Over demonen, 1 van 3. Hoe ze functioneren
Hallo allemaal,
Ik was op een bedieningsreis in Mexico en sprak in een kleine kerk in de bergen. Hun harten waren zuiver in hun liefde en vreze voor de Heer, hoewel ze slecht onderwezen waren.
In de gebedsrij na de dienst kwam bijna elke vrouw naar voren voor gebed, en de overgrote meerderheid zei dat ze gebed wilden om demonen uit te drijven, die ze de schuld gaven van hun kwalen. Velen hadden buikpijn, anderen hadden pijn in hun gewrichten, allemaal toegeschreven aan demonen. Toen ik hen de handen oplegde om genezing te bevelen, bleek de overgrote meerderheid geen demonen te hebben – ze hadden gewoon genezing nodig. Ik vroeg me af waarom ze dachten dat elke kwaal van een demon kwam.
De invloed van demonen
In de evangeliën staan slechts 19 of 20 gevallen waarin mensen persoonlijk door Jezus werden genezen (afhankelijk van hoe je ze telt). Ze variëren van de schoonmoeder van Petrus aan het begin van Jezus' bediening in Marcus 1:29-30, tot het genezen van het oor van Malchus, dat Petrus in de hof van Getsemane had afgesneden. (Lukas 22:49-51 en Johannes 18:10-11.)
Nog verrassender is dat er in de evangeliën slechts 7 gevallen zijn waarin individuen van demonen of hun invloed worden bevrijd. (Er zijn passages waarin staat dat grote groepen mensen werden genezen en/of bevrijd, zoals Marcus 1:34, maar ik heb het over individuele gevallen.)
In deze individuele verslagen kunnen we in detail zien hoe Jezus met demonen omging en hoe Hij hen behandelde. Het meest onthullende verslag is misschien wel het driemaal herhaalde verhaal in Mattheüs 8:28-34, Marcus 5:1-20 en Lucas 8:26-39 over de man met legioen. Deze man had zoveel demonen dat Jezus tegen de leider, legion genaamd, sprak. Een Romeins legioen bestond uit 2000 soldaten, dus deze man had veel demonen. (Mattheüs 8:28 zegt dat er twee mannen waren, Marcus en Lucas richten zich alleen op de man die legioen had.)
De man die bevrijd werd, woonde in het Griekse gebied van de Gadarenes. Dit was een Grieks en Romeins gebied met tien steden, de Decapolis genaamd, aan de oostkant van het Meer van Galilea, waar Jezus heen ging om te onderwijzen. Het eerste wat ons opvalt is dat 'de man een onreine geest had'. Een onreine geest kan iemand beschrijven die een demon heeft, maar het kan ook meer specifiek verwijzen naar een seksueel onreine geest. Dat hij zichzelf sneed en naakt was, suggereert deze interpretatie. Lucas 8:35 zegt dat de mensen, toen de man eenmaal bevrijd was, geschokt waren dat hij 'gekleed en bij zijn volle verstand' was.
De demon die de man in zijn macht had, heette legioen. Hier zien we een aspect van demonen: ze worden geïdentificeerd aan de hand van hun functie. Legioen had de leiding over vele demonen. Een dove geest veroorzaakte doofheid. Een blinde man die niet kon spreken, werd in Mattheüs 12:22 bevrijd van een blinde en stomme geest. In Lucas 13:11 had een vrouw die al 18 jaar voorovergebogen liep, een geest van zwakheid. Engelen hebben namen, demonen zijn van alles beroofd en worden gekend om hun functie. Satan is het woord 'tegenstander' in het Hebreeuws en Grieks. (hassatan en satana, respectievelijk)
Demonen zijn territoriaal
In Marcus 5:10 smeekt de demon genaamd legion Jezus om hen niet uit het land te sturen. De meesten van ons weten dat er in elke stad of dorp buurten zijn waar slechte dingen gebeuren. We kennen ook de rijke en hooghartige buurten van een stad. Er zijn geesten die in bepaalde gebieden wonen, en wanneer ze zich in een gebied concentreren, kunnen zelfs ongelovigen de geestelijke sfeer van dat gebied voelen. Demonen verblijven graag in gebieden die ze kennen, omdat ze de mensen daar kennen. Ze willen invloed uitoefenen in het natuurlijke rijk.
Legioen smeekte Jezus om niet uit die streek te worden verdreven, en Jezus willigde dat verzoek in. Maar Jezus misleidde legioen door hen toe te staan in de varkens te gaan, die onmiddellijk zelfmoord pleegden, waardoor de demonen terugkeerden naar de geestelijke wereld, zonder enige invloed op het leven van mensen te hebben. Het is heel goed mogelijk dat diezelfde geesten nog steeds aan de oostkant van het Meer van Galilea aanwezig zijn en mensen met seksuele zonden beïnvloeden of in hen binnendringen.
Barb en ik waren na een afspraak in Tulsa op weg naar huis, en om bij de snelweg te komen moesten we door een deel van de stad rijden met stripclubs, bars en dergelijke. Terwijl we bij een stoplicht stonden te wachten, begon ik onze omgeving op te merken en keek ik naar een rood bakstenen gebouw van één verdieping met een klein bordje waarop stond dat het een ontmoetingsplaats voor 'swingers' was. Op dat moment opende de Heer mijn ogen zodat ik ook de geestelijke wereld kon zien. Ik zag demonen staan en zitten rond de voordeur van dat gebouw. Sommigen zaten zelfs op de rand van het platte dak, met hun benen over de rand bungelend. Ze stonden of zaten daar allemaal gewoon. Ik vroeg de Vader: “Wat doen ze daar?” Hij antwoordde onmiddellijk: “Ze wachten tot de zaak opengaat, om te zien aan wie ze zich kunnen hechten.”
Ja, demonen zijn territoriaal. Dit is wat we zien in wat het Oude Testament 'vertrouwde geesten' of ‘waarzeggende geesten’noemt. Dat zijn geesten die 'vertrouwd' zijn met een familie, en daarom vaak in verband worden gebracht met contact met de doden tijdens seances. (De vertrouwde geest imiteert de overleden persoon en omdat hij vertrouwd is met de familie, weet hij vaak dingen over die overleden of levende personen).
Wanneer iemand met een vertrouwde geest naar een andere regio of een ander land verhuist, gaat die demon met hem mee en brengt hij demonische invloed naar een nieuw land of een nieuwe regio. Zo raken hele volken onderdrukt door demonen en 'leerstellingen van demonen'.
Een vertrouwde geest kan generaties geleden een familie zijn binnengedrongen, maar door de generaties heen het ene lichaam na het andere gebruiken, of het nu gaat om alcoholisme of kanker, ze blijven bij een familie, net zoals ze bepaalde delen van de stad fijn vinden. Het zijn slechts individuen, ontdaan van hun gerechtigheid, die ernaar streven Gods werk in ons leven teniet te doen. Ze kunnen geen gedachten lezen, en het is vaak een wilskrachtproef tussen hen en de persoon die zo lang door hen onderdrukt en lastiggevallen is, om ze kwijt te raken, nadat ze een tijdje op een plek zijn geweest.
Jezus sprak ook over demonen in Mattheüs 12:26, 43-45
In Mattheüs 12:26 zei Hij: “Als Satan Satan uitdrijft, is hij tegen zichzelf verdeeld, hoe kan zijn koninkrijk dan standhouden?”
We hebben zendelingen als vrienden die hebben gezien hoe toverdokters demonen uit een persoon dreven, maar wat er in werkelijkheid gebeurde, was dat ze de deur openden voor een krachtigere demon onder het mom van het uitdrijven van een mindere demon. Onze vrienden legden uit dat een toverdokter koorts zou 'genezen' door een demon 'uit te drijven', maar dat die persoon ongeveer drie maanden later een nog ergere ziekte kreeg. Ze beseften dat alles wat er met de persoon gebeurde die op de demonische krachten vertrouwde, was dat er een nog machtigere demon in hem kwam wonen.
We zien dit principe terug in wat Jezus zei in 12:43-45: “Wanneer een demon wordt uitgedreven, dwaalt hij rond in dorre plaatsen, op zoek naar rust, maar vindt die niet.” Dit laat ons zien dat wanneer demonen worden uitgedreven, ze worden teruggeworpen in het geestenrijk, dat 'dor' is voor hen omdat ze geen toegang hebben tot deze natuurlijke wereld - wat ze juist willen, omdat ze hun invloed willen uitbreiden en rust willen vinden van de kwelling van het koninkrijk der duisternis.
Jezus vervolgde:
“Dan zegt (de demon): 'Ik ga terug naar mijn vroegere huis (persoon) en wanneer hij terugkomt, vindt hij het leeg en schoon (de persoon is vrij van de demon/toestand/zonde). Dan (omdat hij niet opnieuw uitgedreven wil worden) gaat hij zeven nog krachtigere demonen halen om in de persoon te gaan wonen, en zij zijn er nog slechter aan toe dan voorheen...”
Dit laat zien dat er een hiërarchie bestaat in het koninkrijk van Satan, net als in dat van God, want Satan kan niet scheppen, hij kan alleen het Ware verdraaien. Een vader kan een zondaar zijn geweest, maar zijn zoon kan nog erger zijn - met meer demonen. Op dezelfde manier zijn er engelen die verantwoordelijk zijn voor naties, zoals Michaël, van wie in Daniël 12:1 wordt gezegd dat hij verantwoordelijk is voor Israël, zo zijn ook demonen ingesteld in het spiegelbeeld van wat God heeft, tot aan gebieden, steden en stadsdelen toe.
Ik was aan het dienen in een dienst met ongeveer 1500 mensen, en de Vader begon tegen mij te praten over een vrouw die aanwezig was. Hij vertelde mij dat haar moeder haar als meisje had verteld dat ze niet mooi was en niet slim, dus dat ze hard zou moeten werken in het leven. Hij vertelde verder dat de manier waarop zij als jong meisje de uitspraak van haar moeder had begrepen, haar alle hoop had ontnomen. Dat leidde tot zelfhaat, wat leidde tot woede, depressie en uiteindelijk zelfmoordgedachten. Hij vertelde me dat ze die avond was gekomen om bevrijd te worden, anders zou ze na de dienst naar huis gaan en zelfmoord plegen. Hij wilde haar bevrijden. Toen ik dit alles en de rest van wat Hij zei met de gemeente deelde, vroeg ik niet om een hand op te steken of om naar voren te komen voor gebed. Ik dreef vanaf het podium de demonen uit in de naam van Jezus en vroeg de Vader om haar vervolgens te vullen met een nieuwe vulling van Zijn Geest en om haar emoties te genezen - die in de eerste plaats de deur voor de demonen hadden geopend.
Drie weken later hield een vrouw me voor de avonddienst in de hal aan en zei dat zij die vrouw was. Ze liet me littekens op haar armen zien van eerdere pogingen en van zelfverminking in haar tienerjaren. Ze zei dat ze volledig vrij was, dat het precies was zoals ik had gezegd, en bedankte me uitbundig. Ongeveer drie maanden later zag ik haar weer en ze zei dat ze nog steeds vrij was en dat het goed ging.
Volgende week meer, maar dit is genoeg stof om over na te denken! Tot dan, zegen,
John Fenn/AK
cwowi.org en mail me op [email protected] of [email protected]