotseling is de verstrengeling van ons geloof en de gemeenschappelijk gedeelde waarden van onze regeringen ontrafeld. Het schokt veel christenen tot in hun binnenste. Angst steekt de kop op. Verwarring. Maar wat er in feite gebeurt is dat regeringen de waarden en moraal van de traditionele joods-christelijke fundamenten van hun naties, snel verlaten.
Wat gebeurt er wanneer een natie Gods absolute waarden verlaat?
In zijn boek After Virtue (1981) stelde de Schotse filosoof Alasdair MacIntyre vast dat het Westen niet langer wordt geregeerd door geloof, morele absoluten en traditie, maar door emotie, of zoals hij het noemde, 'emotivisme'. Ik noem het 'emotioneel redeneren'.
Een morele en deugdzame natie bestaat uit burgers die een gemeenschappelijk moreel goed delen. De burgers van de natie zijn het eens over wat goed en moreel is. De regering richt vervolgens dat gemeenschappelijke morele goed en die waarden naar de verbetering van de natie, tot in de kleinste gemeenschappen. Een natie daarentegen die geregeerd wordt door emotivisme of emotioneel redeneren, is een natie die het niet langer eens is over wat goed is, wat absoluut goed en fout is, wat absolute morele waarden zijn.
Het resultaat is dat wat goed werd genoemd, nu kwaad wordt genoemd, en dat wat kwaad werd genoemd, nu als goed wordt verheven. Zoals het oude Rome deed voordat het ten onder ging, bekijken mensen de geschiedenis van eeuwen geleden door de moderne bril, die morele absoluten en waarden ontbeert. Net als het oude Rome zien wij hetzelfde: het afbreken van gedenktekens en standbeelden, het herschrijven van de geschiedenis, en pogingen om de oprichtingsdocumenten van een natie te wijzigen.
Al deze dingen gebeuren door het verlaten van God's morele absoluten en waarden.
ZIJ zullen beslissen wat moreel is, en wat deugd is, en hoe de geschiedenis herinnerd moet worden. Voor het individu worden alle filosofieën, religies en geloofsovertuigingen van buitenaf verworpen omdat ze van buitenaf komen. Alleen wat zij zeggen dat deugdzaam is, is deugdzaam. Alleen wat zij zeggen dat juist is, is juist.
Deze mensen, zelfs sommige christenen, geloven alleen wat zij geloven. Zij geloven alleen in datgene wat uit hun eigen gedachten en gevoelens voortkomt, en de rest wordt verworpen, er wordt over getwist, met arrogantie en koppigheid als gevolg. Voor hen zegt Gods Woord wat zij denken en zeggen dat er staat, en zij filteren iedereen van buitenaf die niet overeenstemt met wat zij al geloven.
In zo'n natie verheffen individuen gedachten en emoties tot een niveau waarop de samenleving een verzameling vreemdelingen wordt, die elk hun eigen belangen najagen, met minimale beperkingen door cultuur en samenleving. De regering juicht dit gedrag toe, de media juichen het toe en verheerlijken het. Die geest beïnvloedt sommigen in het lichaam van Christus, ze zijn blind en onwetend en zien niet dat ze blind en onwetend zijn. Hun ware hart wordt geopenbaard. Zij denken dat zij wijs en geleerd zijn, maar in feite zijn zij dwaas en onwetend.
Zij filteren iedereen uit hun leven die het niet met hen eens is. Zij hebben het hart verloren, of misschien nooit gehad, dat een debat over ideeën waardeert, zonder het individu aan te vallen. Hun emoties liggen aan de oppervlakte, klaar om iedereen aan te vallen die hen uitdaagt anders te denken. Ik heb het over christenen die deze geest op zich hebben laten inwerken, niet alleen over ongelovigen.
Deze verschuiving van deugdzaamheid naar emotivisme, of emotioneel redeneren, kan worden gezien in deze 4 kwaliteiten in een samenleving:
Het loslaten van absolute morele normen en waarden.
De weigering om enige religie, filosofie, of ander geloof dat van buitenaf komt te accepteren.
Het afwijzen en neerhalen van tradities, helden, gedenktekens, herinneringen, die nu als verkeerd worden gezien.
De afscheiding van alles in een gemeenschap of samenleving dat traditioneel van aard is.
Dit betekent dat iemand iets goed of slecht kan noemen, net wat hij wil. Het betekent dat de overheid kan roepen wat ze wil, goed of slecht. Regeringen volgen niet langer de traditionele en absolute Joods-Christelijke morele waarden om te regeren. Zij hebben deze waarden losgelaten ten gunste van het toekennen van waarden van goed of slecht aan wat de heersende regering als goed of slecht definieert.
Christenen en de scheiding
Christenen geloven dat iets goed is omdat God zegt dat het goed is. Goedheid vloeit uit Hem voort, en goedheid is eigenlijk een verzameling van karaktereigenschappen van God zelf: Liefde, vreugde, vrede, zachtmoedigheid, geduld, zachtmoedigheid, zedelijke voortreffelijkheid, consequentheid, godsvrucht, broederlijke liefde. Deze dingen zijn goed omdat ze God zijn.
Daarom vloeit de betekenis van alles uit God voort. Hij vormt ons wereldbeeld. Als Hij iets kwaad noemt, is het kwaad, en iedereen die Hem kent en aan Hem vasthoudt, weet dat wat Hij zegt de waarheid is. Daarom geloven christenen dat de aarde en alles wat zich daarop bevindt zin en doel heeft.
Maar in veel regeringen en samenlevingen is wat God goed, moreel en rechtschapen noemt aan de kant geschoven, waardoor veel christenen zich afvragen wat er aan de hand is. In Amerika zijn er christenen die dachten dat God en Vaderland met elkaar verweven waren, en misschien was dat in het begin ook zo. Maar nu niet meer. Het is deze verwerping van God en Zijn morele absoluten voor een moreel relativisme, emotivisme, dat sommige christenen tot in hun diepste wezen doet schudden.
Wat gaat er gebeuren?
De kerk moet kleiner worden om groter te worden. Christenen zullen op zoek gaan naar hen die nog steeds vasthouden aan Gods absoluten, zoals gedemonstreerd door een kader van relaties met anderen. Geen relaties meer met op gebouwen gebaseerde programma's, want die zijn onbevredigend. Er is een geestelijke honger aan het ontstaan in velen, zoekend naar hen die nog steeds op dezelfde geestelijke lijn zijn, zoekend naar echte relaties.
Zoals ik al zo vaak gezegd heb: Iedereen kan zeggen dat hij wedergeboren is. Iedereen kan zeggen dat ze van God houden. Maar rechtvaardigheid is bewezen binnen een kader van relaties. Dat is waar de vrucht van iemands leven wordt gevonden. Hun verklaringen dat ze christen zijn, worden bewezen binnen een netwerk van relaties.
De illusie van social media 'vrienden' wordt vernietigd en velen worden geconfronteerd met de waarheid dat ze alleen zijn. Velen zijn op zoek naar echte mensen, en daarom (als ik voor mezelf spreek) zien we zo velen tot de conclusie komen dat relaties binnen een familie-gebaseerde, thuis-gebaseerde kerk die behoefte vervult.
DAT is het overblijfsel...dat is waar het lichaam van Christus naar op weg is...naar vertrouwensrelaties met anderen die op dezelfde geestelijke lijn zitten. Enkele dingen om over na te denken...kijk hoe de afscheiding van regeringen van hun traditionele waarden doorgaat, en hoe ware christenen uit die cultuur komen om een andere cultuur te zoeken. De cultuur van de familie van God.
Volgende week een nieuw onderwerp...tot dan,
zegen,
John Fenn/wk/ak
www.cwowi.org en email me op [email protected]
De geest van de anti-Christ onderscheiden – Ten slotte en wat komt er nu?
Hallo allemaal,
Ik wilde nog wat laatste gedachten toevoegen aan mijn studie over de geest van de anti-Christ die zich vandaag de dag via verschillende regeringen manifesteert, door te kijken naar de grotere scheiding van Joods-christelijke waarden en regering.
Westerse regeringen zijn gebaseerd op Joods-Christelijke waarden, die gebaseerd zijn op de absolute waarden van de 10 Geboden. We houden bepaalde waarheden als absoluut: Moord is verkeerd. Liegen is verkeerd. Stelen is verkeerd. Verlangen naar iets of iemand dat niet van jou is, is verkeerd. God vervloeken is verkeerd. Westerse regeringswetten, rechtbanken, en cultuur zijn het grotendeels eens geweest over deze absoluten.
Omdat ons geloof overeenstemt met deze waarden van de overheid, hebben wij eeuwenlang ons geloof in vrede en godsvrucht kunnen praktiseren. Maar vandaag de dag zien we dat regeringen deze absolute waarden snel verlaten, wat in de hoofden en emoties van christenen grote beroering teweegbrengt. Velen zijn verward en beseffen niet dat dit het proces is dat aan het werk is.
Plotseling is de verstrengeling van ons geloof en de gemeenschappelijk gedeelde waarden van onze regeringen ontrafeld. Het schokt veel christenen tot in hun binnenste. Angst steekt de kop op. Verwarring. Maar wat er in feite gebeurt is dat regeringen de waarden en moraal van de traditionele joods-christelijke fundamenten van hun naties, snel verlaten.
Wat gebeurt er wanneer een natie Gods absolute waarden verlaat?
In zijn boek After Virtue (1981) stelde de Schotse filosoof Alasdair MacIntyre vast dat het Westen niet langer wordt geregeerd door geloof, morele absoluten en traditie, maar door emotie, of zoals hij het noemde, 'emotivisme'. Ik noem het 'emotioneel redeneren'.
Een morele en deugdzame natie bestaat uit burgers die een gemeenschappelijk moreel goed delen. De burgers van de natie zijn het eens over wat goed en moreel is. De regering richt vervolgens dat gemeenschappelijke morele goed en die waarden naar de verbetering van de natie, tot in de kleinste gemeenschappen. Een natie daarentegen die geregeerd wordt door emotivisme of emotioneel redeneren, is een natie die het niet langer eens is over wat goed is, wat absoluut goed en fout is, wat absolute morele waarden zijn.
Het resultaat is dat wat goed werd genoemd, nu kwaad wordt genoemd, en dat wat kwaad werd genoemd, nu als goed wordt verheven. Zoals het oude Rome deed voordat het ten onder ging, bekijken mensen de geschiedenis van eeuwen geleden door de moderne bril, die morele absoluten en waarden ontbeert. Net als het oude Rome zien wij hetzelfde: het afbreken van gedenktekens en standbeelden, het herschrijven van de geschiedenis, en pogingen om de oprichtingsdocumenten van een natie te wijzigen.
Al deze dingen gebeuren door het verlaten van God's morele absoluten en waarden.
ZIJ zullen beslissen wat moreel is, en wat deugd is, en hoe de geschiedenis herinnerd moet worden. Voor het individu worden alle filosofieën, religies en geloofsovertuigingen van buitenaf verworpen omdat ze van buitenaf komen. Alleen wat zij zeggen dat deugdzaam is, is deugdzaam. Alleen wat zij zeggen dat juist is, is juist.
Deze mensen, zelfs sommige christenen, geloven alleen wat zij geloven. Zij geloven alleen in datgene wat uit hun eigen gedachten en gevoelens voortkomt, en de rest wordt verworpen, er wordt over getwist, met arrogantie en koppigheid als gevolg. Voor hen zegt Gods Woord wat zij denken en zeggen dat er staat, en zij filteren iedereen van buitenaf die niet overeenstemt met wat zij al geloven.
In zo'n natie verheffen individuen gedachten en emoties tot een niveau waarop de samenleving een verzameling vreemdelingen wordt, die elk hun eigen belangen najagen, met minimale beperkingen door cultuur en samenleving. De regering juicht dit gedrag toe, de media juichen het toe en verheerlijken het. Die geest beïnvloedt sommigen in het lichaam van Christus, ze zijn blind en onwetend en zien niet dat ze blind en onwetend zijn. Hun ware hart wordt geopenbaard. Zij denken dat zij wijs en geleerd zijn, maar in feite zijn zij dwaas en onwetend.
Zij filteren iedereen uit hun leven die het niet met hen eens is. Zij hebben het hart verloren, of misschien nooit gehad, dat een debat over ideeën waardeert, zonder het individu aan te vallen. Hun emoties liggen aan de oppervlakte, klaar om iedereen aan te vallen die hen uitdaagt anders te denken. Ik heb het over christenen die deze geest op zich hebben laten inwerken, niet alleen over ongelovigen.
Deze verschuiving van deugdzaamheid naar emotivisme, of emotioneel redeneren, kan worden gezien in deze 4 kwaliteiten in een samenleving:
Het loslaten van absolute morele normen en waarden.
De weigering om enige religie, filosofie, of ander geloof dat van buitenaf komt te accepteren.
Het afwijzen en neerhalen van tradities, helden, gedenktekens, herinneringen, die nu als verkeerd worden gezien.
De afscheiding van alles in een gemeenschap of samenleving dat traditioneel van aard is.
Dit betekent dat iemand iets goed of slecht kan noemen, net wat hij wil. Het betekent dat de overheid kan roepen wat ze wil, goed of slecht. Regeringen volgen niet langer de traditionele en absolute Joods-Christelijke morele waarden om te regeren. Zij hebben deze waarden losgelaten ten gunste van het toekennen van waarden van goed of slecht aan wat de heersende regering als goed of slecht definieert.
Christenen en de scheiding
Christenen geloven dat iets goed is omdat God zegt dat het goed is. Goedheid vloeit uit Hem voort, en goedheid is eigenlijk een verzameling van karaktereigenschappen van God zelf: Liefde, vreugde, vrede, zachtmoedigheid, geduld, zachtmoedigheid, zedelijke voortreffelijkheid, consequentheid, godsvrucht, broederlijke liefde. Deze dingen zijn goed omdat ze God zijn.
Daarom vloeit de betekenis van alles uit God voort. Hij vormt ons wereldbeeld. Als Hij iets kwaad noemt, is het kwaad, en iedereen die Hem kent en aan Hem vasthoudt, weet dat wat Hij zegt de waarheid is. Daarom geloven christenen dat de aarde en alles wat zich daarop bevindt zin en doel heeft.
Maar in veel regeringen en samenlevingen is wat God goed, moreel en rechtschapen noemt aan de kant geschoven, waardoor veel christenen zich afvragen wat er aan de hand is. In Amerika zijn er christenen die dachten dat God en Vaderland met elkaar verweven waren, en misschien was dat in het begin ook zo. Maar nu niet meer. Het is deze verwerping van God en Zijn morele absoluten voor een moreel relativisme, emotivisme, dat sommige christenen tot in hun diepste wezen doet schudden.
Wat gaat er gebeuren?
De kerk moet kleiner worden om groter te worden. Christenen zullen op zoek gaan naar hen die nog steeds vasthouden aan Gods absoluten, zoals gedemonstreerd door een kader van relaties met anderen. Geen relaties meer met op gebouwen gebaseerde programma's, want die zijn onbevredigend. Er is een geestelijke honger aan het ontstaan in velen, zoekend naar hen die nog steeds op dezelfde geestelijke lijn zijn, zoekend naar echte relaties.
Zoals ik al zo vaak gezegd heb: Iedereen kan zeggen dat hij wedergeboren is. Iedereen kan zeggen dat ze van God houden. Maar rechtvaardigheid is bewezen binnen een kader van relaties. Dat is waar de vrucht van iemands leven wordt gevonden. Hun verklaringen dat ze christen zijn, worden bewezen binnen een netwerk van relaties.
De illusie van social media 'vrienden' wordt vernietigd en velen worden geconfronteerd met de waarheid dat ze alleen zijn. Velen zijn op zoek naar echte mensen, en daarom (als ik voor mezelf spreek) zien we zo velen tot de conclusie komen dat relaties binnen een familie-gebaseerde, thuis-gebaseerde kerk die behoefte vervult.
DAT is het overblijfsel...dat is waar het lichaam van Christus naar op weg is...naar vertrouwensrelaties met anderen die op dezelfde geestelijke lijn zitten. Enkele dingen om over na te denken...kijk hoe de afscheiding van regeringen van hun traditionele waarden doorgaat, en hoe ware christenen uit die cultuur komen om een andere cultuur te zoeken. De cultuur van de familie van God.
Volgende week een nieuw onderwerp...tot dan,
zegen,
John Fenn/wk/ak
www.cwowi.org en email me op [email protected]
RSS Feed