The Holy Spirit does it all, 2of4
De Heilige Geest doet het allemaal, 2van4
Hallo allemaal,
Vorige week deelde ik vanuit mijn hart over ons leven in relatie tot wat we over de Heer geloofden in Word of Faith (WOF) versus de realiteit van onze gehandicapte zoon.
Ik deelde hoe ik 15 dagen alleen water vastte, maar in mijn geest was er geen leven, er was geen getuigenis in mijn geest om dit te doen. Ik beëindigde het vasten toen ik eerlijk had vastgesteld dat er geen leven was in wat ik deed.
Ik realiseerde me dat het Woord en de Geest altijd met elkaar overeenstemmen. Wat het vers ook zegt, het is de Geest die leven geeft. (Johannes 6:63) Als de Heilige Geest er niet bij betrokken is wanneer ik een vers uitspreek, zal er niets gebeuren.
Daarom is de titel van dit 4-delige onderwijs 'De Heilige Geest doet alles'.
Toen Jezus een demon uitdreef in Mattheüs 12:22-32, zeiden de religieuze leiders dat Hij dat deed door de macht van de duivel.
Jezus antwoordde dat dat niet eens logisch was, want als demonen demonen uitdrijven, zal Satans koninkrijk vallen. Toen zei Hij: "Maar als Ik ze uitdrijf door de Geest van God, dan is het koninkrijk van God tot jullie gekomen."
Jezus is dezelfde, gisteren, vandaag en voor altijd. (Hebreeën 13:8) Hij, de Zoon van God, drijft demonen uit door de Heilige Geest. Laat dat tot je doordringen. Wij zijn Hem op deze aarde. Zijn lichaam. Wat Hij toen deed, doet Hij nu, door ons.
Als we denken dat God iets wil doen alleen omdat we een vers kennen dat van toepassing is, MAAR de Heilige Geest is er niet bij betrokken, dan zal er niets gebeuren.
Bijvoorbeeld
Een pastor die ik kende kreeg rond 1989 de diagnose schildklierkanker, maar hij was Word of Faith (WOF) en koos ervoor om het een infectie te noemen. Hij weigerde het te laten behandelen. Schildklierkanker groeit langzaam en is alleen fataal als het jarenlang onbehandeld blijft.
Ik wist in 1999 niets van zijn diagnose toen de Heer me vertelde dat hij kanker had en dat hij daar iets aan zou moeten doen, anders zou het zijn dood worden. Ik gaf dat woord en werd stevig berispt, ik kreeg te horen dat ik er verkeerd over dacht en dat het gewoon een infectie was. Ik vertrok met de zekerheid wat de Heer me had verteld, maar geschokt dat ik was afgewezen.
Ongeveer 8 jaar later besefte hij dat hij de strijd aan het verliezen was en begon hij behandeling te zoeken. In de laatste maanden van zijn leven liet hij zijn gemeente weten dat hij kanker had. De hele gemeente begon te bidden, sommigen vastend, voor zijn genezing. Toen hij weken later stierf, waren velen in shock en twijfelden aan alles waarin ze hadden geloofd - ze spraken het Woord, ze verkondigden het Woord, maar hij stierf.
Pas na zijn dood vertelde zijn vrouw dat hij al jaren daarvoor de diagnose had gekregen. Hij had het zichzelf aangedaan door niet te doen wat hij kon doen. Als gevolg daarvan was er geen wonderbaarlijke genezing voor hem. De zonde van aanmatiging, veronderstellen, is denken dat iets Gods verantwoordelijkheid is, terwijl het in feite onze verantwoordelijkheid is. Je kunt het Woord spreken, bevelen, verkondigen wat je wilt, maar als je aanmatigend bent, is de Heilige Geest niet in al je inspanningen - er zal geen leven in zitten.
Duizenden mensen 'spraken het Woord over hem', maar de Geest was niet aanwezig. Jezus, het Woord, en de Geest waren het niet met elkaar eens om hem te genezen, omdat hij het gezonde verstand negeerde en weigerde te doen wat binnen zijn macht lag om te doen.
Doof meisje, Fedra
Ik was voor een week in Saltillo, Mexico, om een zendeling te helpen die door onze kerk werd gesteund. Twee vrouwen kwamen naar het huis van de zendeling om te vragen of ik wilde komen 'bidden' voor een 7-jarig meisje dat doof geboren was en nooit had gesproken. Ik verontschuldigde mezelf terwijl de zendeling en zijn vrouw en een aantal vrouwen verder gingen met hun bezoek.
Terug in mijn kamer zei ik tegen de Vader dat ik niet zou gaan tenzij Hij haar zou genezen of bevrijden, wat er ook nodig was. Want het had geen zin om het Woord te verkondigen als de Geest haar niet zou verlossen van een doofstomme geest, of haar zou genezen - wat er ook nodig was, ik wist het niet. Onmiddellijk zei Hij: "Ga heen, want Ik zal haar genezen."
Ik kwam terug en zei dat ik zou gaan. s’Ochtends reden de 11 Amerikanen in onze groep, plus de missionaris en de twee vrouwen, naar het kleine dorpje waar het meisje woonde, en vervolgens naar haar huis. Haar ouders en familie spraken geen Engels, de 11 van ons spraken heel weinig Spaans.
Ze zetten het bange meisje in een stoel tegenover ons Amerikanen, met haar familie achter haar in een rij. We stonden met ongeveer een dozijn mensen aan elke kant tegenover elkaar in een ongemakkelijke stilte, terwijl dit kleine meisje in de stoel zat en met ogen zo groot als schoteltjes staarde naar wat er aan de hand was.
Uiteindelijk legde de missionaris aan de familie uit wat er ging gebeuren terwijl ik uitlegde wat ik ging doen, en de ouders maakten gebaren en gingen naast hun dochter staan om haar geruststellende schouderklopjes te geven.
Ik stapte naar voren, stak mijn vingertoppen in haar oren en zei: "Ik beveel de doofstomme geest te vertrekken en kleine meid, ik zeg je, wees genezen in de naam van Jezus." (Ik wist niet of er een geest bij betrokken was, ik had geen leiding, geen onderscheidingsvermogen, geen enkel idee - ik wist dat de Vader zei dat Hij haar zou genezen, maar op dat moment in 1988 wilde ik elke mogelijkheid afdekken, dus 'bij twijfel, drijf het uit'. Maar ik denk dat het een genezing was.
Ik had natuurlijk de bijbeltekst 'door Zijn striemen zijn wij genezen'. En ik had Bijbelteksten die zeiden dat we de autoriteit hebben om de naam van Jezus te gebruiken om zieken de handen op te leggen. Maar het was de Vader - door de Geest - die zei: "Ga heen, want Ik zal haar genezen." Ik had het Woord EN de Geest in overeenstemming, dus werd ze genezen.
Eerst begon ze de kamer rond te kijken met een geschrokken blik in haar ogen, toen merkte iemand van ons, een verpleegster, dat haar ogen degene volgden die aan het praten was.... Plotseling realiseerde ze zich wat er was gebeurd en ze sprong op en begon te springen en geluiden te maken, geen spraak, maar geluiden van extreme vreugde voor de eerste keer in haar leven...
Ze sprong letterlijk in mijn armen en wees naar buiten.... We gingen naar buiten en net voor haar deur zat een vogel in de boom boven haar hoofd te tsjilpen. Ze glimlachte enorm, keek recht omhoog en wees naar de vogel. Al snel kwamen er meer dan een dozijn kinderen aanrennen en ze worstelde zich uit mijn armen los.
In de opgewonden kring van kinderen begonnen ze haar naam te roepen: "Fedra" en dan draaide ze zich om en wees aan welk kind dat zei. Na dit een paar seconden gedaan te hebben,draaide ze zich om en zag een van de minibusjes waarmee we waren gekomen. Ze bonsde op de deur van het busje en iemand deed hem voor haar open. Ze klauterde op de bestuurdersstoel en begon op het stuur te rammen. Uiteindelijk drukte ze op de claxon, waardoor ze verbaasd achteruit sprong. We begrepen dat ze mensen het dorp in had zien rijden terwijl ze op hun claxon sloegen, maar tot dat moment had ze nooit begrepen waarom ze dat deden.
Het Woord en de Geest MOETEN met elkaar overeenstemmen.
Vandaag de dag hebben veel mensen geleerd dat het woord de kracht is. Gewoon verklaren, gewoon spreken over een persoon of situatie; er is hen geleerd dat daar kracht in zit. Wat Jezus duidelijk maakte, is dat Hij, het Woord, werkt via de Heilige Geest.
We gaan daar volgende week mee verder tot dan, zegen,
John Fenn/AK
http://www.cwowi.org en e-mail me op [email protected]
De Heilige Geest doet het allemaal, 2van4
Hallo allemaal,
Vorige week deelde ik vanuit mijn hart over ons leven in relatie tot wat we over de Heer geloofden in Word of Faith (WOF) versus de realiteit van onze gehandicapte zoon.
Ik deelde hoe ik 15 dagen alleen water vastte, maar in mijn geest was er geen leven, er was geen getuigenis in mijn geest om dit te doen. Ik beëindigde het vasten toen ik eerlijk had vastgesteld dat er geen leven was in wat ik deed.
Ik realiseerde me dat het Woord en de Geest altijd met elkaar overeenstemmen. Wat het vers ook zegt, het is de Geest die leven geeft. (Johannes 6:63) Als de Heilige Geest er niet bij betrokken is wanneer ik een vers uitspreek, zal er niets gebeuren.
Daarom is de titel van dit 4-delige onderwijs 'De Heilige Geest doet alles'.
Toen Jezus een demon uitdreef in Mattheüs 12:22-32, zeiden de religieuze leiders dat Hij dat deed door de macht van de duivel.
Jezus antwoordde dat dat niet eens logisch was, want als demonen demonen uitdrijven, zal Satans koninkrijk vallen. Toen zei Hij: "Maar als Ik ze uitdrijf door de Geest van God, dan is het koninkrijk van God tot jullie gekomen."
Jezus is dezelfde, gisteren, vandaag en voor altijd. (Hebreeën 13:8) Hij, de Zoon van God, drijft demonen uit door de Heilige Geest. Laat dat tot je doordringen. Wij zijn Hem op deze aarde. Zijn lichaam. Wat Hij toen deed, doet Hij nu, door ons.
Als we denken dat God iets wil doen alleen omdat we een vers kennen dat van toepassing is, MAAR de Heilige Geest is er niet bij betrokken, dan zal er niets gebeuren.
Bijvoorbeeld
Een pastor die ik kende kreeg rond 1989 de diagnose schildklierkanker, maar hij was Word of Faith (WOF) en koos ervoor om het een infectie te noemen. Hij weigerde het te laten behandelen. Schildklierkanker groeit langzaam en is alleen fataal als het jarenlang onbehandeld blijft.
Ik wist in 1999 niets van zijn diagnose toen de Heer me vertelde dat hij kanker had en dat hij daar iets aan zou moeten doen, anders zou het zijn dood worden. Ik gaf dat woord en werd stevig berispt, ik kreeg te horen dat ik er verkeerd over dacht en dat het gewoon een infectie was. Ik vertrok met de zekerheid wat de Heer me had verteld, maar geschokt dat ik was afgewezen.
Ongeveer 8 jaar later besefte hij dat hij de strijd aan het verliezen was en begon hij behandeling te zoeken. In de laatste maanden van zijn leven liet hij zijn gemeente weten dat hij kanker had. De hele gemeente begon te bidden, sommigen vastend, voor zijn genezing. Toen hij weken later stierf, waren velen in shock en twijfelden aan alles waarin ze hadden geloofd - ze spraken het Woord, ze verkondigden het Woord, maar hij stierf.
Pas na zijn dood vertelde zijn vrouw dat hij al jaren daarvoor de diagnose had gekregen. Hij had het zichzelf aangedaan door niet te doen wat hij kon doen. Als gevolg daarvan was er geen wonderbaarlijke genezing voor hem. De zonde van aanmatiging, veronderstellen, is denken dat iets Gods verantwoordelijkheid is, terwijl het in feite onze verantwoordelijkheid is. Je kunt het Woord spreken, bevelen, verkondigen wat je wilt, maar als je aanmatigend bent, is de Heilige Geest niet in al je inspanningen - er zal geen leven in zitten.
Duizenden mensen 'spraken het Woord over hem', maar de Geest was niet aanwezig. Jezus, het Woord, en de Geest waren het niet met elkaar eens om hem te genezen, omdat hij het gezonde verstand negeerde en weigerde te doen wat binnen zijn macht lag om te doen.
Doof meisje, Fedra
Ik was voor een week in Saltillo, Mexico, om een zendeling te helpen die door onze kerk werd gesteund. Twee vrouwen kwamen naar het huis van de zendeling om te vragen of ik wilde komen 'bidden' voor een 7-jarig meisje dat doof geboren was en nooit had gesproken. Ik verontschuldigde mezelf terwijl de zendeling en zijn vrouw en een aantal vrouwen verder gingen met hun bezoek.
Terug in mijn kamer zei ik tegen de Vader dat ik niet zou gaan tenzij Hij haar zou genezen of bevrijden, wat er ook nodig was. Want het had geen zin om het Woord te verkondigen als de Geest haar niet zou verlossen van een doofstomme geest, of haar zou genezen - wat er ook nodig was, ik wist het niet. Onmiddellijk zei Hij: "Ga heen, want Ik zal haar genezen."
Ik kwam terug en zei dat ik zou gaan. s’Ochtends reden de 11 Amerikanen in onze groep, plus de missionaris en de twee vrouwen, naar het kleine dorpje waar het meisje woonde, en vervolgens naar haar huis. Haar ouders en familie spraken geen Engels, de 11 van ons spraken heel weinig Spaans.
Ze zetten het bange meisje in een stoel tegenover ons Amerikanen, met haar familie achter haar in een rij. We stonden met ongeveer een dozijn mensen aan elke kant tegenover elkaar in een ongemakkelijke stilte, terwijl dit kleine meisje in de stoel zat en met ogen zo groot als schoteltjes staarde naar wat er aan de hand was.
Uiteindelijk legde de missionaris aan de familie uit wat er ging gebeuren terwijl ik uitlegde wat ik ging doen, en de ouders maakten gebaren en gingen naast hun dochter staan om haar geruststellende schouderklopjes te geven.
Ik stapte naar voren, stak mijn vingertoppen in haar oren en zei: "Ik beveel de doofstomme geest te vertrekken en kleine meid, ik zeg je, wees genezen in de naam van Jezus." (Ik wist niet of er een geest bij betrokken was, ik had geen leiding, geen onderscheidingsvermogen, geen enkel idee - ik wist dat de Vader zei dat Hij haar zou genezen, maar op dat moment in 1988 wilde ik elke mogelijkheid afdekken, dus 'bij twijfel, drijf het uit'. Maar ik denk dat het een genezing was.
Ik had natuurlijk de bijbeltekst 'door Zijn striemen zijn wij genezen'. En ik had Bijbelteksten die zeiden dat we de autoriteit hebben om de naam van Jezus te gebruiken om zieken de handen op te leggen. Maar het was de Vader - door de Geest - die zei: "Ga heen, want Ik zal haar genezen." Ik had het Woord EN de Geest in overeenstemming, dus werd ze genezen.
Eerst begon ze de kamer rond te kijken met een geschrokken blik in haar ogen, toen merkte iemand van ons, een verpleegster, dat haar ogen degene volgden die aan het praten was.... Plotseling realiseerde ze zich wat er was gebeurd en ze sprong op en begon te springen en geluiden te maken, geen spraak, maar geluiden van extreme vreugde voor de eerste keer in haar leven...
Ze sprong letterlijk in mijn armen en wees naar buiten.... We gingen naar buiten en net voor haar deur zat een vogel in de boom boven haar hoofd te tsjilpen. Ze glimlachte enorm, keek recht omhoog en wees naar de vogel. Al snel kwamen er meer dan een dozijn kinderen aanrennen en ze worstelde zich uit mijn armen los.
In de opgewonden kring van kinderen begonnen ze haar naam te roepen: "Fedra" en dan draaide ze zich om en wees aan welk kind dat zei. Na dit een paar seconden gedaan te hebben,draaide ze zich om en zag een van de minibusjes waarmee we waren gekomen. Ze bonsde op de deur van het busje en iemand deed hem voor haar open. Ze klauterde op de bestuurdersstoel en begon op het stuur te rammen. Uiteindelijk drukte ze op de claxon, waardoor ze verbaasd achteruit sprong. We begrepen dat ze mensen het dorp in had zien rijden terwijl ze op hun claxon sloegen, maar tot dat moment had ze nooit begrepen waarom ze dat deden.
Het Woord en de Geest MOETEN met elkaar overeenstemmen.
Vandaag de dag hebben veel mensen geleerd dat het woord de kracht is. Gewoon verklaren, gewoon spreken over een persoon of situatie; er is hen geleerd dat daar kracht in zit. Wat Jezus duidelijk maakte, is dat Hij, het Woord, werkt via de Heilige Geest.
We gaan daar volgende week mee verder tot dan, zegen,
John Fenn/AK
http://www.cwowi.org en e-mail me op [email protected]
RSS Feed