Dag allemaal,
Ik heb kort geleden over dit onderwerp gesproken tijdens mijn wekelijkse Facebook/YouTube video onderwijs, maar de meesten die mijn Weekly Thoughts ontvangen, kijken niet naar die video’s en voor hen die dat wel doen, kan ik dieper op dit onderwijs ingaan dan met de 9 minuten durende video.
Jaren geleden was ik in een bepaalde stad om te dienen in een ‘auditorium’ kerk. Toen de pastor en ik aan het praten waren, bleef hij maar naar de Vader verwijzen als ‘pappie’: “We zullen zien wat pappie daarover denkt”, en “Pappie is zo genadig voor ons geweest” enzovoorts.
Ik moet eerlijk zijn – het voelde van binnen niet goed; de Heilige Geest in mijn geest was vreselijk gegriefd, en ik wist niet waarom. Was het niet zo dat het onderwijs dat de rondgang deed, leerde dat ‘abba’ in het Hebreeuws ‘pappie’ betekent, dus waarom niet de Vader adresseren als pappie; Jezus deed dat, nietwaar?
Ik begon te studeren en na te denken over waarom de Geest en mijn geest gegriefd waren toen die pastor, en vele anderen door de jaren heen, ‘pappie’ gebruikten om tot de hemelse Vader te spreken.
In het Engels, wordt ‘pappie’ gebruikt door jonge kinderen die nog geen intellectueel begrip hebben wat het wil zeggen een vader te zijn. Mijn pappie kan alles. Mijn pappie is de sterkste man in de wereld. Ik en mijn pappie.
Al die gebruiken van pappie zijn typisch Engels, en kleine kinderen gebruiken dit woord die nog niet weten wat het is een vader te zijn. Pappie is deels held, deels perfectie, deels speelkameraad, deels absoluut gezag, maar altijd degene die jou het gevoel kan geven dat jij in zijn ogen de belangrijkste persoon in de wereld bent. Pappie.
Het woord vader echter, geeft aan dat er een intellectueel begrip is van de man, hun vader. Vader is een echtgenoot. Vader werkt hard om ons een dak boven ons hoofd en eten op tafel te geven. Vader is absoluut gezag. Vader is iemand die het gewicht van de wereld op zijn schouders draagt. Het woord vader geeft weer dat iemand begrijpt wat het is een man en kostwinner te zijn, de essentie van verantwoordelijkheid.
Ergens in mijn tienerjaren ging ik het onderscheid tussen ‘pap’ en ‘vader’ begrijpen en gebruikte ik die woorden op het juiste moment. ‘Zeker pap’ hield in dat ik direct opstond om de prullenbak te legen, nadat hij mij dat gevraagd had. “Ja vader” betekende dat hij mij al een aantal keren gevraagd had de bak te legen, of als hij mij disciplineerde, om wat voorbeelden te geven.
Het antwoord daarop is, nee. Hij noemde Zijn vader niet ‘pappie’.
Als Jezus leerde, verwees Hij nooit naar Zijn Vader als ‘Abba Vader’. Hij vertelde ons niet te bidden: “Onze Abba Vader die in de hemelen zijt…”. Hij heeft nooit gezegd dat de Abba Vader wil dat wij veel vrucht dragen, wel dat de Vader wil dat wij veel vrucht dragen.
Geen enkel gebed van Paulus is gericht aan Abba Vader. In Efeziërs 1:17; 3:14-20 is het aan de Vader van onze Here Jezus Christus. Niet Abba Vader van onze Here Jezus Christus. Sprekend over de daad van redding die de Vader bracht, sprak Paulus nooit over de Vader als ‘Abba Vader’ die redding bracht. Zelfs Johannes 3:16 zegt niet: “Want alzo lief heeft Abba Vader de wereld gehad, dat Hij Zijn eniggeboren Zoon gegeven heeft…”
Als ‘abba’ ‘pappie’ betekent, waarom zouden we dat dan niet gebruiken als we bidden? Waarom niet naar de Vader verwijzen als Abba Vader als het gaat over redding?
Het woord ‘abba’ wordt slechts 3 keer in het Nieuwe Testament gebruikt: Marcus 14:36, Romeinen 8:15, Galaten 4:6
Het is een Aramees woord – niet Grieks, niet Hebreeuws. Op elke plaats dat het gebruikt wordt, wordt het gevolgd door het Griekse: pater (Vader).
“…om hen, die onder de wet waren, vrij te kopen, opdat wij het recht van zonen zouden verkrijgen. En, dat gij zonen zijt – God heeft de Geest zijns Zoons uitgezonden in onze harten, die roept: Abba, Vader. Gij zijt dus niet meer slaaf, doch zoon…”
Galaten 4:5-7
“…want gij hebt niet ontvangen een geest van slavernij om opnieuw te vrezen, maar gij hebt ontvangen de Geest van het zoonschap, door welke wij roepen: Abba, Vader!” Romeinen 8:15
“…en Hij zeide: Abba, Vader, alles is U mogelijk, neem deze beker van Mij weg. Doch niet wat Ik wil, maar wat Gij wilt.” Marcus 14:36
Het gebed van Jezus voordat Hij zich vrijwillig liet arresteren.
Dat zijn de 3 gebruiken van ‘Abba, Vader’ in het Nieuwe Testament. Merk op dat ‘abba’ altijd gevold wordt door ‘vader,’ wat wil zeggen dat ‘vader’ context en definitie van ‘abba’ geeft. Abba staat nooit alleen. Het is altijd: Abba, Vader.
Er is geen directe vertaling van ‘abba’ naar het Engels
Dus moeten we kijken hoe dit woord historisch en in de Joodse cultuur werd gebruikt, en dat in de context plaatsen van de 3 bovenstaande verzen, om een accuraat begrip te kunnen krijgen.
In de Talmud werd het woord ‘abba’ gebruikt als men sprak over gerespecteerde rabbi’s die een positie van eer en gezag bekleedden. Een minder hoge of gewaardeerde rabbi zou nooit naar zijn meerdere verwijzen als ‘pappie’, maar abba werd samen gebruikt met ‘vader’; als een term van tederheid, een blijk van liefde. Men begreep de term ‘vader’ en daarom werd dit tezamen met abba gebruikt.
In de Joodse samenleving noemden volwassen kinderen hun eigen vader ‘abba vader’ als een blijk van liefde. Niet slechts een classificatie van wie die man in hun leven is, maar ‘abba’ betekende dat hij hun vader is, hun geliefde vader.
De dichtstbijzijnde vertaling van ‘abba’ is naar ons begrip: ‘Liefste’ of “Dierbare’. (Mijn liefste, mijn dierbare)
Merk op dat Paulus de termen gebruikt om het verschil aan te geven tussen in slavernij zijn aan de wet van Mozes, versus het zijn van een kind van God. Beide keren zegt hij dat we geadopteerd zijn, DAAROM roepen wij, of onze geest, ‘abba vader’.
Verander ‘pappie’ in die verzen met ‘liefste’ of ‘dierbaarste’ om abba vader te begrijpen.
“…omdat wij het recht van zonen zouden verkrijgen…roepen wij uit: (mijn) dierbaarste Vader! (mijn) liefste Vader!’
“…gij hebt de geest van het zoonschap ontvangen, door welke wij roepen ‘Liefste, dierbaarste Vader!’
En Jezus in de hof van Getsemané: “Mijn Liefste Vader. (Mijn) dierbare Vader, alles is bij U mogelijk. Neem deze beker van mij. Maar niet Mijn wil, maar Uw wil geschiede”.
Zeg dat, noem Hem zo – Mijn liefste Vader, mij dierbare Vader! Zie hoe dat resoneert met jouw geest, hoe dat voelt in jouw geest…als je dit doet, zoals ik nu ruim 44 jaar met de Vader wandel, zul je gaan zien dat je wereld kan veranderen…
Hij is niet jouw pappie. Hij is jouw, en mijn, onze, liefste Vader, onze meest dierbare Vader…abba belichaamt kinderlijk geloof in combinatie met een intellectueel begrip van Wie Hij is, en wie wij zijn…
Volgende week een nieuw onderwerp, zegen,
John Fenn
www.cwowi.org
mail naar cwowi@aol.com
Ik heb kort geleden over dit onderwerp gesproken tijdens mijn wekelijkse Facebook/YouTube video onderwijs, maar de meesten die mijn Weekly Thoughts ontvangen, kijken niet naar die video’s en voor hen die dat wel doen, kan ik dieper op dit onderwijs ingaan dan met de 9 minuten durende video.
Jaren geleden was ik in een bepaalde stad om te dienen in een ‘auditorium’ kerk. Toen de pastor en ik aan het praten waren, bleef hij maar naar de Vader verwijzen als ‘pappie’: “We zullen zien wat pappie daarover denkt”, en “Pappie is zo genadig voor ons geweest” enzovoorts.
Ik moet eerlijk zijn – het voelde van binnen niet goed; de Heilige Geest in mijn geest was vreselijk gegriefd, en ik wist niet waarom. Was het niet zo dat het onderwijs dat de rondgang deed, leerde dat ‘abba’ in het Hebreeuws ‘pappie’ betekent, dus waarom niet de Vader adresseren als pappie; Jezus deed dat, nietwaar?
Ik begon te studeren en na te denken over waarom de Geest en mijn geest gegriefd waren toen die pastor, en vele anderen door de jaren heen, ‘pappie’ gebruikten om tot de hemelse Vader te spreken.
In het Engels, wordt ‘pappie’ gebruikt door jonge kinderen die nog geen intellectueel begrip hebben wat het wil zeggen een vader te zijn. Mijn pappie kan alles. Mijn pappie is de sterkste man in de wereld. Ik en mijn pappie.
Al die gebruiken van pappie zijn typisch Engels, en kleine kinderen gebruiken dit woord die nog niet weten wat het is een vader te zijn. Pappie is deels held, deels perfectie, deels speelkameraad, deels absoluut gezag, maar altijd degene die jou het gevoel kan geven dat jij in zijn ogen de belangrijkste persoon in de wereld bent. Pappie.
Het woord vader echter, geeft aan dat er een intellectueel begrip is van de man, hun vader. Vader is een echtgenoot. Vader werkt hard om ons een dak boven ons hoofd en eten op tafel te geven. Vader is absoluut gezag. Vader is iemand die het gewicht van de wereld op zijn schouders draagt. Het woord vader geeft weer dat iemand begrijpt wat het is een man en kostwinner te zijn, de essentie van verantwoordelijkheid.
Ergens in mijn tienerjaren ging ik het onderscheid tussen ‘pap’ en ‘vader’ begrijpen en gebruikte ik die woorden op het juiste moment. ‘Zeker pap’ hield in dat ik direct opstond om de prullenbak te legen, nadat hij mij dat gevraagd had. “Ja vader” betekende dat hij mij al een aantal keren gevraagd had de bak te legen, of als hij mij disciplineerde, om wat voorbeelden te geven.
Het antwoord daarop is, nee. Hij noemde Zijn vader niet ‘pappie’.
Als Jezus leerde, verwees Hij nooit naar Zijn Vader als ‘Abba Vader’. Hij vertelde ons niet te bidden: “Onze Abba Vader die in de hemelen zijt…”. Hij heeft nooit gezegd dat de Abba Vader wil dat wij veel vrucht dragen, wel dat de Vader wil dat wij veel vrucht dragen.
Geen enkel gebed van Paulus is gericht aan Abba Vader. In Efeziërs 1:17; 3:14-20 is het aan de Vader van onze Here Jezus Christus. Niet Abba Vader van onze Here Jezus Christus. Sprekend over de daad van redding die de Vader bracht, sprak Paulus nooit over de Vader als ‘Abba Vader’ die redding bracht. Zelfs Johannes 3:16 zegt niet: “Want alzo lief heeft Abba Vader de wereld gehad, dat Hij Zijn eniggeboren Zoon gegeven heeft…”
Als ‘abba’ ‘pappie’ betekent, waarom zouden we dat dan niet gebruiken als we bidden? Waarom niet naar de Vader verwijzen als Abba Vader als het gaat over redding?
Het woord ‘abba’ wordt slechts 3 keer in het Nieuwe Testament gebruikt: Marcus 14:36, Romeinen 8:15, Galaten 4:6
Het is een Aramees woord – niet Grieks, niet Hebreeuws. Op elke plaats dat het gebruikt wordt, wordt het gevolgd door het Griekse: pater (Vader).
“…om hen, die onder de wet waren, vrij te kopen, opdat wij het recht van zonen zouden verkrijgen. En, dat gij zonen zijt – God heeft de Geest zijns Zoons uitgezonden in onze harten, die roept: Abba, Vader. Gij zijt dus niet meer slaaf, doch zoon…”
Galaten 4:5-7
“…want gij hebt niet ontvangen een geest van slavernij om opnieuw te vrezen, maar gij hebt ontvangen de Geest van het zoonschap, door welke wij roepen: Abba, Vader!” Romeinen 8:15
“…en Hij zeide: Abba, Vader, alles is U mogelijk, neem deze beker van Mij weg. Doch niet wat Ik wil, maar wat Gij wilt.” Marcus 14:36
Het gebed van Jezus voordat Hij zich vrijwillig liet arresteren.
Dat zijn de 3 gebruiken van ‘Abba, Vader’ in het Nieuwe Testament. Merk op dat ‘abba’ altijd gevold wordt door ‘vader,’ wat wil zeggen dat ‘vader’ context en definitie van ‘abba’ geeft. Abba staat nooit alleen. Het is altijd: Abba, Vader.
Er is geen directe vertaling van ‘abba’ naar het Engels
Dus moeten we kijken hoe dit woord historisch en in de Joodse cultuur werd gebruikt, en dat in de context plaatsen van de 3 bovenstaande verzen, om een accuraat begrip te kunnen krijgen.
In de Talmud werd het woord ‘abba’ gebruikt als men sprak over gerespecteerde rabbi’s die een positie van eer en gezag bekleedden. Een minder hoge of gewaardeerde rabbi zou nooit naar zijn meerdere verwijzen als ‘pappie’, maar abba werd samen gebruikt met ‘vader’; als een term van tederheid, een blijk van liefde. Men begreep de term ‘vader’ en daarom werd dit tezamen met abba gebruikt.
In de Joodse samenleving noemden volwassen kinderen hun eigen vader ‘abba vader’ als een blijk van liefde. Niet slechts een classificatie van wie die man in hun leven is, maar ‘abba’ betekende dat hij hun vader is, hun geliefde vader.
De dichtstbijzijnde vertaling van ‘abba’ is naar ons begrip: ‘Liefste’ of “Dierbare’. (Mijn liefste, mijn dierbare)
Merk op dat Paulus de termen gebruikt om het verschil aan te geven tussen in slavernij zijn aan de wet van Mozes, versus het zijn van een kind van God. Beide keren zegt hij dat we geadopteerd zijn, DAAROM roepen wij, of onze geest, ‘abba vader’.
Verander ‘pappie’ in die verzen met ‘liefste’ of ‘dierbaarste’ om abba vader te begrijpen.
“…omdat wij het recht van zonen zouden verkrijgen…roepen wij uit: (mijn) dierbaarste Vader! (mijn) liefste Vader!’
“…gij hebt de geest van het zoonschap ontvangen, door welke wij roepen ‘Liefste, dierbaarste Vader!’
En Jezus in de hof van Getsemané: “Mijn Liefste Vader. (Mijn) dierbare Vader, alles is bij U mogelijk. Neem deze beker van mij. Maar niet Mijn wil, maar Uw wil geschiede”.
Zeg dat, noem Hem zo – Mijn liefste Vader, mij dierbare Vader! Zie hoe dat resoneert met jouw geest, hoe dat voelt in jouw geest…als je dit doet, zoals ik nu ruim 44 jaar met de Vader wandel, zul je gaan zien dat je wereld kan veranderen…
Hij is niet jouw pappie. Hij is jouw, en mijn, onze, liefste Vader, onze meest dierbare Vader…abba belichaamt kinderlijk geloof in combinatie met een intellectueel begrip van Wie Hij is, en wie wij zijn…
Volgende week een nieuw onderwerp, zegen,
John Fenn
www.cwowi.org
mail naar cwowi@aol.com
RSS Feed