Dag allemaal,
Laten we verder gaan met de paasweek en de stappen van Jezus volgen. Het evangelie van Marcus geeft ons meer details dan de andere evangeliën.
De palmzondag, beschreven in Marcus 11, vond plaats op de 10e van de maand, toen het Lam de stad binnengebracht werd om door de oudsten ondervraagd te worden, tot en met de 14e. Het evangelie van Marcus is heel precies wat betreft de dagen.
Marcus 11:1-11 geeft weer dat Jezus de stad inkomt. De mensen riepen en citeerden Psalm 118, wat iedere dag van de paasweek gelezen werd en over de Messias gaat. Dit is wat de menigte riep toen Hij de stad binnenkwam; weet dat het woord ‘hosanna’ in het Hebreeuws betekent “Redt ons nu, smeken wij!” wat helaas soms gewoon vertaald wordt als ’redt’:
“Hosanna! Gezegend Hij Die komt in de Naam van de Heer! Gezegend het koninkrijk van onze vader David, dat komt in de Naam van de Heer! Hosanna in de hoogste hemelen!”
Ongelooflijk, de mensen riepen naar Jezus om hen te redden, en dat deed Hij.
(Lees Psalm 118, wat helemaal over de Messias gaat, inclusief ‘de steen die de bouwers verworpen hadden, is tot een hoeksteen geworden,’ en denk eraan dat het Hebreeuwse woord ‘redding’ in het OT ‘Yeshua” is (v. 14-15)
Een ander aardigheidje om te corrigeren hoe een vers vaak foutief gebruikt wordt; je moet weten wat de Bijbel werkelijk zegt. De zin “Dit is de dag die de Heer heeft gemaakt, laten wij ons verheugen en blij zijn,” komt uit Psalm 118:24, en wordt gevolgd door vers 25 ‘Och Here, breng toch heil! Gezegend wie komt in de Naam van de Heer!’
De zin ‘Dit is de dag die de Heer heeft gemaakt,’ refereert aan het offer van Jezus op het kruis, DIE dag – het is niet zo maar een dag, die je uitkiest, om jezelf op te peppen. Als je dat vers zegt, ken dan de context en weet dat het wijst naar de dag van redding, door Jezus verworven.
Na palmzondag
Marcus 11:12 zegt ‘en de volgende dag, toen zij uit Bethanië gingen’- dus dat is de 11e, maandag. Het is op die dag, de maandag (v 15-19) dat Jezus de tempel reinigt en hen die kochten en verkochten, naar buiten dreef, en op die dag vervloekte Hij ook de vijgenboom.
Marcus 11:20 zegt: “En toen zij er ’s morgens vroeg voorbijgingen, zagen zij dat de vijgenboom verdord was”. Dit is dinsdag de 12e. De verdorde vijgenboom is natuurlijk een profetie van de Heer over hoe Israël verdord gaat worden door de afwijzing van hun Lam (en verstrooid werd in het jaar 70 na Christus, minder dan 40 jaar later).
Het (Israël) had vrucht moeten dragen, dat zegt de tekst over de boom, maar het was niet het juiste seizoen (11:13) – dit was al bekend bij de Heer en de Vader, namelijk dat zij de eerste komst van de Heer zouden afwijzen, geprofeteerd in het vervloeken van de boom.
Van dinsdagmorgen, Marcus 11:20, helemaal naar Marcus 13:37, wat het eind van hoofdstuk 13 is, is één dag, volgens Marcus. Een intense dag, waar Jezus door de oudsten ondervraagd werd als het Paaslam, naar eventuele gebreken of ongerechtigheden. Marcus noemt specifiek en heel bewust alle sekten van het Jodendom op die Hem ondervraagd hebben en geen fouten konden vinden.
In 11:27 kwamen de overpriesters, schriftgeleerden en oudsten naar Hem toe en vroegen: Met welke bevoegdheid doet U deze dingen?”
In 12:13 staat dat Hij ondervraagd werd door de Farizeeën en de Herodianen, tot en met vers 17.
In 12:18 staat dat er Sadduceeën naar Hem toekwamen om Hem vragen te stellen.
In 12:28-33 kwam een wijze Schriftgeleerde naar Hem toe en vroeg: “Wat is het eerste van alle geboden?” Jezus antwoordde:
“Hoor, Israël, de Here onze God, de Here is één. (Hebreeuws: één, als een team, niet één als een eenzaam potlood). En u zult de Here uw God liefhebben met heel uw hart en met heel uw ziel en met heel uw verstand en met heel uw kracht. En het tweede, hieraan gelijk, is dit: Gij zult uw naaste liefhebben als uzelf. Er is geen ander gebod groter dan deze.” (Dat zegt Jezus – noteer het).
Deze laatste uitwisseling was het belangrijkst, omdat het de samenvatting van al hun eerdere vragen was.
Deze laatste vraag raakte de kern van Jezus’ hart en van het belangrijkste gebod. Toen de Schriftgeleerde het met Hem eens was, zei Jezus dat hij niet ver van het koninkrijk van God verwijderd was.
Dit eindigde de bevraging van het Lam, zoals voorgeschreven in het oorspronkelijke Paasfeest in Exodus 12, want er staat: “En niemand durfde Hem meer iets te vragen.” (Marcus 12:34)
Jezus was door iedere sekte van het Jodendom ondervraagd en er werd geen fout in Hem gevonden. Dezelfde verklaring zou door de Romeinse gouverneur Pilatus worden gemaakt, alsof twijfelaars om een heidense bevestiging van de Joodse bevindingen zouden vragen: Ik vind in Hem geen schuld!” (Lucas 23:4, Johannes 19:6)
Zondag de 10e was palmzondag, het Lam deed zijn intrede in het huis van Israël om ondervraagd te worden.
Maandag de 11e was de reiniging van de tempel en vraag en antwoord.
Dinsdag de 12e was de meest intense ondervraging van het Lam, en dat eindigde uiteindelijk bij Marcus 12:34.
De rest van hoofdstuk 12 gaat over de 2 munten van de weduwe en hoofdstuk 13 over de verwoesting van de tempel, in het jaar 70 na Christus, eindigend op dinsdag de 13e.
Marcus 14:1 begint: “En na twee dagen was het Pascha.” Dat wil zeggen dat donderdag Pascha was, toen het Lam werd gedood.
Alle 4 evangeliën vertellen ons dat Jezus stierf op de dag van de voorbereiding. (Mattheüs 27:62, Marcus 15:42, Lucas 23:54, Johannes 19:14, 31)
De dag van de voorbereiding is de dag dat het Paaslam gedood werd.
Dus, het lam werd om 3 uur ’s middags op de 14e gedood. Zoals jij je misschien herinnert, stierf Jezus om 3 uur ’s middags. Ze haastten zich om Zijn lichaam naar een graftombe te brengen, omdat het de dag van voorbereiding was; ze moesten een lam roosteren om 6 uur!
Denk eens na over de dubbele sabbat. Hij stierf donderdag om 3 uur, en om 6 uur, met het eten van het paasmaal, begon een ceremoniële sabbat, die de hele vrijdag zou duren. Na die sabbat kwam de normale sabbat, beide dagen konden ze niet naar het graf om het lichaam te balsemen, dat kon pas op zondagmorgen.
De ceremoniële sabbat werd door de vroege heidense kerkleiders (Rooms katholiek) niet begrepen; zij kenden alleen de zaterdag sabbat. Dat is de reden dat ‘goede vrijdag’ door de eeuwen heen de dag werd dat Jezus aan het kruis gestorven was.
De oorspronkelijke lezers zouden de cultuur wel begrepen hebben.
Feest der eerstelingen
We weten van Leviticus 23:9-16 dat het feest der eerstelingen begon ‘op de dag na de sabbat.’ Op die dag offerde men aan de Heer de eerste vruchten van de oogst. Jezus was de vervulling van dit feest; Hij was de eerste vrucht van de oogst van de aarde, de eerstgeborene uit de dood.
Dat is waarom Jezus na Zijn opstanding nooit meer ‘de enig geboren Zoon van God’ genoemd wordt. Door het hele Nieuwe Testament heen wordt Hij ‘de eerstgeborene onder vele broeders’ genoemd en ‘de eerstgeborene uit de doden.’ (Romeinen 8:29, Colossenzen 1:18, Hebreeën 12:23, Openbaring 1:5)
En hoe zit het met de kruisiging op woensdag?
ALS Jezus een dag eerder gestorven zou zijn, op woensdag, dan heb je een reguliere dag (vrijdag) tussen de ceremoniële sabbat en de zaterdag sabbat, en de vrouwen zouden die dag gebruikt hebben om het lichaam te balsemen. Dat deden ze niet, wat die theorie weerlegt. Zij moesten wachten tot na de vrijdag sabbat en de zaterdag sabbat, voordat ze bij het aanbreken van de dag met het balsemen konden beginnen, op zondag de 17e – de eerste dag van Eerstelingen.
Volgende week: wat vond er plaats tussen het kruis en de opstanding? Was er een gevecht tussen Jezus en satan?
Tot dan, zegen,
John Fenn
www.churchwithoutwallsinternational.org
mail naar [email protected]
Laten we verder gaan met de paasweek en de stappen van Jezus volgen. Het evangelie van Marcus geeft ons meer details dan de andere evangeliën.
De palmzondag, beschreven in Marcus 11, vond plaats op de 10e van de maand, toen het Lam de stad binnengebracht werd om door de oudsten ondervraagd te worden, tot en met de 14e. Het evangelie van Marcus is heel precies wat betreft de dagen.
Marcus 11:1-11 geeft weer dat Jezus de stad inkomt. De mensen riepen en citeerden Psalm 118, wat iedere dag van de paasweek gelezen werd en over de Messias gaat. Dit is wat de menigte riep toen Hij de stad binnenkwam; weet dat het woord ‘hosanna’ in het Hebreeuws betekent “Redt ons nu, smeken wij!” wat helaas soms gewoon vertaald wordt als ’redt’:
“Hosanna! Gezegend Hij Die komt in de Naam van de Heer! Gezegend het koninkrijk van onze vader David, dat komt in de Naam van de Heer! Hosanna in de hoogste hemelen!”
Ongelooflijk, de mensen riepen naar Jezus om hen te redden, en dat deed Hij.
(Lees Psalm 118, wat helemaal over de Messias gaat, inclusief ‘de steen die de bouwers verworpen hadden, is tot een hoeksteen geworden,’ en denk eraan dat het Hebreeuwse woord ‘redding’ in het OT ‘Yeshua” is (v. 14-15)
Een ander aardigheidje om te corrigeren hoe een vers vaak foutief gebruikt wordt; je moet weten wat de Bijbel werkelijk zegt. De zin “Dit is de dag die de Heer heeft gemaakt, laten wij ons verheugen en blij zijn,” komt uit Psalm 118:24, en wordt gevolgd door vers 25 ‘Och Here, breng toch heil! Gezegend wie komt in de Naam van de Heer!’
De zin ‘Dit is de dag die de Heer heeft gemaakt,’ refereert aan het offer van Jezus op het kruis, DIE dag – het is niet zo maar een dag, die je uitkiest, om jezelf op te peppen. Als je dat vers zegt, ken dan de context en weet dat het wijst naar de dag van redding, door Jezus verworven.
Na palmzondag
Marcus 11:12 zegt ‘en de volgende dag, toen zij uit Bethanië gingen’- dus dat is de 11e, maandag. Het is op die dag, de maandag (v 15-19) dat Jezus de tempel reinigt en hen die kochten en verkochten, naar buiten dreef, en op die dag vervloekte Hij ook de vijgenboom.
Marcus 11:20 zegt: “En toen zij er ’s morgens vroeg voorbijgingen, zagen zij dat de vijgenboom verdord was”. Dit is dinsdag de 12e. De verdorde vijgenboom is natuurlijk een profetie van de Heer over hoe Israël verdord gaat worden door de afwijzing van hun Lam (en verstrooid werd in het jaar 70 na Christus, minder dan 40 jaar later).
Het (Israël) had vrucht moeten dragen, dat zegt de tekst over de boom, maar het was niet het juiste seizoen (11:13) – dit was al bekend bij de Heer en de Vader, namelijk dat zij de eerste komst van de Heer zouden afwijzen, geprofeteerd in het vervloeken van de boom.
Van dinsdagmorgen, Marcus 11:20, helemaal naar Marcus 13:37, wat het eind van hoofdstuk 13 is, is één dag, volgens Marcus. Een intense dag, waar Jezus door de oudsten ondervraagd werd als het Paaslam, naar eventuele gebreken of ongerechtigheden. Marcus noemt specifiek en heel bewust alle sekten van het Jodendom op die Hem ondervraagd hebben en geen fouten konden vinden.
In 11:27 kwamen de overpriesters, schriftgeleerden en oudsten naar Hem toe en vroegen: Met welke bevoegdheid doet U deze dingen?”
In 12:13 staat dat Hij ondervraagd werd door de Farizeeën en de Herodianen, tot en met vers 17.
In 12:18 staat dat er Sadduceeën naar Hem toekwamen om Hem vragen te stellen.
In 12:28-33 kwam een wijze Schriftgeleerde naar Hem toe en vroeg: “Wat is het eerste van alle geboden?” Jezus antwoordde:
“Hoor, Israël, de Here onze God, de Here is één. (Hebreeuws: één, als een team, niet één als een eenzaam potlood). En u zult de Here uw God liefhebben met heel uw hart en met heel uw ziel en met heel uw verstand en met heel uw kracht. En het tweede, hieraan gelijk, is dit: Gij zult uw naaste liefhebben als uzelf. Er is geen ander gebod groter dan deze.” (Dat zegt Jezus – noteer het).
Deze laatste uitwisseling was het belangrijkst, omdat het de samenvatting van al hun eerdere vragen was.
Deze laatste vraag raakte de kern van Jezus’ hart en van het belangrijkste gebod. Toen de Schriftgeleerde het met Hem eens was, zei Jezus dat hij niet ver van het koninkrijk van God verwijderd was.
Dit eindigde de bevraging van het Lam, zoals voorgeschreven in het oorspronkelijke Paasfeest in Exodus 12, want er staat: “En niemand durfde Hem meer iets te vragen.” (Marcus 12:34)
Jezus was door iedere sekte van het Jodendom ondervraagd en er werd geen fout in Hem gevonden. Dezelfde verklaring zou door de Romeinse gouverneur Pilatus worden gemaakt, alsof twijfelaars om een heidense bevestiging van de Joodse bevindingen zouden vragen: Ik vind in Hem geen schuld!” (Lucas 23:4, Johannes 19:6)
Zondag de 10e was palmzondag, het Lam deed zijn intrede in het huis van Israël om ondervraagd te worden.
Maandag de 11e was de reiniging van de tempel en vraag en antwoord.
Dinsdag de 12e was de meest intense ondervraging van het Lam, en dat eindigde uiteindelijk bij Marcus 12:34.
De rest van hoofdstuk 12 gaat over de 2 munten van de weduwe en hoofdstuk 13 over de verwoesting van de tempel, in het jaar 70 na Christus, eindigend op dinsdag de 13e.
Marcus 14:1 begint: “En na twee dagen was het Pascha.” Dat wil zeggen dat donderdag Pascha was, toen het Lam werd gedood.
Alle 4 evangeliën vertellen ons dat Jezus stierf op de dag van de voorbereiding. (Mattheüs 27:62, Marcus 15:42, Lucas 23:54, Johannes 19:14, 31)
De dag van de voorbereiding is de dag dat het Paaslam gedood werd.
Dus, het lam werd om 3 uur ’s middags op de 14e gedood. Zoals jij je misschien herinnert, stierf Jezus om 3 uur ’s middags. Ze haastten zich om Zijn lichaam naar een graftombe te brengen, omdat het de dag van voorbereiding was; ze moesten een lam roosteren om 6 uur!
Denk eens na over de dubbele sabbat. Hij stierf donderdag om 3 uur, en om 6 uur, met het eten van het paasmaal, begon een ceremoniële sabbat, die de hele vrijdag zou duren. Na die sabbat kwam de normale sabbat, beide dagen konden ze niet naar het graf om het lichaam te balsemen, dat kon pas op zondagmorgen.
De ceremoniële sabbat werd door de vroege heidense kerkleiders (Rooms katholiek) niet begrepen; zij kenden alleen de zaterdag sabbat. Dat is de reden dat ‘goede vrijdag’ door de eeuwen heen de dag werd dat Jezus aan het kruis gestorven was.
De oorspronkelijke lezers zouden de cultuur wel begrepen hebben.
Feest der eerstelingen
We weten van Leviticus 23:9-16 dat het feest der eerstelingen begon ‘op de dag na de sabbat.’ Op die dag offerde men aan de Heer de eerste vruchten van de oogst. Jezus was de vervulling van dit feest; Hij was de eerste vrucht van de oogst van de aarde, de eerstgeborene uit de dood.
Dat is waarom Jezus na Zijn opstanding nooit meer ‘de enig geboren Zoon van God’ genoemd wordt. Door het hele Nieuwe Testament heen wordt Hij ‘de eerstgeborene onder vele broeders’ genoemd en ‘de eerstgeborene uit de doden.’ (Romeinen 8:29, Colossenzen 1:18, Hebreeën 12:23, Openbaring 1:5)
En hoe zit het met de kruisiging op woensdag?
ALS Jezus een dag eerder gestorven zou zijn, op woensdag, dan heb je een reguliere dag (vrijdag) tussen de ceremoniële sabbat en de zaterdag sabbat, en de vrouwen zouden die dag gebruikt hebben om het lichaam te balsemen. Dat deden ze niet, wat die theorie weerlegt. Zij moesten wachten tot na de vrijdag sabbat en de zaterdag sabbat, voordat ze bij het aanbreken van de dag met het balsemen konden beginnen, op zondag de 17e – de eerste dag van Eerstelingen.
Volgende week: wat vond er plaats tussen het kruis en de opstanding? Was er een gevecht tussen Jezus en satan?
Tot dan, zegen,
John Fenn
www.churchwithoutwallsinternational.org
mail naar [email protected]
RSS Feed