Barb en ik zijn weer terug van onze Finse en Nederlandse conferentie en het was zo goed oude vrienden te zien en nieuwe te maken.
We waren drie werkweken van Chris weg
Hij gaat elke week van maandag – donderdag naar een werkplaats; wij brachten hem zondag 10 april terug en pas vrijdag 29 april haalden we hem weer op. Dat was gewoon te lang, hij had die laatste week een paar ‘gedragsproblemen’ zoals ze dat daar noemen. Dus in de toekomst moeten we het anders gaan doen, zodat we niet langer dan twee weken weg zijn.
Ze zeiden dat hij elke morgen, in die laatste week, weigerde naar zijn werk te gaan, hij bleef bij het raam zitten uitkijken, want ‘Papa komt me halen, dus ik ga NIET naar het werk!’…
Ik weet nog heel goed het moment dat we hem in dat plaatsvervangend tehuis moesten plaatsen, nu 13 jaar geleden. We voelden ons de slechtste ouders in de hele wereld en op een avond, nadat Barb in bed in slaap was gevallen, zei ik tegen de Vader ‘genees hem of haal hem thuis’ – en ineens stond de Heer in onze slaapkamer en zonder te groeten opende Hij met:
“Wil je dat Chris de volheid van zijn beloning misloopt doordat Ik hem eerder thuis haal, alleen omdat jij je slecht voelt doordat je hem in een tehuis moest plaatsen?” Nederig verontschuldigde ik mij en zei “Het spijt me, Heer, ik heb nooit overwogen dat Chris beloningen krijgt en wat zijn deel is in onze bediening. Natuurlijk wil ik dat hij de volheid van zijn beloning krijgt, maar onder één voorwaarde: Dat hij nooit mishandelt of verwaarloost zal worden.” Hij keek mij aan en met een snelle neerwaartse knik van Zijn hoofd, terwijl Hij sprak, zei Hij: “Gedaan,” en verdween.
Tussen toen en nu is het heel moeilijk geweest, van zowel zijn kant als de onze, maar de Heer heeft ons nooit een makkelijk leven beloofd, wel eeuwig leven.
Mensen zijn voor altijd
Het hele Nieuwe testament is door apostelen geschreven die familie gebaseerde kerken begonnen die in huizen samenkwamen; zij schreven naar mensen in die huis gebaseerde gemeentes. Om het Nieuwe Testament anders te begrijpen, moet je de Bijbel uit zijn context halen – ongeacht hoe jij het samenkomen van de heiligen viert, van kerkelijke denominatie tot onafhankelijk charismatisch, tot huiskerk – dat is gewoon geschiedenis.
Hun focus in het Nieuwe testament was relaties, dat volgde het onderwijs van Jezus dat als iemand tegen jou gezondigd heeft, jij naar hem toe gaat om de relatie te herstellen. Dit principe vinden we in Mattheüs 5 waar Jezus zei je gave bij het altaar te laten en je te verzoenen met je broeder of zuster. Tevens in Mattheüs 18:15 waar Jezus zei dat als je broeder zondigt, je hem onder vier ogen moet spreken en in Galaten 6:1 waar staat dat we iemand terecht moeten helpen in een geest van zachtmoedigheid en in Jacobus 5 :16 waar staat dat we elkaar onze overtredingen moeten belijden en voor elkaar bidden, zodat de relatie weer gezond kan worden.
Relaties zijn de sleutel, ongeacht hoe jij kerk viert, al lenen sommige structuren zich beter voor de ontwikkeling van relaties dan andere. Ik moet denken aan wat de Heer tegen mij zei op 4 februari 2001:
“Zie wat Ik zie, mensen rennen heen en weer naar deze en die bijeenkomst, zoekend naar het spectaculaire, denkend dat dit bovennatuurlijk is, terwijl ze het bovennatuurlijke werk in hun midden, zelfs in hun eigen hart, missen…Zoals het in het begin was, moet het nu ook weer zijn; Ik beweeg in relaties.”
We begrijpen vaak niet wat de Heer in ons midden probeert te doen, omdat we wat Hij wil doen, via de ogen van onze ervaring en opleiding proberen te zien en te begrijpen. Zoals ik graag zeg, we zien de wereld niet zoals het is, we zien het zoals wij zijn.
Mensen kunnen denken dat ze geroepen zijn gemeentes te planten, of een huiskerk te beginnen, maar in werkelijkheid zijn we geroepen relaties te ontwikkelen en vanuit de vitaliteit van die relaties ontstaan bijeenkomsten in huis.
Komen en gaan wanneer je wilt?
Een gezonde familie gebaseerde gemeente die in huizen samenkomt, zoals weergegeven in het Nieuwe Testament, is heel anders dan sommigen in de ‘huiskerk beweging’ beweren – er zijn goede en gebalanceerde huiskerken die daaronder vallen, maar velen zijn dat niet.
Een huiskerk is niet een miniatuur van de auditorium kerk: iedere week dicteert 1 persoon wat er die dienst gebeurt, noch is het een komen en gaan wanneer je wilt, een zegen mij club, zonder enig gevoel van orde of toewijding.
In de Bijbel zien we dat mensen aan elkaar toegewijd waren in de Heer, ze kwamen met een doel bij elkaar en gingen de problemen niet uit de weg; ze verlieten de groep niet als er uitdagingen in persoonlijkheden naar bovenkwamen.
Handelingen 2:42 zegt: “Zij bleven volharden (standvastig voortzetten) bij het onderwijs der apostelen en de gemeenschap, het breken van het brood en de gebeden.” Merk op het ‘standvastig voortzetten’…
Het Griekse woord dat vertaald werd als ‘volharden’ in de NBG, is ‘proskartereo,’ en betekent letterlijk ‘sterk te zijn in de richting van,’ wat wil zeggen dan volharding iets is naar iemand of iets toe. Dit woord wordt ook gebruikt in Handelingen 1:14, sprekend over de 120 die eendrachtig volharden in gebed in de 10 dagen tussen de hemelvaart van Jezus en Pinksteren.
Zij waren sterk richting de apostelen, naar hun onderwijs, de gemeenschap, het samen eten en in gebed/aanbidding.
Om onderwijs te hebben, gemeenschap, eten en/of avondmaal en gebed/aanbidding zonder het ‘volhardende’ element, krijg je een komen en gaan mentaliteit, er worden geen verwachtingen aan je gesteld en is slechts een ‘zegen mij club’ dat de naam ‘kerk’ gebruikt. Het doel van het bijeenkomen van de heiligen is om de zaken van het Koninkrijk te doen, dat is het bevorderen van het discipelschap proces, niet om mensen een warm gevoel te geven.
Ik weet wat de Heer tegen mij gezegd heeft, dat de dagen van kerk zijn zonder doel, huiskerk inclusief, voorbij is en dat het lichaam van Christus door de Geest aangespoord wordt op te groeien in onze relaties.
Daarom zeg ik vaak dat huiskerk een levensstijl is, niet iets wat we doen. Als jij tijd en moeite investeert in relaties, zul je die mensen over 100, 500, zelfs over 10.00 jaar en in de eeuwen daarna, nog steeds kennen. Dat vereist een bewuste toewijding. Dat is wat de Geest zegt. Maakt niet uit hoe jij kerk viert, investeer in relaties in Christus.
2 nieuwe series
Onze beproevingen met Chris en dit ding dat we leven noemen, samen met een aantal verzoeken hierover, was de aanleiding de serie ‘Waarom God?’ te doen. Het zal je helpen naar het grote geheel te kijken als je met hartverscheurende dingen hier op aarde te maken hebt zoals gehandicapte kinderen, chronische condities en dergelijke.
De andere series, David de Toekomstige Koning, is de eerste van een 3-delige serie over de Psalmen die David schreef in bijzondere tijden van zijn leven – voordat hij koning werd, tijdens zijn koningschap en in ballingschap toen Absalom rebelleerde. Je zult niet alleen meer leren over David, maar teven inzicht krijgen in zijn emoties en zijn geestelijke ups en downs – en waar sommige van jouw lievelingspsalmen vandaan komen.
Bedankt!
De afgelopen twee zomers zijn erg druk geweest, maar deze zomer doen we het wat rustiger aan en daar genieten we van. Chris is langzaamaan weer terug in zijn routine, wat voor hem heel belangrijk is, en ook voor ons.
Bedankt dat jullie deel van ons leven zijn en denk aan ons in jullie gebeden en geven – bedankt!
Zegen,
John en Barb, en Chris.