Dag allemaal,
Ik herinner mij een jongen en een meisje die voor het eerst samen uit gingen. Hij reed in zijn gewaardeerde 1965 GTO, en alhoewel het olie gebruikte alsof het een Texaanse oliebron was, was het zo dat niet iedere jongen in de herfst van 1974 zijn eigen auto had. Zij was onder de indruk.
Hij was nerveus toen hij haar na de film naar huis bracht, omdat een lampje rood ging branden en er rook van de motor in de auto begon te komen – hij bad om een lichte bries en geen lange wachttijd voor het rode stoplicht, om beiden niet naar verbrande olie te doen ruiken….gelukkig werd het licht snel groen en konden ze verder. Later vertelde ze dat ze het niet gemerkt had, ze was gewoon blij door een jongen uitgenodigd te zijn voor een film, die zijn eigen auto had!
Hij had geen geld voor een etentje en de film, dus zou het alleen de film zijn, een eerste date, een elkaar-leren-kennen ding. Maar hij vond haar echt leuk en wilde niet dat de avond zo zou eindigen. Snel berekenend hoeveel geld hij nog in zijn zak had, vroeg hij haar impulsief of ze langs de donutwinkel zouden gaan om een donut te halen, en ze zei enthousiast ja! Ze zaten en praatten een hele tijd, maar het leek voorbij te vliegen, en het late uur verraste hen opeens.
De avond eindigde met een kus, nadat hij haar naar de deur gebracht had, en zij stond op de eerste tree omdat hij zo lang was – een zachte kus, die even aanhield – en zij zweefde haar huis binnen terwijl ze elkaar een goede nacht wensten. Later zou ze hem zeggen dat ze bij die kus wist dat ze met hem zou gaan trouwen.
Misschien heb je het al geraden, dat waren Barb en ik bij onze eerste date. Zij was onder de indruk van mijn auto en mijn manieren, spontaniteit en attentheid. Haar ouders waren onder de indruk dat ik van een goede familie kwam, in de ogen van haar moeder ‘goed genoeg voor haar dochter’ om het zo maar eens te zeggen. Ik vond haar mooi, grappig, slim, direct en fijn om bij te zijn.
Is jouw geloof gebaseerd op prestatie, of gebaseerd op kennen van?
Veel christenen denken dat geloof een imponeren van God is, zoals ik Barb probeerde te imponeren op onze eerste date. Maar alleen gemotiveerd zijn om een goede indruk te maken is niet de basis waar een langdurige relatie op gebouwd kan worden.
Op een bepaald moment voldoen de inspanningen indruk te maken niet meer, als je elkaar beter wilt gaan leren kennen, als je transparant bent en het risico wil lopen afgewezen te worden als ze dit of dat van jou komt te weten. Dan worden levenservaringen, wie men is en hoopt te worden, gedeeld en karaktereigenschappen worden duidelijk; in gedempte woorden worden privé geheimen gedeeld, of er vallen harde woorden tijdens de eerste onenigheid.
Nog steeds een eerste date met God?
Veel christenen beleven hun geloof alsof ze altijd een eerste date met God hebben – of dat nu is door hoe men zich kleed, of door een bepaalde gebedsformule waarvan men zegt dat het effectief is, of door deze week extra naar de kerk te gaan om de Heer eraan te herinneren dat hun gebed beantwoord moet worden…”Wees alstublieft onder de indruk van mijn inspanningen, o God, en verhoor mijn gebed” is vaak de achterliggende motivatie.
Zoals het gaat met een stel dat elkaar regelmatig ziet, het echte kennen van elkaar komt pas als men samen door het leven gaat, als men het beste en het slechtste in iemand ziet, en men de liefde laat groeien. Liefde groeit wanneer we gaan zien hoe iemand is, allereerst vinden we iemand leuk, dat wordt dieper en uiteindelijk realiseren we ons dat we ons leven voor die persoon zouden geven. Zo is het ook in onze wandel met de Heer, daar hij in ons woont en met ons wandelt door het leven heen.
Een ander ritje naar huis
We reden op de snelweg, onderweg naar huis, Barb naast me deed een dutje, en ik dacht na over de gevolgen van rechtvaardigheid in ons gezin. Mijn hart stroomde over toen ik mij bedacht hoe goed het met onze 3 zonen gaat, goede mannen die nooit aarzelen Barb of mij te vertellen dat ze van ons houden. Onze fantastische schoondochters, vrouwen met een sterk karakter en principes, zijn geweldige moeders en vrouwen. En hoe ik herinneringen bij mijn kleinkinderen achter wil laten zodat ze mij zullen herinneren als een voorbeeld van de vader God, en ik bid dat zij met Hem zullen wandelen en Hem zullen kennen.
Toen ik de grote reikwijdte van Zijn genade zag, riep ik bijna hardop “O Vader, ik kan nooit genoeg terugdoen!” en net zo plotseling hoorde ik Hem antwoorden: “Dat wordt ook niet van je verwacht.” En ik verwonderde mij, vol ontzag, tot zwijgen gebracht door de enorme eeuwige Liefde en Zijn grote goedheid. Ik dacht na over hoe liefde is – liefde vraagt er niet om iets terug te krijgen, degene die lief heeft, heeft gewoon lief, en er is niets dat het voorwerp van die liefde kan toevoegen of kan afdoen aan die liefde.
Als je ophoudt indruk op Hem te willen maken, kun je beginnen met Hem te wandelen.
Kijk daarentegen eens om je heen naar de traditionele kerkcultuur. Hoe veel planken in boekwinkels zijn er wel niet gevuld met boeken en studiegidsen die bedoeld zijn om mensen te helpen God te kennen of om effectiefer te bidden. Men gaat met gebed om zoals een bedrijf doet: een plan hebben om x te groeien in het volgend jaar, en mensen zetten het wandelen met de Vader als Iemand die ze kennen om in een manier om Hem te manipuleren hun leven te zegenen.
Dat zou hetzelfde zijn als dat ik Barb’s ouders toestemming vraag mij te trouwen, door mij al haar babyboeken te geven, alle schoolboeken, werkjes gemaakt op school, alle cijferlijsten, als een manier om haar te leren kennen. Van een afstand, zonder ooit naar een film te gaan en donuts te eten.
Die dingen zeggen mij iets OVER haar, maar kunnen mij niet helpen haar te KENNEN. Haar leren kennen vereist een relatie, die zich verdiept in de loop van de tijd, MET haar, in haar gezelschap zijn, samen door de ups en downs van het leven gaan.
Doe gewoon wat Hij deed
Kijk naar de methode van de Vader in hoe Hij een relatie met de mensheid aanging. Hij zond Zijn Zoon om 3 ½ jaar met 12 mannen te leven. Geen boek werd geschreven, geen preek opgetekend. Hij vertelde verhalen over hoe Zijn Vader was, wat Zijn dromen voor hen waren, wat een ieder van hen kon bereiken, wat Hij gepland had.
Zijn we niet dankbaar dat Jezus geen 12 rollen biografieën van de Vader kreeg, één van iedere apostel – Jezus kon een groot deel van die 3 ½ jaar besteden aan het lezen van die gedetailleerde levensverhalen van een ieder van hen, zoals alleen de Vader die alles weet en alles ziet, kon schrijven, zonder ooit tijd met hen door te brengen. Maar nee, Hij zond Zijn Zoon om met hen te leven, om hen te leren kennen, hen te zien in goede en slechte tijden.
Dus waarom, als we het hebben over discipelen maken, denken we ‘Ik moet een boek zien te krijgen over Wie Jezus is en wat Hij deed voor ons’? Hoe maakten ze in de eerste eeuw discipelen zonder Christelijke materialen die het leven in Christus uitlegden? Ze maakten discipelen door om te gaan met diegenen die Hem kenden, en dit is nog steeds de belangrijkste manier waarop discipelen gemaakt worden – door in relatie te zijn met anderen die Hem kennen en met Hem gewandeld hebben in hun leven, zodat zij ook kunnen weten hoe met Hem te praten en te wandelen in hun dagelijks leven.
De bron van openbaring is het persoonlijke, intieme,
kennen van de Vader. Toen Jezus in Johannes 14:6 zei: ‘Ik ben de weg, de waarheid en het leven,’ vervolgde Hij ‘…niemand komt tot de Vader dan door Mij.’ Jezus is de weg, maar de Vader is onze bestemming. Maar veel gelovigen kennen de Vader niet, omdat ze gestopt zijn bij de Weg, en nooit aangekomen zijn bij de bestemming.
De Bron van al het goede kennen
(Zoals ik de vorige 2 weken genoemd heb) We zijn kruis-denkers, in plaats van opstanding-denkers. We zijn ‘de tempel-is-een-gebouw denkers inplaats van ‘de tempel is mijn lichaam omdat Christus in mij is’ denkers.
Allereerst moeten we weten dat we weten dat Christus in ons is, dat Hij ZO dichtbij is, dat Hij al weet wat we gaan denken nog voor we het denken. En toch is er volkomen rust in dit, omdat Hij goed is en alleen goede plannen voor ons heeft – Hij heeft voor de eeuwigheid in ons geïnvesteerd, dus wist Hij wat Hij deze x aantal aardse jaren kon verwachten.
Nadat je weet dat Hij in je is en je al je pogingen Hem te kennen rondom die openbaring herschikt, is het volgende vanzelfsprekend en toch misschien revolutionair in sommige cirkels: Als je vraagt, vraag het de Vader, niet Jezus.
Jezus zei in Johannes 16:23-26, sprekend over de tijd dat Hij in de hemel zou zijn: “Te dien dage zult Gij Mij niets vragen. Voorwaar, voorwaar Ik zeg u, als gij de Vader om iets bidt, zal Hij het u geven in Mijn Naam…”
Te dien dage vraag je in Mijn Naam…”
Er is geen enkel gebed in het Nieuwe Testament dat gericht is aan Jezus of aan de Heilige Geest. Alle gebedsverzoeken zijn gericht aan de Vader. Hij is de Bron van alle goede en volmaakte dingen, de Vader des geesten.
Toen de apostelen allemaal vast gehouden werden door de heersers en een engel hen kwam bevrijden, gingen zij naar de discipelen en tezamen baden zij, in Handelingen 4:23-30: “Gij Here, zijt het die geschapen hebt de hemel en de aarde….en nu Here, let op hun dreigingen en geef uw dienstknechten met alle vrijmoedigheid uw woord te spreken, doordat Gij Uw hand uitstrekt en dat tekenen en wonderen geschieden door de naam van uw heilige knecht Jezus.”
Zij baden tot de Vader.
Paulus bad voor de Efeziërs, in 1:17-18:
“Opdat de God van onze Here Jezus Christus, de Vader der heerlijkheid, u geve de Geest van wijsheid en openbaring om Hem recht te kennen, verlichte ogen uws harten…”
En opnieuw in 3:14-20: “Om die reden buig ik mijn knieën voor de Vader….opdat Hij u geve….met kracht gesterkt te worden door Zijn geest in de inwendige mens…geworteld en gegrond in de liefde zult gij dan in staat zijn te vatten hoe groot de breedte en lengte en hoogte en diepte is, en te kennen de liefde van Christus, die de kennis te boven gaat…”
Ken jij de Vader? Begin ermee door van een tempelcultuur naar een Christus in mij cultuur te gaan. Verander van kruis-denken naar opstandingskracht-denken. Verander en bepaal in je hart dat je Hem wil kennen, en niet slecht geloven wil in Hem. Verander tot wie jij bidt, en richt je op…de Vader!
Houd ermee op te doen alsof je je eerste afspraakje hebt en je indruk op Hem wilt maken. Je hebt Hem al voor je gewonnen, en Hij jou.
Volgende week: Hoe gemeenschap te hebben met de Heilige Geest.
Zegen,
John Fenn
www.cwowi.org
mail naar: cwowi@aol.com
Ik herinner mij een jongen en een meisje die voor het eerst samen uit gingen. Hij reed in zijn gewaardeerde 1965 GTO, en alhoewel het olie gebruikte alsof het een Texaanse oliebron was, was het zo dat niet iedere jongen in de herfst van 1974 zijn eigen auto had. Zij was onder de indruk.
Hij was nerveus toen hij haar na de film naar huis bracht, omdat een lampje rood ging branden en er rook van de motor in de auto begon te komen – hij bad om een lichte bries en geen lange wachttijd voor het rode stoplicht, om beiden niet naar verbrande olie te doen ruiken….gelukkig werd het licht snel groen en konden ze verder. Later vertelde ze dat ze het niet gemerkt had, ze was gewoon blij door een jongen uitgenodigd te zijn voor een film, die zijn eigen auto had!
Hij had geen geld voor een etentje en de film, dus zou het alleen de film zijn, een eerste date, een elkaar-leren-kennen ding. Maar hij vond haar echt leuk en wilde niet dat de avond zo zou eindigen. Snel berekenend hoeveel geld hij nog in zijn zak had, vroeg hij haar impulsief of ze langs de donutwinkel zouden gaan om een donut te halen, en ze zei enthousiast ja! Ze zaten en praatten een hele tijd, maar het leek voorbij te vliegen, en het late uur verraste hen opeens.
De avond eindigde met een kus, nadat hij haar naar de deur gebracht had, en zij stond op de eerste tree omdat hij zo lang was – een zachte kus, die even aanhield – en zij zweefde haar huis binnen terwijl ze elkaar een goede nacht wensten. Later zou ze hem zeggen dat ze bij die kus wist dat ze met hem zou gaan trouwen.
Misschien heb je het al geraden, dat waren Barb en ik bij onze eerste date. Zij was onder de indruk van mijn auto en mijn manieren, spontaniteit en attentheid. Haar ouders waren onder de indruk dat ik van een goede familie kwam, in de ogen van haar moeder ‘goed genoeg voor haar dochter’ om het zo maar eens te zeggen. Ik vond haar mooi, grappig, slim, direct en fijn om bij te zijn.
Is jouw geloof gebaseerd op prestatie, of gebaseerd op kennen van?
Veel christenen denken dat geloof een imponeren van God is, zoals ik Barb probeerde te imponeren op onze eerste date. Maar alleen gemotiveerd zijn om een goede indruk te maken is niet de basis waar een langdurige relatie op gebouwd kan worden.
Op een bepaald moment voldoen de inspanningen indruk te maken niet meer, als je elkaar beter wilt gaan leren kennen, als je transparant bent en het risico wil lopen afgewezen te worden als ze dit of dat van jou komt te weten. Dan worden levenservaringen, wie men is en hoopt te worden, gedeeld en karaktereigenschappen worden duidelijk; in gedempte woorden worden privé geheimen gedeeld, of er vallen harde woorden tijdens de eerste onenigheid.
Nog steeds een eerste date met God?
Veel christenen beleven hun geloof alsof ze altijd een eerste date met God hebben – of dat nu is door hoe men zich kleed, of door een bepaalde gebedsformule waarvan men zegt dat het effectief is, of door deze week extra naar de kerk te gaan om de Heer eraan te herinneren dat hun gebed beantwoord moet worden…”Wees alstublieft onder de indruk van mijn inspanningen, o God, en verhoor mijn gebed” is vaak de achterliggende motivatie.
Zoals het gaat met een stel dat elkaar regelmatig ziet, het echte kennen van elkaar komt pas als men samen door het leven gaat, als men het beste en het slechtste in iemand ziet, en men de liefde laat groeien. Liefde groeit wanneer we gaan zien hoe iemand is, allereerst vinden we iemand leuk, dat wordt dieper en uiteindelijk realiseren we ons dat we ons leven voor die persoon zouden geven. Zo is het ook in onze wandel met de Heer, daar hij in ons woont en met ons wandelt door het leven heen.
Een ander ritje naar huis
We reden op de snelweg, onderweg naar huis, Barb naast me deed een dutje, en ik dacht na over de gevolgen van rechtvaardigheid in ons gezin. Mijn hart stroomde over toen ik mij bedacht hoe goed het met onze 3 zonen gaat, goede mannen die nooit aarzelen Barb of mij te vertellen dat ze van ons houden. Onze fantastische schoondochters, vrouwen met een sterk karakter en principes, zijn geweldige moeders en vrouwen. En hoe ik herinneringen bij mijn kleinkinderen achter wil laten zodat ze mij zullen herinneren als een voorbeeld van de vader God, en ik bid dat zij met Hem zullen wandelen en Hem zullen kennen.
Toen ik de grote reikwijdte van Zijn genade zag, riep ik bijna hardop “O Vader, ik kan nooit genoeg terugdoen!” en net zo plotseling hoorde ik Hem antwoorden: “Dat wordt ook niet van je verwacht.” En ik verwonderde mij, vol ontzag, tot zwijgen gebracht door de enorme eeuwige Liefde en Zijn grote goedheid. Ik dacht na over hoe liefde is – liefde vraagt er niet om iets terug te krijgen, degene die lief heeft, heeft gewoon lief, en er is niets dat het voorwerp van die liefde kan toevoegen of kan afdoen aan die liefde.
Als je ophoudt indruk op Hem te willen maken, kun je beginnen met Hem te wandelen.
Kijk daarentegen eens om je heen naar de traditionele kerkcultuur. Hoe veel planken in boekwinkels zijn er wel niet gevuld met boeken en studiegidsen die bedoeld zijn om mensen te helpen God te kennen of om effectiefer te bidden. Men gaat met gebed om zoals een bedrijf doet: een plan hebben om x te groeien in het volgend jaar, en mensen zetten het wandelen met de Vader als Iemand die ze kennen om in een manier om Hem te manipuleren hun leven te zegenen.
Dat zou hetzelfde zijn als dat ik Barb’s ouders toestemming vraag mij te trouwen, door mij al haar babyboeken te geven, alle schoolboeken, werkjes gemaakt op school, alle cijferlijsten, als een manier om haar te leren kennen. Van een afstand, zonder ooit naar een film te gaan en donuts te eten.
Die dingen zeggen mij iets OVER haar, maar kunnen mij niet helpen haar te KENNEN. Haar leren kennen vereist een relatie, die zich verdiept in de loop van de tijd, MET haar, in haar gezelschap zijn, samen door de ups en downs van het leven gaan.
Doe gewoon wat Hij deed
Kijk naar de methode van de Vader in hoe Hij een relatie met de mensheid aanging. Hij zond Zijn Zoon om 3 ½ jaar met 12 mannen te leven. Geen boek werd geschreven, geen preek opgetekend. Hij vertelde verhalen over hoe Zijn Vader was, wat Zijn dromen voor hen waren, wat een ieder van hen kon bereiken, wat Hij gepland had.
Zijn we niet dankbaar dat Jezus geen 12 rollen biografieën van de Vader kreeg, één van iedere apostel – Jezus kon een groot deel van die 3 ½ jaar besteden aan het lezen van die gedetailleerde levensverhalen van een ieder van hen, zoals alleen de Vader die alles weet en alles ziet, kon schrijven, zonder ooit tijd met hen door te brengen. Maar nee, Hij zond Zijn Zoon om met hen te leven, om hen te leren kennen, hen te zien in goede en slechte tijden.
Dus waarom, als we het hebben over discipelen maken, denken we ‘Ik moet een boek zien te krijgen over Wie Jezus is en wat Hij deed voor ons’? Hoe maakten ze in de eerste eeuw discipelen zonder Christelijke materialen die het leven in Christus uitlegden? Ze maakten discipelen door om te gaan met diegenen die Hem kenden, en dit is nog steeds de belangrijkste manier waarop discipelen gemaakt worden – door in relatie te zijn met anderen die Hem kennen en met Hem gewandeld hebben in hun leven, zodat zij ook kunnen weten hoe met Hem te praten en te wandelen in hun dagelijks leven.
De bron van openbaring is het persoonlijke, intieme,
kennen van de Vader. Toen Jezus in Johannes 14:6 zei: ‘Ik ben de weg, de waarheid en het leven,’ vervolgde Hij ‘…niemand komt tot de Vader dan door Mij.’ Jezus is de weg, maar de Vader is onze bestemming. Maar veel gelovigen kennen de Vader niet, omdat ze gestopt zijn bij de Weg, en nooit aangekomen zijn bij de bestemming.
De Bron van al het goede kennen
(Zoals ik de vorige 2 weken genoemd heb) We zijn kruis-denkers, in plaats van opstanding-denkers. We zijn ‘de tempel-is-een-gebouw denkers inplaats van ‘de tempel is mijn lichaam omdat Christus in mij is’ denkers.
Allereerst moeten we weten dat we weten dat Christus in ons is, dat Hij ZO dichtbij is, dat Hij al weet wat we gaan denken nog voor we het denken. En toch is er volkomen rust in dit, omdat Hij goed is en alleen goede plannen voor ons heeft – Hij heeft voor de eeuwigheid in ons geïnvesteerd, dus wist Hij wat Hij deze x aantal aardse jaren kon verwachten.
Nadat je weet dat Hij in je is en je al je pogingen Hem te kennen rondom die openbaring herschikt, is het volgende vanzelfsprekend en toch misschien revolutionair in sommige cirkels: Als je vraagt, vraag het de Vader, niet Jezus.
Jezus zei in Johannes 16:23-26, sprekend over de tijd dat Hij in de hemel zou zijn: “Te dien dage zult Gij Mij niets vragen. Voorwaar, voorwaar Ik zeg u, als gij de Vader om iets bidt, zal Hij het u geven in Mijn Naam…”
Te dien dage vraag je in Mijn Naam…”
Er is geen enkel gebed in het Nieuwe Testament dat gericht is aan Jezus of aan de Heilige Geest. Alle gebedsverzoeken zijn gericht aan de Vader. Hij is de Bron van alle goede en volmaakte dingen, de Vader des geesten.
Toen de apostelen allemaal vast gehouden werden door de heersers en een engel hen kwam bevrijden, gingen zij naar de discipelen en tezamen baden zij, in Handelingen 4:23-30: “Gij Here, zijt het die geschapen hebt de hemel en de aarde….en nu Here, let op hun dreigingen en geef uw dienstknechten met alle vrijmoedigheid uw woord te spreken, doordat Gij Uw hand uitstrekt en dat tekenen en wonderen geschieden door de naam van uw heilige knecht Jezus.”
Zij baden tot de Vader.
Paulus bad voor de Efeziërs, in 1:17-18:
“Opdat de God van onze Here Jezus Christus, de Vader der heerlijkheid, u geve de Geest van wijsheid en openbaring om Hem recht te kennen, verlichte ogen uws harten…”
En opnieuw in 3:14-20: “Om die reden buig ik mijn knieën voor de Vader….opdat Hij u geve….met kracht gesterkt te worden door Zijn geest in de inwendige mens…geworteld en gegrond in de liefde zult gij dan in staat zijn te vatten hoe groot de breedte en lengte en hoogte en diepte is, en te kennen de liefde van Christus, die de kennis te boven gaat…”
Ken jij de Vader? Begin ermee door van een tempelcultuur naar een Christus in mij cultuur te gaan. Verander van kruis-denken naar opstandingskracht-denken. Verander en bepaal in je hart dat je Hem wil kennen, en niet slecht geloven wil in Hem. Verander tot wie jij bidt, en richt je op…de Vader!
Houd ermee op te doen alsof je je eerste afspraakje hebt en je indruk op Hem wilt maken. Je hebt Hem al voor je gewonnen, en Hij jou.
Volgende week: Hoe gemeenschap te hebben met de Heilige Geest.
Zegen,
John Fenn
www.cwowi.org
mail naar: cwowi@aol.com
RSS Feed