Hallo iedereen,
Er zijn tijden dat iemands geest geprikkeld wordt, net zoals Paulus dat ervoer in Handelingen 17:16, waar hij zag dat de stad Athene vol afgodsbeelden was. Dat is hoe mijn geest geprikkeld is door een nieuw populair iets dat voortgekomen is uit de Bethel Church in Redding, California en soortgelijke kerken, het zogenaamde 'grave sucking'.
Meestal hou ik mijn mening voor me met betrekking tot het schudden in de geest, maar in deze serie ga ik het daar ook over hebben - om uit te leggen wat van God is, wat van de duivel komt en wat het vlees is - maar vandaag wil ik het hebben over het zo genoemde ‘grave sucking’(van het graf opzuigen) of ‘anointing grabbing’. (zalving grijpen)
Wat is ‘grave sucking’?
Grave sucking is de praktijk dat gelovigen naar de begraafplaats gaan van overleden heiligen om fysiek contact te maken met het graf, om zo de zalving van de overleden heilige te ontvangen door middel van overdracht, tijdens overdenkend gebed. Vaak zitten ze op, liggen op of leggen ze hun handen op het graf om dit voor elkaar te krijgen.
Mensen denken dat ze daardoor sneller geestelijke kracht ontvangen of dat ze hierdoor een grote stap vooruit maken in hun geestelijk leven. Ze denken dat ze naar het graf kunnen gaan van een overleden heilige en de zalving van die heilige kunnen pakken voor zichzelf. Het wordt uitgelegd als het ontvangen van een geestelijke erfenis, net zoals een grote financiële erfenis een leven totaal kan veranderen, zo zeggen ze dat een geestelijke erfenis dat ontvangen wordt door grave sucking, hun geestelijke leven een grote stap vooruit kan geven.
Dit is niet juist en het verdraait een gebeurtenis wat plaats vond in het Oude Testament. Dat is het verhaal waar 2 mannen een overleden man aan het begraven waren, in 2 Kon 13:20-21. Ze zagen plotseling een bende van Moabieten aankomen. Omdat ze er snel vandoor wilden gaan, lieten ze de overleden man naar beneden zakken, in het graf van Elisa. Tot hun verbazing kwam de man weer tot leven toen hij de botten van Elisa aanraakte.
Het idee achter grave sucking is dat mensen hetzelfde doen als in dat verhaal, maar dan op het geestelijke gebied - het pakken van de zalving van de overleden heilige. Toen ik voor het eerst over grave sucking hoorde, dacht ik dat het aan grap was, maar toen ik het begon te onderzoeken kwam ik erachter dat het verdrietig genoeg echt gebeurt. Ik heb net 3 dagen in Redding doorgebracht en heb er veel meer over geleerd dan ik ooit wilde weten. Ik kan het verdriet wat ik hier over ervaar maar niet van me afschudden.
Het is heel makkelijk om dit online op te zoeken. Je kunt foto's zien van de vrouw van Bill Johnson, Beni, die op het graf van C.S. Lewis ligt om te 'grave sucken' en nog veel meer voorbeelden.
Wat ik tijdens deze serie wil doen is ons niet te concentreren op de fout, maar om terug te gaan in de tijd en te ontdekken waar deze ideeën op gebaseerd zijn, om zo de waarheid te kunnen zien en dan op de juiste manier te kunnen onderscheiden wat er gaande is en waarom.
Een korte geschiedenis en wat de Heer mij vertelde
In de 17e eeuw vond er een opwekking plaats in Europa, Engeland en in de toen bijna Verenigde Staten. De opwekking vond plaats onder verschillende soorten christelijke gemeenten. Schudden, kreunen, op de grond vallen - mensen zeiden dat dit tekenen waren dat de kracht van de Heer over iemand was gekomen.
In de VS hadden we de ‘Shakers’ (schudders) die hierom bekend stonden, al zijn ze nu vooral bekend om hun stijl meubelen. En velen zijn bekend met de Quakers, die blijkbaar beefden, maar weigerden te schudden ☺
John Wesley geloofde dat die tekenen een natuurlijke lichamelijke reactie waren op de Heilige Geest en op Gods liefde, in plaats van een bovennatuurlijke gebeurtenis. In de 18e eeuw vonden deze gebeurtenissen plaats tijdens de diensten van Finney en tegen de tijd dat ik tot geloof kwam, in 1970, werden de mensen in de pinksterkerken 'holy rollers' (heilige rollers) genoemd.
Holly rollers
Barb en ik waren tieners toen we wedergeboren en met de Geest vervuld werden en elke week kwamen we 2 of 3 keer samen in een Charismatische huiskerk. Haar moeder begreep er maar niets van, want zij was opgegroeid in een Duits Lutherse kerk.
Toen Barb en ik plannen maakten om te trouwen, wat plaats zou vinden in de traditionele kerk, was haar moeder erg bezorgd en heel serieus toen ze ons vroeg of er tijdens de bruiloft in de kerk mensen zouden gaan schudden of over de vloer zouden rollen. Ze was erg opgelucht toen we zeiden dat dit niet zou gebeuren (al wilde ik heel graag zeggen dat we misschien een demon of twee zouden uitwerpen, om te zien hoe ze daarop zou reageren, maar ik besloot haar niet op die manier te plagen).
Het gezegde 'vallen in de Geest' wordt vaak aan Kathryn Kuhlman toegeschreven en beschrijft iemand die door de kracht van God neervalt en soms als dood blijft liggen, al worden er ook andere termen voor gebruikt.
Wat de Heer mij hierover vertelde
Tijdens de afgelopen 3 eeuwen is het schudden en vallen in de geest deel geweest van het Charismatische leven. Nu is het tijd om naar de Bijbel te gaan om te zien of het daarin ook plaats vond. Dat geeft ons dan vervolgens een voorbeeld situatie, zodat we kunnen onderscheiden wat van God is, van de duivel of het vlees.
Terwijl ik tijd met de Heer doorbracht vroeg ik Hem mij te onderwijzen wat van Hem is en wat niet van Hem m.b.t. het vallen in de Geest. Ik had gehoopt op duidelijke statements, zoiets als: x is van Mij, y is niet van Mij. Maar dat is niet wat Hij deed. Het ging als volgt:
"Heer, mbt het vallen in de geest, wanneer gebeurde dat voor het eerst in de Bijbel en wat zou iemand van die ervaring moeten verwachten?"
Hij: "Toen Ik een diepe slaap op Adam liet vallen in Gen 2:21, zodat ik hem kon opereren om Eva's lichaam te scheppen. Dit was een lichamelijke operatie, maar je moet ook begrijpen dat ik van zijn ziel nam om haar te maken, zodat zij samen weer 1 in Mij zouden zijn (Gen 5:2) Vandaag de dag, als het vallen in de geest van Mij is, is het net zoals met Adam, het is als een operatie in hun ziel ter genezing en soms ook voor lichamelijke genezing.
(In Genesis 5:2 staat:" Man en vrouw schiep Hij hen en Hij zegende hen en noemde hen mens (Adam), ten dage dat zij geschapen werden." Eva kreeg pas later haar naam, na de zondeval, in 3:2-21, toen de Heer een bedekking voor hun zonde maakte. Hij maakte klederen door het vergoten bloed van een dier, dus is kleding een type van Gods bedekking voor de mens.)
Hij ging verder
“De volgende keer was met Abraham toen we een verbond sloten. Een diepe slaap kwam op hem, wat Mij in staat stelde hem zekerheid te geven over onze relatie en om hem zijn toekomst te vertellen en de toekomst van zijn nakomelingen. Vandaag, als het van Mij komt, doe Ik iets vergelijkends met mensen. Ik geef hen bevestiging en vrede over het heden en deel hen iets mee over hun toekomst. Vaak wijden ze zich, als reactie daarop, weer aan Mij toe, net zoals Abram dat deed." (Gen 15 bespreekt de gehele gebeurtenis, maar vs 12 zegt dat er een ‘diepe slaap’ op Abram kwam, dezelfde terminologie als met Adam.)
Wat ik leerde van dat onderwijs is dat wanneer iemand ‘slaapt in de Heer', of ‘onderuit gaat’, het voor een doel is en niet voor de show. Het is geen teken dat de Heer iemand heeft aangewezen als de gezalfde profeet en God vraagt zeker ook niet van mensen om uit ‘beleefdheid’ te vallen.
Ik heb downloads in mensen gezien, downloads van nieuwe dingen of van genezing van oude dingen terwijl ze 'sliepen in de geest'. Een vrede die angst vervangt - dat soort 'operaties'. Bij Abram ging het ook om een verbond: diepe dingen in de harten van mensen over hun wandel met de Heer en hun bestemming en ik heb mensen wakker zien worden met een nieuwe hoop en doel.
Hiermee wil ik dit beëindigen voor vandaag. Volgende week meer.
Wees gezegend!
John Fenn
www.cwowi.org
mail naar [email protected]
Er zijn tijden dat iemands geest geprikkeld wordt, net zoals Paulus dat ervoer in Handelingen 17:16, waar hij zag dat de stad Athene vol afgodsbeelden was. Dat is hoe mijn geest geprikkeld is door een nieuw populair iets dat voortgekomen is uit de Bethel Church in Redding, California en soortgelijke kerken, het zogenaamde 'grave sucking'.
Meestal hou ik mijn mening voor me met betrekking tot het schudden in de geest, maar in deze serie ga ik het daar ook over hebben - om uit te leggen wat van God is, wat van de duivel komt en wat het vlees is - maar vandaag wil ik het hebben over het zo genoemde ‘grave sucking’(van het graf opzuigen) of ‘anointing grabbing’. (zalving grijpen)
Wat is ‘grave sucking’?
Grave sucking is de praktijk dat gelovigen naar de begraafplaats gaan van overleden heiligen om fysiek contact te maken met het graf, om zo de zalving van de overleden heilige te ontvangen door middel van overdracht, tijdens overdenkend gebed. Vaak zitten ze op, liggen op of leggen ze hun handen op het graf om dit voor elkaar te krijgen.
Mensen denken dat ze daardoor sneller geestelijke kracht ontvangen of dat ze hierdoor een grote stap vooruit maken in hun geestelijk leven. Ze denken dat ze naar het graf kunnen gaan van een overleden heilige en de zalving van die heilige kunnen pakken voor zichzelf. Het wordt uitgelegd als het ontvangen van een geestelijke erfenis, net zoals een grote financiële erfenis een leven totaal kan veranderen, zo zeggen ze dat een geestelijke erfenis dat ontvangen wordt door grave sucking, hun geestelijke leven een grote stap vooruit kan geven.
Dit is niet juist en het verdraait een gebeurtenis wat plaats vond in het Oude Testament. Dat is het verhaal waar 2 mannen een overleden man aan het begraven waren, in 2 Kon 13:20-21. Ze zagen plotseling een bende van Moabieten aankomen. Omdat ze er snel vandoor wilden gaan, lieten ze de overleden man naar beneden zakken, in het graf van Elisa. Tot hun verbazing kwam de man weer tot leven toen hij de botten van Elisa aanraakte.
Het idee achter grave sucking is dat mensen hetzelfde doen als in dat verhaal, maar dan op het geestelijke gebied - het pakken van de zalving van de overleden heilige. Toen ik voor het eerst over grave sucking hoorde, dacht ik dat het aan grap was, maar toen ik het begon te onderzoeken kwam ik erachter dat het verdrietig genoeg echt gebeurt. Ik heb net 3 dagen in Redding doorgebracht en heb er veel meer over geleerd dan ik ooit wilde weten. Ik kan het verdriet wat ik hier over ervaar maar niet van me afschudden.
Het is heel makkelijk om dit online op te zoeken. Je kunt foto's zien van de vrouw van Bill Johnson, Beni, die op het graf van C.S. Lewis ligt om te 'grave sucken' en nog veel meer voorbeelden.
Wat ik tijdens deze serie wil doen is ons niet te concentreren op de fout, maar om terug te gaan in de tijd en te ontdekken waar deze ideeën op gebaseerd zijn, om zo de waarheid te kunnen zien en dan op de juiste manier te kunnen onderscheiden wat er gaande is en waarom.
Een korte geschiedenis en wat de Heer mij vertelde
In de 17e eeuw vond er een opwekking plaats in Europa, Engeland en in de toen bijna Verenigde Staten. De opwekking vond plaats onder verschillende soorten christelijke gemeenten. Schudden, kreunen, op de grond vallen - mensen zeiden dat dit tekenen waren dat de kracht van de Heer over iemand was gekomen.
In de VS hadden we de ‘Shakers’ (schudders) die hierom bekend stonden, al zijn ze nu vooral bekend om hun stijl meubelen. En velen zijn bekend met de Quakers, die blijkbaar beefden, maar weigerden te schudden ☺
John Wesley geloofde dat die tekenen een natuurlijke lichamelijke reactie waren op de Heilige Geest en op Gods liefde, in plaats van een bovennatuurlijke gebeurtenis. In de 18e eeuw vonden deze gebeurtenissen plaats tijdens de diensten van Finney en tegen de tijd dat ik tot geloof kwam, in 1970, werden de mensen in de pinksterkerken 'holy rollers' (heilige rollers) genoemd.
Holly rollers
Barb en ik waren tieners toen we wedergeboren en met de Geest vervuld werden en elke week kwamen we 2 of 3 keer samen in een Charismatische huiskerk. Haar moeder begreep er maar niets van, want zij was opgegroeid in een Duits Lutherse kerk.
Toen Barb en ik plannen maakten om te trouwen, wat plaats zou vinden in de traditionele kerk, was haar moeder erg bezorgd en heel serieus toen ze ons vroeg of er tijdens de bruiloft in de kerk mensen zouden gaan schudden of over de vloer zouden rollen. Ze was erg opgelucht toen we zeiden dat dit niet zou gebeuren (al wilde ik heel graag zeggen dat we misschien een demon of twee zouden uitwerpen, om te zien hoe ze daarop zou reageren, maar ik besloot haar niet op die manier te plagen).
Het gezegde 'vallen in de Geest' wordt vaak aan Kathryn Kuhlman toegeschreven en beschrijft iemand die door de kracht van God neervalt en soms als dood blijft liggen, al worden er ook andere termen voor gebruikt.
Wat de Heer mij hierover vertelde
Tijdens de afgelopen 3 eeuwen is het schudden en vallen in de geest deel geweest van het Charismatische leven. Nu is het tijd om naar de Bijbel te gaan om te zien of het daarin ook plaats vond. Dat geeft ons dan vervolgens een voorbeeld situatie, zodat we kunnen onderscheiden wat van God is, van de duivel of het vlees.
Terwijl ik tijd met de Heer doorbracht vroeg ik Hem mij te onderwijzen wat van Hem is en wat niet van Hem m.b.t. het vallen in de Geest. Ik had gehoopt op duidelijke statements, zoiets als: x is van Mij, y is niet van Mij. Maar dat is niet wat Hij deed. Het ging als volgt:
"Heer, mbt het vallen in de geest, wanneer gebeurde dat voor het eerst in de Bijbel en wat zou iemand van die ervaring moeten verwachten?"
Hij: "Toen Ik een diepe slaap op Adam liet vallen in Gen 2:21, zodat ik hem kon opereren om Eva's lichaam te scheppen. Dit was een lichamelijke operatie, maar je moet ook begrijpen dat ik van zijn ziel nam om haar te maken, zodat zij samen weer 1 in Mij zouden zijn (Gen 5:2) Vandaag de dag, als het vallen in de geest van Mij is, is het net zoals met Adam, het is als een operatie in hun ziel ter genezing en soms ook voor lichamelijke genezing.
(In Genesis 5:2 staat:" Man en vrouw schiep Hij hen en Hij zegende hen en noemde hen mens (Adam), ten dage dat zij geschapen werden." Eva kreeg pas later haar naam, na de zondeval, in 3:2-21, toen de Heer een bedekking voor hun zonde maakte. Hij maakte klederen door het vergoten bloed van een dier, dus is kleding een type van Gods bedekking voor de mens.)
Hij ging verder
“De volgende keer was met Abraham toen we een verbond sloten. Een diepe slaap kwam op hem, wat Mij in staat stelde hem zekerheid te geven over onze relatie en om hem zijn toekomst te vertellen en de toekomst van zijn nakomelingen. Vandaag, als het van Mij komt, doe Ik iets vergelijkends met mensen. Ik geef hen bevestiging en vrede over het heden en deel hen iets mee over hun toekomst. Vaak wijden ze zich, als reactie daarop, weer aan Mij toe, net zoals Abram dat deed." (Gen 15 bespreekt de gehele gebeurtenis, maar vs 12 zegt dat er een ‘diepe slaap’ op Abram kwam, dezelfde terminologie als met Adam.)
Wat ik leerde van dat onderwijs is dat wanneer iemand ‘slaapt in de Heer', of ‘onderuit gaat’, het voor een doel is en niet voor de show. Het is geen teken dat de Heer iemand heeft aangewezen als de gezalfde profeet en God vraagt zeker ook niet van mensen om uit ‘beleefdheid’ te vallen.
Ik heb downloads in mensen gezien, downloads van nieuwe dingen of van genezing van oude dingen terwijl ze 'sliepen in de geest'. Een vrede die angst vervangt - dat soort 'operaties'. Bij Abram ging het ook om een verbond: diepe dingen in de harten van mensen over hun wandel met de Heer en hun bestemming en ik heb mensen wakker zien worden met een nieuwe hoop en doel.
Hiermee wil ik dit beëindigen voor vandaag. Volgende week meer.
Wees gezegend!
John Fenn
www.cwowi.org
mail naar [email protected]
RSS Feed