Trench warfare with the devil or having already won? 1 of 4
Loopgravenoorlog met de duivel of al gewonnen? 1 van 4
Hallo allemaal,
Moeten we leven in de geestelijke loopgraven, in de verdediging zijn, bang dat wat we zeggen of doen, of niet zeggen of niet doen, de deur voor de duivel in ons leven kan openen?
Of behandelen we de duivel als een lastpak, zoals een zoemende vlieg, maar geen echte bedreiging voor ons of onze geliefden?
Als we alles doen om te staan, en als we alles gedaan hebben, staan we dan vanuit het perspectief dat we al gewonnen hebben, of trekken we die hele wapenrusting aan om te strijden tegen een vijand waarbij onze overwinning nog niet vaststaat?
In de dagen van de Word of Faith (WOF) beweging...
... stond 'positieve belijdenis' centraal. Daarmee samenhangend moest je oppassen geen woorden te zeggen die als negatief werden ervaren.
Rond 1981 namen we afscheid van een paar vrienden en maakten de fout om met een zwaai te zeggen: "Wees voorzichtig/Hou je haaks!" (Engels: Be careful, ‘care’ is zorg) Wow, de vrouw reageerde! Je zou denken dat we net haar moeder beledigd hadden, zoals ze om zich heen sloeg en ons boos corrigeerde: "Wij verwerpen dat in de naam van Jezus, geen duivel, wij nemen geen zorgen op ons. Weet je niet dat 'take care' zeggen betekent dat je zorgen op jezelf gaat leggen? Wij doen dat niet omdat wij niet willen dat de duivel een open deur in ons leven heeft!" Wow. We sloten de deur na streng berispt te zijn.
Het enige wat we probeerden te doen was zorg voor hen uit te drukken tijdens hun rit naar huis in het donker... we suggereerden niet dat ze de zorgen van de wereld op hun schouders zouden nemen. Wow, dat was een levendige les op twee gebieden - allereerst, voorzichtig te zijn met wat we zeiden, (oeps, ik deed het weer) en twee, er waren mensen die echt bang waren dat als ze een misstap maakten, de duivel in hun leven kon komen en verwoesting kon aanrichten.
Hier zijn we tientallen jaren later
Het geloofssysteem met betrekking tot het juiste zeggen en het bezorgd zijn dat we de deur voor de duivel openzetten, bestaat niet alleen, maar bloeit, en is veel verfijnder geworden.
Er is een groep die gelooft in een uitgebreid rechtssysteem in de hemel, met regels en protocollen volgens welke wij onze zaak kunnen voorleggen. Als we iets verkeerd doen, dan kan de zaak tegen ons zijn.
Er is de groep die in detail ingaat op elke demon die de leiding heeft over alles, van naties tot regio's tot steden, en zij voeren in gebed strijd tegen die demonen. Op het hoogtepunt van het onderricht over het oorlog voeren met geesten over steden, kleedde een groep in Tulsa zich in legerkleding en huurde de 60ste verdieping van een gebouw, zodat zij dichter bij de overste van de macht van de lucht konden zijn.
Lezen wij in Handelingen of in de brieven, dat Paulus of Petrus, Jacobus, Johannes of Filippus geestelijke oorlogsvoering voerden over steden waar zij naar toe reisden? Zien we hen dat doen in Samaria of Efeze, om de boze geesten over die steden af te roepen? Neen.
Er is ook de groep(en) die hun leiders nauwgezet volgt, die aan elk woord hangt, vaak een of ander geestelijk teken of bedreiging lezen in alles, van de kleur van de maan tot data op de kalender. Dit alles doen zij in defensieve modus om te zien wat de duivel zou kunnen aanrichten. Herinnert iemand zich dat er gebedsalarmen uitgingen toen de westerse kalender op 6/6/(0)6 kwam te staan?
Deze stroming houdt hun publiek (gevangenen) in vervoering en volgt elke beweging, want als ze niet afstemmen op de volgende dienst, als ze niet precies doen wat hen gezegd wordt, zal de duivel zeker een deur in hun leven hebben en gebrek brengen en wat hij nog meer wil.
Angst neemt vele vormen aan, vele manieren om zich te manifesteren zoals je hierboven kunt zien, en ik heb zojuist een paar manieren genoemd. Maar als het gaat om 'religie', legt angst de last op ons om in de verdediging te gaan tegen de duivel.
Sommigen zijn zo verslaafd aan angst, dat ik het "angst p*rn" noem. Ze zijn zowel bang als gefascineerd, en bereiken een geestelijke bevrijding door de angst p*rn verslaving. Ze kunnen niet stoppen te kijken naar die beelden van het nieuws die in angst gehuld zijn.
Dezelfde angst die mensen bang maakt voor de duivel, maakt God tot de tegenstander.
Enkele jaren geleden vertelden leiders van een bepaalde geloofsstroming hun volgelingen dat als zij maar genoeg mensen op een conferentie bijeenbrachten, zij de hemel op aarde zouden brengen en opwekking over het land zouden doen uitstorten. Zij reisden van de ene stad naar de andere, hielden conferenties met 3.000 en meer mensen, en vulden zelfs een stadion of twee, en allemaal met hetzelfde thema - als we maar genoeg mensen bijeenbrengen kunnen we schreeuwen en roepen en smeken tot God de Vader om Zijn Geest over ons en over ons land uit te storten.
In de verschillende 'opwekkingen' in de recente geschiedenis was voor veel mensen schreeuwen en roepen tot God de normale zaak. Zij maakten God tot de Vader in de hemel die weigerde hen te horen, die weigerde Zijn Geest uit te storten om opwekking te zenden, tegen wie geschreeuwd moest worden, die gedwongen moest worden om gebed te verhoren, of opwekking te zenden.
Al die mensen vergaten dat Christus in hun geest leeft en dat wij één zijn met Hem - het is niet nodig om te schreeuwen.
Laat me mezelf hier even onderbreken: Als jij op een geestelijk punt bent waar jouw hemelse Vader je tegenstander is geworden, ongeacht naar wie jij geluisterd hebt, waar je ook naar hebt gekeken, ren dan alstublieft, loop niet, naar de dichtstbijzijnde uitgang. De mensen die de Vader of de Heer tot onze tegenstander maken zijn niet gezond en niet in balans.
Laten we eens kijken naar de Schrift....
Is het je opgevallen dat van Handelingen tot Judas, er heel weinig over de duivel wordt gezegd? Denk aan Lucas (hij schreef Handelingen dat 30 jaar beslaat), aan Paulus, Petrus, Jacobus, Johannes, Judas, zij schreven brieven die ons Nieuwe Testament vormen in de loop van ongeveer 70 jaar, en geen van deze mannen zegt veel over de duivel. Er is geen brief volledig gewijd aan geestelijke oorlogsvoering. Ze hebben het nauwelijks over de duivel gehad.
Ze leefden in een tijd waarin christenen werden vermoord alleen omdat ze christen waren. Maar er werd heel weinig over de duivel gezegd. Er was geen commentaar of instructie over de demonen die Caesar of lokale overheden motiveerden om christenen te vervolgen. Er waren geen oproepen om de geesten die Rome beheersten, neer te werpen.
Wij hebben 1Petrus die het meest schrijft over lijden voor de Heer. Er zijn zo'n 15 of 16 verwijzingen naar het lijden voor de Heer, waarvan een paar over het onderwerpen van ons vlees aan Christus en het lijden dat het ondergaat door tuchtiging (1Petrus 4:1), maar de rest gaat over vervolging en hoe men met zichzelf moet omgaan. (4:16-19)
Paulus heeft het over "deze tegenwoordige benauwdheid" in 1Corintiërs 7:26, verwijzend naar vervolging en het ter overweging voorleggen dat het misschien niet de beste tijd is om te trouwen - als één van jullie of jullie beiden je leven zou kunnen verliezen door martelaarschap.
En in de slotwoorden van zijn brief aan de Efeziërs heeft hij het over gebed, hoe je je moet gedragen als ouder en werkgever en werknemer, en noemt hij het aantrekken van de hele wapenrusting van God om stand te houden tegen de duivel.
De andere kant van die medaille...
Wanneer Paulus in Efeziërs 6:10-18 zegt dat we de hele wapenrusting van God moeten aantrekken, zegt hij dat in de context van het feit dat hij in de gevangenis zit vanwege zijn geloof - de eerste betekenis van die passage heeft duidelijk te maken met het standhouden tegen het complot van de duivel om je te vervolgen (v19-20).
De andere kant van de medaille is na te gaan wiens wapenrusting hij zegt aan te trekken. Als ik zeg: 'Je mag mijn jas hebben, hier, doe hem maar aan want het is koud buiten', dan begrijp je dat de jas van mij is. Dus als Paulus zegt: "Trek de wapenrusting van God aan", wiens wapenrusting is dat dan?
De Bijbelse referentie is Jesaja 59:15-21, waarvan de meeste, zo niet alle, oorspronkelijke lezers zouden hebben begrepen wiens wapenrusting het was. Jesaja profeteert over een tijd waarin degenen die goed zijn, ervan worden beschuldigd slecht te zijn. Het is een tijd waarin goed doen jezelf tot prooi maakt van slechte mensen.
Jesaja gaat verder in vers 16 en zegt dat de Heer zich verwonderde dat er geen recht was en het ontstemde Hem dat er geen gerechtigheid was, niemand om dingen recht te zetten, "Dus Zijn arm bracht redding, gerechtigheid ondersteunde Hem...Hij bekleedde zich met gerechtigheid als met een pantser, de helm des heils was op Zijn hoofd, Zijn kleding was ijver..."
Zie je, toen Paulus zei om de hele wapenrusting van God aan te trekken, was de God waar hij het over had de Here Jezus, die geestelijk was toegerust om Zijn missie op planeet aarde te vervullen (vervolgd in heel de wereld) - Herinner jij je dat David de wapenrusting van koning Saul kreeg om het op te nemen tegen Goliath? Weet je nog wat hij tegen Saul zei: "Ik kan dit niet dragen, want ik heb het niet bewezen (in de strijd)." David deed Sauls wapenrusting uit en ging naar de beek om 5 stenen te rapen, om zich te wapenen met het wapen dat hij had bewezen tegen de leeuw en de beer. (1Samuel 17:34-40)
Jezus bewees de wapenrusting in de strijd. Hij bracht met succes redding, en nu wordt ons bevolen de hele wapenrusting van God aan te trekken - het is bewezen in de strijd, het is voor ons.
Maar zijn we in de loopgraven en gebruiken we deze wapenrusting, of strijden we als David, wetende dat we al gewonnen hebben voordat de strijd begint?
We zullen het daar volgende week weer over hebben. (Deze eerste in de serie duurde een beetje lang, sorry, volgende week korter)
Tot dan, zegen,
John Fenn/wk/ak
www.cwowi.org en email me op [email protected]
Loopgravenoorlog met de duivel of al gewonnen? 1 van 4
Hallo allemaal,
Moeten we leven in de geestelijke loopgraven, in de verdediging zijn, bang dat wat we zeggen of doen, of niet zeggen of niet doen, de deur voor de duivel in ons leven kan openen?
Of behandelen we de duivel als een lastpak, zoals een zoemende vlieg, maar geen echte bedreiging voor ons of onze geliefden?
Als we alles doen om te staan, en als we alles gedaan hebben, staan we dan vanuit het perspectief dat we al gewonnen hebben, of trekken we die hele wapenrusting aan om te strijden tegen een vijand waarbij onze overwinning nog niet vaststaat?
In de dagen van de Word of Faith (WOF) beweging...
... stond 'positieve belijdenis' centraal. Daarmee samenhangend moest je oppassen geen woorden te zeggen die als negatief werden ervaren.
Rond 1981 namen we afscheid van een paar vrienden en maakten de fout om met een zwaai te zeggen: "Wees voorzichtig/Hou je haaks!" (Engels: Be careful, ‘care’ is zorg) Wow, de vrouw reageerde! Je zou denken dat we net haar moeder beledigd hadden, zoals ze om zich heen sloeg en ons boos corrigeerde: "Wij verwerpen dat in de naam van Jezus, geen duivel, wij nemen geen zorgen op ons. Weet je niet dat 'take care' zeggen betekent dat je zorgen op jezelf gaat leggen? Wij doen dat niet omdat wij niet willen dat de duivel een open deur in ons leven heeft!" Wow. We sloten de deur na streng berispt te zijn.
Het enige wat we probeerden te doen was zorg voor hen uit te drukken tijdens hun rit naar huis in het donker... we suggereerden niet dat ze de zorgen van de wereld op hun schouders zouden nemen. Wow, dat was een levendige les op twee gebieden - allereerst, voorzichtig te zijn met wat we zeiden, (oeps, ik deed het weer) en twee, er waren mensen die echt bang waren dat als ze een misstap maakten, de duivel in hun leven kon komen en verwoesting kon aanrichten.
Hier zijn we tientallen jaren later
Het geloofssysteem met betrekking tot het juiste zeggen en het bezorgd zijn dat we de deur voor de duivel openzetten, bestaat niet alleen, maar bloeit, en is veel verfijnder geworden.
Er is een groep die gelooft in een uitgebreid rechtssysteem in de hemel, met regels en protocollen volgens welke wij onze zaak kunnen voorleggen. Als we iets verkeerd doen, dan kan de zaak tegen ons zijn.
Er is de groep die in detail ingaat op elke demon die de leiding heeft over alles, van naties tot regio's tot steden, en zij voeren in gebed strijd tegen die demonen. Op het hoogtepunt van het onderricht over het oorlog voeren met geesten over steden, kleedde een groep in Tulsa zich in legerkleding en huurde de 60ste verdieping van een gebouw, zodat zij dichter bij de overste van de macht van de lucht konden zijn.
Lezen wij in Handelingen of in de brieven, dat Paulus of Petrus, Jacobus, Johannes of Filippus geestelijke oorlogsvoering voerden over steden waar zij naar toe reisden? Zien we hen dat doen in Samaria of Efeze, om de boze geesten over die steden af te roepen? Neen.
Er is ook de groep(en) die hun leiders nauwgezet volgt, die aan elk woord hangt, vaak een of ander geestelijk teken of bedreiging lezen in alles, van de kleur van de maan tot data op de kalender. Dit alles doen zij in defensieve modus om te zien wat de duivel zou kunnen aanrichten. Herinnert iemand zich dat er gebedsalarmen uitgingen toen de westerse kalender op 6/6/(0)6 kwam te staan?
Deze stroming houdt hun publiek (gevangenen) in vervoering en volgt elke beweging, want als ze niet afstemmen op de volgende dienst, als ze niet precies doen wat hen gezegd wordt, zal de duivel zeker een deur in hun leven hebben en gebrek brengen en wat hij nog meer wil.
Angst neemt vele vormen aan, vele manieren om zich te manifesteren zoals je hierboven kunt zien, en ik heb zojuist een paar manieren genoemd. Maar als het gaat om 'religie', legt angst de last op ons om in de verdediging te gaan tegen de duivel.
Sommigen zijn zo verslaafd aan angst, dat ik het "angst p*rn" noem. Ze zijn zowel bang als gefascineerd, en bereiken een geestelijke bevrijding door de angst p*rn verslaving. Ze kunnen niet stoppen te kijken naar die beelden van het nieuws die in angst gehuld zijn.
Dezelfde angst die mensen bang maakt voor de duivel, maakt God tot de tegenstander.
Enkele jaren geleden vertelden leiders van een bepaalde geloofsstroming hun volgelingen dat als zij maar genoeg mensen op een conferentie bijeenbrachten, zij de hemel op aarde zouden brengen en opwekking over het land zouden doen uitstorten. Zij reisden van de ene stad naar de andere, hielden conferenties met 3.000 en meer mensen, en vulden zelfs een stadion of twee, en allemaal met hetzelfde thema - als we maar genoeg mensen bijeenbrengen kunnen we schreeuwen en roepen en smeken tot God de Vader om Zijn Geest over ons en over ons land uit te storten.
In de verschillende 'opwekkingen' in de recente geschiedenis was voor veel mensen schreeuwen en roepen tot God de normale zaak. Zij maakten God tot de Vader in de hemel die weigerde hen te horen, die weigerde Zijn Geest uit te storten om opwekking te zenden, tegen wie geschreeuwd moest worden, die gedwongen moest worden om gebed te verhoren, of opwekking te zenden.
Al die mensen vergaten dat Christus in hun geest leeft en dat wij één zijn met Hem - het is niet nodig om te schreeuwen.
Laat me mezelf hier even onderbreken: Als jij op een geestelijk punt bent waar jouw hemelse Vader je tegenstander is geworden, ongeacht naar wie jij geluisterd hebt, waar je ook naar hebt gekeken, ren dan alstublieft, loop niet, naar de dichtstbijzijnde uitgang. De mensen die de Vader of de Heer tot onze tegenstander maken zijn niet gezond en niet in balans.
Laten we eens kijken naar de Schrift....
Is het je opgevallen dat van Handelingen tot Judas, er heel weinig over de duivel wordt gezegd? Denk aan Lucas (hij schreef Handelingen dat 30 jaar beslaat), aan Paulus, Petrus, Jacobus, Johannes, Judas, zij schreven brieven die ons Nieuwe Testament vormen in de loop van ongeveer 70 jaar, en geen van deze mannen zegt veel over de duivel. Er is geen brief volledig gewijd aan geestelijke oorlogsvoering. Ze hebben het nauwelijks over de duivel gehad.
Ze leefden in een tijd waarin christenen werden vermoord alleen omdat ze christen waren. Maar er werd heel weinig over de duivel gezegd. Er was geen commentaar of instructie over de demonen die Caesar of lokale overheden motiveerden om christenen te vervolgen. Er waren geen oproepen om de geesten die Rome beheersten, neer te werpen.
Wij hebben 1Petrus die het meest schrijft over lijden voor de Heer. Er zijn zo'n 15 of 16 verwijzingen naar het lijden voor de Heer, waarvan een paar over het onderwerpen van ons vlees aan Christus en het lijden dat het ondergaat door tuchtiging (1Petrus 4:1), maar de rest gaat over vervolging en hoe men met zichzelf moet omgaan. (4:16-19)
Paulus heeft het over "deze tegenwoordige benauwdheid" in 1Corintiërs 7:26, verwijzend naar vervolging en het ter overweging voorleggen dat het misschien niet de beste tijd is om te trouwen - als één van jullie of jullie beiden je leven zou kunnen verliezen door martelaarschap.
En in de slotwoorden van zijn brief aan de Efeziërs heeft hij het over gebed, hoe je je moet gedragen als ouder en werkgever en werknemer, en noemt hij het aantrekken van de hele wapenrusting van God om stand te houden tegen de duivel.
De andere kant van die medaille...
Wanneer Paulus in Efeziërs 6:10-18 zegt dat we de hele wapenrusting van God moeten aantrekken, zegt hij dat in de context van het feit dat hij in de gevangenis zit vanwege zijn geloof - de eerste betekenis van die passage heeft duidelijk te maken met het standhouden tegen het complot van de duivel om je te vervolgen (v19-20).
De andere kant van de medaille is na te gaan wiens wapenrusting hij zegt aan te trekken. Als ik zeg: 'Je mag mijn jas hebben, hier, doe hem maar aan want het is koud buiten', dan begrijp je dat de jas van mij is. Dus als Paulus zegt: "Trek de wapenrusting van God aan", wiens wapenrusting is dat dan?
De Bijbelse referentie is Jesaja 59:15-21, waarvan de meeste, zo niet alle, oorspronkelijke lezers zouden hebben begrepen wiens wapenrusting het was. Jesaja profeteert over een tijd waarin degenen die goed zijn, ervan worden beschuldigd slecht te zijn. Het is een tijd waarin goed doen jezelf tot prooi maakt van slechte mensen.
Jesaja gaat verder in vers 16 en zegt dat de Heer zich verwonderde dat er geen recht was en het ontstemde Hem dat er geen gerechtigheid was, niemand om dingen recht te zetten, "Dus Zijn arm bracht redding, gerechtigheid ondersteunde Hem...Hij bekleedde zich met gerechtigheid als met een pantser, de helm des heils was op Zijn hoofd, Zijn kleding was ijver..."
Zie je, toen Paulus zei om de hele wapenrusting van God aan te trekken, was de God waar hij het over had de Here Jezus, die geestelijk was toegerust om Zijn missie op planeet aarde te vervullen (vervolgd in heel de wereld) - Herinner jij je dat David de wapenrusting van koning Saul kreeg om het op te nemen tegen Goliath? Weet je nog wat hij tegen Saul zei: "Ik kan dit niet dragen, want ik heb het niet bewezen (in de strijd)." David deed Sauls wapenrusting uit en ging naar de beek om 5 stenen te rapen, om zich te wapenen met het wapen dat hij had bewezen tegen de leeuw en de beer. (1Samuel 17:34-40)
Jezus bewees de wapenrusting in de strijd. Hij bracht met succes redding, en nu wordt ons bevolen de hele wapenrusting van God aan te trekken - het is bewezen in de strijd, het is voor ons.
Maar zijn we in de loopgraven en gebruiken we deze wapenrusting, of strijden we als David, wetende dat we al gewonnen hebben voordat de strijd begint?
We zullen het daar volgende week weer over hebben. (Deze eerste in de serie duurde een beetje lang, sorry, volgende week korter)
Tot dan, zegen,
John Fenn/wk/ak
www.cwowi.org en email me op [email protected]
RSS Feed