Dag allemaal,
Af en toe komt er een bepaald onderwerp naar boven vanuit diverse huiskerken in het netwerk, en dus weet ik dat het voor anderen ook een probleem kan zijn. De afgelopen maand heb ik veel vragen over een bepaald onderwerp gekregen:
Het gebruik van mobiele telefoons in een huiskerk bijeenkomst.
Velen van ons, inclusief mijzelf, hebben één of meerdere Bijbels in onze smart telefoons – en vaak ook aanverwante app’s – concordanties, woord studies, enz.
Een typische situatie:
De bijeenkomst is in volle gang, met levendige gesprekken, studie, als men opmerkt dat 1 of meer mensen aan het sms-en of aan het gamen zijn terwijl de anderen in het gesprek betrokken zijn. Dus die ene persoon valt op als het blijkt dat hij niet betrokken is bij de rest.
Diegene die leidt, is gefrustreerd over de onbeschaafdheid van die persoon, en de andere aanwezigen zijn teleurgesteld dat iemand liever een spelletje speel dan mee doet in het gesprek of in de studie van Gods Woord.
De teksten die hier iets over te zeggen hebben, vinden we in 1 Korintiërs 14:26-33, waar Paulus het heeft over sociale beleefdheden als men aanwezig is in een bijeenkomst in iemands huis.
Het is in het Grieks, echt waar!
Deze omvatten: ieder op zijn beurt, een gesprek niet domineren, heb je geen gelegenheid iets te delen, blijf dan stil en houd het tussen jou en de Heer, en ergens in het Grieks, vast en zeker in de kleine lettertjes, staat iets als ‘en als iemand u een sms-je stuurt tijdens een bijeenkomst, zult gij niet onbeleefd zijn ten opzichte van de anderen die aanwezig zijn, maar gij legt de telefoon terzijde, en toont volledige aandacht aan uw broeders en zusters.’
Het geval wil nu dat mensen beledigd worden als hun gevraagd wordt hun telefoon uit te doen, of op trillen te zetten, en niet meer te sms-en of spelletjes te spelen tijdens de bijeenkomst.
Het is jammer dat velen die zichzelf bij de naam van onze Heer noemen, vaak lange tenen hebben en met hun gevoelens te koop lopen, zodat iedereen het kan zien. En toch kan het helpen als dit probleem besproken wordt in de groep en als richtlijnen gegeven worden hoe om te gaan met mobieltjes:
We zetten onze telefoons op stil in restaurants.
Tijdens een film zetten we onze telefoons op stil en als ze trillen, kijken we niet.
We hebben onze telefoons niet aan in de wachtruimte van een arts, tijdens vergaderingen en er zijn veel meer situaties waarin gevraagd wordt telefoons uit te zetten – dus waarom nemen mensen aanstoot als hun gevraagd wordt zo vriendelijk te zijn de telefoon uit te doen, of op trillen te zetten tijdens een bijeenkomst van het lichaam van Christus?
Omdat het te maken heeft met zelfdiscipline – niet spelen of sms-en tijdens ‘kerk’.
Zie je al een bord buiten hangen: “Niet sms-en tijdens de kerkdienst” zoals je vaak ziet: “Niet bellen tijdens het rijden”.
Als mensen aanstoot nemen, hebben ze diepere problemen en een keus het juiste te doen, of weg te gaan – zo eenvoudig is het.
Hoe om te gaan met?
Afhankelijk van of het steeds slechts 1 persoon is die dit doet of dat het een groter probleem is en meerdere mensen van tijd tot tijd sms-en of spelletjes spelen tijdens een bijeenkomst, kun je voorzichtig naar die persoon gaan en laten weten dat het sms-en een afleiding is en erg opvalt, en vragen of ze daar mee willen stoppen – of je kunt het onderwerp te berde brengen als iedereen aanwezig is, als dit voor meerdere personen speelt.
Omdat het in de maatschappij zo vaak voorkomt, adviseer ik om als huiskerk, 1 Korintiërs 14:26-33 door te nemen en samen te praten over de situatie in Corinthe – Handelingen 18 laat zien dat 3 culturen samen kwamen in het huis van Justus, en sommigen van hen hadden instructies nodig over fundamentele manieren en wat het wil zeggen een gast in iemands huis te zijn, en hoe je te gedragen als kleine groep in het huis van een ander: iedereen op zijn beurt, een ander voor laten gaan, jezelf beheersen (wat je wel of niet zegt, profeteert, of niet profeteert), niet het gesprek domineren, enz.
En koppel dan dit onderwijs aan de gewoonten van vandaag – inclusief mobiele telefoons, wat doe je als iemand moet reageren op een sms-je (omdat ze bijvoorbeeld te laat zullen zijn voor de 96e verjaardag van oma): verlaat de ruimte en doe daar wat je moet doen. En in het algemeen zelfcontrole laten zien door geen video spelletjes te spelen tijdens de samenkomst.
Als je de tijd neemt om 1 Korintiërs 14:26-33 door te nemen, en de aansporing om alles ‘betamelijk en in goede orde’ te laten geschieden en ‘God is geen God van wanorde, maar van vrede’, neem dan even de tijd om hedendaagse manieren die we in de maatschappij geaccepteerd hebben, op te brengen en er over te spreken – in de bioscoop doen we onze telefoons uit, in restaurants, bij de dokter, overheidsgebouwen, vergaderingen – dus doe dat ook tijdens een bijeenkomst van het lichaam van Christus of gebruik ze anders alleen als het betrekking heeft op de bijeenkomst.
De angst aanstoot te geven
Een belangrijk punt is dan leiders vaak bang zijn te leiden – omdat het niet natuurlijk voor hen is – dus zijn ze bang iemand aanstoot te geven, maar evengoed voelen ze zich ellendig als iemand onbeschoft handelt. Ik moedig leiders aan hierin te groeien, de angst iemand aanstoot te geven laten varen, en vriendelijk het probleem te berde te brengen.
ALS iemand aanstoot neemt, zoals ik hiervoor gezegd heb, hebben ze meerdere problemen – en dit is een gelegenheid voor hen op te groeien, want het is Christus die hen vraagt te groeien, en doen ze dat niet, dan is die aanstoot ten opzichte van Hem, niet jou.
En als al het andere faalt, plaats grote borden in je huis met ‘mobieltjes uit s.v.p.’ en beelden van een mobieltje met een grote streep erdoorheen – misschien informatie over hoe om te gaan met mobieltjes als onderdeel van ander onderwijs, kan iedereen op de hoogte brengen. Diegenen die, evenals jij, afgeleid werden door het verkeerd gebruik van mobieltjes, zullen op gelucht adem halen en blij zijn dat je het naar voren gebracht hebt en ze zullen jou daarin steunen, dus je bent hierin niet alleen.
Zegen,
John / vertaling AHJ
Af en toe komt er een bepaald onderwerp naar boven vanuit diverse huiskerken in het netwerk, en dus weet ik dat het voor anderen ook een probleem kan zijn. De afgelopen maand heb ik veel vragen over een bepaald onderwerp gekregen:
Het gebruik van mobiele telefoons in een huiskerk bijeenkomst.
Velen van ons, inclusief mijzelf, hebben één of meerdere Bijbels in onze smart telefoons – en vaak ook aanverwante app’s – concordanties, woord studies, enz.
Een typische situatie:
De bijeenkomst is in volle gang, met levendige gesprekken, studie, als men opmerkt dat 1 of meer mensen aan het sms-en of aan het gamen zijn terwijl de anderen in het gesprek betrokken zijn. Dus die ene persoon valt op als het blijkt dat hij niet betrokken is bij de rest.
Diegene die leidt, is gefrustreerd over de onbeschaafdheid van die persoon, en de andere aanwezigen zijn teleurgesteld dat iemand liever een spelletje speel dan mee doet in het gesprek of in de studie van Gods Woord.
De teksten die hier iets over te zeggen hebben, vinden we in 1 Korintiërs 14:26-33, waar Paulus het heeft over sociale beleefdheden als men aanwezig is in een bijeenkomst in iemands huis.
Het is in het Grieks, echt waar!
Deze omvatten: ieder op zijn beurt, een gesprek niet domineren, heb je geen gelegenheid iets te delen, blijf dan stil en houd het tussen jou en de Heer, en ergens in het Grieks, vast en zeker in de kleine lettertjes, staat iets als ‘en als iemand u een sms-je stuurt tijdens een bijeenkomst, zult gij niet onbeleefd zijn ten opzichte van de anderen die aanwezig zijn, maar gij legt de telefoon terzijde, en toont volledige aandacht aan uw broeders en zusters.’
Het geval wil nu dat mensen beledigd worden als hun gevraagd wordt hun telefoon uit te doen, of op trillen te zetten, en niet meer te sms-en of spelletjes te spelen tijdens de bijeenkomst.
Het is jammer dat velen die zichzelf bij de naam van onze Heer noemen, vaak lange tenen hebben en met hun gevoelens te koop lopen, zodat iedereen het kan zien. En toch kan het helpen als dit probleem besproken wordt in de groep en als richtlijnen gegeven worden hoe om te gaan met mobieltjes:
We zetten onze telefoons op stil in restaurants.
Tijdens een film zetten we onze telefoons op stil en als ze trillen, kijken we niet.
We hebben onze telefoons niet aan in de wachtruimte van een arts, tijdens vergaderingen en er zijn veel meer situaties waarin gevraagd wordt telefoons uit te zetten – dus waarom nemen mensen aanstoot als hun gevraagd wordt zo vriendelijk te zijn de telefoon uit te doen, of op trillen te zetten tijdens een bijeenkomst van het lichaam van Christus?
Omdat het te maken heeft met zelfdiscipline – niet spelen of sms-en tijdens ‘kerk’.
Zie je al een bord buiten hangen: “Niet sms-en tijdens de kerkdienst” zoals je vaak ziet: “Niet bellen tijdens het rijden”.
Als mensen aanstoot nemen, hebben ze diepere problemen en een keus het juiste te doen, of weg te gaan – zo eenvoudig is het.
Hoe om te gaan met?
Afhankelijk van of het steeds slechts 1 persoon is die dit doet of dat het een groter probleem is en meerdere mensen van tijd tot tijd sms-en of spelletjes spelen tijdens een bijeenkomst, kun je voorzichtig naar die persoon gaan en laten weten dat het sms-en een afleiding is en erg opvalt, en vragen of ze daar mee willen stoppen – of je kunt het onderwerp te berde brengen als iedereen aanwezig is, als dit voor meerdere personen speelt.
Omdat het in de maatschappij zo vaak voorkomt, adviseer ik om als huiskerk, 1 Korintiërs 14:26-33 door te nemen en samen te praten over de situatie in Corinthe – Handelingen 18 laat zien dat 3 culturen samen kwamen in het huis van Justus, en sommigen van hen hadden instructies nodig over fundamentele manieren en wat het wil zeggen een gast in iemands huis te zijn, en hoe je te gedragen als kleine groep in het huis van een ander: iedereen op zijn beurt, een ander voor laten gaan, jezelf beheersen (wat je wel of niet zegt, profeteert, of niet profeteert), niet het gesprek domineren, enz.
En koppel dan dit onderwijs aan de gewoonten van vandaag – inclusief mobiele telefoons, wat doe je als iemand moet reageren op een sms-je (omdat ze bijvoorbeeld te laat zullen zijn voor de 96e verjaardag van oma): verlaat de ruimte en doe daar wat je moet doen. En in het algemeen zelfcontrole laten zien door geen video spelletjes te spelen tijdens de samenkomst.
Als je de tijd neemt om 1 Korintiërs 14:26-33 door te nemen, en de aansporing om alles ‘betamelijk en in goede orde’ te laten geschieden en ‘God is geen God van wanorde, maar van vrede’, neem dan even de tijd om hedendaagse manieren die we in de maatschappij geaccepteerd hebben, op te brengen en er over te spreken – in de bioscoop doen we onze telefoons uit, in restaurants, bij de dokter, overheidsgebouwen, vergaderingen – dus doe dat ook tijdens een bijeenkomst van het lichaam van Christus of gebruik ze anders alleen als het betrekking heeft op de bijeenkomst.
De angst aanstoot te geven
Een belangrijk punt is dan leiders vaak bang zijn te leiden – omdat het niet natuurlijk voor hen is – dus zijn ze bang iemand aanstoot te geven, maar evengoed voelen ze zich ellendig als iemand onbeschoft handelt. Ik moedig leiders aan hierin te groeien, de angst iemand aanstoot te geven laten varen, en vriendelijk het probleem te berde te brengen.
ALS iemand aanstoot neemt, zoals ik hiervoor gezegd heb, hebben ze meerdere problemen – en dit is een gelegenheid voor hen op te groeien, want het is Christus die hen vraagt te groeien, en doen ze dat niet, dan is die aanstoot ten opzichte van Hem, niet jou.
En als al het andere faalt, plaats grote borden in je huis met ‘mobieltjes uit s.v.p.’ en beelden van een mobieltje met een grote streep erdoorheen – misschien informatie over hoe om te gaan met mobieltjes als onderdeel van ander onderwijs, kan iedereen op de hoogte brengen. Diegenen die, evenals jij, afgeleid werden door het verkeerd gebruik van mobieltjes, zullen op gelucht adem halen en blij zijn dat je het naar voren gebracht hebt en ze zullen jou daarin steunen, dus je bent hierin niet alleen.
Zegen,
John / vertaling AHJ