Dag allemaal,
Dit jaar heb ik de Heer tot nu toe 2 keer gezien. De eerste keer vertelde Hij een aantal dingen waarvan Hij wil dat ik ze verder bestudeer en er over nadenk. De komende Weekly Thoughts zal ik het daar over hebben, en de 2e keer vroeg ik Hem of er updates waren van Hem of de Vader betreffende wereldgebeurtenissen, of over wat Hij in het lichaam doet. Zijn reactie was:
“Je zult gaan zien dat meer mensen huiskerken beginnen, aangezien de dynamiek veranderd is en men massaal zal beslissen thuis samen te willen komen; sommigen nadat ze hun kerken verlaten hebben en anderen die al langer niet meer gingen, maar dit is slechts het begin. (Hij gaf mij wat persoonlijke instructies met betrekking tot deze dingen) en zei toen: “Voor zover wat de Vader of Ik je verteld hebben over de toekomst; dit is genoeg. Wat er nu gebeurt en wat dit jaar en het volgend jaar zal gaan gebeuren valt binnen de perken van wat we eerder gezegd hebben. En zoals ik je al eerder gezegd heb, wat jou betreft, jij moet bezig zijn met de zaken van de Vader.”
Hij deelde meer over huiskerken die in dit land (en de wereld) gestart zullen worden, in een gigantische beweging die vergelijkbaar is met het schudden dat plaats vond in 1970 met de charismatische vernieuwing, maar nu veel groter – dit keer gaan mensen weg uit wat zij onderling beschouwen als de ‘scherp van de snede’ charismatische kerken. Hij zei ook dat veel van die kerken waar de mensen uit weg zullen gaan, het pad zullen gaan volgen, of dat alreeds doen, van de denominaties uit de jaren 1970 en 1980, en zich terugtrekken naar wereldsgezindheid, irrelevantie, leerstellige dwalingen en lauwwarm zijn.
Ik wil het duidelijk maken dat Hij tot mij spreekt binnen de context waartoe Hij mij geroepen heeft, en dat ik niets tegen de traditionele kerk heb, maar omdat ik buiten dat terrein ben, spreekt Hij openlijk over hoe die cultuur invloed heeft op waar ik voor geroepen ben: huisgebaseerde bijeenkomsten van de heiligen – binnen die context spreekt Hij tot mij, dus dat deel ik dan.
De duivel, wil God ons iets leren, of gewoon omstandigheden?
In de afgelopen maanden heeft Barb een aantal keer genoemd dat het tapijt in haar kantoortje vochtig aanvoelt rondom de deur van de kast, maar omdat daar geen waterbuizen in de buurt lopen, wuifde ik dit weg als zijnde haar verbeelding of dat het misschien wel kwam doordat ze met natte voeten haar kantoor binnen liep of iets dergelijks. Dus, om eerlijk te zijn, gingen haar observaties bij mij het ene oor in en het andere weer uit.
Maar deze week wist ze heel zeker dat het tapijt nat was en ze riep mij om het te controleren. Ik deed het licht aan, zodat ik het beter kon zien, maar het licht was uit. Daarom reikte ik naar de plafondlamp om de gloeilamp te vervangen en voelde toen een drup water aan de buitenkant van de lamp. Nadat de schroeven losgedraaid waren merkte ik dat de lamp van binnen vol water zat.
Hoe kon er nu water in dat armatuur gekomen zijn? Er was aan het plafond geen waterschade te bekennen, dus óf we hadden een plaatselijk lek in het dak, wat ongewoon is omdat we een metalen dak hebben, of iets anders was de oorzaak. De enige oplossing was dat ik in de vliering zou klimmen en als een wasbeer in het donker moest gaan rondkruipen, totdat ik de oorzaak van het water achterhaald zou hebben.
Met tegenzin, maar vastberaden, deed ik dit, prikte mijzelf slechts twee keer aan spijkers die uit het dak staken, en met lichte verwondingen aan mijn knieën en schenen, doordat ik over leidingwerk en isolatie moest kruipen tussen dakspanten, kwam ik aan bij de plek boven Barb’s kast.
Ik gebruikte mijn iPhone lamp om me bij te lichten, en daar zag ik condensatie komen vanaf het fornuis/lucht eenheid, en met een lijn liep dit tot boven de kast van Barb, waar het in de isolatie drupte. Het vocht zocht de weg van de minste weerstand en daarom drupte het water in het lichtarmatuur, en was er verder geen schade aan het plafond.
Er kwam al heel spoedig iemand van het verwarmingsbedrijf, die, nadat hij het werk van zijn broer zag, zijn hoofd schudde en zich verontschuldigde. Al snel had hij de juiste verbinding gemaakt voor het water. Het bleek dat de verwarmingsinstallateur, maanden geleden, met de loodgieter gesproken had die op dat moment met de badkamer van Chris bezig was. De loodgieter had gezegd dat hij de juiste aansluiting voor hem zou maken…een aannemelijk excuus, maar hoe dan ook, de verwarmingsmensen hadden moeten nagaan of het werk gedaan was, voordat zij het werk als gedaan verklaarden.
Dus moest de kast leeggehaald worden – het meeste zat nog in plastic opbergdozen, en was dus niet beschadigd door het water, maar ik moest het tapijt omhoog trekkenen en met 2 ventilatoren gericht op de onderkant van het tapijt, hopen we dat het droog wordt en er geen schimmel in komt.
Dat was woensdag, nu donderdag…
Donderdagmorgen checkte ik onze persoonlijke bankrekening en kwam erachter dat er 200$ van onze rekening af was gehaald, van een Walmart in Texas – ik was gewoon thuis geweest in Oklahoma, dus belde ik de bank. Men zei dat ik één van de velen was wiens nummer gestolen was en dat er 4 andere pogingen gedaan waren geld van mijn rekening af te halen, maar een waarschuwing voor fraude had dat voorkomen. De 200 dollar zullen wij over een week terugkrijgen, zei men bij de bank…leuk om zo mijn donderdag te beginnen, meer dan een uur aan de telefoon!
Vrijdag haalde ik Chris op (onze oudste, gehandicapte zoon die in een nabijgelegen gezinsvervangend tehuis woont) and toen we via binnenweggetjes op weg naar de stad waren, merkte ik op dat er aan de andere kant van de weg een grote boomtak lag, die de helft van de weg blokkeerde. Ik probeer altijd als Jezus te zijn, die ‘rond ging, goed doende’ wanneer Hij kon, dus stopte ik en verplaatste de tak. De weg is landelijk, dus een korte stop was niet echt gevaarlijk, en toen ik mijn aandacht richtte naar mijn geest, had ik vrede over het idee te stoppen, dus na een paar minuten lag de tak met alle losse stukken daarvan, netjes aan de kant van de weg.
Het is niet zo dat ik mijzelf op de rug klopte, maar het voelde goed te weten dat een bestuurder, die even niet goed op zou letten, geen nadelige gevolgen van die tak zou ondervinden. Spoel snel 2 uur verder en Chris en ik zijn weer op weg naar huis, op dezelfde weg, en op korte afstand van waar ik die tak verplaatste.
Net toen er een auto onze kant opkwam, precies waar mijn rechterband zou rijden, stak een zwarte rubberen riem met een metalen S aan het eind daarvan omhoog, en ik reed er precies overheen. Ik kon niet uitwijken, want dan was ik frontaal tegen de tegenligger aangereden…
Onmiddellijk maakte de rechter band een hard THUMP THUMP THUMP geluid en ik trapte op de rem en stapte uit. Die S op de zwarte rubberen riem had de band gekerfd, maar het loopvlak niet doorboord, en een stukje van de riem had zich rond de band gewikkeld en ging rond en rond en dat maakte dat geluid.
Ik trok de S van de riem af, hield mijn hand over de band om zeker te zijn dat er geen lucht uitkwam, en dankte de Vader dat Hij onze stappen leidt en dat het NIET een lekke band tot gevolg had, omdat we nog zo’n 3 km moesten rijden op een smalle weg.
Toen ik weer in de auto stapte, rook het als een Italiaanse keuken, en ik kwam erachter dat het restant van Chris’ spaghetti van het restaurant waar we samen geluncht hadden, van de achterbank gegleden was en het bakje met de spaghetti had zich geopend en de inhoud ervan lag nu op de vloer.
Er kwam een gedachte in mijn hoofd
“Zie je wat het gevolg is van het verplaatsen van die boomtak? Nu zul je het de volgende keer wel nalaten goed te doen.” Als ik een religieuze christen zou zijn geweest, had ik de duivel misschien de schuld gegeven van die rubberen riem die zich aan mijn band gehecht had, zoals de adder dat deed bij de hand van Paulus in Handelingen 28:304, en het incident met de spaghetti, maar dat deed ik niet.
In plaats daarvan erkende ik naar de Vader dat de maximumsnelheid daar 35 was, en ik had daar 40 gereden en als ik de juiste snelheid aangehouden had, zou die aankomende auto mij niet gepasseerd zijn precies op hetzelfde moment dat ik moest uitwijken voor die uitstekende riem – met andere woorden, als ik de wet gehoorzaamd had, had ik tijd gehad de riem te ontwijken, dus had ik het mijzelf aangedaan. De rol van de Vader was ervoor te zorgen dat de riem de band niet doorboorde, maar zich er slechts omheen wikkelde. Dat is genade.
Het is de menselijke natuur iemand anders de schuld te geven voor dingen die ons overkomen – en soms gebeuren er dingen die buiten onze controle zijn en er zijn mensen die expres dingen doen om ons ellende te brengen – maar hun slechtheid wil niet perse zeggen dat het de duivel is, soms zijn het gewoon mensen die lelijk doen.
In situaties als deze is het vaak ‘het geschiede naar uw geloof.’ Als jij gelooft dat alles de schuld van de duivel is en je gaat in gevecht met hem, dan is dat wat je krijgt en zul je weinig leren van de gebeurtenis en luid klagen over hoe de duivel je de hele week dwars heeft gezeten.
Als je uitziet naar de voorziening van de Vader, en Hem dankt voor de genade die je vindt, zoals het bepalen van jouw stappen te midden van alles, vind je genade en vrede. Kijk allereerst hoe jij meer als Christus kan gaan worden in een situatie. Kijk dan wat jij zelf in die situatie deed, erken het aan de Heer, en leer er dan van.
Wat betreft mijn aandeel in het water lek, ik had onmiddellijk Barb’s observatie moeten onderzoeken, dat het tapijt al 2 maanden vochtig aanvoelde, maar dat deed ik niet. ik leerde een les over gevoeligheid, want ik was degene die op de vliering moest kruipen en ik moest de plastic buizen verplaatsen en ik moest het tapijt omhoog zien te krijgen…omdat als man zijnde en hoofd van het woningonderhoud, het mijn taak was om naar haar te luisteren, en dus was het rechtvaardig en recht dat ik het werk moest doen om het weer goed te krijgen. Alle wegen van de Vader zijn rechtvaardig en recht, al vinden we dat soms niet leuk.
De verwarmingsman had zijn werk goed moeten doen en het was niet mijn taak hun werk extra te checken, het was gewoon slordigheid van hun kant – niet de duivel, gewoon de menselijke conditie.
Reizen nu en reizen gepland: Ik ben van 6-19 mei in Europa, voor de Nederlandse en Finse conferentie, en de Finse conferentie bestaat daaruit, dat ik naar verschillende huisbijeenkomsten ga, in plaats van dat mensen naar een centrale conferentie plaats komen. De week van 4-10 juni ben ik in Lassen Pines Christian Conference Grounds, Shingletown, CA als één van de sprekers tijdens een internationale conferentie. In augustus plannen we een reis naar de Pacific NW en Vancouver, BC gebied en in september naar Florida, oostkust van de VS en in Oct/Nov. Naar New England – blijf op de hoogte. Andere reizen tussendoor als we uitgenodigd worden.
De badkamerkast met wastafel voor Chris, wordt donderdag geïnstalleerd – jippie! Als dat gedaan is zijn we klaar, op een paar kleine dingen na, zoals een douchestoel op wieltjes en dergelijke. Iedereen bedankt voor jullie gebed en jullie hulp hierin. Deze verbouw maakt het voor hem en mij zo ontzettend veel makkelijker!
Hartelijk dank voor jullie gaven en trouw!
John en Barb
www.supernaturalhousechurch.org
Dit jaar heb ik de Heer tot nu toe 2 keer gezien. De eerste keer vertelde Hij een aantal dingen waarvan Hij wil dat ik ze verder bestudeer en er over nadenk. De komende Weekly Thoughts zal ik het daar over hebben, en de 2e keer vroeg ik Hem of er updates waren van Hem of de Vader betreffende wereldgebeurtenissen, of over wat Hij in het lichaam doet. Zijn reactie was:
“Je zult gaan zien dat meer mensen huiskerken beginnen, aangezien de dynamiek veranderd is en men massaal zal beslissen thuis samen te willen komen; sommigen nadat ze hun kerken verlaten hebben en anderen die al langer niet meer gingen, maar dit is slechts het begin. (Hij gaf mij wat persoonlijke instructies met betrekking tot deze dingen) en zei toen: “Voor zover wat de Vader of Ik je verteld hebben over de toekomst; dit is genoeg. Wat er nu gebeurt en wat dit jaar en het volgend jaar zal gaan gebeuren valt binnen de perken van wat we eerder gezegd hebben. En zoals ik je al eerder gezegd heb, wat jou betreft, jij moet bezig zijn met de zaken van de Vader.”
Hij deelde meer over huiskerken die in dit land (en de wereld) gestart zullen worden, in een gigantische beweging die vergelijkbaar is met het schudden dat plaats vond in 1970 met de charismatische vernieuwing, maar nu veel groter – dit keer gaan mensen weg uit wat zij onderling beschouwen als de ‘scherp van de snede’ charismatische kerken. Hij zei ook dat veel van die kerken waar de mensen uit weg zullen gaan, het pad zullen gaan volgen, of dat alreeds doen, van de denominaties uit de jaren 1970 en 1980, en zich terugtrekken naar wereldsgezindheid, irrelevantie, leerstellige dwalingen en lauwwarm zijn.
Ik wil het duidelijk maken dat Hij tot mij spreekt binnen de context waartoe Hij mij geroepen heeft, en dat ik niets tegen de traditionele kerk heb, maar omdat ik buiten dat terrein ben, spreekt Hij openlijk over hoe die cultuur invloed heeft op waar ik voor geroepen ben: huisgebaseerde bijeenkomsten van de heiligen – binnen die context spreekt Hij tot mij, dus dat deel ik dan.
De duivel, wil God ons iets leren, of gewoon omstandigheden?
In de afgelopen maanden heeft Barb een aantal keer genoemd dat het tapijt in haar kantoortje vochtig aanvoelt rondom de deur van de kast, maar omdat daar geen waterbuizen in de buurt lopen, wuifde ik dit weg als zijnde haar verbeelding of dat het misschien wel kwam doordat ze met natte voeten haar kantoor binnen liep of iets dergelijks. Dus, om eerlijk te zijn, gingen haar observaties bij mij het ene oor in en het andere weer uit.
Maar deze week wist ze heel zeker dat het tapijt nat was en ze riep mij om het te controleren. Ik deed het licht aan, zodat ik het beter kon zien, maar het licht was uit. Daarom reikte ik naar de plafondlamp om de gloeilamp te vervangen en voelde toen een drup water aan de buitenkant van de lamp. Nadat de schroeven losgedraaid waren merkte ik dat de lamp van binnen vol water zat.
Hoe kon er nu water in dat armatuur gekomen zijn? Er was aan het plafond geen waterschade te bekennen, dus óf we hadden een plaatselijk lek in het dak, wat ongewoon is omdat we een metalen dak hebben, of iets anders was de oorzaak. De enige oplossing was dat ik in de vliering zou klimmen en als een wasbeer in het donker moest gaan rondkruipen, totdat ik de oorzaak van het water achterhaald zou hebben.
Met tegenzin, maar vastberaden, deed ik dit, prikte mijzelf slechts twee keer aan spijkers die uit het dak staken, en met lichte verwondingen aan mijn knieën en schenen, doordat ik over leidingwerk en isolatie moest kruipen tussen dakspanten, kwam ik aan bij de plek boven Barb’s kast.
Ik gebruikte mijn iPhone lamp om me bij te lichten, en daar zag ik condensatie komen vanaf het fornuis/lucht eenheid, en met een lijn liep dit tot boven de kast van Barb, waar het in de isolatie drupte. Het vocht zocht de weg van de minste weerstand en daarom drupte het water in het lichtarmatuur, en was er verder geen schade aan het plafond.
Er kwam al heel spoedig iemand van het verwarmingsbedrijf, die, nadat hij het werk van zijn broer zag, zijn hoofd schudde en zich verontschuldigde. Al snel had hij de juiste verbinding gemaakt voor het water. Het bleek dat de verwarmingsinstallateur, maanden geleden, met de loodgieter gesproken had die op dat moment met de badkamer van Chris bezig was. De loodgieter had gezegd dat hij de juiste aansluiting voor hem zou maken…een aannemelijk excuus, maar hoe dan ook, de verwarmingsmensen hadden moeten nagaan of het werk gedaan was, voordat zij het werk als gedaan verklaarden.
Dus moest de kast leeggehaald worden – het meeste zat nog in plastic opbergdozen, en was dus niet beschadigd door het water, maar ik moest het tapijt omhoog trekkenen en met 2 ventilatoren gericht op de onderkant van het tapijt, hopen we dat het droog wordt en er geen schimmel in komt.
Dat was woensdag, nu donderdag…
Donderdagmorgen checkte ik onze persoonlijke bankrekening en kwam erachter dat er 200$ van onze rekening af was gehaald, van een Walmart in Texas – ik was gewoon thuis geweest in Oklahoma, dus belde ik de bank. Men zei dat ik één van de velen was wiens nummer gestolen was en dat er 4 andere pogingen gedaan waren geld van mijn rekening af te halen, maar een waarschuwing voor fraude had dat voorkomen. De 200 dollar zullen wij over een week terugkrijgen, zei men bij de bank…leuk om zo mijn donderdag te beginnen, meer dan een uur aan de telefoon!
Vrijdag haalde ik Chris op (onze oudste, gehandicapte zoon die in een nabijgelegen gezinsvervangend tehuis woont) and toen we via binnenweggetjes op weg naar de stad waren, merkte ik op dat er aan de andere kant van de weg een grote boomtak lag, die de helft van de weg blokkeerde. Ik probeer altijd als Jezus te zijn, die ‘rond ging, goed doende’ wanneer Hij kon, dus stopte ik en verplaatste de tak. De weg is landelijk, dus een korte stop was niet echt gevaarlijk, en toen ik mijn aandacht richtte naar mijn geest, had ik vrede over het idee te stoppen, dus na een paar minuten lag de tak met alle losse stukken daarvan, netjes aan de kant van de weg.
Het is niet zo dat ik mijzelf op de rug klopte, maar het voelde goed te weten dat een bestuurder, die even niet goed op zou letten, geen nadelige gevolgen van die tak zou ondervinden. Spoel snel 2 uur verder en Chris en ik zijn weer op weg naar huis, op dezelfde weg, en op korte afstand van waar ik die tak verplaatste.
Net toen er een auto onze kant opkwam, precies waar mijn rechterband zou rijden, stak een zwarte rubberen riem met een metalen S aan het eind daarvan omhoog, en ik reed er precies overheen. Ik kon niet uitwijken, want dan was ik frontaal tegen de tegenligger aangereden…
Onmiddellijk maakte de rechter band een hard THUMP THUMP THUMP geluid en ik trapte op de rem en stapte uit. Die S op de zwarte rubberen riem had de band gekerfd, maar het loopvlak niet doorboord, en een stukje van de riem had zich rond de band gewikkeld en ging rond en rond en dat maakte dat geluid.
Ik trok de S van de riem af, hield mijn hand over de band om zeker te zijn dat er geen lucht uitkwam, en dankte de Vader dat Hij onze stappen leidt en dat het NIET een lekke band tot gevolg had, omdat we nog zo’n 3 km moesten rijden op een smalle weg.
Toen ik weer in de auto stapte, rook het als een Italiaanse keuken, en ik kwam erachter dat het restant van Chris’ spaghetti van het restaurant waar we samen geluncht hadden, van de achterbank gegleden was en het bakje met de spaghetti had zich geopend en de inhoud ervan lag nu op de vloer.
Er kwam een gedachte in mijn hoofd
“Zie je wat het gevolg is van het verplaatsen van die boomtak? Nu zul je het de volgende keer wel nalaten goed te doen.” Als ik een religieuze christen zou zijn geweest, had ik de duivel misschien de schuld gegeven van die rubberen riem die zich aan mijn band gehecht had, zoals de adder dat deed bij de hand van Paulus in Handelingen 28:304, en het incident met de spaghetti, maar dat deed ik niet.
In plaats daarvan erkende ik naar de Vader dat de maximumsnelheid daar 35 was, en ik had daar 40 gereden en als ik de juiste snelheid aangehouden had, zou die aankomende auto mij niet gepasseerd zijn precies op hetzelfde moment dat ik moest uitwijken voor die uitstekende riem – met andere woorden, als ik de wet gehoorzaamd had, had ik tijd gehad de riem te ontwijken, dus had ik het mijzelf aangedaan. De rol van de Vader was ervoor te zorgen dat de riem de band niet doorboorde, maar zich er slechts omheen wikkelde. Dat is genade.
Het is de menselijke natuur iemand anders de schuld te geven voor dingen die ons overkomen – en soms gebeuren er dingen die buiten onze controle zijn en er zijn mensen die expres dingen doen om ons ellende te brengen – maar hun slechtheid wil niet perse zeggen dat het de duivel is, soms zijn het gewoon mensen die lelijk doen.
In situaties als deze is het vaak ‘het geschiede naar uw geloof.’ Als jij gelooft dat alles de schuld van de duivel is en je gaat in gevecht met hem, dan is dat wat je krijgt en zul je weinig leren van de gebeurtenis en luid klagen over hoe de duivel je de hele week dwars heeft gezeten.
Als je uitziet naar de voorziening van de Vader, en Hem dankt voor de genade die je vindt, zoals het bepalen van jouw stappen te midden van alles, vind je genade en vrede. Kijk allereerst hoe jij meer als Christus kan gaan worden in een situatie. Kijk dan wat jij zelf in die situatie deed, erken het aan de Heer, en leer er dan van.
Wat betreft mijn aandeel in het water lek, ik had onmiddellijk Barb’s observatie moeten onderzoeken, dat het tapijt al 2 maanden vochtig aanvoelde, maar dat deed ik niet. ik leerde een les over gevoeligheid, want ik was degene die op de vliering moest kruipen en ik moest de plastic buizen verplaatsen en ik moest het tapijt omhoog zien te krijgen…omdat als man zijnde en hoofd van het woningonderhoud, het mijn taak was om naar haar te luisteren, en dus was het rechtvaardig en recht dat ik het werk moest doen om het weer goed te krijgen. Alle wegen van de Vader zijn rechtvaardig en recht, al vinden we dat soms niet leuk.
De verwarmingsman had zijn werk goed moeten doen en het was niet mijn taak hun werk extra te checken, het was gewoon slordigheid van hun kant – niet de duivel, gewoon de menselijke conditie.
Reizen nu en reizen gepland: Ik ben van 6-19 mei in Europa, voor de Nederlandse en Finse conferentie, en de Finse conferentie bestaat daaruit, dat ik naar verschillende huisbijeenkomsten ga, in plaats van dat mensen naar een centrale conferentie plaats komen. De week van 4-10 juni ben ik in Lassen Pines Christian Conference Grounds, Shingletown, CA als één van de sprekers tijdens een internationale conferentie. In augustus plannen we een reis naar de Pacific NW en Vancouver, BC gebied en in september naar Florida, oostkust van de VS en in Oct/Nov. Naar New England – blijf op de hoogte. Andere reizen tussendoor als we uitgenodigd worden.
De badkamerkast met wastafel voor Chris, wordt donderdag geïnstalleerd – jippie! Als dat gedaan is zijn we klaar, op een paar kleine dingen na, zoals een douchestoel op wieltjes en dergelijke. Iedereen bedankt voor jullie gebed en jullie hulp hierin. Deze verbouw maakt het voor hem en mij zo ontzettend veel makkelijker!
Hartelijk dank voor jullie gaven en trouw!
John en Barb
www.supernaturalhousechurch.org
RSS Feed