Hoe onafhankelijk te zijn van omstandigheden, 2 van 3
Hallo allemaal,
Vorige week deelde ik in alle openheid over de moeilijkste periode in ons huwelijksleven, een periode van 9 maanden waarin alles wat ons dierbaar was ons werd afgenomen.
In het Engels citeren we Paulus op deze manier:“Ik vermag alle dingen doen door Hem, die mij kracht geeft.”Maar ik schreef het letterlijk in het Grieks: “Ik zegevier met (dynamiet)kracht in Hem die mij versterkt.”Hij schreef dat nadat hij had gezegd dat hij 'een nieuwe dimensie was binnengetreden, ingewijd in een mysterie'.(v11-12)
Paulus' brief aan Lydia en de Filippenzen
Het was zijn warmste en meest transparante van al zijn brieven, die ons een kijkje geeft in zijn emoties en persoonlijke groei in de Heer.
Filippi had geen synagoge, maar Joodse vrouwen kwamen samen om te bidden bij de rivier.Daar ontmoetten Paulus en zijn medereizigers een zakenvrouw genaamd Lydia.Handelingen 16:14 vertelt ons dat ze een ‘purperverkoopster' was, oorspronkelijk uit Thyatira, een stad in de buurt van Efeze aan de kust in het zuidwesten van (het huidige) Turkije. Meer dan dat staat er: “...die God vereerde, hoorde toe, wiens hart de Heer opende zodat ze luisterde naar de dingen waarover Paulus sprak.”
Let op - ze was een vereerder van God, maar ze was nog niet wedergeboren.
We kunnen speculeren dat het was omdat ze God vereerde dat Paulus ertoe werd gebracht om met haar te praten.Ik denk aan mensen die ik ken die God eren, maar die voor zover ik weet nog niet wedergeboren zijn. Dat zijn degenen aan wie ik de Vader vraag om hen tot Zich te trekken zoals in Johannes 6:45, want zij zijn niet ver van het koninkrijk van God.
In Handelingen 16:16-18 schrijft Lucas dat 'toen wij gingen bidden' (bij de rivier) een meisje met een waarzeggende geest hen volgde en uitriep: “Deze mannen zijn dienaren van de allerhoogste god, die ons de weg van het heil wijzen.”Dat deed Paulus verdriet, want in die stad op dat moment sprak de geest in het meisje over Apollo, niet over de God van Israël.Het kan zijn dat de geest, die niet uit het meisje gedreven wilde worden, haar dit liet verkondigen in de hoop dat Paulus haar zou negeren, zodat hij in het meisje kon blijven.
Paulus was zich terdege bewust van de Griekse cultuur en goden, en hij was bedroefd over de waarzeggende geest in het meisje nadat ze 'vele dagen' Apollo had verkondigd als de allerhoogste god.De enige vraag is: 'Waarom wachtte hij zo lang om het uit te drijven?Het Grieks van 16:18 zegt dat Paulus diep bedroefd was, in emotionele pijn vanwege de niet aflatende aard van deze geest in het meisje.Misschien wachtte hij omdat hij wist dat als hij de geest zou uitdrijven, dit meer problemen voor hen zou veroorzaken - ze werden immers gearresteerd, geslagen en in de gevangenis gegooid.
Misschien was hij bezorgd dat met zo weinig Joodse mensen in de stad.
dit Lydia en de andere gelovigen in grote moeilijkheden zou brengen. We weten het niet, maar op een gegeven moment was zijn verdriet groot genoeg, hij draaide zich om en wierp het ding uit haar, met de arrestatie en afranseling tot gevolg.
Je kent het verhaal:Paulus en Silas werden geslagen en vastgeketend aan de muur in de plaatselijke gevangenis.In 16:23-31 geven de beambten de gevangenbewaarder de opdracht om hen op straffe van de dood vast te ketenen in het binnenste van de gevangenis.Maar om middernacht, terwijl de andere gevangenen hen hoorden aanbidden, was er een grote aardbeving en de ketenen van Paulus en Silas vielen los. De gevangenbewaarder, die zag dat de deuren en poorten open waren, bereidde zich voor om zelfmoord te plegen, wetende dat het de dood voor hem en zijn familie zou betekenen omdat hij gevangenen had laten ontsnappen.Paulus verzekerde hem dat alle gevangenen er nog waren en de gevangenbewaarder vroeg wat hij kon doen om gered te worden.
In de context
Het onderwerp was hoe het leven van de gevangenbewaarder en zijn familie gered kon worden van executie doordat de ketenen wegvielen en alle deuren en poorten opengingen. Buiten de context zien christenen dit als een belofte dat hun hele familie gered zal worden als zij alleen geloven.Dit is niet in overeenstemming met wat Paulus schrijft in 1Korintiërs 7:16: “Want hoe kunt gij weten vrouw, of gij uw man zult redden? Of hoe kunt gij weten man, dat gij uw vrouw zult redden?” Toch geloven velen dat het Schriftuurlijk is dat als de ene echtgenoot gered is, de andere en hun kinderen op een bepaald moment allemaal gered zullen worden. Een dergelijke belofte staat niet in het NT.
Dat gezegd hebbende, misschien onder de indruk van de goddelijke interventie, geloofden de gevangenbewaarder en zijn hele familie in Jezus en werden ze gedoopt. Samen met Lydia en haar gezin was dit het begin van het lichaam van Christus in Filippi.
In de 10 jaar na zijn vertrek uit Filippi in Handelingen 16...
...beleefde hij een oproer in Thessalonica en moest hij snel de stad uit, daarna zeer beperkt succes in Athene in Handelingen 17. In Handelingen 18 had hij veel succes met de start van het lichaam van Christus in Korinthe, gevolgd door een overwinning voor de federale rechtbank daar.Daarna 2 jaar lang succes in Efeze, gevolgd door een oproer.Voordat hij naar Jeruzalem ging, reisde hij voortdurend, werd hij in Jeruzalem gearresteerd, leed hij schipbreuk en wachtte hij op zijn proces in Rome.In die 10 jaar schreef hij in onze termen:
Ik ben ingewijd in een geheim over hoe ik zelfvoorzienend kan zijn, ongeacht mijn omgeving. Ik heb kracht in degene die mij sterkt.
Vandaag de dag betekent de zin: Ik vermag alle dingen in Hem die mij kracht geeft...
… volhouden, tandenknarsen en je uiterste best doen, je kunt het met al je kracht - maar dat is NIET waar Paulus het over had.Hij had het over een mysterie waarin hij was ingewijd, dat onder zeer moeilijke en levensbedreigende omstandigheden tot stand kwam.
Hij had geleerd om in elke situatie vrede te hebben.Dat maakte hem onafhankelijk van welke omstandigheden er ook waren: Hij ontdekte dat door zich op zijn geest en de aanwezigheid van de Heer te richten, hij in die vrede kon blijven en in elke situatie naar Zijn voorziening kon zoeken.
DAT is waar we allemaal naar zouden moeten streven.Dat we leren, wat er ook om ons heen gebeurt, onze aandacht te verleggen naar onze geest, waar de Geest van God woont, en waar we Zijn vrede vinden.Het punt met een inwijding is dat iemand ergens doorheen moet om dat mysterie binnen te gaan.
Dit betekent dat elke moeilijkheid of stress waar je nu in zit, de perfecte gelegenheid is om ingewijd te worden in het mysterie van onafhankelijk zijn van omstandigheden. Volgende week meer details over hoe we onze gedachten en emoties kunnen beheersen om gefocust te blijven op degene die jou dynamietkracht geeft in je geest.
Tot dan, zegen,
John Fenn/AK
http://www.cwowi.org en e-mail me op [email protected]