De 7 gemeenten van de Openbaring 2 van 4
Hallo allemaal,
Vorige week behandelden we Efeze, die een grote ijver had gekend, gedocumenteerd in Handelingen 19. Maar de boodschap van de Heer aan hen, minder dan 50 jaar later, vond een gemeente vol godsdienstige werken maar weinig ijver. Wel haatten zij de leer van de Nicolaieten, die de Heer ook haatte - Hij zei hen op te houden met alleen maar te doen alsof, zich hun vroegere ijver te herinneren en zich te bekeren, en die ijver weer terug te krijgen. Vergeet niet dat zij in huizen bijeenkwamen, dus zelfs toen, in hun kleine groepen, verloren sommigen hun ijver voor de Heer.
De tweede boodschap van de Heer was voor Smyrna. In de Openbaring 2:8-11 is het slechts 4 verzen lang - dat is het. Toch kwam een van de belangrijkste mannen en citaten in het hele christendom uit Smyrna.
"En schrijf aan den engel der gemeente te Smyrna: Deze dingen zegt de Eerste en de Laatste, Die dood was, en levend is; 9 Ik ken uw werken, en verdrukking, en armoede, (maar gij zijt rijk) en Ik ken de godslastering hunner, die zeggen, dat zij Joden zijn, en het niet zijn, maar de synagoge (vergadering) des satans zijn. 10 Vrees niets van de dingen, die gij lijden zult; ziet, de duivel zal sommigen uwer in de gevangenis werpen, opdat gij beproefd wordt; en gij zult tien dagen verdrukking hebben; weest getrouw tot in den dood, en Ik zal u een kroon des levens geven. 11 Wie een oor heeft, die hore, wat de Geest tot de gemeenten zegt. Wie overwint, zal door de tweede dood niet worden getroffen."
Smyrna is het moderne Izmir, ongeveer 35 mijl ten noorden van Efeze. Smyrna was de geboorteplaats van Homerus, het had een amfitheater met 20.000 zitplaatsen, en was een havenstad met ongeveer 100.000 inwoners in de tijd dat De Openbaring werd geschreven. Het had een grote Joodse bevolking te midden van Romeinse goden en godinnen, en zoals het was met de bediening van Paulus, stookten de ijverige Joden vervolging op tegen de Christenen. (synagoge van Satan)
De 10 dagen van vervolging zijn op verschillende manieren opgevat, inclusief het 10 jarige schrikbewind onder Diocletianus. Sommigen begrijpen dat het getal 10 een getal van voltooiing is, zoals wij het vandaag de dag gebruiken - een '10' is het beste wat iets kan zijn. Het is geen toeval dat het woord Smyrna is afgeleid van mirre, dat in die tijd werd gebruikt bij het balsemen - het is bitter van smaak, maar het ruikt zoet - dus deze bemoediging van de Heer bevat een verklaring dat hun problemen niet langer dan 10 jaar zullen duren - er zal een grens zijn aan hun problemen. Het is slechts een seizoen van vervolging, daarna zal er rust komen. Maar Hij noemt wel getrouw tot de dood te zijn, een woordspeling op het mirre stamwoord van Smyrna.
Smyrna is het meest bekend vanwege Polycarpus, een van de belangrijkste leiders die leefde tijdens en na de apostel Johannes. Polycarpus leefde van 69-155 n.Chr., wat betekent dat hij werd geboren nadat Paulus en Petrus waren gestorven. Hij was een apostel van Johannes, en hij werd ongeveer 50 jaar na de dood van zijn mentor gemarteld.
In deze tijd waren de plaatselijke overheden vaak bloeddorstiger dan Rome, zodat Christenen vaak de mogelijkheid kregen om hun geloof af te zweren. Polycarpus' verklaring toen hij die kans kreeg, blijft een steunpilaar voor Christenen:
"Zes en tachtig jaar heb ik Hem gediend. Hoe kan ik mijn Heer en Koning lasteren?"
Daarmee werd hij aan een staak gebonden en staken zij de vuren aan - maar hij wilde niet verbranden - de heerlijkheid van de Heer was op zijn gezicht te zien. Tenslotte nam een soldaat een lange speer en stak hem, door de vlammen heen, waardoor zijn leven eindigde. De boodschap van de Heer aan de gemeente was: vrees niet, zelfs tot in de dood, en Hij die dood was maar voor eeuwig leeft, zal jou de kroon van het leven geven. Amen! Vergeet ook niet dat één van de geschenken die de wijzen aan baby Jezus brachten, mirre was, een verwijzing naar Zijn eigen toekomstige dood. (Mattheüs 2:11)
Pergamos; De Openbaring 2:12-17
"En schrijf aan de engel van de gemeente te Pergamos: 'Deze dingen zegt Hij, die het tweesnijdend scherpe zwaard heeft:
13 "Ik weet uw werken en waar u woont, waar de troon van satan is. En u houdt vast aan Mijn naam, en hebt Mijn geloof niet verloochend, ook niet in de dagen waarin Antipas Mijn trouwe martelaar was, die onder u gedood is, waar Satan woont. 14 "Maar ik heb een paar dingen tegen u, omdat u daar degenen hebt die de leer van Balaam aanhangen, die Balak leerde om een struikelblok voor de kinderen van Israël te leggen, om dingen te eten die aan afgoden geofferd waren, en om seksuele immoraliteit te bedrijven. 15 Zo hebt gij ook hen, die de leer der Nicolaieten aanhangen, welke zaak ik haat. 16 Bekeert u, anders zal Ik spoedig tot u komen en tegen hen strijden met het zwaard Mijns monds. 17 "Wie een oor heeft, die hore, wat de Geest tot de gemeenten zegt. Wie overwint zal Ik wat van het verborgen manna te eten geven. En ik zal hem een witte steen geven, en op die steen zal een nieuwe naam geschreven staan, die niemand kent, behalve hij die hem ontvangt."'
In Pergamos werd de keizer aanbeden (de troon van Satan) en de gouverneur had het gezag om het oordeel uit te voeren over de vijanden van Rome - waaronder de christenen. Romeinse burgers werden geëxecuteerd met een tweesnijdend zwaard: Dit is waarom de Heer zei dat Hij degene is met het tweesnijdend zwaard - de ware Rechter en uitvoerder van gerechtigheid.
De Heer had problemen met de gelovigen in de stad, waaronder het vasthouden aan de leer van de Nicolaïeten, "overwinning op het volk", waardoor een hiërarchie van leiders ontstond, die de inspraak uit handen van het volk nam.
Er waren er die struikelblokken opwierpen voor het volk, met name het offeren aan goden en godinnen en de seksuele bezoeken aan de tempelprostituees die daarmee gepaard gingen. We zullen volgende week naar Thyatira kijken, waar dezelfde leer werd gevolgd - zij leerden dat iemand christen kon zijn, terwijl hij toch deelnam aan offers aan afgoden en seksuele zonde. Dat is wat we in onze dagen zien - mensen die onderwijzen dat compromissen sluiten met de wereld 'oké' is, want de Heer houdt van ons en vindt het prima, Hij weet hoe we zijn - en andere dergelijke dingen die door de Heer resoluut worden verworpen.
In zijn laatste regel beloofde de Heer een witte steen te geven aan hen die overwinnen, met een nieuwe naam erop geschreven, die niemand zal kennen dan degene die hem ontvangt. Dit is een cultureel item, zoals de verwijzing naar het tweesnijdend zwaard aan het begin van Zijn boodschap.
Tegenwoordig hebben we visitekaartjes en in vroegere tijden kon iemand een aan hem geadresseerd briefje of kaartje ontvangen. In die tijd, wanneer iemand gastvrijheid toonde door hen een maaltijd te laten gebruiken en de nacht in hun huis door te brengen, gaf de gast zijn gastheer een witte steen. Op de steen stond zijn adres en soms een korte uitnodiging of boodschap met de bedoeling dat wanneer de gastheer in de stad van de gast is, hij bij hem zou verblijven.
Jezus zegt tegen hen die overwinnen, dat zij een thuis hebben bij Hem in Zijn huis, en de boodschap is speciaal voor hen gepersonaliseerd - een liefdesbriefje, een speciale naam of goddelijke eigenschap of boodschap die de Heer er speciaal voor hen op heeft geschreven. De cirkel is rond met wat Jezus zei in Johannes 14:1-2 - In het huis van mijn Vader zijn vele kamers, en Ik ga een plaats voor u bereiden..." En...voor ons...Amen, wat een zegen.
Wat heerlijk om te weten dat we die uitnodiging hebben om de Heer te bezoeken in Zijn huis...een permanente uitnodiging, en meer dan dat, een reservering zouden we kunnen zeggen.
Volgende week naar Thyatira en Sardis, tot dan,
zegen,
John Fenn/wk/ak
www.cwowi.org en email me op [email protected]